PL221316B1 - Obróbka blacharska do konstrukcji przenikającej przez dach oraz sposób montażu konstrukcji przenikającej przez dach - Google Patents

Abstract

Obróbka blacharska (101) ma element uszczelniający (120) do uszczelnienia pomiędzy częściami (102, 103) obróbki blacharskiej oraz okładzinę boczną w celu zapewnienia przejścia pomiędzy konstrukcją przenikającą przez dach i otaczającym pokryciem dachu. Element uszczelniający (120) ma część uszczelniającą (121) i część sprzęgającą (122) połączoną z częścią uszczelniającą i z jedną z części obróbki blacharskiej. Położenie części obróbki blacharskiej względem siebie jest regulowane.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest obróbka blacharska do konstrukcji przenikającej przez dach oraz sposób montażu konstrukcji przenikającej przez dach.

Gdy wykonuje się obróbkę blacharską konstrukcji przenikającej przez dach, np. kominów albo konstrukcji ościeżnic okien dachowych, w celu zabezpieczenia ich przed wpływami warunków atmosferycznych i zapewnienia uszczelnianie pomiędzy samą konstrukcją i dachem, powszechną praktyką jest stosowanie pokryć obróbkowych z blachy, np. aluminiowej, miedzianej, stalowej albo cynkowej. Zazwyczaj tego rodzaju pokrycia obróbkowe wykonuje się zwykłymi technikami blacharskimi z płaskiego arkusza materiału, który profiluje się i kształtuje w celu dopasowania go w żądanym miejscu.

Można uniknąć względnie kosztownych robót związanych z dopasowaniem i montażem na miejscu, które są konieczne w przypadku stosowania tej znanej techniki rzemieślniczej, poprzez zastosowanie prefabrykowanych obróbek blacharskich. Takie obróbki blacharskie mogą np. składać się z dwóch albo większej liczby połączonych ze sobą elementów bądź też mogą składać się z pojedynczego elementu. Gdy te obróbki blacharskie stosuje się np. w połączeniu z oknem standardowego typu, zamontowanym w danej powierzchni dachu, można stosować te same standardowe obróbki blacharskie, niezależnie np. od pochylenia skośnej powierzchni dachu.

Typowo, zespół obróbki blacharskiej przystosowany do zastosowania pomiędzy np. oknem dachowym i nachyloną powierzchnią dachu, obejmuje górną i dolną obróbkę blacharską, przystosowane do zamontowania w położeniu poziomym pomiędzy powierzchnią dachu oraz odpowiednio górną i dolną częścią ościeżnicy okna, jak również pierwszą i drugą boczną obróbkę blacharską, przystosowane do zamontowania w położeniu nachylonym pomiędzy dwiema bocznymi częściami ościeżnicy okna i powierzchnią dachu. Tego rodzaju zespół do obróbki blacharskiej obejmuje ponadto elementy narożne, przystosowane do zapewniania uszczelnienia pomiędzy bocznymi obróbkami blacharskimi oraz górną i dolną obróbką blacharską, przy czym takie elementy narożne są często wbudowane albo w górną i dolną obróbkę blacharską, albo w boczne obróbki blacharskie. Oprócz tego stosuje się zestaw okładzin do pokrycia połączeń pomiędzy obróbkami blacharskimi i oknem, przy czym liczba i usytuowanie okładzin zazwyczaj odpowiada liczbie obróbek blacharskich.

Tym niemniej jednak, niektóre typy obróbek blacharskich nie są typowe, ponieważ zależą one od np. rzeczywistego położenia ościeżnicy okiennej względem powierzchni dachu. Przykładem tego może być żądana wysokość zamontowanej ościeżnicy okiennej względem powierzchni dachu, której dobór zależy od szeregu czynników, jak np. od materiału dachu, konstrukcji dachu, nachylenia dachu, konstrukcji rzeczywistej ościeżnicy okiennej, jak również od względów estetycznych.

