PL235695B1 - Urządzenie do wytwarzania i magazynowania lodu - Google Patents

Abstract

Urządzenie zawiera zamknięty, izolowany cieplnie zasobnik akumulacyjny w którym osadzony jest zbiornik wody mający wiele komór wewnętrznych wydzielonych przez - zamocowane poziomo i w odstępach ponad sobą - zespoły wymiany ciepła. Każdy zespół zawiera dwa takie same wymienniki ciepła włączone równolegle w obieg czynnika termodynamicznego kolektorami dolotowymi (7.1) i kolektorami wylotowymi (8.2). Kolektory dolotowe (7.1) połączone są z kolektorami wylotowymi (8.2) przez prostopadłe do nich rurowe kanały przepływu (5.1). Końcowe odcinki przyłączeń (10.2) kanałów przepływu do kolektora wylotowego (8.2) odgięte są od wspólnej dla obu wymienników płaszczyzny radiatora (4) o wymiar (e) większy niż połowa sumy średnic zewnętrznych kolektorów dolotowego (7.1) i wylotowego (8.2). Wzdłużnie do wnętrza kolektorów dolotowych (7.1) wprowadzone są rurowe dystrybutory dyszowe (11), mające na pobocznicy wiele otworów dyszowych, które skierowane są współosiowo do kanałów przepływu (5.1). Średnice otworów dyszowych kolejno zwiększają się od końca doprowadzenia czynnika termodynamicznego. Dystrybutory dyszowe pierwszego i drugiego wymiennika wbudowane są w sąsiadujące końce obu kolektorów dolotowych (7.1). Wymienniki ciepła nałożone są na siebie tak, że ich prostoliniowe, długie odcinki kanałów przepływu (5.1) sąsiadują naprzemiennie ze sobą w płaszczyźnie radiatora (9-9) i spojone są cieplnie jedną, wspólną płytą radiatora (4).

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do wytwarzania i magazynowania lodu, stosowane w systemach chłodzenia urządzeń przemysłowych, w klimatyzacji pomieszczeń, w przetwórstwie spożywczym. Lód wytworzony z wody przy pomocy sprężarkowej pompy ciepła - zwłaszcza kosztem tańszej energii elektrycznej w godzinach nocnych - przechowywany jest w urządzeniu i następnie w godzinach korzystania z energii chłodu wykorzystywany w postaci stałej lub w postaci wody lodowej o temperaturze około 6°C, przykładowo w instalacji klimatyzacji pomieszczeń.

Znane, przedstawione w japońskim zgłoszeniu patentowym JPH 08261918 urządzenie do wytwarzania i magazynowania lodu zawiera zamknięty zasobnik akumulacyjny o izolowanych cieplnie ścianach, w którym osadzony jest zbiornik wody mający wiele wydzielonych komór wewnętrznych. Komory wydzielone są przez zespoły wymiany ciepła z rurowymi wymiennikami, które zamocowane są poziomo i w odstępach ponad sobą. Wymienniki wszystkich zespołów wymiany ciepła utworzone są z jednego rurowego kanału przepływu niskowrzącego czynnika termodynamicznego, meandrycznie wygięte na poziomie każdego zespołu i końcami połączonego przez pionowo zagięte końce z sąsiadującymi powyżej i poniżej półkowymi zespołami wymiany ciepła. Na poziomie każdego zespołu prostoliniowe odcinki kanału przepływu połączone są płytą radiatora. Kanał przepływu zespołów wymiany ciepła włączony jest w obieg czynnika termodynamicznego sprężarkowej pompy ciepła, która zawiera sprężarkę, skraplacz, zawór rozprężny, parownik oraz zespół zaworów sterujących zmianą kierunku przepływu czynnika termodynamicznego. Przy ustawieniu zaworów kierujących przepływ czynnika do urządzenia pracującego w obiegu termodynamicznym jako parownik, ciepło pobierane z wody obniża jej temperaturę poniżej temperatury zamarzania i po obu stronach na kanałach przepływu i radiatorach poszczególnych zespołów woda zamarza, zmieniając stan skupienia. Po osiągnięciu odpowiedniej grubości lodu tworzącego się zarówno na górnej jak i dolnej powierzchni zespołów wymiany ciepła - przez przesterowanie elektromagnetycznych zaworów wbudowanych w obieg pompy ciepła - dokonana zostaje zmiana kierunku przepływu czynnika termodynamicznego. Przez rurowe przewody urządzenia przepływa sprężony czynnik w postaci gazowej, o temperaturze powyżej 0°C, ze skutkiem nadtopienia lodu na powierzchniach przylegania do zespołów wymiany ciepła. Odspojone warstwy lodu unoszą się do góry w poszczególnych komorach, kolejno wypełniając przestrzenie komór. Odspajanie lodu wspomagane jest w tym urządzeniu przepływem wody przez wykonane w płycie radiatora otwory, usytuowane równolegle i w bezpośrednim sąsiedztwie do kanałów przepływu. Wykonane jako pierwsze warstwy lodu po odspojeniu i uniesieniu do góry pozostają w położeniu przylegania do dolnych powierzchni radiatora i kanałów przepływu - co powoduje, że w kolejnych cyklach występuje strata energii na zamrażanie i odspajanie tej samej warstwy lodu. Ponad to przemiana termodynamiczna w długim kanale przepływu szeregowo połączonych zespołów wymiany ciepła ma przebieg miejscowo niejednorodny ze skutkiem zróżnicowania na długości kanału.

