PL214282B1

PL214282B1 - Urzadzenie do zamykania otworu, zwlaszcza wlazu ulicznego

Info

Publication number: PL214282B1
Application number: PL372176A
Authority: PL
Inventors: Jean-Claude Hauer; Jean-Paul Pietrzak
Original assignee: Saint Gobain Pont A Mousson
Priority date: 2002-05-24
Filing date: 2003-05-20
Publication date: 2013-07-31
Also published as: US7448512B2; HRP20041099B1; ZA200410127B; PT1507931E; DK1507931T3; AU2003255584A1; FR2839992B1; HRP20041099A2; BR0304919A; BR0304919B1; CA2484344C; YU107104A; ATE315136T1; DE60303141D1; HK1079829A1; US20050175409A1; CN1320218C; NO20040297L; YU9804A; EP1507931B1

Abstract

Urządzenie zawierające ramę (4), przykrywę (6) obracaną względem ramy (4) wokół pierwszej osi poziomej (X-X) za pośrednictwem zawiasu (14). Urządzenie zawiera przyrząd rząd blokujący (16), mający konfigurację zablokowania, w której przykrywa (6) znajduje się w pierwszym położeniu względem ramy i jest utrzymywana w zablokowanym położeniu otwarcia oraz konfigurację odblokowania, w której przykrywa (6) znajduje się w drugim położeniu względem ramy, w którym możliwe jest odchylanie przykrywy (6) wokół pierwszej osi (X-X). Zawias (14) jest tak zaprojektowany, że umożliwia odchylanie przykrywy (6) opartej o ramę wokół drugiej osi (Y-Y) poziomej. Przykrywa jest dostosowana do odchylania jej między dwoma położeniami wokół drugiej osi (Y-Y). Zastosowanie do włazów ulicznych z żeliwa.

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 214282 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 372176 (51) Int.Cl.

(22) Data zgłoszenia: 20.05.2003 E02D 29/14 (2006.01) (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

20.05.2003, PCT/FR03/001509 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

04.12.2003, WO03/100179 (54) Urządzenie do zamykania otworu, zwłaszcza włazu ulicznego

	(73) Uprawniony z patentu:
(30) Pierwszeństwo:	SAINT-GOBAIN PAM, Nancy, FR
24.05.2002, FR, 02/06393	(72) Twórca(y) wynalazku:
(43) Zgłoszenie ogłoszono:	JEAN-CLAUDE HAUER, Saulxures Les Nancy, FR
11.07.2005 BUP 14/05	JEAN-PAUL PIETRZAK, Blenod Les Pont a Mousson, FR
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
31.07.2013 WUP 07/13	(74) Pełnomocnik:
	rzecz. pat. Katarzyna Karcz

PL 214 282 B1

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy urządzenia do zamykania otworu, zwłaszcza włazu ulicznego, takiego typu, że zawiera:

- ramę;

- pokrywę obracaną względem ramy wokół pierwszej osi poziomej za pośrednictwem co najmniej jednego zawiasu, między położeniem otwarcia a położeniem zamknięcia, przy czym zawias ten zawiera tuleję pokrywy i współpracującą tuleję ramy;

- przyrząd blokujący, mający konfigurację zablokowania, w której pokrywa znajduje się w pierwszym położeniu względem ramy i jest utrzymywana w zablokowanym położeniu otwarcia oraz konfigurację odblokowania, w której pokrywa znajduje się w drugim położeniu względem ramy, w którym możliwe jest odchylanie pokrywy wokół pierwszej osi.

Wynalazek znajduje zastosowanie w szczególności we włazach ulicznych z żeliwa.

Włazy uliczne, których pokrywa może być zablokowana na pokrywie w położeniu otwartym są znane. Urządzenie do zamykania takiego włazu zostało opisane w dokumencie EP-B-0391825. Urządzenie to zawiera ramę i przykrywę. Przykrywa jest obracana na pokrywie między położeniem zamknięcia a położeniem otwarcia za pomocą zawiasu.

