Aparat do oddychania Przedmiotem wynalazku jest aparat do oddycha¬ nia.Znane sa aparaty do oddychania z aerodyna¬ micznym korpusem przewodowym lub elementem fluidalnym. W elemencie tym pomiedzy dysza wlo¬ towa a dwoma wylotami umieszczony jest kanal przelotowy. Odgalezienia kanalu przelotowego przylaczane sa swymi wylotowymi koncami do przestrzeni oddychania pacjenta wzglednie do jego otoczenia.Tego rodzaju aparaty do oddychania stosowane sa w szerokim zakresie u pacjentów do sztucznego oddychania. Aparaty te dostarczaja tlen do pluc pacjenta, z których usuwaja równiez zuzyty gaz.Przy stosowaniu tego rodzaju aparatów nalezy zwrócic uwage, aby pluca pacjenta nie byly zbyt dlugo i w sposób nadmierny wystawione na dzia¬ lanie tlenu, poniewaz w tym przypadku sztuczne oddychanie moze doprowadzic do zaklócenia rów¬ nowagi miedzy zaopatrzeniem w tlen a zuzyciem tlenu w tkankach plucnych. Z tego powodu te znane aparaty do oddychania nie moga byc uzy¬ wane do sztucznego ciaglego oddychania, chociaz tego rodzaju terapia czesto jest pozadana.Celem wynalazku jest wyeliminowanie tych nie¬ dogodnosci i opracowanie takiego aparatu do od¬ dychania, który nadaje sie do przeprowadzania ciaglego oddychania, nie stanowiac przy tym za¬ grozenia dla pacjenta. Oddychanie ciagle wymaga rozrzedzenia tlenu, który poprzez aparat jest do- 10 15 20 30 prowadzany do pluc. Wynalazek oparty jest na zasadzie, ze tego rodzaju rozrzedzenie przeprowa¬ dza sie w sposób latwy i dogodny, gdy do stru¬ mienia tlenu przed wprowadzeniem go do korpusu aerodynamicznego lub elementu fluidalnego, zo¬ staje przez dzialanie pompy strumieniowej domie¬ szane powietrze, przy czym ilosc domieszanego powietrza jest samoczynnie regulowana panujacy¬ mi aktualnie warunkami cisnieniowymi i oporami przeplywu.Cel wynalazku jest osiagniety dzieki temu, ze aparat do oddychania z korpusem aerodynamicz¬ nym lub elementem fluidalnym, w którym pomie¬ dzy dysza wlotowa i dwoma wylotami znajduje sie kanal przelotowy z odgalezieniami, przy czym odgalezienia te przylaczane sa swymi wylotami do przestrzeni oddychania pacjenta wzglednie do jego otoczenia, zawiera wlaczony iniektor mieszajacy, dla domieszania powietrza w celu otrzymania gazu nadajacego sie do wdychania.Korzystnym jest, gdy w sciance korpusu prze¬ wodowego lub elementu fluidalnego, na wysokosci miejsca rozgalezienia kanalu przelotowego, na¬ przeciwko zewnetrznej powierzchni scianki odga¬ lezienia prowadzacego do przestrzeni oddychania, znajduje sie otwór odpowietrzajacy. Dzieki ta¬ kiemu rozwiazaniu osiaga sie samoczynne przeste- rowanie strumienia gazu miedzy kanalami odga¬ lezienia, bez koniecznosci stosowania do tego celu specjalnych srodków. 76 90176 901 3 Aparat wedlug wynalazku jest przedstawiony w przykladowym wykonaniu na rysunku, na którym: fig. 1 — przedstawia przekrój wzdluzny aparatu wzdluz linii I — Iz fig. 2, fig. 2 — przekrój wzdluzny, poprowadzony pod katem prostym do plaszczyzny jak na fig, 1, wzdluz linii II — II.Aparat ma korpus aerodynamiczny lub element fluidalny 10 z efektem przysciennym. Okreslenie efekt przyscienny oznacza efekt zmian zachodza¬ cych pomiedzy strumieniem i sciana, do której ten strumien przylega, w przeciwienstwie do ta¬ kiego przypadku, gdzie chodzi o efekt zmian za¬ chodzacych pomiedzy dwoma strumieniami.Strumienie moga skladac sie przy tym z cieczy lub gazu. Obydwa