Jeden typ obróbek blacharskich, który należy zaadaptować w związku z powyższymi zmianami, to obróbki blacharskie stosowane pomiędzy powierzchnią dachu i odpowiednio górą i dolną częścią ościeżnicy okiennej. W zależności od okoliczności i konkretnej konstrukcji obróbki blacharskiej albo okna, może zaistnieć potrzeba dostosowania takich obróbek blacharskich zarówno do nachylenia dachu, jak i do wysokości ościeżnicy okiennej względem powierzchni dachu.

W przeszłości podejmowano próby dostarczenia zespołów obróbki blacharskiej, które można było regulować w taki sposób, aby dały się dostosować w takich różnych warunkach.

Obróbkę blacharską, która umożliwia wykorzystanie tego samego zespołu obróbki blacharskiej, niezależnie od wysokości konstrukcji przenikającej przez dach ponad powierzchnią dachu, ujawniono w międzynarodowej publikacji patentowej WO 02/42578 A1.

W celu dostarczenia zasadniczo odpornego na wpływy atmosferyczne połączenia pomiędzy taką obróbką blacharską i innymi częściami pokrycia, okładziny przeznaczone do ustawienia w taki sposób, aby opierały się o boczne części ościeżnicy okiennej, są zaopatrzone w ściśliwy element uszczelniający, który jest zwykle przymocowany do spodniej strony bocznej okładziny, np. za pomocą kleju.

Tym niemniej jednak, ponieważ taki element uszczelniający jest przymocowany do okładziny, istnieje ryzyko, że ulegnie on odkształceniu podczas składowania i transportu bądź też podczas montażu okna. Problem ten występuje szczególnie wyraźnie w sytuacjach montażowych, w których okno jest ustawione w taki sposób, że zasadnicza część ościeżnicy okiennej leży poniżej powierzchni dachu. W związku z tym, część fartuchowa wystającej części ma niewielkie nachylenie do góry w kierunku od ościeżnicy, a wskutek tego istnieje ryzyko, że woda będzie znajdować się blisko ościeżnicy, wymagając tym samym skutecznego uszczelnienia pomiędzy elementami obróbki blacharskiej.

PL 221 316 B1

Istnieje zatem zapotrzebowanie na ulepszenie ogólnych właściwości uszczelniających konstrukcji przenikającej przez dach w odniesieniu do otaczającego pokryciem dachu.

Istnieje ponadto zapotrzebowanie na ułatwienie montażu konstrukcji przenikającej przez dach.

Przedmiotem wynalazku jest obróbka blacharska konstrukcji przenikającej przez dach, mająca pierwszy element obróbki blacharskiej zawierający część arkuszową i część fartuchową, która w zamontowanym położeniu leży w płaszczyźnie dachu, oraz drugi element obróbki blacharskiej zawierający także swą część arkuszową, która w zamontowanym położeniu zapewnia uszczelniające przejście pomiędzy pierwszym elementem obróbki blacharskiej a konstrukcją przenikają przez dach, przy czym pierwszy element obróbki blacharskiej i drugi element obróbki blacharskiej są połączone ze sobą suwliwie, przy czym to suwliwe połączenie stanowi układ montażowej regulacji położenia pierwszego elementu obróbki blacharskiej i drugiego elementu obróbki blacharskiej względem siebie, oraz mająca co najmniej jeden element uszczelniający stykający się z co najmniej drugim elementem obróbki blacharskiej w stanie zamontowania obróbki blacharskiej, charakteryzująca się tym, że część arkuszowa drugiego elementu obróbki blacharskiej ma przedłużony fragment, przy czym ten co najmniej jeden element uszczelniający ma kształt litery „L” i obejmuje co najmniej jedno pierwsze ramię uszczelniające i drugie ramię uszczelniające z materiału sprężystego, przy czym drugie ramię uszczelniające ma powierzchnie prowadzące oraz otwór i jest połączone z pierwszym ramieniem uszczelniającym i w stanie zamontowania obróbki blacharskiej jest sprzęgnięte z drugim elementem obróbki blacharskiej, gdzie część arkuszowa jest oparta o powierzchnie prowadzące, przy czym co najmniej część przedłużonego fragmentu części arkuszowej znajduje się w otworze.