Przykrywę można zablokować w zablokowanym położeniu otwarcia przez przemieszczenie pionowe w dół względem ramy. W tym położeniu, dwie płaskie, zasadniczo pionowe powierzchnie zachodzą jedna na drugą na poziomie zawiasu i uniemożliwiają niezamierzone zamknięcie przykrywy.

Aby odblokować przykrywę przez zamknięciem jej na ramie, należy ją unieść do położenia, w którym dwie odpowiednie powierzchnie blokowania przestaną się stykać. Biorąc pod uwagę, że przykrywa jest masywna, podniesienie jej wymaga dużego wysiłku.

Celem wynalazku jest uniknięcie tej niedogodności i zaproponowanie urządzenia, którego pokrywa mogłaby być zablokowana w położeniu otwarcia i która wymagałaby stosunkowo małej siły koniecznej do jej uniesienia dla odblokowania pokrywy przed jej odchyleniem przy zamykaniu.

W tym celu przedmiotem wynalazku jest urządzenie do zamykania otworu, zwłaszcza włazu ulicznego, takiego typu, że zawiera ramę, przykrywę obrotową względem ramy wokół pierwszej osi poziomej za pośrednictwem co najmniej pierwszego zawiasu, między położeniem otwarcia a położeniem zamknięcia, przy czym pierwszy zawias zawiera tuleję pokrywy i współpracującą tuleję ramy, ponadto zawiera drugi zawias utworzony przez powierzchnie blokujące ramy i powierzchnie blokujące przykrywy, i mający konfigurację zablokowania, w której przykrywa znajduje się w pierwszym, zablokowanym położeniu otwarcia, gdy powierzchnie blokujące ramy stykają się z odpowiednimi powierzchniami blokującymi przykrywy zapobiegając zamknięciu przykrywy, oraz konfigurację odblokowania, gdy przykrywa znajduje się w drugim, odblokowanym położeniu otwarcia, w którym odpowiednie powierzchnie blokujące ramy i przykrywy nie stykają się ze sobą.

Urządzenie według wynalazku charakteryzuje się tym, że przykrywa oparta na ramie jest również obrotowa wokół drugiej osi za pośrednictwem pierwszego zawiasu, i ruchoma między pierwszym, zablokowanym położeniem otwarcia a drugim, odblokowanym położeniem otwarcia i odwrotnie, przy czym druga oś przechodzi przez pierwszy zawias, zasadniczo prostopadle do osi jest pozioma w położeniu uniesionym urządzenia.

Korzystnie, drugi zawias zawiera ponadto tuleję przykrywy i tuleję ramy oraz stanowi przyrząd blokujący, przy czym tuleja przykrywy jest ruchoma względem tulei ramy w kierunku zasadniczo promieniowym względem pierwszej osi.

Również korzystnie, przykrywa ma punkt krańcowy, który wyznacza maksymalne ramię dźwigni względem drugiej osi, mierzone wzdłuż pierwszej osi, natomiast środek ciężkości przykrywy leży w płaszczyźnie ciężkości, która rozciąga się prostopadle do pierwszej osi, przecinając oś w punkcie odniesienia, przy czym punkt odniesienia znajduje się w pierwszej odległości d1 od drugiej osi, natomiast druga odległość d2, mierzona wzdłuż pierwszej osi miedzy punktem krańcowym i wspomnianą drugą osią, jest większa od wspomnianej pierwszej odległości d1.

Druga odległość d2 korzystnie jest trzy razy większa od pierwszej odległości d1.

Pierwsza odległość d1 może być mniejsza od trzeciej odległości d3 między drugim zawiasem, a wspomnianą drugą osią.

Punkt odniesienia i drugi zawias korzystnie znajdują się po tej samej stronie pierwszej osi w stosunku do drugiej osi.