W urządzeniu przedstawionym w zgłoszeniu patentowym EP 0987502 rurowe zespoły wymiany ciepła zanurzone są w zbiorniku wody w komorach wewnętrznie wydzielonych pionowymi ściankami. Każdy zespół ma kanał przepływu ukształtowany serpentynowo w płaszczyźnie pionowej i włączony jest równolegle poprzez kolektor dolotowy i kolektor wylotowy w obieg czynnika termodynamicznego pompy ciepła. Serpentyna kanału przepływu w każdym zespole spojona jest cieplnie przez pionową płytę radiatora, natomiast kolektory zabudowane są ponad zbiornikiem wody. Podczas fazy wytwarzania lodu, gdy urządzenie włączone jest w funkcji parownika, po obu stronach pionowych powierzchni zespołów wymiany ciepła następuje oblodzenie w postaci płyt lodu, które cyklicznie, po osiągnięciu określonej grubości odspajane są ciepłem czynnika, po zmianie kierunku obiegu pompy ciepła na pracę urządzenia w funkcji skraplacza. Płyty lodu po odlodzeniu zespołów wypływają do góry osiągając wspólny poziom, przy którym stykają się wybrzuszeniami narosłymi przy kanałach przepływu - co obniża stopień wypełnienia lodem pojemności użytkowej zbiornika wody.

W urządzeniach do wytwarzania i magazynowania lodu istotnym jest podobieństwo geometryczne płyt lodu wytworzonych we wszystkich zespołach wymiany ciepła, które po odspojeniu unoszone w kąpieli wodnej przylegają do siebie powierzchniami. Podstawowe znaczenie ma jednorodność warunków temperaturowych na całej powierzchni lodzenia we wszystkich zespołach wymiany ciepła. W rozwiązaniu harfowego wymiennika według zgłoszenia patentowego US 20120292004 - w celu zapewnienia równomiernego przepływu czynnika przez wszystkie prostopadle przyłączone do kolektora dolotowego kanały przepływu i występowanie w nich przemian fazowych o podobnej intensywności rzutującej na miejscową temperaturę kanału przepływu - zastosowany został rurowy dystrybutor dyszowy,

PL 235 695 B1 wbudowany wzdłuż kolektora dolotowego. Dystrybutor posiada wzdłuż pobocznicy otwory dyszowe skierowane współosiowo do kanałów przepływu. Między otworami dyszowymi i otworami kanałów przepływu ścianki kolektora dolotowego występuje odstęp, w przestrzeni którego tłumione są zawirowania strumieni. Ma to istotne znaczenie zwłaszcza dla dysz na odcinku początkowym. Otwory dyszowe w ściance rurowego dystrybutora dyszowego mają średnice zwiększające się kolejno od końca doprowadzenia czynnika termodynamicznego. W wymiennikach harfowych przemiana fazowa czynnika termodynamicznego rozpoczyna się w kolektorze dolotowym, przebiega w kanałach przepływu i kończy w kolektorze wylotowym, czego skutkiem jest zróżnicowanie temperatury na długości kanałów przepływu.

Zadaniem niniejszego wynalazku jest opracowanie urządzenia w którym wytwarzanie lodu i jego magazynowanie dokonywane będzie z możliwie niskim nakładem energii elektrycznej i najwyższym stopniem wypełnienia lodem pojemności geometrycznej zbiornika wody.

