PL245170B1 - Antyrezonansowy przenośnik wibracyjny - Google Patents

Abstract

Antyrezonansowy przenośnik wibracyjny charakteryzuje się tym, że korpus (2) posiada sztywną konstrukcję bramową, a rynna (1) pełniąca rolę masy eliminatora dynamicznego, posiada konstrukcję samonośną i na odcinku centralnym jest podwieszona wewnątrz korpusu (2) z luzem umożliwiającym jej roboczy ruch drgający, zaś środek masy rynny (1) oraz środek masy korpusu (2) z wibratorami (5) i listwami resorującymi (3) pokrywają się ze sobą, a ponadto rynna (1) jest podwieszona wewnątrz korpusu (2), na zespołach listew resorujących (3), zamocowanych parami symetrycznie względem płaszczyzny symetrii wzdłużnej przenośnika, w otoczeniu punktów węzłowych pierwszej postaci drgań własnych rynny (1).

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem rozwiązania jest antyrezonansowy przenośnik wibracyjny, mający zastosowanie we wszystkich gałęziach przemysłu, gdzie realizuje się transport surowców, półproduktów lub produktów finalnych, zwłaszcza nadawy sypkiej lub małych elementów, na niewielkie odległości, np. w przemyśle szklarskim, tytoniowym lub zakładach przeróbki surowców mineralnych.

Z amerykańskiego opisu patentowego US989958A znane jest rozwiązanie eliminatora dynamicznego Frahma. Znane są również antyrezonansowe, przenośniki wibracyjne wykorzystujące ideę eliminatora dynamicznego Frahma. Na przykład z amerykańskiego opisu patentowego US6161680A znany jest przenośnik wibracyjny z rynną jako masą eliminatora, podpartą na korpusie za pomocą układu skośnych listew resorujących, zamocowanych parami symetrycznie względem płaszczyzny symetrii wzdłużnej przenośnika, zaś korpus podparty jest na układzie sprężyn śrubowych, pełniących rolę elementów wibroizolujących. Wymuszenie realizowane jest przez układ przeciwbieżnie obracających się wibratorów, połączonych z korpusem. Wzbudzanie drgań korpusu, wzbudza drgania robocze rynny, a amplituda drgań rynny samoczynnie ustala się na takim poziomie i w takiej fazie, że wywierana przez drgania rynny siła w listwach resorujących równoważy oddziaływanie wibratorów i praktycznie zatrzymuje ruch drgający korpusu, co wygasza siły przekazywane na podłoże za pośrednictwem sprężyn śrubowych. Warunkiem poprawnej pracy tych maszyn jest aby częstotliwość f_r drgań własnych rynny o masie m_r, podpartej na układzie resorów o łącznym współczynniku sprężystości k_r, była równa częstotliwości roboczej wibratorów f_w = fr, gdzie:

f =— E

2π lm_r

Podobne rozwiązanie techniczne przedstawia amerykański opis patentowy US6659267B2, w którym dodatkowo kierunek działania siły wypadkowej przechodzi przez środek masy rynny oraz przez środek masy korpusu przenośnika.

Celem wynalazku jest opracowanie antyrezonansowego przenośnika wibracyjnego o prostej i kompaktowej konstrukcji, który nie przenosi na podłoże znacznych sił dynamicznych oraz momentów dynamicznych i posiada dużą sztywność na zginanie przy ograniczonej masie, umożliwiającą budowanie dłuższych i lżejszych maszyn niż obecnie produkowane.

Istota antyrezonansowego przenośnika wibracyjnego, zawierającego korpus podparty na elementach wibroizolujących oraz rynnę, stanowiącą masę eliminatora dynamicznego, połączoną z korpusem za pośrednictwem zespołów listew resorujących o kierunku skośnym do kierunku wzdłużnego rynny, zamocowanych parami symetrycznie względem płaszczyzny symetrii wzdłużnej przenośnika, a także zespół co najmniej dwóch wibratorów, sztywno połączonych z korpusem, w taki sposób, że kierunek działania ich wymuszającej siły wypadkowej, przechodzi przez środek masy rynny oraz środek masy korpusu przenośnika, polega na tym, że korpus posiada sztywną konstrukcję bramową, a rynna posiada sztywną konstrukcję samonośną i na odcinku centralnym jest podwieszona wewnątrz korpusu z luzem umożliwiającym jej roboczy ruch drgający, zaś środek masy rynny oraz środek masy korpusu z wibratorami i listwami resorującymi pokrywają się ze sobą, a ponadto zespoły listew resorujących, zamocowane są w otoczeniu punktów węzłowych pierwszej postaci drgań własnych rynny.