PL 214 282 B1

Korzystnie, w uniesionym położeniu urządzenia, tuleja przykrywy jest ruchoma zasadniczo pionowo w dół do położenia blokowania drugiego zawiasu.

Tuleje przykrywy mogą stanowić czopy połączone z przykrywą, zaś tuleje ramy mogą stanowić gniazda otwarte od góry po uniesieniu urządzenia.

Gniazdo drugiego zawiasu korzystnie ma większą głębokość, niż głębokość gniazda pierwszego zawiasu, mierzona pionowo od pierwszej osi.

Ewentualnie, gniazdo pierwszego zawiasu zawiera na dnie ściankę, na której opiera się tuleja przykrywy pierwszego zawiasu, zaś gniazdo drugiego zawiasu zawiera otwór i powierzchnię blokującą, współpracującą z czopem drugiego zawiasu w jego położeniu blokowania.

Przykrywa może mieć kształt ogólny okrągły.

Przykrywa może mieć również kształt ogólny trójkątny, zaś pierwszy zawias i drugi zawias znajdują się wówczas na tym samym boku trójkąta.

Wspomniany trójkąt korzystnie jest trójkątem prostokątnym, przy czym wspomniany ten sam bok trójkąta jest bokiem przy kącie prostym trójkąta, zaś drugi zawias znajduje się bliżej drugiego boku przy kącie prostym, niż wspomniany pierwszy zawias.

Przykrywa korzystnie jest przykrywą włazu.

W korzystnym wariancie wynalazku przykrywa w zablokowanym położeniu otwarcia skierowana jest zasadniczo pod kątem 90° do swego położenia zamknięcia.

Wynalazek stanie się jaśniejszy po przeczytaniu następującego opisu, który dotyczy jedynie przykładu i który odnosi się do załączonego rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia widok z przodu urządzenia według wynalazku do zamykania otworu, w tym przypadku włazu ulicznego, przy czym pokrywa jest w położeniu otwartym w stanie odblokowania; fig. 2 przedstawia widok analogiczny do widoku z fig. 1, przy czym pokrywa jest w położeniu otwartym w stanie zablokowania; fig. 3A i 3B przedstawiają widoki z góry gniazd zawiasów urządzenia według wynalazku, przy czym urządzenie nie zostało przedstawione; fig. 4 przedstawia przekrój wzdłuż linii IV-IV z fig. 3B, przy czym pokrywa jest w położeniu zamknięcia; fig. 5 przedstawia przekrój wzdłuż linii V-V z fig. 3B, przy czym pokrywa jest w położeniu maksymalnego otwarcia; fig. 6 przedstawia przekrój wzdłuż linii VI-VI z fig. 3B, przy czym pokrywa jest w położeniu otwarcia, w stanie zablokowania; fig. 7 przedstawia przekrój wzdłuż linii VII-VII z fig. 3A; fig. 8 przedstawia schematycznie widok drugiego przykładu wykonania urządzenia według wynalazku.

Na fig. 1 przedstawiono urządzenie do zamykania włazu ulicznego według wynalazku, oznaczone ogólnie 2.

Urządzenie 2 zawiera ramę 4 i przykrywę 6, wykonane z żeliwa. Przykrywa 6 jest obracana względem ramy 4 wokół pierwszej osi zasadniczo poziomej X-X.

Rama 4 zawiera korpus podstawowy 8, który wyznacza okrągły otwór 10 (fig. 4 do 6). Gdy pokrywa 2 jest uniesiona, otwór 10 umieszczony jest na przedłużeniu przewodu (nie przedstawionego na rysunku) lub studzienki o osi zasadniczo pionowej.

Korpus podstawowy 8 zawiera, od strony wewnętrznej otworu 10, wewnętrzny występ obwodowy 12, na którym znajduje się elastomerowa uszczelka (nie przedstawiona na rysunku). Występ 12 służy jako powierzchnia oparcia dla przykrywy, gdy znajduje się ona w położeniu zamknięcia.

