PL212321B1 - Urzadzenie do laczenia prefabrykatów betonowych - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do łączenia prefabrykatów betonowych składające się przynajmniej z jednej pętli linowej wykonanej ze sprężystego materiału i jednym swym końcem zabetonowanej w prefabrykacie betonowym i osadzonej w zespole osadczym wyposażonym w obudowę w postaci otwartej od strony czoł owej skrzynki, w której dnie znajduje się otwór do przetknię cia pę tli linowej, zaś ścianki boczne są zaopatrzone w wywinięte do środka obrzeże. Zespół osadczy jest zabetonowany w prefabrykacie betonowym od strony szczeliny utworzonej między łączonymi powierzchniami obydwu prefabrykatów betonowych i zalewanej następnie ciekłym betonem lub innym tworzywem łączącym obydwa prefabrykaty betonowe.

Urządzenia do łączenia prefabrykatów betonowych, wyposażone w pętlę linową lub w inny sprężyście odkształcalny element mocujący, noszą nazwę urządzeń zachowujących, bowiem winny zapewniać zachowanie wyprostowanej postaci pętli i jej położenie w płaszczyźnie prostopadłej do osi szczeliny utworzonej między dwoma łączonymi prefabrykatami betonowymi. Szczelina ta wraz z umieszczonymi w niej elementami zbrojenia i wystają cymi z powierzchni prefabrykatów zakotwionymi w nich pętlami linowymi zostaje następnie zalana ciekłym betonem, tworząc po jego utwardzeniu sztywne i wytrzymałe połączenie.

Z niemieckiego opisu patentowego nr DE 1 684 254 B2 znane jest urz ą dzenie do łączenia prefabrykatów betonowych, wyposażone w skrzynkę z wypukłą ścianą, w której jest osadzona pętla linowa w swym zagiętym położeniu. Pętla linowa jest przetknięta przez otwór w skrzynce, przylegając do jej wypukłej ściany w wyniku dociskania przez element oporowy.

Z europejskiego opisu patentowego nr EP 0 819 203 znane jest urzą dzenie do łączenia prefabrykatów betonowych wyposażone w zbrojenie z układem sprężyście odkształcalnych elementów i sposób łączenia tych prefabrykatów przy zastosowaniu betonowania stopniowego. Pę tle linowe są w tym rozwią zaniu konstrukcyjnym umieszczone w kształ towym pojemniku, zaopatrzonym w elementy ustalające ich położenie w trakcie betonowania, przy czym położenie pętli linowych jest w tym rozwiązaniu nachylone względem powierzchni łączonych prefabrykatów betonowych, zaś zastosowane elementy oporowe przeciwdziałają prostowaniu się pętli linowych.

Z publikacji zgł oszenia mię dzynarodowego PCT nr WO 98/03751 znane jest urzą dzenie do łączenia prefabrykatów betonowych, w którym zespół osadczy pętli linowych ma postać podłużnej skrzynki o płaskim dnie i przekroju w kształcie prostokąta. Na dnie skrzynki są zamocowane elementy przytrzymujące przylegającą do nich pętlę linową i umożliwiające jej zwolnienie i wyprostowanie.

Z polskiego opisu patentowego nr PL 187 348 B1 znane jest urządzenie do łączenia prefabrykatów betonowych wyposażone przynajmniej w jedną pętlę linową, mającą postać ucha i osadzoną w uchwycie znajdującym się wewnątrz łączonego prefabrykatu betonowego i słu żącym do utrzymania ucha pętli linowej podczas wytwarzania tego prefabrykatu w położeniu zagiętym pod kątem prostym, zaś w celu połączenia prefabrykatów po zwolnieniu ucha pętli w położeniu wyprostowanym. Urządzenie to składa się z podłużnej skrzynki o przekroju w kształcie litery U, której dno jest zaopatrzone w otwór z elementem osadczym, przez który przetkni ę ta jest zakotwiona w elemencie budowlanym część pętli linowej. W położeniu montażowym pętla linowa jest prostopadła do dna skrzynki. Na górnym obrzeżu skrzynki znajdują się elementy, które w położeniu schowanym pętli linowej utrzymują ją wewnątrz skrzynki.