W ten sposób uzyskuje się obróbkę blacharską, w której zmniejsza się ryzyko wnikania wody. Ponadto można dostarczać element uszczelniający albo jako oddzielną część, którą można łatwo połączyć z odnośną częścią, np. częścią obróbki blacharskiej na miejscu montażu, albo którą można zamontować fabrycznie na danym elemencie obróbki blacharskiej. Dalszą zaletą konstrukcji elementu uszczelniającego i jego połączenia z drugim elementem obróbki blacharskiej jest to, że element uszczelniający jest pewnie utrzymywany w swym położeniu przez część współpracującą. Ponadto, dzięki zamontowaniu elementu uszczelniającego na elemencie obróbki blacharskiej, ryzyko zgubienia elementu uszczelniającego, np. na wietrznym placu budowy, staje się mniejsze, a możliwość poprawnego montażu elementu uszczelniającego wzrasta, ponieważ ryzyko przechylenia elementu uszczelniającego w trakcie montażu zmniejsza się.

Aby dalej ulepszyć obróbkę blacharską, jak określono wyżej, w przypadku, gdy drugi element obróbki blacharskiej ma górne ramię połączone z częścią arkuszową drugiego elementu obróbki blacharskiej, pierwsze ramię uszczelniające elementu uszczelniającego jest usytuowane równolegle względem górnego ramienia, a drugie ramię uszczelniające jest usytuowane równolegle względem części arkuszowej drugiego elementu obróbki blacharskiej.

Aby dalej ulepszyć funkcjonalność elementu uszczelniającego, drugie ramię uszczelniające ma obszar o zwiększonym tarciu, aby w ten sposób poprawić zdolność elementu uszczelniającego do podążania za teleskopowym ruchem elementu obróbki blacharskiej podczas montażu i zachowania położenia względem drugiego elementu obróbki blacharskiej.

Zwiększone tarcie można uzyskać poprzez dobór materiału na część sprzęgającą, jakkolwiek w jednej z postaci wynalazku, obszar o zwiększonym tarciu ma żeberka. Żeberka te zapewniają dalszą zaletę stanowiąc zwiększoną ochronę przed wnikaniem wody, a ponadto żeberka te zapewniają wzmocnienie powierzchni sprzęgającej.

Przedmiotem wynalazku jest również sposób montażu konstrukcji przenikającej przez dach, z użyciem obróbki blacharskiej mającej pierwszy element obróbki blacharskiej zawierający część arkuszową i część fartuchową, która w zamontowanym położeniu leży w płaszczyźnie dachu, oraz drugi element obróbki blacharskiej zawierający także swą część arkuszową, która w zamontowanym położeniu zapewnia uszczelniające przejście pomiędzy pierwszym elementem obróbki blacharskiej a konstrukcją przenikają przez dach, przy czym pierwszy element obróbki blacharskiej i drugi element obróbki blacharskiej są połączone ze sobą suwliwie, przy czym to suwliwe połączenie stanowi układ montażowej regulacji położenia pierwszego elementu obróbki blacharskiej i drugiego elementu obróbki blacharskiej względem siebie, oraz mająca co najmniej jeden element uszczelniający stykający się z co najmniej drugim elementem obróbki blacharskiej w stanie zamontowania obróbki blacharskiej, zgodnie z którym to sposobem dostarcza się pierwszy element obróbki blacharskiej, drugi element obróbki blacharskiej oraz co najmniej dwa elementy uszczelniające, następnie ustawia się jeden element uszczelniający na przeznaczonym dlań końcu drugiego elementu obróbki blacharskiej, łączy się