Korzystnym jest, gdy podwieszenie rynny wewnątrz korpusu zrealizowane jest w ten sposób iż, dolne końce listew resorujących przytwierdzone są do dolnej części rynny, zaś górne końce listew resorujących przytwierdzone są w górnej części korpusu do jego ścian bocznych lub do ściany górnej.

Również korzystnym jest, gdy korpus w ścianach bocznych posiada zagłębienia lub okna, w których znajdują się listwy resorujące, a także korzystnym jest, gdy konstrukcja bramowa korpusu jest związana w dolnej części za pomocą profili zamkniętych.

Ponadto, korzystnym jest, gdy rynna ma postać blachownicy o profilu zamkniętym o ścianach bocznych w kształcie trójkąta o ściętych wierzchołkach, a także korzystnym jest, gdy ściany boczne rynny posiadają perforacje powyżej poziomu transportowanej nadawy. Podwieszenie rynny wewnątrz korpusu, oprócz ograniczenia gabarytów przenośnika, pozwoliło wyeliminować efekt sumowania się wysokości poszczególnych elementów układu. Dzięki temu konstrukcja ma większą sztywność na zginanie i nie posiada tendencji do przechyłu przy zmianie obciążenia nadawą. Dodatkową zaletą jest to, że listwy resorujące są rozciągane, co przyczynia się do wzrostu ich sztywności na kierunku roboczym, wpływając na zmniejszenie potrzebnej grubości tych resorów i poprawę ich stateczności.

Przedmiot wynalazku został uwidoczniony na schematycznym rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok z boku przenośnika z wibratorami usytuowanymi w układzie bocznym, fig. 2 - przedstawia widok z boku przenośnika z wibratorami usytuowanymi w układzie pionowym, a fig. 3 - rynnę w widoku z boku, z przykładem perforacji w ścianach bocznych.

Przenośnik wg wynalazku posiada samonośną rynnę 1 o ścianach bocznych w kształcie trójkąta o ściętych wierzchołkach, wykonaną jako blachownica skrzynkowa - o profilu zamkniętym, o zmiennym przekroju, podwieszoną na czterech zespołach listew resorujących 3 pod korpusem 2. Samonośność rynny oznacza, że posiada wystarczającą do poprawnej pracy sztywność na zginanie. Korpus 2 posiada konstrukcję bramową, spiętą u dołu elementami tworzącymi kratownicę i obejmuje rynnę 1 z trzech stron z luzem zapewniającym jej roboczy ruch drgający. W ścianach bocznych korpusu 2 znajdują się okna, w których znajdują się zespoły listew resorujących 3 (fig. 1). Górne końce listew resorujących 3 zamocowane są w górnej części korpusu 2, zaś ich dolne końce zamocowane są do rynny 1 w jej dolnej części. Listwy resorujące 3 podzielone są na cztery zespoły, które zamocowane są parami symetrycznie po obu stronach rynny 1, w otoczeniu punktów węzłowych pierwszej postaci drgań własnych rynny 1. Korpus 2 podparty jest na elementach wibroizolujących 4, które stanowią sprężyny śrubowe i wprawiany jest w ruch drgający za pomocą dwóch zamocowanych do niego symetrycznie po obu stronach wibratorów 5, które stanowią przeciwbieżne elektrowibratory, dla których kierunek działania γ wymuszającej siły wypadkowej jest nachylony pod kątem zbliżonym do 30° do poziomu i przechodzi przez punkt Cg środka masy układu przenośnika, z którym ponadto pokrywają się środki masy rynny 1 oraz środek masy korpusu 2 z wibratorami 5 i listwami resorującymi 3. Zamknięta konstrukcja rynny 1, stanowiącej jednocześnie masę eliminatora dynamicznego, ogranicza wydobywanie się do środowiska szkodliwych pyłów i gazów, a równocześnie wpływa korzystnie na poziom hałasu emitowanego podczas wzajemnych zderzeń ziaren nadawy.