rodzaje efektu zmian, jak rów¬ niez sposób dzialania korpusów aerodynamicznych lub elementów fluidalnych, sa znane same w so¬ bie i nie wymagaja dokladniejszego wyjasnienia.W korpusie aerodynamicznym lub elemencie fluidalnym 10 znajduje sie rozgaleziony kanal przelotowy 12, którego odgalezienia oznaczono 12a wzglednie 12b. Odgalezieniu 12a przyporzadkowa¬ ny jest wylot, który w przedstawionym przykla¬ dzie wykonany jest jako wymienny króciec 14 rozszerzajacy sie stozkowo na zewnatrz. Zbieznosc krócca 14 jest bardzo mala i wynosi okolo 30', wskutek czego nie jest widoczne na rysunku, a przez to nie zostala zaznaczona. Króciec 14 sluzy do polaczenia aparatu do oddychania z przestrze¬ nia oddychania pacjenta, przy czym to polaczenie nastepuje na przyklad za pomoca krótkiego weza, nie pokazanego na rysunku. W miejscu rozgale¬ zienia kanalu przelotowego 12, korpus aerodyna¬ miczny lub element fluidalny 10 jest wyposazony w dysze wlotowa 16.Zgodnie z wynalazkiem, do dyszy wlotowej 16 przylaczony jest iniektor lub pompa strumieniowa 18. W przedstawionym przykladzie iniektor 18 sklada sie z korpusu 20 z poprzecznym króccem 20a do doprowadzania powietrza i z osiowym ka¬ nalem przelotowym 22b, jak równiez z dyszy 22 z osiowym kanalem 22a, poprzez który doprowa¬ dzany jest gaz do kanalu przelotowego 20b.W przedstawionym przykladzie rozwiazania kor¬ pus aerodynamiczny wzglednie element fluidal¬ ny 10 rózni sie od znanych urzadzen tego rodzaju równiez tym, ze nie ma przewodów awaryjnych, które moglyby byc potrzebne do przesterowywania gazu w przelotowym kanale 12 miedzy obydwoma odgalezieniami 12a i 12b. Zamiast tego, przestero- wywanie osiaga sie dzieki temu, ze w zewnetrznej sciance korpusu aerodynamicznego lub elementu fluidalnego 10 na wysokosci miejsca rozgalezienia kanalu przelotowego 12, naprzeciwko zewnetrznej scianki przyporzadkowanego króccowi 14 odgale¬ zienia 12a znajduje sie otwór odpowietrzajacy 24.W przedstawionym przykladzie wykonania aparatu ten otwór odpowietrzajacy 24 jest regulowany suwakiem 26, który jest prowadzony w kanale lOa korpusu aerodynamicznego lub elementu fluidal¬ nego 10.Aparat wedlug wynalazku dziala w sposób na¬ stepujacy: Za pomoca wspomnianego juz, nie pokazanego na rysunku weza, aparat zostaje polaczony poprzez 10 15 25 30 35 40 45 50 55 60 65 króciec 14 z przestrzenia oddychania pacjenta.Dysza 22 zostaje za pomoca równiez nie naryso¬ wanego weza, polaczona ze zródlem sprezonego gazu, przy czym gazem tym jest na przyklad tlen.Po otwarciu zródla sprezonego gazu tlen przeply¬ wa przez kanal 22a dyszy 22 do kanalu 20b w kor¬ pusie 20. W miejscu polaczenia krócca wlotowe¬ go 20a i osiowego kanalu 20b korpusu 20 powsta¬ je nastepnie dzialanie iniektorowe lub strumienio¬ we, wskutek czego zostaje z otoczenia porwane powietrze. Porywanie powietrza powoduje domie¬ szanie do strumienia tlenu w kanale przelotowym 20b duzej ilosci powietrza, a przez to zmniejszenie koncentracji tlenu przez utworzenie mieszaniny powietrza i tlenu.Mieszanina powietrza i tlenu wyplywa z kanalu przelotowego 20b i poprzez dysze 16 dostaje sie do rozgalezionego kanalu przelotowego 12, wskutek czego cisnienie sprezonej mieszaniny obniza sie do takiej wartosci, która jest wlasnie odpowiednia dla wprowadzenia mieszaniny do pluc pacjenta. Gdy pluca pacjenta sa puste, mieszanina gazowa prze¬ chodzi odgalezieniem 12 