PL 221 316 B1 drugi element obróbki blacharskiej z pierwszym elementem obróbki blacharskiej z utworzeniem suwliwego połączenia i dopasowuje się ich wzajemne położenie z utworzeniem obróbki blacharskiej i łączy się tę obróbkę blacharską z konstrukcją przenikającą przez dach, charakteryzujący się tym, że jako elementy uszczelniające stosuje się L-kształtne elementy uszczelniające, z których każdy ma pierwsze ramię uszczelniające i drugie ramię uszczelniające, przy czym część arkuszową drugiego elementu obróbki blacharskiej wsuwa się jej przedłużonym fragmentem co najmniej częściowo do otworu z jednoczesnym oparciem części arkuszowej o powierzchnie prowadzące drugiego ramienia uszczelniającego, przy czym przed etapem łączenia obróbki blacharskiej z konstrukcją przenikającą przez dach, łączy się tę obróbkę blacharską z okładziną.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia znaną obróbkę blacharską w widoku perspektywicznym; fig. 2 - fragment elementu okładzinowego przeznaczonego do połączenia z obróbką blacharską z fig. 1 w częściowym widoku perspektywicznym; fig. 3 - postać obróbki blacharskiej według wynalazku w widoku perspektywicznym; fig. 4 - postać elementu uszczelniającego obróbki blacharskiej według wynalazku w widoku perspektywicznym i w powiększeniu; fig. 5 - inny fragment obróbki blacharskiej według wynalazku w częściowym widoku perspektywicznym.

Znana obróbka blacharska pokazana na fig. 1 zawiera pierwszy element 2 obróbki blacharskiej przystosowany do utworzenia uszczelniania, opierając się o dach, oraz drugi element 3 obróbki blacharskiej przystosowany do utworzenia przejścia uszczelniającego pomiędzy pierwszym elementem obróbki blacharskiej i konstrukcją przenikającą przez dach (niepokazaną) tak, że złożona obróbka blacharska zapewnia zasadniczo szczelne przejście pomiędzy dachem i konstrukcją przenikającą przez dach. Konstrukcją przenikającą przez dach może być np. okno dachowe, kolektor słoneczny itp. Pierwszy element 2 obróbki blacharskiej ma pierwszą część arkuszową 4 i fartuch 5 połączony z jej dolną częścią, przy czym fartuch jest ułożony pod pewnym kątem względem płaszczyzny pierwszej części arkuszowej. W przedstawionej postaci, fartuch ma dwie części, przy czym pierwsza część fartuchowa 5a jest ułożona w położeniu nachylonym w dół względem pierwszej części arkuszowej, a druga część fartuchowa 5b leży zasadniczo w jednej płaszczyźnie z powierzchnią dachu (niepokazaną). Drugi element 3 obróbki blacharskiej ma drugą część arkuszową 6, jak również górne ramię 7 przystosowane do sprzęgnięcia z górną powierzchnią części ościeżnicy okiennej (niepokazanej) za pomocą otworów 17 i odpowiednich środków mocujących (niepokazanych). Jak zaznaczono strzałką 8, części arkuszowe, pierwsza i druga, są ułożone suwliwie i utrzymywane razem przez współpracujące, regulowane środki łączące. Te środki łączące mogą być skonstruowane np. w następujący sposób: pierwsza część arkuszowa ma zagięty górny fragment ze skierowanym w dół pierwszym ramieniem 11, tworząc w ten sposób pierwsze wąskie zagięcie pomiędzy pierwszą częścią arkuszową i pierwszym ramieniem. Druga część arkuszowa 6 ma zagięty dolny fragment ze skierowanym do góry drugim ramieniem 14, tworząc tym samym drugie wąskie zagięcie pomiędzy drugą częścią arkuszową i drugim ramieniem. W stanie zmontowanym pierwsze ramię jest umieszczone w drugim zagięciu, a drugie ramię jest umieszczone w pierwszym zagięciu, tworząc tym samym połączenie pomiędzy obydwiema częściami arkuszowymi.