Z niemieckiego opisu patentowego nr DE 19 826 985 A1 znany jest element oszalowania, stosowany przy wytwarzaniu prefabrykatów betonowych, w którym elementy osadcze, służące do przetknięcia części zbrojenia stanowiącego korzystnie sprężyste pętle linowe, mogą być łatwo odłączalne od pozostałej części oszalowania. Oszalowanie jest ponadto wyposażone w zespół osadczy w postaci skrzynki o przekroju w kształcie litery U z zawiniętymi do środka obrzeżami. W dnie skrzynki znajduje się zamknięty pokrywą otwór, przez który przetknięte są ramiona pętli linowej, stanowiącej element zbrojenia. Druga część zamkniętej pętli linowej jest umieszczona wewnątrz skrzynki, umożliwiając odpowiednio powiększanie lub pomniejszanie pętli przez jej wysuwanie przez otwór w dnie skrzynki.

Niedogodnością wszystkich opisanych wyżej rozwiązań konstrukcyjnych urządzenia do łączenia prefabrykatów betonowych, wyposażonego w pętle linowe, jest brak stabilności wysuniętej pętli, która pod naciskiem zalewanego betonu ugina się, w wyniku czego jej położenie w połączonych prefabrykatach betonowych jest odchylone od płaszczyzny prostopadłej do osi połączenia tych prefabrykatów.

Badania, które doprowadziły do wynalazku wykazały, że w celu właściwego połączenia prefabrykatów betonowych ich czołowymi powierzchniami, zabetonowywane w utworzonej między nimi

PL 212 321 B1 szczelinie pętle linowe połączone ze zbrojeniem winny zachowywać położenie wyprostowane, czyli utrzymane w płaszczyźnie prostopadłej do osi tej szczeliny. Zapewnia to właściwe przyleganie powierzchni pętli linowej do innych elementów zbrojenia, a tym samym przenoszenie sił zgodne z wymaganiami statyki.

Pętle linowe mogą mieć również postać innych sprężystych elementów złącznych, również o odmiennym kształcie, jednakż e w poniż szym opisie dla wszystkich tych elementów zastosowano określenie „pętla linowa”. W celu uproszczenia opisu położenie pętli linowej w płaszczyźnie prostopadłej do osi zabetonowanej szczeliny łączącej prefabrykaty betonowe określono mianem położenia wyprostowanego.

Należy podkreślić, że opisane wyżej rozwiązania konstrukcyjne znane ze stanu techniki zapewniają przytrzymywanie pętli linowych w stanie zagiętym podczas wytwarzania prefabrykatu betonowego oraz podczas jego transportu na plac budowy. Nie jest natomiast znane urządzenie zapewniające utrzymanie wyprostowanego położenia pętli linowej po umieszczeniu prefabrykatu betonowego w odpowiednim poł o ż eniu w celu połączenia go z innymi prefabrykatami lub elementami budowlanymi.

Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji takiego urządzenia do łączenia prefabrykatów betonowych, które zapewni, że pętla linowa lub inny sprężysty element złączny, po umieszczeniu prefabrykatu w odpowiednim miejscu na budowie, w celu połączenia go z innymi prefabrykatami, zostanie skutecznie utrzymany w położeniu wyprostowanym.

Cel ten zrealizowano w urządzeniu do łączenia prefabrykatów betonowych według wynalazku, które charakteryzuje się tym, że jest wyposażone przynajmniej w jeden element utrzymujący pętlę linową w położeniu wyprostowanym w płaszczyźnie prostopadłej do osi zalewanej betonem szczeliny, utworzonej między łączonymi prefabrykatami betonowymi, przy czym ten element utrzymujący stanowi część zespołu osadczego albo też element utrzymujący stanowi dodatkowy element mocowany do zespołu osadczego.

Element utrzymujący ma korzystnie postać rowków wykonanych w obrzeżu ścianek bocznych zespołu osadczego w miejscu osadzenia obydwu ramion pętli linowej w jej wyprostowanym położeniu.

Element utrzymujący ma korzystnie postać występu obrzeża bocznej ścianki zespołu osadczego podpierającego ramię pętli linowej w jej wyprostowanym położeniu.