oraz przez króciec wylo¬ towy 14 do nie pokazanego na rysunku weza i tym wezem do przestrzeni oddychania pacjenta.Przeplyw ten trwa tak dlugo, az cisnienie panuja¬ ce w plucach pacjenta zrówna sie z cisnieniem, które jest okreslone suma cisnienia zasilajacego ze zródla gazu sprezonego, spadku cisnienia w dyszy 16 i oporów przeplywu miedzy zródlem gazu spre¬ zonego i przestrzenia oddychania.Podczas napelniania mieszanina gazowa pluc pacjenta zwieksza sie panujace tam cisnienie, przy czym przez odgalezienie 12a moga przeplywac co¬ raz mniejsze ilosci mieszaniny gazowej. Nadmier¬ na ilosc mieszaniny gazowej jest zmuszona oder¬ wac sie od zewnetrznej scianki odgalezienia 12a (to znaczy od lewej scianki z fig. 1), przy czym mieszanina przechodzi drugim odgalezieniem 12b do otoczenia. W koncu cala ilosc doprowadzonej mieszaniny uchodzi odgalezieniem 12b do otocze¬ nia.Mieszanina gazowa przeplywajaca przez odgale¬ zienie 12b wytwarza w odgalezieniu 12a podcisnie¬ nie, które rozszerza sie w calym ukladzie przewo¬ dowym miedzy korpusem aerodynamicznym lub elementem fluidalnym 10 a przestrzenia oddycha^ nia pacjenta. W ten sposób zuzyta mieszanina ga¬ zowa zostaje wyssana z pluc pacjenta przez pod¬ cisnienie w odgalezieniu 12a i doprowadzona do miejsca rozgalezienia kanalu przelotowego 12, gdzie ten wydychany gaz zostaje w odgalezieniu 12b prowadzony przez swieza mieszanine gazowa.Przekrój przeplywu odgalezienia 12b jest za maly dla przepuszczenia calej ilosci gazu, która jest suma ilosci gazu wydychanego z pluc pacjen¬ ta i mieszaniny gazowej doplywajacej z iniektora 20. Dlatego nadmierna ilosc wydychanego gazu uchodzi do otoczenia przez otwór 24, dzieki czemu oddychanie pacjenta moze sie odbywac bez prze¬ szkód.Gdy pluca pacjenta znów sie opróznily, w odga¬ lezieniu 12a powstaje znowu podcisnienie, które powoduje doplyw atmosferycznego powietrza z otoczenia przez otwór 24. To doplywajace powie-76 901 5 # trze powoduje teraz przesterowanie swiezej mie¬ szaniny gazowej z odgalezienia Izb do odgalezie¬ nia 12a, po czym opisany proces powtarza sie.Zastosowanie iniektora lub pompy strumieniowej zapewnia samoczynne otrzymywanie wlasciwej mieszaniny bedacego pod cisnieniem tlenu i po¬ wietrza, co zwiazane jest z dwoma korzystnymi w swych skutkach dzialaniami. Po pierwsze aparat do oddychania moze byc stosowany do wspomnia¬ nego juz sztucznego oddychania ciaglego, nie sta¬ nowiac zagrozenia dla pluc pacjenta wskutek nad¬ miernego i niedopuszczalnie dlugiego dostarczania tlenu. Próby wykazaly, ze zawartosc tlenu w mie¬ szaninie gazowej, która dostaje sie do pluc pacjen¬ ta, moze byc zmniejszona do okolo 50*/o, co jest wlasnie bardzo korzystnym stosunkiem ilosciowym powietrza i tlenu. Druga korzysc polega na tym, ze w sposób istotny zmniejszone zostaje przez apa¬ rat do oddychania zuzycie tlenu, poniewaz oprócz domieszania powietrza opór przeplywu kanalu przelotowego 20b samoczynnie reguluje ilosc do¬ prowadzanego tlenu.Nastepna zaleta aparatu do oddychania wedlug wynalazku polega na tym, ze ma on bardzo pro¬ sta budowe, poniewaz otwór przelotowy 24 sam powoduje w miejscu rozgalezienia kanalu przelo¬ towego 12 przesterowanie strumienia gazu pomie¬ dzy odgalezieniami Iza i 12b, co pozwala uniknac koniecznych dotad, klopotliwych konstrukcji zna¬ nych aparatów do oddychania z kanalami awa- 5 ryjnymi i z ich armaturami. PL PL