PL191024B1

PL191024B1 - Mieszanina grzybobójcza

Info

Publication number: PL191024B1
Application number: PL341340A
Authority: PL
Inventors: Klaus Schelberger; Maria Scherer; Karl Eicken; Manfred Hampel; Eberhard Ammermann; Gisela Lorenz; Siegfried Strathmann
Original assignee: Basf Ag
Priority date: 1997-12-18
Filing date: 1998-12-15
Publication date: 2006-03-31
Also published as: NZ505596A; AU752772B2; BR9813678B1; CZ20002252A3; AR017906A1; JP2001526193A; TW448036B; PT1041883E; IL136473A; BR9813678A; EP1041883A1; HUP0100618A2; SI1041883T1; CA2313332A1; CZ295845B6; PL341340A1; AU2273399A; SK8172000A3; WO1999031986A1; IL136473A0

Abstract

1. Mieszanina grzybobójcza, znamienna tym, ze jako substancje czynne zawiera w synergicznie skutecznej ilosci a) zwiazek amidowy o wzorze I w którym R 4 oznacza atom chlorowca, a R 11 oznacza fenyl podstawiony atomem chlorowca, i b) pochodna morfoliny lub piperydyny o wzorze II wybrana z grupy obejmujacej zwiazki o wzorach Ila, Ilb i lIc: [n = 10, 11, 12 (60 - 70%) lub 13]. PL PL PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy mieszanin grzybobójczych do zwalczania szkodliwych grzybów. W WO 97/08952 opisano mieszaniny związków amidowych o wzorze I

A-CO-NR¹R2 (i) w którym

A oznacza aryl albo aromatyczny lub niearomatyczny, 5- lub 6-członowy heterocyklil zawierający 1-3 heteroatomy wybrane spośród O, N i S;

przy czym aryl lub heterocyklil są ewentualnie podstawione 1,2 lub 3 podstawnikami niezależnie wybranymi z grupy obejmującej alkil, atom chlorowca, CHF2, CF3, alkoksyl, chlorowcoalkoksyl, grupę alkilotio, alkilosulfinyl i alkilosulfonyl;

Ri oznacza atom wodoru;

R oznacza fenyl lub cykloalkil ewentualnie podstawione 1, 2 lub 3 podstawnikami niezależnie wybranymi z grupy obejmującej alkil, alkenyl, alkinyl, alkoksyl, alkenyloksyl, alkinyloksyl, cykloalkil, cykloalkenyl, cykloalkiloksyl, cykloalkenyloksyl, fenyl i atom chlorowca, przy czym grupy alifatyczne i cykloalifatyczne mogą być częściowo lub całkowicie podstawione atomem chlorowca i/lub grupy cykloalifatyczne mogą być podstawione 1-3 alkilami, a fenyl może być podstawiony 1-5 atomami chlorowca i/lub 1-3 podstawnikami niezależnie wybranymi z grupy obejmującej alkil, chlorowcoalkil, alkoksyl, chlorowcoalkoksyl, grupę alkilotio i grupę chlorowcoalkilotio, przy czym amidowa grupa fenylowa może być skondensowana z nasyconym 5-członowym pierścieniem, ewentualnie podstawionym 1 lub większą liczbą grup alkilowych i/lub ewentualnie zawierającym heteroatom wybrany spośród O i S, oraz substancji czynnej fenazachinu znanego jako akarycyd.

Te mieszaniny opisano jako bardzo skuteczne przeciw Botrytis.

WO 97/40673 dotyczy mieszanin grzybobójczych zawierających między innymi substancje czynne o wzorach IIa, Ilb i/lub lic, oprócz innych grzybobójczo skutecznych substancji czynnych wybranych z grupy oksymoeterów i/lub karbaminianów.

[n = 10, 11, 12 (60 - 70%) lub 13]

Inne mieszaniny grzybobójcze zawierające substancje czynne o wzorach Ila - IIc są znane z EP-A 797386, WO 97/06681, EP-B 425857, EP-B 524496, EP-A 690792, WO 94/22308 i EP-B 645087.

Celem wynalazku było dostarczenie innych szczególnie skutecznych mieszanin do zwalczania szkodliwych grzybów, zwłaszcza w pewnych wskazaniach.