Urządzenie według wynalazku częściowo wykorzystuje cechy znanych rozwiązań stosując termoizolowany zasobnik akumulacyjny z osadzonym wewnątrz zbiornikiem wody, w którym przez zamocowane poziomo i w odstępach ponad sobą zespoły z rurowymi wymiennikami ciepła wydzielonych jest wiele komór wewnętrznych. Zespoły wymiany ciepła włączalne są równolegle w obieg czynnika termodynamicznego pompy ciepła przez kolektor dolotowy i kolektor wylotowy, usytuowane równolegle i połączone przez prostopadłe do nich rurowe kanały przepływu, i które spojone są cieplnie ze sobą przez płytę radiatora. Do wnętrza każdego kolektora dolotowego wprowadzony jest wzdłużnie rurowy dystrybutor dyszowy. Urządzenie włączalne jest w obieg pompy ciepła zawierający zespół zaworowy sterowania kierunkiem przepływu czynnika termodynamicznego.

Wynalazek wyróżnia się szczególną budową zespołu wymiany ciepła. Każdy zespół złożony jest z dwóch takich samych i równolegle włączalny w obieg pompy ciepła wymienników. Wymienniki mają końcowe odcinki kanałów przepływu przyłączeń do kolektora wylotowego odgięte od płaszczyzny radiatora, którą wyznaczają wyprowadzone z kolektora dolotowego prostoliniowe odcinki kanałów przepływu. Odgięcie w dół ma wymiar większy od połowy sumy średnic zewnętrznych kolektorów dolotowego i wylotowego, przy czym wymienniki ciepła nałożone są na siebie tak, że ich prostoliniowe, długie odcinki kanałów przepływu sąsiadują naprzemiennie ze sobą w płaszczyźnie radiatora i spojone są jedną, wspólną płytą radiatora. Kolektory dolotowe w obu wymiennikach ciepła usytuowane są ponad kolektorami wylotowym, a dystrybutory dyszowe pierwszego i drugiego wymiennika wbudowane są w sąsiadujące końce obu kolektorów dolotowych.

Korzystnym jest, gdy każdy zespół wymiany ciepła ma międzykolektorową listwę izolacyjną wprowadzoną między sąsiadujące pionowo ze sobą kolektor dolotowy i kolektor wylotowy w obu wymiennikach, a ponadto gdy powierzchnia między kolektorami wylotowymi w obu wymiennikach przesłonięte są od dołu przeciwpłytą, wykonaną z materiału wodoodpornego, o niskim współczynniku przewodności cieplnej. Przeciwpłyta przylega całą powierzchnią do kanałów przepływu i do płyty radiatora.

Również celowym jest wykonanie urządzenia, w którym - w obu wymiennikach każdego zespołu wymiany ciepła - strefy sąsiadujących pionowo ze sobą par kolektora dolotowego i kolektora wylotowego objęte są wzdłużnie wodoodporną, krawędziową izolacją termiczną.

W urządzeniu według wynalazku, każda z komór wewnętrznych wydzielona jest przez poziomo usytuowane zespoły wymiany ciepła o budowie zapewniającej jednorodny rozkład temperatury na całej powierzchni wymiany ciepła. Korzystny efekt temperaturowy wynika z nałożenia w każdym zespole dwóch takich samych rurowych wymienników ciepła o układzie harfowym, z przeciwnie skierowanymi przepływami czynnika w naprzemiennie sąsiadujących kanałach przepływu obu wymienników włączonych kolektorami równolegle w obieg czynnika termodynamicznego pompy ciepła i które w jednej płaszczyźnie spojone są wspólną płytą radiatora osłoniętą od dołu przeciwpłytą termoizolacji. Miejscowe wyrównanie ilości ciepła przekazanego jednokierunkowo na górną powierzchnię radiatora przez sąsiadujące przeciwbieżne, ilościowo równe strumienie czynników - będących w fazach przemiany o stałej różnicy parametrów - ma zasadnicze znaczenie dla wydajności wytwarzania płaskich płyt lodu i objętości magazynowania. Faza odladzania w wyniku jednokierunkowego skierowania ciepła do góry jest skrócona, tylko do czasu nadtopienia cienkiej warstewki płyty lodu, która następnie wypływa do góry pod izolowaną przeciwpłytę zespołu wymiany ciepła wyższej komory wewnętrznej Wskazać również można na korzystny dla eksploatacji urządzenia efekt ściekania oleju przez wygięte w stronę kolektorów wylotowych końcowe odcinki kanałów przepływu, oleju wprowadzonego działaniem sprężarki do czynnika termodynamicznego.