Pokazany fartuch 5 jest zasadniczo płaską częścią arkuszową, która jest przystosowana do montażu na wierzchu zasadniczo płaskiej powierzchni dachu albo pod powierzchnią dachu, choć do zastosowania na powierzchni dachu w postaci falistych dachówek o głębokich zagłębieniach fartuch można wykonać z materiałów, które można ręcznie odkształcać albo rozciągać podczas montażu, tak aby umożliwić dobre dopasowanie pomiędzy obróbką blacharską i pokryciem dachu, przy czym materiały takie obejmują laminaty faliste albo harmonijkowe. W sytuacji montażowej pokazanej na fig. 1 pierwsza część fartuchowa 5a jest umieszczona w prawie poziomym położeniu, nachylając się nieznacznie w dół względem pierwszej części arkuszowej 4, choć fartuch można ułożyć pod dowolnym żądanym kątem. Fartuch można także ułożyć w taki sposób, że kąt pomiędzy pierwszą częścią fartuchową 5a i pierwszą częścią arkuszową 4 można regulować, np. poprzez połączenie umożliwiające wzajemny obrót tychże części.

W celu zapewnienia uszczelnienia odpowiednio pomiędzy górną i dolną obróbką blacharską oraz bocznymi obróbkami blacharskimi istnieją elementy narożne, które można ukształtować jako jedną całość albo z górną/dolną, albo z bocznymi obróbkami blacharskimi. Obróbka blacharska 1 ma element narożny 10 usytuowany zasadniczo prostopadle do ogólnych płaszczyzn fartucha 5 i części arkuszowej 4 na jednym z jego końców i przystosowany do sprzęgnięcia z boczną obróbką blacharską

PL 221 316 B1 (niepokazaną). Obróbka blacharska ma także element narożny na przeciwległym końcu, lecz ze względu na przejrzystość, tego elementu narożnego nie pokazano.

Podczas montażu obróbkę blacharską 1 mocuje się do dolnej części ościeżnicy okiennej, która, jak opisano powyżej, jest normalnie zakryta przez dolną okładzinę (niepokazaną na fig. 1). Następnie pokrycie w postaci bocznej okładziny 18, jak pokazano częściowo na fig. 2, mocuje się do przyległych bocznych części ościeżnicy okiennej. Boczna okładzina 18 ma na swej spodniej stronie element uszczelniający 20, tworzący uszczelnienie z dolną okładziną dolnej części ościeżnicy okiennej.

Na fig. 3-5 pokazano postać obróbki blacharskiej 101 według wynalazku, zawierającą element uszczelniający 120. Elementy pełniące tę samą albo podobną funkcję co odpowiadające im elementy w znanej ze stanu techniki obróbce blacharskiej pokazanej na fig. 1 i 2 noszą te same odnośniki liczbowe, przy czym dodano do nich liczbę 100.

Jak pokazano bardziej wyraźnie na fig. 4, element uszczelniający 120 ma zasadniczo kształt litery „L” i ma pierwsze ramię uszczelniające 121 i drugie ramię uszczelniające 122. Na drugim ramieniu uszczelniającym 122, ze względów opisanych w dalszym ciągu, znajdują się powierzchnie prowadzące 123 i 124.

Pierwsze ramię uszczelniające 121 służy zasadniczo temu samemu celowi co cały element uszczelniający 20 w znanej obróbce blacharskiej. W pokazanej postaci pierwsze ramię uszczelniające 121 jest połączone w jedną całość z drugim ramieniem uszczelniającym 122, które służy jako połączona część uszczelniająca i sprzęgająca. Pierwsze ramię uszczelniające 121 i drugie ramię uszczelniające 122 elementu uszczelniającego 120 można wykonać poprzez formowanie z jednego i tego samego materiału bądź też poprzez formowanie części w postaci dwóch oddzielnych elementów, które następnie łączy się ze sobą w dowolny odpowiedni sposób.

Na fig. 3 pokazano tylko prawy element uszczelniający 120, podczas gdy na fig. 5 pokazano lewy element uszczelniający 120'. Należy zauważyć, że prawy element uszczelniający 120 i lewy element uszczelniający 120' stanowią swe lustrzane odbicia. Ponadto na fig. 5 pokazano dolną okładzinę 130. Szczegóły związane z okładziną 130 opisane zostaną w dalszym ciągu.