Przykrywa 6 ma ogólny kształt okrągłego dysku, którego średnica odpowiada w przybliżeniu średnicy otworu 10. Przykrywa ma środek ciężkości G (fig. 1 i 2), ciężar własny P i wymiar E mierzony w kierunku osi X-X, odpowiadający tu średnicy przykrywy.

Urządzenie 2 zawiera poza tym pierwszy zawias 14 i drugi zawias 16, które łączą przykrywę z ramą i zapewniają możliwość obrotu przykrywy 6 względem ramy 4 wokół osi X-X. Dzięki temu, przykrywę 6 można przemieszczać między położeniem maksymalnego otwarcia, w którym przykrywa jest odchylona o około 110° względem kierunku poziomego (fig. 5) w stanie stabilnego podparcia, a położeniem zamknięcia, w którym przykrywa jest zasadniczo pozioma (fig. 4), poprzez położenie otwarcia, w którym przykrywa jest zasadniczo pionowa (fig. 6).

Każdy zawias 16, 14 zawiera tuleję blokującą przykrywy 18, 20, połączoną z przykrywą 6 i tuleję ramy 22, 24, połączoną z ramą 4.

Drugi zawias 16 stanowi przyrząd blokujący przykrywy 6 w zablokowanym położeniu otwarcia.

Ten zawias 16 ma konfigurację odblokowania (fig. 1), w której przykrywę można przemieścić z jej zablokowanego położenia otwarcia do jej położenia zamknięcia, oraz konfigurację zablokowania (fig. 2 i 6), w której przykrywa 6 jest utrzymywana w zablokowanym położeniu otwarcia i nie można jej odchylić wokół osi X-X.

PL 214 282 B1

Pierwszy zawias 14 jest pozbawiony środków blokowania przykrywy 6 w położeniu otwarcia, a poza tym jest przystosowany do umożliwiania odchylania przykrywy 6 wokół drugiej osi Y-Y, gdy przykrywa 6 znajduje się w zablokowanym położeniu otwarcia. Druga oś Y-Y rozciąga się zasadniczo poziomo po uniesieniu pokrywy urządzenia 2, prostopadle do osi X-X i poprzez pierwszy zawias 14. Odchylanie przykrywy 6 wokół osi Y^-Y prowadzi do zmiany konfiguracji drugiego zawiasu 16 z zablokowania do odblokowania i odwrotnie.

Gdy przykrywa 6 jest w zablokowanym położeniu otwarcia, przy drugim zawiasie 16 w konfiguracji odblokowania, środek ciężkości G przykrywy 6 leży w płaszczyźnie ciężkości P-P, która rozciąga się prostopadle do osi X-X. Płaszczyzna P-P przecina oś X-X w punkcie odniesienia L. Odległość między punktem odniesienia L a drugą osią Y^-Y oznaczono d₁. Odległość d₁ mierzona jest w kierunku osi X-X. Odległość d₁ jest większa niż 0 i korzystnie zawarta jest między 0,1 razy a 0,5 razy wymiar E.

Punkt odniesienia znajduje się po tej samej stronie osi X-X, co zawias 16, w stosunku do drugiej osi Y-Y.

Poza tym, właz wyznacza drugą odległość d^, która jest odległością między osią Y-Y a punktem krańcowym H przykrywy 6. Punktem krańcowym H przykrywy jest zakończenie przykrywy wyznaczające maksymalne ramię dźwigni względem osi Y-Y, mierzonym wzdłuż osi X-X. Korzystnie, odległość d₂ jest trzy razy większa, niż odległość d₁.

W rezultacie, gdy przykrywę 6 trzyma się w pobliżu punktu H w celu odchylenia jej wokół osi Y-Y, aby zmienić konfigurację zawiasu 16 z zablokowanej na odblokowaną, potrzebna jest do tego siła unosząca, która jest mniejsza, niż ciężar własny P przykrywy w stosunku d₁/d₃ (fig. 1).