PL 235 695 B1

Rozwiązanie urządzenia według wynalazku przybliżone jest opisem przykładowego wykonania pokazanego na rysunku, którego poszczególne figury przedstawiają: Fig. 1 - schemat ogólny urządzenia z układem połączeń z pozostałymi zespołami układu pompy ciepła, Fig. 2 - schemat zespołu wymiany ciepła, Fig. 3 - zespół w widoku perspektywicznym, Fig. 4 - przekrój pionowy prowadzony przez oś kanału przepływu pierwszego wymiennika, Fig. 5 - środkowy fragment pionowego przekroju przykładowego wykonania zespołu wymiany ciepła według linii A-A z Fig. 3, Fig. 6 - przekrój pionowy zespołu według linii C-C z Fig. 3 przez oś kanału przepływu pierwszego wymiennika ciepła, Fig. 7 - przekrój pionowy zespołu według linii D-D z Fig. 3 przez oś kanału przepływu drugiego wymiennika ciepła, Fig. 8 - przekrój pionowy lewej strony zespołu wymiany ciepła, z przeciwpłytą i krawędziową izolacją termiczną a Fig. 9 fragment obrazujący tworzenie lodu na zespole wymiany ciepła.

Urządzenie do wytwarzania i magazynowania lodu według wynalazku, przykładowo może być stosowane jako źródło wody lodowej o temperaturze około 6°C, bezpiecznej w sytuacji wycieku dla środowiska. Lód wytwarzany z wody w godzinach nocnych kosztem tańszej energii elektrycznej jest magazynowany w urządzeniu, a zawarta w nim energia chłodu wykorzystywana w godzinach pracy instalacji nawiewnej klimatyzatorów. Urządzenie wbudowane jest w obieg czynnika termodynamicznego pompy ciepła złożonej z połączonych ze sobą sprężarki „S”, wymiennika ciepła „Wc”, zaworu rozprężnego „Zr” i urządzenia według wynalazku. W zależności od wyznaczonego przez zespół zaworowy „Z4” kierunku przepływu czynnika termodynamicznego k urządzenie pracuje w fazie wytwarzaniu lodu jako parownik a przy odladzaniu przyjmuje funkcje skraplacza. Urządzenie zawiera zamknięty, izolowany cieplnie zasobnik akumulacyjny „A” w którym osadzony jest zbiornik wody „W” mający wiele komór wewnętrznych „K”, wydzielonych przez zamocowane poziomo i w odstępach ponad sobą zespoły wymiany ciepła 1. Każdy zespół wymiany ciepła 1 złożony jest z dwóch rurowych wymienników ciepła: pierwszego 2 i drugiego 3, włączonych równolegle w obieg czynnika termodynamicznego. Wymienniki 2 i 3 mają usytuowane równolegle kolektory dolotowe 7.1 i 7.2 oraz kolektory wylotowe 8.1 i 8.2, i połączone są przez prostopadłe do nich rurowe kanały przepływu 5.1 i 5.2. Kolektory wylotowe 8.1 i 8.2 położone są poniżej poziomu osi kolektorów dolotowych 7.1 i 7.2 o wymiar „e” większy od połowy sumy średnic zewnętrznych „d1” i „d2” kolektorów dolotowego 7.1,7.2 i wylotowego 8.1,8.2. Przy takim usytuowaniu końcowe odcinki 10.1 i 10.2 kanałów przepływu 5.1 i 5.2 przyłączeń do kolektora wylotowego 8.1 i 8.2 odgięte są od wyprowadzonych z kolektora dolotowego 7.1,7.2 prostoliniowych odcinków kanałów przepływu 5.1 i 5.2. Wymienniki ciepła 2 i 3 nałożone są na siebie tak, że ich prostoliniowe, długie odcinki kanałów przepływu 5.1 i 5.2 sąsiadują naprzemiennie ze sobą w jednej płaszczyźnie 9-9 i spojone są cieplnie jedną, wspólną płytą radiatora 4. Kolektory dolotowe 7.1 i 7.2 w obu wymiennikach ciepła 2 i 3 usytuowane są ponad kolektorami wylotowym 8.1 i 8.2, a w szczeliny między nimi wprowadzone są międzykolektorowe listwy izolacyjne 14, eliminujące możliwość wymiany ciepła. Do wnętrza każdego kolektora dolotowego 7.1 i 7.2 wzdłużnie wprowadzony jest rurowy dystrybutor dyszowy 11 mający na pobocznicy wiele otworów dyszowych 12, które skierowane są współosiowo do kanałów przepływu 5. Średnice d3 otworów dyszowych 12 kolejno zwiększają się od końca doprowadzenia czynnika termodynamicznego. Powierzchnia między kolektorami wylotowymi 8.1 i 8.2 obu wymienników 2 i 3 przesłonięta jest od dołu przeciwpłytą 6, wykonaną z materiału wodoodpornego, o niskim współczynniku przewodności cieplnej. W przeciwpłycie 6 wykonane są rowki na kanały przepływu 5.1 i 5.2, co stanowi, że przeciwpłyta 6 przylega całą powierzchnią do kanałów przepływu 5.1 i 5.2 oraz do płyty radiatora 4. W każdym zespole wymiany ciepła 1 strefy sąsiadujących w pionie ze sobą par kolektora dolotowego 7.1 i 7.2 oraz kolektora wylotowego 8.1 i 8.2 objęte są wzdłużnie wodoodporną, krawędziową izolacją termiczną 15.