Element utrzymujący ma korzystnie postać płytki podporowej, osadzonej w poprzecznych prowadnicach, znajdujących się na wewnętrznej powierzchni ścianek bocznych zespołu osadczego, przy czym górna powierzchnia płytki podporowej pokrywa się z dolną powierzchnią wyprostowanej pętli linowej.

Element utrzymujący pętlę linową w położeniu wyprostowanym stanowi korzystnie płytkę, zaopatrzoną na swej dolnej powierzchni w prowadnice współpracujące z obrzeżem ścianek bocznych zespołu osadczego, przy czym płytka znajduje się w położeniu, w którym na jej górnym obrzeżu opiera się wyprostowana pętla linowa.

Płytka oporowa ma korzystnie postać kształtownika wykonanego z blachy.

Płytka oporowa jest korzystnie zaopatrzona w elementy zatrzaskowe lub inne elementy mocujące ją do zespołu osadczego w nastawionym położeniu.

Element utrzymujący pętlę linową w położeniu wyprostowanym ma korzystnie postać występu obrzeża ścianki bocznej, zaopatrzonego w biegnącą wzdłuż krawędzi tego obrzeża linię zagięcia, służącą do odginania tego występu w położenie podpierające wyprostowaną pętlę linową.

Urządzenie według wynalazku jest korzystnie zaopatrzone w stanowiącą dodatkowe wyposażenie klamrę przytrzymującą, zaciskaną na usytuowanych na zakładkę jedna nad drugą pętlach linowych i mocującą te pętle w szczelinie utworzonej między łączonymi prefabrykatami betonowymi w ich położeniu wyprostowanym.

Skrzynka stanowiąca obudowę zespołu osadczego jest korzystnie wykonana z blachy, z tworzywa sztucznego albo z betonu.

Obudowa zespołu osadczego ma korzystnie postać korytka.

Obudowa zespołu osadczego stanowi korzystnie pojemnik zawierający dwie lub kilka pętli linowych.

W dnie skrzynki stanowiącej obudowę zespołu osadczego znajduje się korzystnie otwór do wprowadzenia pętli linowej do wnętrza tego zespołu, w którym znajduje się prowadnica dla pętli linowej.

Elementy utrzymujące korzystnie podtrzymują równocześnie obydwa ramiona pętli linowej w jej wyprostowanym położeniu.

PL 212 321 B1

Urządzenie według wynalazku jest korzystnie wyposażone dodatkowo w klamrę podtrzymującą obydwie pętle linowe w ich wyprostowanym położeniu, a równocześnie łączącą je z prętem uzbrojenia szczeliny między łączonymi prefabrykatami betonowymi.

Urządzenie według wynalazku jest korzystnie dodatkowo wyposażone w gwintowaną tuleję, w którą wkręcony jest dodatkowy element przytrzymujący obydwie pętle linowe w ich wyprostowanym położeniu.

Badania eksploatacyjne wykazały, że urządzenie do łączenia prefabrykatów betonowych według wynalazku zapewnia, że pętla linowa albo inny, zastosowany zamiast niej, sprężysty element złączny, przyjmie i utrzyma, w trakcie zabetonowywania szczeliny łączącej prefabrykaty, położenie wyprostowane. Dzięki temu zostają spełnione zarówno wymagania statyczne, jak i wytrzymałościowe tego połączenia.

Urządzenie do łączenia prefabrykatów betonowych według wynalazku jest uwidocznione w przykł adowych rozwią zaniach konstrukcyjnych na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia urzą dzenie w widoku z przodu; fig. 2 - to samo urzą dzenie w widoku perspektywicznym; fig. 3a, 3b i 3c - odmiany konstrukcyjne urządzenia w widoku perspektywicznym; fig. 4a i 4b - inne odmiany konstrukcyjne urządzenia w widoku perspektywicznym; fig. 5 - miejsce połączenia dwóch prefabrykatów betonowych w widoku perspektywicznym; fig. 6a - urządzenie według wynalazku umieszczone w szczelinie między łączonymi prefabrykatami, z uwidocznionym zbrojeniem tego połączenia w widoku perspektywicznym, a fig. 6b i 6c - inne odmiany urządzenia po zabetonowaniu szczeliny łączą cej prefabrykaty betonowe w przekroju.