W tym przypadku każdy zawias przykrywy 18, 20 jest bolcem 26, 28, podczas gdy każda tuleja ramy 22, 24 jest gniazdem 30, 32 przyjmującym odpowiedni bolec.

Każde gniazdo 30, 32 stanowi tuleja otwarta od góry (fig. 3A i 3B).

Jak wynika z fig. 3B, gniazdo 30 drugiego zawiasu 16 ma kształt ogólny litery L, w widoku z góry. Pierwsza część 34 gniazda 30, wychodząca na stronę otworu 10 i stanowiąca pierwsze ramię litery L, ma mniejszą głębokość, niż reszta gniazda 30. Druga część 36, środkowa, gniazda 30 zawiera otwór przechodzący na wylot ramy. Trzecia część 38 gniazda, która stanowi drugie ramię litery L, jest podzielona na dwa obszary 40, 42.

Pierwszy obszar 40 rozciąga się z dala od pierwszej części 34. Zawiera on (fig. 4 do 6) cylindryczny, częściowy profil dna 44 o przekroju kołowym, którego oś jest zbieżna z osią X-X. Profil 44 tworzy powierzchnię zawiasu stanowiącą krzywkę dla bolca 26. Pierwszy występ 46 stanowi górne obrzeże obszaru 40 i przechodzi częściowo w profil dna 44.

Drugi obszar 42 znajduje się między pierwszym obszarem 40 a pierwszą częścią 34 gniazda. Ten obszar 42 zawiera przelotowy otwór 48 przyjmujący bolec 26, gdy zawias 16 znajduje się w konfiguracji blokowania (fig. 6). Gniazdo 30 tworzy, na granicy między dwoma obszarami 40, 24, płaską powierzchnię blokowania 50, która skierowana jest pionowo.

Drugi występ 52, tworzący górne obrzeże drugiego obszaru 42 znajduje się naprzeciw pierwszego występu 46 i ma powierzchnię blokowania 53, która skierowana jest w stronę obrzeża 46.

Występ 32 pierwszego zawiasu 14 jest zasadniczo symetryczny do gniazda 30 drugiego zawiasu 16 względem płaszczyzny P-P (fig. 3A) tak, że trzecia część 38 drugiego gniazda 32 rozciąga się wzdłuż osi X-X od strony przeciwnej względem pierwszego gniazda 30.

Elementy tego gniazda 32 odpowiadające elementom gniazda 30 mają na rysunku te same numery. Różnicą jest to, że trzecia część 38 gniazda 32 zawiera na dnie ściankę 54, która znajduje się w drugim obszarze rozciągającym się od pierwszego obszaru 40 aż do pierwszej części 34 gniazda 32. Ta ścianka 54 dochodzi zasadniczo stycznie do powierzchni zawiasu tworzącej krzywkę, którą stanowi profil dna 44, przez co gniazdo 32 pozbawione jest otworu 48 a więc i powierzchni blokowania 50.

W rezultacie, gniazdo 30 drugiego zawiasu 16 ma większą głębokość, niż głębokość gniazda 32 pierwszego zawiasu 14, mierzoną pionowo od osi X-X po uniesieniu.

Bolec 26 drugiego zawiasu 16 jest przymocowany do przykrywy 6 za pomocą części łączącej 60, która wystaje z obrzeża przykrywy 6 i jest z nią połączona. Bolec 26 rozciąga się prostopadle do części łączącej 60, zasadniczo w płaszczyźnie przykrywy 6.

Część łącząca 60 zawiera powierzchnię oparcia 61, która skierowana jest mniej więcej pod kątem 45° do bolca 26. Gdy przykrywa 6 jest otwarta, a drugi zawias 16 jest w konfiguracji blokowania, powierzchnia oparcia 61 styka się z górnym obrzeżem gniazda 30 (fig. 2). Odległość między punktem

PL 214 282 B1 oparcia powierzchni oparcia 61 na gnieździe 30 a osią Y-Y, mierzona wzdłuż osi X-X, oznaczono d₃.