Nieoczekiwanie stwierdzono, że cel ten osiągnięto poprzez dostarczenie mieszaniny grzybobójczej charakteryzującej się tym, że jako substancje czynne zawiera w synergicznie skutecznej ilości

PL 191 024 B1

a) związek amidowy o wzorze I

w którym

R⁴ oznacza atom chlorowca, a

R¹¹ oznacza fenyl podstawiony atomem chlorowca, i

b) pochodną morfoliny lub piperydyny o wzorze II wybraną z grupy obejmującej związki o wzorach Ila, Ilb i lIc:

[n = 10, 11, 12 (60 - 70%) lub 13].

Korzystnie mieszanina grzybobójcza jako związek amidowy o wzorze I zawiera związek wybrany spośród związków o poniższych wzorach:

Korzystnie mieszanina grzybobójcza jest opakowana w dwu częściach, przy czym jedna część zawiera związek amidowy o wzorze I w stałym lub ciekłym nośniku, a druga część zawiera jeden lub większą liczbę związków o wzorach IIa - IIc w stałym lub ciekłym nośniku.

Mieszaniny według wynalazku wykazują działanie synergiczne, a zatem są szczególnie odpowiednie w zwalczaniu szkodliwych grzybów, a zwłaszcza mączniaka prawdziwego.

W rozumieniu niniejszego wynalazku atom chlorowca oznacza atomy fluoru, chloru, bromu i jodu, a zwłaszcza atomy fluoru, chloru i bromu.

PL 191 024 B1

Użyteczne związki amidowe o wzorze I wymieniono w EP-A-545099 i 589301, wprowadzonych tu w całości jako odnośniki literaturowe.

Wytwarzanie związków amidowych o wzorze I jest znane, np. z EP-A-545099 lub 589301, względnie reakcje można prowadzić podobnymi sposobami.

Znane są także pochodne morfoliny i pochodne piperydyny o wzorze II (IIa: nazwa zwyczajowa: fenpropimorf, z US-A 4202894; Ilb: nazwa zwyczajowa: fenpropidyna, z US-A 4202894; IIc: nazwa zwyczajowa: tridemorf, z DE-A 1164152) ich wytwarzanie oraz ich działanie przeciw szkodliwym grzybom.

Dla uzyskania działania synergicznego wystarczające są nawet małe ilości związku amidowego o wzorze I. Korzystnie stosuje się związek amidowy o wzorze I i pochodną morfoliny lub piperydyny w stosunku wagowym wynoszącym 20:1 - 1:20, zwłaszcza 10:1 - 1:10.

Związki o wzorze II, z uwagi na zasadowy charakter zawartych w nich atomów azotu, mogą tworzyć z kwasami nieorganicznymi lub organicznymi względnie z jonami metali sole lub addukty.

Przykładami kwasów nieorganicznych są takie kwasy chlorowcowodorowe można, jak kwas fluorowodorowy, kwas chlorowodorowy, kwas bromowodorowy i kwas jodowodorowy, kwas siarkowy, kwas fosforowy i kwas azotowy.

Do odpowiednich kwasów organicznych należą, np. kwas mrówkowy, kwas węglowy i kwasy alkanokarboksylowe, takie jak kwas octowy, kwas trifluorooctowy, kwas trichlorooctowy i kwas propionowy, jak również kwas glikolowy, kwas tiocyjanowy, kwas mlekowy, kwas bursztynowy, kwas cytrynowy, kwas benzoesowy, kwas cynamonowy, kwas szczawiowy, kwasy alkilosulfonowe (kwasy sulfonowe z grupami alkilowymi prostołańcuchowymi lub rozgałęzionymi zawierającymi 1-20 atomów węgla), kwasy arylosulfonowe lub kwasy arylodisulfonowe (rodniki aromatyczne, takie jak fenyl i naftyl, podstawione 1-2 grupami sulfo), kwasy alkilofosfonowe (kwasy fosfonowe z grupami alkilowymi prostołańcuchowymi lub rozgałęzionymi zawierającymi 1-20 atomów węgla), kwasy arylofosfonowe lub kwasy arylodifosfonowe (rodniki aromatyczne, takie jak fenyl i naftyl podstawione 1-2 ugrupowaniami kwasu fosfonowego), przy czym grupy alkilowe lub arylowe mogą być podstawione, np. kwas p-toluensulfonowy, kwas salicylowy, kwas p-aminosalicylowy, kwas 2-fenoksybenzoesowy, kwas 2-aceksybenzoesowy itd.