Jak pokazano na fig. 3, druga część arkuszowa 106 drugiego elementu 103 obróbki blacharskiej jest ustawiona w sprzęgnięciu z drugim ramieniem uszczelniającym 122 elementu uszczelniającego 120. W pokazanej postaci druga część arkuszowa 106 ma przedłużony fragment 106a, który z kolei jest wykonany z wystającą częścią kołnierzową (niewidoczną) włożoną w otwór 126 w kształcie szczeliny w powierzchni prowadzącej 124. Końcowy brzeg drugiej części arkuszowej 106, tzn. w pokazanej postaci końcowy brzeg przedłużonego fragmentu 106a poza wystającą częścią kołnierzową, opiera się o powierzchnię prowadzącą 124 elementu uszczelniającego 120. Wewnętrzny fragment części arkuszowej 106 w sąsiedztwie brzegu końcowego opiera się o powierzchnię prowadzącą 123. Spodnia strona pierwszego ramienia uszczelniającego 121 jest ustawiona tak, że przylega do górnego ramienia 107.

Podczas montażu w powierzchni dachu konstrukcji przenikającej przez dach element uszczelniający 120 początkowo ustawia się przy prawym końcu drugiego elementu 103 obróbki blacharskiej w celu uzyskania położenia objaśnionego wyżej. Połączenie pomiędzy drugim elementem 103 obróbki blacharskiej i elementem uszczelniającym 120' z lewej strony, pokazane na fig. 5, wykonuje się w podobny sposób.

Po zamontowaniu obydwu elementów uszczelniających 120 i 120', na odpowiednim końcu drugiego elementu 103 obróbki blacharskiej, drugi element 103 obróbki blacharskiej łączy się z pierwszym elementem 102 obróbki blacharskiej poprzez połączenie odpowiednich części złącznych pierwszego elementu 102 i drugiego elementu 103 obróbki blacharskiej. Zwrócona na zewnątrz strona elementów uszczelniających 120 i 120', tzn. skierowana przeciwnie do pierwszego elementu 102 obróbki blacharskiej, opiera się teraz o odpowiedni element narożny 110. Kolejność montażu można także odwrócić.

Obróbka blacharska 101 jest obecnie w stanie odpowiadającym fig. 3 i jest w zasadzie gotowa do połączenia z oknem albo z inną konstrukcją przenikającą przez dach.

Tym niemniej jednak, w odniesieniu do fig. 5 korzystne jest, aby okładzina 130 do połączenia z dolną częścią okna została w tym punkcie połączona z obróbką blacharską 101. Okładzina 130 ma zasadniczo kształt litery „L”, z pierwszą częścią 131 i drugą częścią 132, ze środkami sprzęgającymi (niepokazanymi), np. w postaci otworów pod wkręty lub podobne środki mocujące, które wprowadza się w dolną część ościeżnicy okiennej. Połączenie wykonuje się poprzez ustawienie okładziny 130 na wierzchu drugiego elementu 103 obróbki blacharskiej tak, że część końcową 150 opiera się o zwróco6

PL 221 316 B1 ną do wewnątrz stronę pierwszego ramienia uszczelniającego 121' elementu uszczelniającego 120'. Okładzina 130 może mieć, jak pokazano, kołnierz 133 opierający się o powierzchnię prowadzącą 124 elementu uszczelniającego 120'.

Gdy względne położenie pierwszego elementu 102 i drugiego elementu 103 obróbki blacharskiej zostanie dopasowane stosownie do sytuacji montażowej, obróbkę blacharską 101 można połączyć z konstrukcją przenikającą przez dach. Przy dopasowywaniu elementy uszczelniające 120 i 120' podążają za ruchem drugiego elementu 103 obróbki blacharskiej tak, że pierwszy element 102 obróbki blacharskiej znajduje się w prawidłowym położeniu w celu zapewnienia prawidłowego uszczelnienia.