Działanie urządzenia uzależnione jest od kierunku przepływu czynnika termodynamicznego k w obiegu pompy ciepła, kierunku który wyznacza położenie zaworu czterodrogowego „Z4”. W fazie wytwarzania lodu urządzenie pracuje jako parownik z kierunkiem przepływu czynnika wskazanym na schemacie Fig. 1 strzałkami z linią ciągłą, dla fazy odladzania kierunek oznaczony jest strzałkami z linią przerywaną. W obu fazach oczywistą jest konieczność zachowania stałego kierunku przepływu czynnika termodynamicznego k w postaci gazowej przez sprężarkę „Sp. W fazie wytwarzania lodu sprężony gazowy czynnik termodynamiczny kierowany jest ze sprężarki „S” do wymiennika ciepła „Wc”, gdzie ulega skropleniu. Następnie po przejściu przez zawór rozprężny „Zr” podany jest do zespołów wymiany ciepła 1 w urządzeniu według wynalazku, które pracuje jako parownik. Odparowaniu czynnika towarzyszy pobieranie ciepła z wody, która zamienia się na radiatorach 4 w lód 16. Dalej, już w postaci gazowej czynnik przepływa przez zawór czterodrogowy „Z4” zasysany przez sprężarkę „S”. W fazie odladzania

PL 235 695 B1 sprężony czynnik o temperaturze około 35°C kierowany jest przez zawór czterodrogowy „Z4” do zespołów wymiany ciepła 1 urządzenia, gdzie w wyniku skroplenia oddaje ciepło ogrzewając płyty radiatorów 4 z jednoczesnym odspojeniem płyt lodu.

Ze wzrostem grubości lodu maleje szybkość narastania warstwy lodu na radiatorze 4 - czemu towarzyszy spadek ciśnienia w przewodzie ssącym sprężarki „Sp”. Zmiana faz pracy urządzenia dokonywana jest przez nieuwidoczniony na schemacie Fig. 1 układ sterowania, który może ustalać optymalny moment zmiany ustawienia zaworu czterodrogowego „Z4” na podstawie wartości podciśnieni a w przewodzie ssącym. Wartość podciśnienia dla przesterowania zaworu czterodrogowego „Z4” powinna być odpowiednio większa od wskazanej przez producenta sprężarki jako graniczne, dolne ciśnienie ssania.

Wykaz oznaczeń na rysunku

A. zasobnik akumulacyjny

W. zbiornik wody

K komora wewnętrzna

S sprężarka

Z4 zawó r czte rodrogowy

Wc wymiennik ciepła

Zr zawór rozprężny

1. zespół wymiany ciepła

2. pierwszy wymiennik ciepła

3. drugi wymiennik ciepła

4. płyta radiatora

5. kanały przepływu

5.1 kanał przepływu pierwszego wymiennika

5.2 kanał przepływu drugiego wymiennika

6. przeciwpłyta

7. kolektor dolotowy

7.1 kolektor dolotowy pierwszego wymiennika

7.2 kolektor dolotowy drugiego wymiennika

8. kolektor wylotowy

8.1 kolektor wylotowy pierwszego wymiennika

8.2 kolektor wylotowy drugiego wymiennika

9-9. płaszczyzna radiatora

10. odcinek końcowy kanału przepływu

10.1 odcinek końcowy kanału przepływu pierwszego wymiennika

10.2 odcinek końcowy kanału przepływu drugiego wymiennika

11. rurowy dystrybutor dyszowy

12. otwór dyszowy

13. wlot do kanału przepływu

14. międzykolektorowa listwa izolująca

15. krawędziowa izolacja termiczna

16. lód

e. wymiar przesunięcia kolektora dolotowego względem kolektora wylotowego d1. średnica zewnętrzna kolektora dolotowego d2. średnica zewnętrzna kolektora wylotowego d3. średnica otworu dyszowego