W kolejnym przykładzie realizacji wynalazku (fig. 2), wibratory 5 usytuowane są w układzie pionowym poza obrysem korpusu 2. W jeszcze innym przykładzie, wibratory 5 usytuowane są wewnątrz obrysu korpusu 2 - w ten sposób zmniejszając sumaryczną wysokość przenośnika, natomiast wypadkowa siła wymuszająca, działa na tym samym kierunku γ, jak w przykładzie pierwszym.

W innym przykładzie realizacji wynalazku, zastosowana została rynna 1 (fig. 3) z dodatkowymi perforacjami 1a w ścianach bocznych, wykonanymi powyżej poziomu transportowanej nadawy. Zamknięta konstrukcja rynny, po zaślepieniu otworów bocznych otwieranymi, lekkimi denkami plastykowymi, ogranicza wydobywanie się do środowiska szkodliwych pyłów i gazów, a równocześnie wpływa korzystnie na poziom hałasu emitowanego podczas wzajemnych zderzeń ziaren nadawy.

Przenośnik według rozwiązania, przy tej samej masie może mieć długość o ok. 40-60% większą niż przenośnik antyrezonansowy tradycyjny. Pozwala to na szerszy zakres zastosowań i powoduje, że koszt maszyny odniesiony do 1 m odległości transportowania jest niższy niż dla konstrukcji typowych. Mniejsze zużycie materiałów na jednostkę długości czyni maszynę tańszą i bardziej przyjazną dla środowiska na etapie realizacji. Ponadto, przyjęte rozwiązanie stwarza możliwość sprowadzenie środków mas rynny, korpusu z wibratorami i zespołami listew resorujących do jednego punktu, leżącego na kierunku działania siły wymuszającej, co eliminuje generowanie momentów dynamicznych oddziałujących na podłoże, zmniejszając ingerencję w środowisko podczas eksploatacji, jak również poprawia statyczną stateczność obrotową maszyny eliminując przechyły rynny przy zmianach obciążenia nadawą.

Claims (6)

1. Antyrezonansowy przenośnik wibracyjny zawierający korpus podparty na elementach wibroizolujących oraz rynnę, stanowiącą masę eliminatora dynamicznego, połączoną z korpusem za pośrednictwem zespołów listew resorujących o kierunku skośnym do kierunku wzdłużnego rynny, zamocowanych parami symetrycznie względem płaszczyzny symetrii wzdłużnej przenośnika, a także zespół co najmniej dwóch wibratorów, sztywno połączony z korpusem, w taki sposób, że kierunek działania ich wymuszającej siły wypadkowej przechodzi przez środek masy rynny oraz środek masy korpusu przenośnika, znamienny tym, że korpus (2) posiada sztywną konstrukcję bramową, a rynna (1) posiada sztywną konstrukcję samonośną i na odcinku centralnym jest podwieszona wewnątrz korpusu (2) z luzem umożliwiającym jej roboczy ruch drgający, zaś środek masy rynny (1) oraz środek masy korpusu (2) z wibratorami (5) i listwami resorującymi (3) pokrywają się ze sobą, a ponadto zespoły listew resorujących (3), zamocowane są, w otoczeniu punktów węzłowych pierwszej postaci drgań własnych rynny (1).

2. Antyrezonansowy przenośnik wibracyjny według zastrz. 1, znamienny tym, że podwieszenie rynny (1) wewnątrz korpusu (2) zrealizowane jest w ten sposób iż, dolne końce listew resorujących (3) przytwierdzone są do dolnej części rynny (1), zaś górne końce listew resorujących (3) przytwierdzone są w górnej części korpusu (2) do jego ścian bocznych lub do ściany górnej.

3. Antyrezonansowy przenośnik wibracyjny według zastrz. 1, znamienny tym, że korpus (2) w ścianach bocznych posiada zagłębienia lub okna, w których znajdują się listwy resorujące (3).

4. Antyrezonansowy przenośnik wibracyjny według zastrz. 1, znamienny tym, że konstrukcja bramowa korpusu (2) jest związana w dolnej części za pomocą profili zamkniętych.

5. Antyrezonansowy przenośnik wibracyjny według zastrz. 1, znamienny tym, że rynna (1) ma postać blachownicy o profilu zamkniętym o ścianach bocznych w kształcie trójkąta o ściętych wierzchołkach.

6. Antyrezonansowy przenośnik wibracyjny według zastrz. 5, znamienny tym, że ściany boczne rynny (1) posiadają perforacje powyżej poziomu nadawy.