Poniżej będą opisane dalsze szczegóły elementu uszczelniającego 120. Należy zauważyć, że szczegóły te odnoszą się odpowiednio do elementu uszczelniającego 120'.

Na górnej stronie pierwszego ramienia uszczelniającego 121 znajduje się szereg grzbietów 125, tworzących w ten sposób szereg rozdzielonych komór tak, że wnikanie wody pomiędzy górną stroną uszczelnienia i stroną okładziny (niepokazanej) zostaje ograniczone. Wszelka napływająca woda, np. deszcz wpychany do góry przez wiatr, nie będzie mogła przedostać się oraz unika się zjawiska włoskowatości.

Obszar 127 zaopatrzony w żeberka 128 wzmacnia drugie ramię uszczelniające 122 elementu uszczelniającego 120. Jedną rolą żeberek 128 jest utworzenie szeregu oddzielnych komór w celu ograniczenia wnikania wody, jak opisano wyżej. Dalszą rolą żeberek 128 jest zwiększenie tarcia pomiędzy elementem uszczelniającym 120 i drugą częścią arkuszową 106, zmniejszając w ten sposób ryzyko, że element uszczelniający 120 nie będzie podążać za drugą częścią arkuszową 106, kiedy podczas montażu ta ostatnia przesuwa się teleskopowo względem części arkuszowej 104. Wydłużony fragment 106a mógłby inaczej przeciąć szczelinę.

Czyniąc materiał drugiego ramienia uszczelniającego 122 sprężystym, uzyskuje się połączony efekt uszczelnienia i ustalania. Powierzchnie prowadzące 123 i 124 mogą być zaopatrzone w powłokę lub pokrycie w celu nadania im koniecznej wytrzymałości. Odpowiednie materiały obejmują na ogół wszystkie typy tworzyw sztucznych i gumy, takie jak kauczuk etylenowo-propylenowy (EPDM), kauczuk chloroprenowy (CR) albo kauczuk poliuretanowy (FUR), a element uszczelniający korzystnie wykonuje się techniką formowania. Inne odpowiednie materiały obejmują materiały piankowe, np. spieniony kopolimer etylenu o zamkniętych komórkach, a element uszczelniający można wykonać techniką kształtowania termicznego.

Element uszczelniający 120 może być lity albo może zawierać pustki lub wnęki. Poprzez odpowiednie połączenie grubości materiału i dobór materiału w poszczególnych fragmentach elementów uszczelniających można uzyskać optymalne właściwości w zakresie uszczelnienia i sprzęgania.

Należy rozumieć, że postacie opisane w niniejszym dokumencie służą jedynie jako przykłady ilustrujące wynalazek, a fachowiec w tej dziedzinie może wprowadzić liczne odmiany i modyfikacje nie wychodząc poza zakres wynalazku.

Claims (5)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Obróbka blacharska (101) do konstrukcji przenikającej przez dach, mająca pierwszy element (102) obróbki blacharskiej zawierający część arkuszową (105a) i część fartuchową (105b), która w zamontowanym położeniu leży w płaszczyźnie dachu, oraz drugi element (103) obróbki blacharskiej zawierający także swą część arkuszową (106), która w zamontowanym położeniu zapewnia uszczelniające przejście pomiędzy pierwszym elementem obróbki blacharskiej a konstrukcją przenikają przez dach, przy czym pierwszy element obróbki blacharskiej i drugiego element obróbki blacharskiej są połączone ze sobą suwliwie, przy czym to suwliwe połączenie stanowi układ montażowej regulacji położenia pierwszego elementu obróbki blacharskiej i drugiego elementu obróbki blacharskiej względem siebie, oraz mająca co najmniej jeden element uszczelniający (120) stykający się z co najmniej drugim elementem (103) obróbki blacharskiej w stanie zamontowania obróbki blacharskiej, znamienna tym, że część arkuszowa (106) drugiego elementu (103) obróbki blacharskiej przedłużony fragment (106a), przy czym ten co najmniej jeden element uszczelniający (120) ma kształt litery „L” i obejmuje co najmniej jedno pierwsze ramię uszczelniające (121) i drugie ramię uszczelniające (122) z materiału sprężystego, przy czym drugie ramię uszczelniające (122) ma powierzchnie prowadzące (123, 124) oraz otwór (126) i jest połączone z pierwszym ramieniem uszczelniającym (121)