k. kierunek przepływu czynnika termodynamicznego

Claims (3)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie do wytwarzania i magazynowania lodu, zwłaszcza dla systemów chłodzenia i klimatyzacji, zawierające zamknięty, izolowany cieplnie zasobnik akumulacyjny (A) w którym osadzony jest zbiornik wody (W) mający wiele komór wewnętrznych (K) wydzielonych przez - zamocowane poziomo i w odstępach ponad sobą - zespoły wymiany ciepła (1) z rurowymi wymiennikami ciepła (2, 3) z których każdy zespół włączalny jest równolegle w obieg czynnika termodynamicznego pompy ciepła poprzez kolektor dolotowy (7) i kolektor wylotowy (8), usytuowane równolegle i połączone przez prostopadłe do nich rurowe kanały przepływu (5) spojone ze sobą cieplnie przez płytę radiatora (4), ponad to w którym do wnętrza każdego kolektora dolotowego (7.1, 7.2) wprowadzony jest wzdłużnie rurowy dystrybutor dyszowy (11) mający na pobocznicy wiele otworów dyszowych (12) skierowanych współosiowo do kanałów przepływu (5) a których średnice (d3) kolejno zwiększają się od końca doprowadzenia czynnika termodynamicznego, przy czym urządzenie włączalne jest w obieg pompy ciepła (S, Wc, Zr) zawierający zespół zaworowy (Z4) sterowania kierunkiem przepływu czynnika termodynamicznego, znamienne tym, że każdy zespół wymiany ciepła (1) złożony jest z dwóch takich samych i równolegle włączalny w obieg pompy ciepła (S, Wc, Zr) wymienników ciepła (2, 3) mających końcowe odcinki (10.1, 10.2) kanałów przepływu (5.1,5.2) przyłączeń do kolektora wylotowego (8.1, 8.2) odgięte od płaszczyzny radiatora (9-9) - wyznaczonej przez wyprowadzone z kolektora dolotowego (7.1, 7.2) prostoliniowe odcinki kanałów przepływu (5.1,5.2) o wymiar (e) większy od połowy sumy średnic zewnętrznych (d1, d2) kolektorów dolotowego (7.1, 7.2) i wylotowego (8.1, 8.2), przy czym wymienniki ciepła (2, 3) nałożone są na siebie tak, że ich prostoliniowe, długie odcinki kanałów przepływu (5.1,5.2) sąsiadują naprzemiennie ze sobą w płaszczyźnie radiatora (9-9) i spojone są jedną, wspólną płytą radiatora (4), a kolektory dolotowe (7.1,7.2) w obu wymiennikach ciepła (2, 3) usytuowane są ponad kolektorami wylotowym (8.1,8.2), ponad to dystrybutory dyszowe (11) pierwszego (2) i drugiego wymiennika (3) wbudowane są w sąsiadujące końce obu kolektorów dolotowych (7.1,7.2).
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że każdy zespół wymiany ciepła (1) ma międzykolektorową listwę izolacyjną (14) wprowadzoną między sąsiadujące pionowo ze sobą kolektor dolotowy (7.1, 7.2) i kolektor wylotowy (8.1, 8.2) w obu wymiennikach (2, 3), ponad to powierzchnia między kolektorami wylotowymi (8.1, 8.2) w obu wymiennikach (2, 3) przesłonięte są od dołu przeciwpłytą (6) wykonaną z materiału wodoodpornego, o niskim współczynniku przewodności cieplnej i która przylega do kanałów przepływu (5.1,5.2) i do płyty radiatora (4).
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że w obu wymiennikach (2, 3) każdego zespołu wymiany ciepła (1) strefy sąsiadujących pionowo ze sobą par kolektora dolotowego (7.1, 7.2) i kolektora wylotowego (8.1, 8.2) objęte są wzdłużnie wodoodporną, krawędziową izolacją termiczną (15).