Jako jony metali można stosować zwłaszcza jony pierwiastków z pierwszej do ósmej podgrupy, przede wszystkim jony chromu, manganu, żelaza, kobaltu, niklu, miedzi i cynku, jak również z drugiej grupy głównej, szczególnie jony wapnia i jony magnezu, z trzeciej i czwartej grupy głównej, szczególnie jony glinu, cyny i ołowiu. Wymienione metale jako jony mogą mieć różne, właściwe dla nich wartościowości.

Podczas wytwarzania mieszanin korzystnie stosuje się czyste substancje czynne o wzorze I i II, do których można domieszać dalsze substancje czynne przeciw szkodliwym grzybom lub przeciw innym szkodnikom, takim jak owady, pajęczaki lub nicienie, a także substancje czynne chwastobójczo lub regulujące wzrost roślin albo nawozy sztuczne.

Mieszaniny związków o wzorze I i II, względnie związki o wzorze I i II stosowane równocześnie, łącznie lub oddzielnie, odznaczają się wybitną skutecznością przeciw szerokiemu spektrum fitopatogennych grzybów, szczególnie z klasy Ascomycetes, Basidiomycetes, Phycomycetes i Deuteromycetes. Niektóre z nich działają układowo i można je stosować w ochronie roślin w zabiegach na liście i glebę.

Związki te mają szczególne znaczenie w zwalczaniu różnorodnych grzybów na wielu różnych roślinach uprawnych, takich jak bawełna, warzywa (np. ogórki, fasola, pomidory, ziemniaki i dynie), jęczmień, trawa, owies, banany, kawa, kukurydza, drzewa owocowe, ryż, żyto, soja, winorośl, pszenica, rośliny ozdobne i trzcina cukrowa, jak również na nasionach wielu roślin.

Szczególnie nadają się one do zwalczania fitopatogennych grzybów: Erysiphe graminis (mączniak prawdziwy) na zbożach, Erysiphe cichoracearum i Sphaerotheca fuliginea na dyniach, Podosphaera leucotricha na jabłoniach, Uncinula necator na winorośli, gatunków Puccinia na zbożach, gatunków Rhizoctonia na bawełnie, ryżu i na trawnikach, gatunków Ustilago na zbożach i trzcinie cukrowej, Venturia inaegualis (parch) na jabłoniach, gatunków Helminthosporium na zbożach, Septoria nodorum na pszenicy, Botrytis cinerea (szara pleśń) na truskawkach, warzywach, roślinach ozdobnych i winorośli, Cercospora arachidicola na orzeszkach ziemnych, Pseudocercosporella herpotrichoides na pszenicy i jęczmieniu, Pyricularia oryzae na ryżu, Phytophthora infestans na ziemniakach i pomidorach, Plasmopara viticola na winorośli, gatunków Pseudoperonospora na chmielu i ogórkach, gatunków Alternaria na warzywach i drzewach owocowych, gatunków Mycosphaerella na bananach jak również gatunków Fusarium i Verticillium.

PL 191 024 B1

Można również stosować je dla ochrony materiałów (np. dla ochrony drewna) np. przeciw Paecilomyces variotti.

Mieszanin według wynalazku można szczególnie korzystnie używać do zwalczania mączniaka prawdziwego w uprawach winorośli i zbóż.

Związki o wzorze I i II można nanosić równocześnie, a mianowicie wspólnie lub oddzielnie, albo kolejno, przy czym kolejność przy oddzielnym nanoszeniu nie ma na ogół żadnego wpływu na efekt zwalczania.

W zależności od założonego efektu dawki nanoszenia mieszanin według wynalazku wynoszą, zwłaszcza w uprawach rolniczych, 0,01 - 8 kg/ha, korzystnie 0,1-5 kg/ha, a zwłaszcza 0,2 - 3,0 kg/ha.

Dawki nanoszenia związków o wzorze I wynoszą odpowiednio 0,01 - 2,5 kg/ha, korzystnie 0,05 - 2,5 kg/ha, a zwłaszcza 0,1 - 1,0 kg/ha.

Dawki nanoszenia związków o wzorze II wynoszą odpowiednio 0,01 - 10 kg/ha, korzystnie 0,05 - 5 kg/ha, a zwłaszcza 0,05 - 2,0 kg/ha.

Przy zaprawianiu nasion stosuje się zazwyczaj dawki nanoszenia mieszaniny 0,001 - 250 g/kg nasion, korzystnie 0,01 - 100 g/kg, a zwłaszcza 0,01 - 50 g/kg.