Fig. 1 przedstawia górną część zespołu osadczego 1, znajdującą się ponad otworem 4 dla pętli linowej 2. Zespół osadczy 1 ma postać uwidocznionej na fig. 2 prostopadłościennej skrzynki zaopatrzonej w dno z umieszczonym w jego górnej części otworem 4 na pętlę linową 2 i otwartej od strony czołowej. Skrzynka ta jest wykonana z materiału odpornego na działanie betonu zarówno w stanie ciekłym, jak i związanym, na przykład z blachy stalowej, z tworzywa sztucznego, a nawet z cienkościennego betonu. Ścianki boczne skrzynki są zaopatrzone w wywinięte do środka obustronne obrzeża 5.

Zespół osadczy 1 według wynalazku jest ponadto zaopatrzony w elementy utrzymujące pętlę linową 2, po jej odgięciu w kierunku czołowym, w wyprostowanym położeniu, czyli w płaszczyźnie prostopadłej do osi pionowej skrzynki zespołu osadczego 1, a więc również prostopadłej do osi szczeliny 14 utworzonej między łączonymi prefabrykatami betonowymi 15 i 15' (fig. 5).

W przykładowym rozwiązaniu konstrukcyjnym przedstawionym na fig. 1 i 2, element utrzymujący pętlę linową 2 w położeniu wyprostowanym ma postać rowków 3, wyciętych w obrzeżu 5 skrzynki stanowiącej obudowę zespołu osadczego. Pętla linowa 2, po jej odgięciu w położenie wyprostowane, przedstawione na fig. 2, wciska się siłą sprężystości do wnętrza rowków 3, które utrzymują ją w położeniu wyprostowanym. W powiększonym fragmencie fig. 1, przedstawionym po jej prawej stronie, widoczna jest pętla linowa 2 wciśnięta w rowek 3.

Fig. 3a przedstawia odmianę urządzenia według wynalazku, w którym element utrzymujący pętlę linową 2 w położeniu wyprostowanym, ma postać obustronnych występów 6 obrzeży 5 ścianek bocznych 7 skrzynki stanowiącej obudowę zespołu osadczego, które w położeniu schowanym pętli linowej do wnętrza skrzynki odgięte są w kierunku równoległym do ścianek bocznych 7, natomiast po nadaniu tej pętli położenia wyprostowanego, zostają odgięte w kierunku czołowym (fig. 3b), stanowiąc przedłużenie obrzeży 5 i utrzymując pętlę linową 2 w jej położeniu wyprostowanym.

Fig. 3c przedstawia jeszcze inne rozwiązanie konstrukcyjne zespołu osadczego 1, którego obrzeża 5 oraz ewentualnie ścianki boczne 7 są zaopatrzone w poprzeczne prowadnice 8, w które wsuwany jest element utrzymujący pętlę linową 2 w położeniu wyprostowanym w postaci płytki podtrzymującej 9, stanowiącej dodatkową część zespołu osadczego 1. Osadzenie płytki 9 w prowadnicach 8 zapewnia dobre podparcie pętli linowej 2 w jej położeniu wyprostowanym mimo działania sił odginających ją w trakcie zalewania szczeliny między łączonymi prefabrykatami betonowymi ciekłym betonem.

Podobne rozwiązanie przedstawia fig. 4a, w którym zespół osadczy 1 jest zaopatrzony w płytkę oporową 10, wykonaną na przykład z blachy i zaopatrzoną od dołu w prowadnice umożliwiające jej osadzenie i przesuwanie wzdłuż obrzeży 5 ścianek bocznych 7 skrzynki stanowiącej obudowę zespołu osadczego 1. Płytkę oporową 10 osadza się sprężyście w odpowiednim miejscu między obrzeżami 5, zapewniającym wyprostowane położenie pętli linowej 2. W tym celu prowadnice płytki oporowej 10 mogą być zaopatrzone w zatrzaski służące do zamocowania tej płytki w określonym miejscu obrzeży 5 skrzynki.