   PL 221 316 B1 i w stanie zamontowania obróbki blacharskiej jest sprzęgnięte z drugim elementem (103) obróbki blacharskiej, gdzie część arkuszowa (106) jest oparta o powierzchnie prowadzące (123, 124), przy czym co najmniej część przedłużonego fragmentu (106a) części arkuszowej (106) znajduje się w otworze (126).
2. 2. Obróbka blacharska według zastrz. 1, znamienna tym, że w przypadku, gdy drugi element (103) obróbki blacharskiej ma górne ramię (107) połączone z częścią arkuszową (106) drugiego elementu (103) obróbki blacharskiej, pierwsze ramię uszczelniające (121) elementu uszczelniającego (120) jest usytuowane równolegle względem górnego ramienia (107), a drugie ramię uszczelniające (122) jest usytuowane równolegle względem części arkuszowej (106) drugiego elementu (103) obróbki blacharskiej.
3. 3. Obróbka blacharska według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że drugie ramię uszczelniające (122) obszar (127) o zwiększonym tarciu.
4. 4. Obróbka blacharska według zastrz. 3, znamienna tym, że obszar (127) o zwiększonym tarciu ma żeberka (128).
5. 5. Sposób montażu konstrukcji przenikającej przez dach, z użyciem obróbki blacharskiej mającej pierwszy element (102) obróbki blacharskiej zawierający część arkuszową (105a) i część fartuchową (105b), która w zamontowanym położeniu leży w płaszczyźnie dachu, oraz drugi element (103) obróbki blacharskiej zawierający także swą część arkuszową (106), która w zamontowanym położeniu zapewnia uszczelniające przejście pomiędzy pierwszym elementem obróbki blacharskiej a konstrukcją przenikają przez dach, przy czym pierwszy element obróbki blacharskiej i drugi element obróbki blacharskiej są połączone ze sobą suwliwie, przy czym to suwliwe połączenie stanowi układ montażowej regulacji położenia pierwszego elementu obróbki blacharskiej i drugiego elementu obróbki blacharskiej względem siebie, oraz mająca co najmniej jeden element uszczelniający (120) stykający się z co najmniej drugim elementem (103) obróbki blacharskiej w stanie zamontowania obróbki blacharskiej, zgodnie z którym to sposobem dostarcza się pierwszy element (102) obróbki blacharskiej, drugi element (103) obróbki blacharskiej oraz co najmniej dwa elementy uszczelniające (120, 120'), następnie ustawia się jeden element uszczelniający (120, 120') na przeznaczonym dlań końcu drugiego elementu (103) obróbki blacharskiej, łączy się drugi element (103) obróbki blacharskiej z pierwszym elementem (102) obróbki blacharskiej z utworzeniem suwliwego połączenia i dopasowuje się ich wzajemne położenie z utworzeniem obróbki blacharskiej (101) i łączy się tę obróbkę blacharską (101) z konstrukcją przenikającą przez dach, znamienny tym, że jako elementy uszczelniające (120, 120') stosuje się L-kształtne elementy uszczelniające (120, 120'), z których każdy ma pierwsze ramię uszczelniające (121, 121') i drugie ramię uszczelniające (122, 122'), przy czym część arkuszową (106) drugiego elementu (103) obróbki blacharskiej wsuwa się jej przedłużonym fragmentem (106a) co najmniej częściowo do otworu (126) z jednoczesnym oparciem części arkuszowej (106) o powierzchnie prowadzące (123, 124) drugiego ramienia uszczelniającego (122), przy czym przed etapem łączenia obróbki blacharskiej (101) z konstrukcją przenikającą przez dach, łączy się tę obróbkę blacharską (101) z okładziną (130).