Odległość di jest mniejsza, niż odległość d₃.

Część łącząca 60 zawiera poza tym powierzchnię blokowania 53A rozciągającą się równolegle do płaszczyzny głównej przykrywy 6. Powierzchnia blokowania 53A dostosowana jest do współpracy z dźwignią 52 na powierzchni 53, gdy przykrywa 6 znajduje się w zablokowanym położeniu otwarcia. Część łącząca 60 zawiera ponadto wybranie 69, umożliwiające przejście dźwigni 52 wzdłuż osi bolców 26 w celu umożliwienia odchylania przykrywy dla jej zamknięcia.

Wybranie 69 wykonane jest w powierzchni blokowania 53A.

Bolec 26 ma kształt zasadniczo cylindryczny. Ma on powierzchnię zawiasu 62, która jest komplementarna względem powierzchni zawiasu gniazda 44 i która jest skierowana w kierunku przeciwnym do przykrywy 6. Bolec 26 ma poza tym płaską powierzchnię blokowania 64, która łączy się z powierzchnią zawiasu 62 i która rozciąga się równolegle do płaszczyzny głównej przykrywy. Ta powierzchnia blokowania 46 ma stykać się z płaską powierzchnią blokowania 50 gniazda 30, gdy przykrywa 6 znajduje się w zablokowanym położeniu otwarcia.

Bolec 28 pierwszego zawiasu 14 jest przymocowany do przykrywy częścią łączącą 66 i jest symetryczny do bolca 26 drugiego zawiasu 16 względem płaszczyzny P^-P. Należy zauważyć, że tworzące powierzchni zawiasowych bolców 26, 28 są identyczne.

Urządzenie do zamykania otworu, w tym przypadku włazu ulicznego 2 według wynalazku działa w sposób następujący.

Najpierw przykrywa 6 znajduje się w położeniu zamkniętym, poziomo na ramie (fig. 4).

W celu otwarcia urządzenia 2, przykrywę 6 odchyla się w górę. Najpierw obraca się ona wokół osi X-X dzięki współpracy powierzchni obu zawiasów 14, 16. Bolce 28, 26 znajdują się wówczas zasadniczo w pierwszych obszarach 40 gniazd. Gdy przykrywa znajdzie się w zablokowanym położeniu otwarcia, to znaczy jest odchylona o 90° od położenia zamkniętego, odchyla się ją dalej do położenia otwarcia maksymalnego (fig. 5). Części łączące 60, 66 stykają się wówczas z górnymi obrzeżami gniazd 30, 32 a bolce 26, 28 zostają popchnięte w stronę drugich obszarów 42 gniazd 30, 32. Gdy bolec 26 drugiego zawiasu 16 znajduje się nad otworem 48, przykrywa 6 odchyla się wokół osi Y-Y opierając się na ściance na dnie 54 za pośrednictwem bolca 28, zaś bolec 26 zagłębia się częściowo w otworze 48, aż dotknie do powierzchni ramy, która znajduje się naprzeciw powierzchni blokowania 50, przy czym jego część łącząca 60 styka się z występem 46 (fig. 5). Aby zablokować przykrywę, odchyla się ją z powrotem w stronę zablokowanego położenia otwarcia, a bolec 26 zagłębia się wówczas całkowicie w otworze 48. Drugi zawias 16 znajduje się wtedy w konfiguracji zablokowania.

W tym położeniu powierzchnie blokowania 50, 64, jak również 53, 53A stykają się ze sobą (fig. 6) i zapobiegają niezamierzonemu zamknięciu się przykrywy 6. Urządzenie 2 jest wtedy w konfiguracji przedstawionej na fig. 2.