PL 212 321 B1

Fig. 4b przedstawia jedno z ramion skrzynki będącej obudową zespołu osadczego 1. Obrzeże 5 ścianki bocznej 7 tego ramienia jest zaopatrzone w odginany występ 11, przy czym linia zagięcia jest oznaczona na rysunku linią przerywaną. Po wyprostowaniu pętli linowej 2, występ 11 zagina się do dołu, umożliwiając podparcie i zablokowanie pętli linowej 2 w położeniu wyprostowanym.

Fig. 5 przedstawia miejsce połączenia dwóch półfabrykatów betonowych 15 i 15', między którymi utworzona jest szczelina 14, przeznaczona do zalania betonem, a w szczelinie tej znajdują się założone na zakładkę pętle linowe 2, przytrzymywane w położeniu wyprostowanym za pomocą klamry 12, stanowiącej element mocujący połączenia.

Fig. 6a przedstawia odmianę połączenia dwóch półfabrykatów betonowych 15 i 15', w którym szczelina 14, przeznaczona do zalania betonem, jest wyposażona w zbrojenie złożone z wsuniętego pionowo pręta zbrojeniowego 16, osadzonego wewnątrz obydwu pętli linowych 2 i 22, przy czym pętle te są utrzymywane w położeniu wyprostowanym przez klamrę podtrzymującą 13, której odpowiednio odgięte ramiona obejmują i dociskają pręt zbrojeniowy 16. Dzięki temu klamra podtrzymująca 13 spełnia funkcję podtrzymującą obydwie pętle linowe 2 i 21 w położeniu wyprostowanym, a równocześnie funkcję połączenia tych pętli linowych z prętem zbrojeniowym 16 w zalanym betonem złączu prefabrykatów. Oczywiście elementy mocujące pętle linowe i zbrojenie szczeliny 14 mogą być również inaczej ukształtowane i zamocowane na przykład w zagłębieniu prefabrykatu albo w gwintowanej tulei osadzonej w prefabrykacie. Możliwe jest również umieszczenie w zespołach osadczych 1 i 1 innego rodzaju elementów mocujących, które podobnie jak w rozwiązaniu konstrukcyjnym według fig. 6a, będą podtrzymywały pętle linowe 2 i 21 w położeniu wyprostowanym i mocowały je z pozostałymi elementami zbrojenia szczeliny 14.

Fig. 6b przedstawia przekrój odpowiadający połączeniu dwóch fabrykatów betonowych według fig. 6a po zalaniu szczeliny 14 betonem, a fig. 6c - powiększoną środkową część tego przekroju.

Oczywiście możliwe jest również umieszczenie w zespole osadczym 1, 1 takiego elementu mocującego, który podobnie jak w rozwiązaniu konstrukcyjnym według fig. 6a utrzymuje umieszczone względem siebie na zakładkę pętle linowe 2, 21 w położeniu wyprostowanym, a równocześnie mocuje te pętle do zbrojenia szczeliny 14 w postaci pręta zbrojeniowego 16 albo innego układu prętów zbrojeniowych.

Wyżej opisane rozwiązania konstrukcyjne urządzenia do łączenia prefabrykatów betonowych należy traktować jako przykładowe, natomiast idea wynalazku obejmuje również wszelkie odmiany kształtu i rozmieszczenia elementów utrzymujących pętlę linową w położeniu wyprostowanym w zespole osadczym.

Claims (17)

1. Urządzenie do łączenia prefabrykatów betonowych składające się przynajmniej z jednej pętli linowej wykonanej ze sprężystego materiału i jednym swym końcem zabetonowanej w prefabrykacie betonowym i osadzonej w zespole osadczym wyposażonym w obudowę w postaci otwartej od strony czołowej skrzynki, w której dnie znajduje się otwór do przetknięcia pętli linowej, zaś ścianki boczne są zaopatrzone w wywinięte do środka obrzeże, przy czym ten zespół osadczy jest zabetonowany w prefabrykacie betonowym od strony szczeliny utworzonej między łączonymi powierzchniami obydwu prefabrykatów betonowych i zalewanej następnie ciekłym betonem lub innym tworzywem łączącym obydwa prefabrykaty betonowe, znamienne tym, że jest wyposażone przynajmniej w jeden element utrzymujący (3, 6, 9, 10, 11) pętlę linową (2) w położeniu wyprostowanym w płaszczyźnie prostopadłej do osi zalewanej betonem szczeliny (14), utworzonej między łączonymi prefabrykatami betonowymi (15, 15'), przy czym ten element utrzymujący (3, 6, 11) stanowi część zespołu osadczego (1) albo też element utrzymujący (9, 10) stanowi dodatkowy element mocowany do zespołu osadczego (1).

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że element utrzymujący ma postać rowków (3) wykonanych w obrzeżu (5) ścianek bocznych (7) zespołu osadczego (1) w miejscu osadzenia obydwu ramion pętli linowej (2) w jej wyprostowanym położeniu.

3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że element utrzymujący ma postać odginanego występu (6) obrzeża (5) bocznej ścianki (7) zespołu osadczego (1) podpierającego ramię pętli linowej (2) w jej wyprostowanym położeniu.

4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że element utrzymujący ma postać płytki podporowej (9), osadzonej w poprzecznych prowadnicach (8), znajdujących się na wewnętrznej po6

PL 212 321 B1 wierzchni ścianek bocznych (7) zespołu osadczego (1), przy czym górna powierzchnia płytki podporowej (9) pokrywa się z dolną powierzchnią wyprostowanej pętli linowej (2).

5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że element utrzymujący pętlę linową (2) w położeniu wyprostowanym stanowi płytkę (10), zaopatrzoną na swej dolnej powierzchni w prowadnice współpracujące z obrzeżem (5) ścianek bocznych (7) zespołu osadczego (1), przy czym płytka (10) znajduje się w położeniu, w którym na jej górnym obrzeżu opiera się wyprostowana pętla linowa (2).

6. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że płytka oporowa (10) ma postać kształtownika wykonanego z blachy.

7. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że płytka oporowa (10) jest zaopatrzona w elementy zatrzaskowe lub inne elementy mocujące ją do zespołu osadczego (1) w nastawionym położeniu.

8. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że jej element utrzymujący pętlę linową (2) w położeniu wyprostowanym ma postać występu (11) obrzeża (5) ścianki bocznej (7), zaopatrzonego w biegnącą wzdłuż krawędzi tego obrzeża (5) linię zagięcia, do odginania tego występu w położenie podpierające wyprostowaną pętlę linową (2).

9. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że jest zaopatrzone w stanowiącą dodatkowe wyposażenie klamrę przytrzymującą (12), zaciskaną na usytuowanych na zakładkę jedna nad drugą pętlach linowych (2, 2) i mocującą te pętle w szczelinie (14) utworzonej między łączonymi prefabrykatami betonowymi (15, 15') w ich położeniu wyprostowanym.

10. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że skrzynka stanowiąca obudowę zespołu osadczego (1) jest wykonana z blachy, z tworzywa sztucznego albo z betonu.

11. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że obudowa zespołu osadczego (1) ma postać korytka.

12. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że obudowa zespołu osadczego (1) stanowi pojemnik zawierający dwie lub kilka pętli linowych (2).

13. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że w dnie skrzynki stanowiącej obudowę zespołu osadczego (1) znajduje się otwór (4) do wprowadzenia pętli linowej do wnętrza tego zespołu.

14. Urządzenie według zastrz. 13, znamienne tym, że w otworze (4) znajduje się prowadnica dla pętli linowej.

15. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że elementy utrzymujące (3, 6, 9, 10) podtrzymują równocześnie obydwa ramiona pętli linowej (2) w jej wyprostowanym położeniu.

16. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że jest wyposażone dodatkowo w klamrę (13) podtrzymującą obydwie pętle linowe (2, 20 w ich wyprostowanym położeniu, a równocześnie łączącą je z prętem (16) uzbrojenia szczeliny (14) między łączonymi prefabrykatami betonowymi (15, 15').

17. Urządzenie według zastrz. 9 albo 15, znamienne tym, że jest dodatkowo wyposażone w gwintowaną tuleję, w którą wkręcony jest dodatkowy element przytrzymujący obydwie pętle linowe (2, 20 w ich wyprostowanym położeniu.