Aby zamknąć przykrywę 6, wystarczy ją chwycić, obrócić do góry wokół osi Y-Y, aby bolec 26 wyszedł z otworu 48 i zmienić tym samym konfigurację drugiego zawiasu 16 na odblokowaną (fig. 1). Biorąc pod uwagę, że przykrywa 6 podczas odchylania wokół osi Y-Y opiera się swym bolcem 28 na ściance na dnie 54 pierwszego zawiasu 14, siła potrzebna do obrotu, aby uwolnić bolec 26 z otworu 48 jest mniejsza od ciężaru własnego P przykrywy.

Przykrywa może mieć również inny przyrząd blokujący ją w położeniu otwartym. Może to być na przykład środek zawierający występ znajdujący się na przykrywie, który wchodzi w odpowiednie zagłębienie wykonane w ramie wskutek odchylania przykrywy, gdy znajduje się ona w zablokowanym położeniu otwarcia.

Na fig. 8 przedstawiono drugi przykład wykonania urządzenia według wynalazku. Opisane zostaną tylko różnice w stosunku do wyżej opisanego urządzenia, przy czym elementy analogiczne mają te same oznaczenia.

Przykrywa 6 ma kształt ogólny takiego trójkąta prostokątnego, że jego środek ciężkości G nie znajduje się w połowie odległości między dwoma zawiasami 14, 16 znajdującymi się na końcach tego samego boku przy kącie prostym trójkąta. Korzystnie, pierwszy zawias 14, wyznaczający oś obrotu Y-Y, znajduje się w narożu trójkąta. W rezultacie, przykrywę można łatwo uchwycić za jej wolny róg 10, który znajduje się w odległości d od pierwszego zawiasu 14, a później odchylić wokół osi Y-Y, aby zmienić konfigurację drugiego zawiasu 16 na odblokowaną. Odchylenie przykrywy 6 wymaga więc niewielkiej siły.

PL 214 282 B1

Ponadto, w związku z geometrią przykrywy, fakt, że siła unosząca nie jest w tym przypadku przykładana w środku ciężkości nie ma wpływu na odblokowanie, gdy tylko jeden zawias używany jest do blokowania.

Ogólnie w przypadku, gdy trójkąt nie jest trójkątem równoramiennym, pierwszy zawias 14 znajduje się w pobliżu naroża, którego kąt jest mniejszy, niż kąt naroża przy drugim zawiasie 16.

Ewentualnie, przykrywa może zawierać tylko jedną część łączącą zaopatrzoną w dwa bolce wystające z obu stron części łączącej, przy czym z każdej strony przykrywy tylko jeden bolec jest blokowany w zablokowanym położeniu otwarcia.

Wynalazek można stosować do włazów, na przykład żeliwnych, na jezdni lub na chodniku, do takich urządzeń wieńczących otwory odpływowe, jak kratki ściekowe i do urządzeń typu klapy, zamykających studzienki rewizyjne podziemnych sieci przewodów.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie do zamykania otworu, zwłaszcza włazu ulicznego, takiego typu, że zawiera:

- ramę (4);

- przykrywę (6) obrotową względem ramy (4) wokół pierwszej osi poziomej (X-X) za pośrednictwem co najmniej pierwszego zawiasu (14), między położeniem otwarcia a położeniem zamknięcia, przy czym pierwszy zawias (14) zawiera tuleję pokrywy (20) i współpracującą tuleję ramy (24),

- drugi zawias (16) utworzony przez powierzchnie blokujące (50, 53) ramy i powierzchnie blokujące (64, 53A) przykrywy, i mający konfigurację zablokowania, w której przykrywa (6) znajduje się w pierwszym, zablokowanym położeniu otwarcia, gdy powierzchnie blokujące (50, 53) ramy stykają się z odpowiednimi powierzchniami blokującymi (64, 53A) przykrywy zapobiegając zamknięciu przykrywy (6), oraz konfigurację odblokowania, gdy przykrywa (6) znajduje się w drugim, odblokowanym położeniu otwarcia, w którym odpowiednie powierzchnie blokujące (50, 53, 64, 53A) ramy i przykrywy nie stykają się ze sobą, znamienne tym, że przykrywa (6) oparta na ramie (4) jest również obrotowa wokół drugiej osi (Y-Y) za pośrednictwem pierwszego zawiasu (14), i ruchoma między pierwszym, zablokowanym położeniem otwarcia a drugim, odblokowanym położeniem otwarcia i odwrotnie, przy czym druga oś (Y-Y) przechodzi przez pierwszy zawias (14), zasadniczo prostopadle do osi (X-X) jest pozioma w położeniu uniesionym urządzenia.
2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że drugi zawias (16) zawiera ponadto tuleję przykrywy (18) i tuleję ramy (22) oraz stanowi przyrząd blokujący, przy czym tuleja przykrywy (18) jest ruchoma względem tulei ramy (22) w kierunku zasadniczo promieniowym względem pierwszej osi (X-X).
3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że przykrywa (6) ma punkt krańcowy (H), który wyznacza maksymalne ramię dźwigni względem drugiej osi (Y-Y), mierzone wzdłuż pierwszej osi (X-X), natomiast środek ciężkości (P) przykrywy (6) leży w płaszczyźnie ciężkości (P-P), która rozciąga się prostopadle do pierwszej osi (X-X), przecinając oś (X-X) w punkcie odniesienia (L), przy czym punkt odniesienia (L) znajduje się w pierwszej odległości (d1) od drugiej osi (Y-Y), natomiast druga odległość (d2), mierzona wzdłuż pierwszej osi (X-X) miedzy punktem krańcowym (H) i wspomnianą drugą osią (Y-Y), jest większa od wspomnianej pierwszej odległości (d1).
4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że druga odległość (d2) jest trzy razy większa od pierwszej odległości (d1).
5. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że pierwsza odległość (d1) jest mniejsza od trzeciej odległości (d3) między drugim zawiasem (16), a wspomnianą drugą osią (Y-Y).
6. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że punkt odniesienia (L) i drugi zawias (16) znajdują się po tej samej stronie pierwszej osi (X-X) w stosunku do drugiej osi (Y-Y).
7. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że w uniesionym położeniu urządzenia, tuleja przykrywy (18) jest ruchoma zasadniczo pionowo w dół do położenia blokowania drugiego zawiasu (16).
8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że tuleja przykrywy (18) i tuleja przykrywy (20) stanowią czopy połączone z przykrywą (6), zaś tuleje ramy (22, 24) stanowią gniazda (30, 32) otwarte od góry po uniesieniu urządzenia.
9. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że gniazdo (30) drugiego zawiasu (16) ma większą głębokość, niż głębokość gniazda (32) pierwszego zawiasu (14), mierzona pionowo od pierwszej osi (X-X).

PL 214 282 B1
10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że gniazdo (32) pierwszego zawiasu (14) zawiera na dnie ściankę (54), na której opiera się tuleja przykrywy (20) pierwszego zawiasu (14), zaś gniazdo (30) drugiego zawiasu (16) zawiera otwór (48) i powierzchnię blokującą (50), współpracującą z czopem (26) drugiego zawiasu (16) w jego położeniu blokowania.
11. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że przykrywa (6) ma kształt ogólny okrągły.
12. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że przykrywa (6) ma kształt ogólny trójkątny, zaś pierwszy zawias (14) i drugi zawias (16) znajdują się na tym samym boku trójkąta.
13. Urządzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że trójkąt jest trójkątem prostokątnym, przy czym wspomniany ten sam bok trójkąta jest bokiem przy kącie prostym trójkąta, zaś drugi zawias (16) znajduje się bliżej drugiego boku przy kącie prostym, niż wspomniany pierwszy zawias (14).
14. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że przykrywa (6) jest przykrywą włazu.
15. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że przykrywa (6) w zablokowanym położeniu otwarcia skierowana jest zasadniczo pod kątem 90° do swego położenia zamknięcia.