W przypadku zwalczania patogennych grzybów nanoszenie oddzielne lub wspólne związków o wzorze I i II lub mieszanin związków o wzorze I i II realizuje się przez opryskiwanie lub opylanie nasion, roślin lub gleby przed lub po zasiewie roślin albo przed wzejściem lub po wzejściu roślin.

Grzybobójcze synergiczne mieszaniny według wynalazku, względnie związki o wzorze I i II można formułować np. w postaci przeznaczonych do bezpośredniego nanoszenia cieczy opryskowych, proszków i suspensji lub w postaci wysokostężonych suspensji wodnych, olejowych lub innych, dyspersji, emulsji, dyspersji olejowych, past, pyłów, preparatów do roztrząsania lub granulatów, i nanosić je drogą opryskiwania, rozpylania, opylania, rozsypywania lub zalewania. Stosowane formy użytkowe zależą od założonych celów, przy czym powinny one w każdym przypadku zapewnić rozprowadzenie mieszaniny według wynalazku jak najcieńszą warstwą i jak najrównomierniej.

Postacie użytkowe wytwarza się znanymi sposobami, np. przez rozprowadzenie substancji czynnej rozpuszczalnikami i/lub nośnikami, w razie potrzeby z użyciem emulgatorów i dyspergatorów, przy czym w przypadku użycia wody jako rozcieńczalnika można także stosować wraz z nią rozpuszczalniki organiczne jako rozpuszczalniki pomocnicze. Jako substancje pomocnicze stosuje się zasadniczo rozpuszczalniki, takie jak związki aromatyczne (np. ksylen), chlorowane związki aromatyczne (np. chlorobenzeny), parafiny (np. frakcje ropy naftowej), alkohole (np. metanol, butanol), ketony (np. cykloheksanon), aminy (np. etanoloaminę, dimetyloformamid) i wodę; nośniki, takie jak zmielone minerały naturalne (np. kaoliny, iły, talk, kredę) i zmielone minerały syntetyczne (np. subtelnie rozdrobniona krzemionka, krzemiany); emulgatory, takie jak emulgatory niejonowe i anionowe (np. etery polioksyetylenowe alkoholi tłuszczowych, alkilosulfoniany i arylosulfoniany) i dyspergatory, takie jak ligninowe ługi posiarczynowe i metylocelulozę.

Odpowiednimi substancjami powierzchniowo czynnymi są sole metali alkalicznych, sole metali ziem alkalicznych i sole amonowe aromatycznych kwasów sulfonowych np. kwasu ligninosulfonowego, kwasu fenolosulfonowego, kwasu naftalenosulfonowego i kwasu dibutylonaftalenosulfonowego, jak również kwasów tłuszczowych, alkilo- i alkiloarylosulfoniany, siarczany alkilu, eteru laurylowego i alkoholi tłuszczowych, jak również sole siarczanowanych heksa-, hepta- i oktadekanoli lub eterów glikoli i alkoholi tłuszczowych, produkty kondensacji sulfonowanego naftalenu i jego pochodnych z formaldehydem, produkty kondensacji naftalenu względnie kwasów naftalenosulfonowych z fenolem i formaldehydem, polioksyetylenowany eter oktylofenylowy, etoksylowany izooktylo-, oktylolub nonylofenol, etery alkilofenylowe poliglikolu etylenowego lub etery tributylofenylowe poliglikolu etylenowego, polietery alkoholi alkiloarylowych, alkohol izotridecylowy, produkty kondensacji alkoholi tłuszczowych i tlenku etylenu, etoksylowany olej rycynowy, polioksyetylenowane etery alkilowe lub polioksypropylen, octan eteru poliglikolu i alkoholu laurylowego, estry sorbitolu, ligninowe ługi posiarczynowe i metyloceluloza.

Proszki, środki do rozsypywania i pyły można wytworzyć przez zmieszanie lub wspólne zmielenie związków o wzorze I lub II lub mieszaniny związków o wzorze I i II ze stałym nośnikiem.

Granulaty (np. granulaty powlekane, impregnowane lub jednorodne) wytwarza się zazwyczaj przez związanie substancji czynnej lub substancji czynnych ze stałym nośnikiem.

Przykładami wypełniaczy względnie stałych nośników są np. minerały, takie jak żel krzemionkowy, krzemionki, żele krzemionkowe, krzemiany, talk, kaolin, wapień, wapno, kreda, hematyty, less, iły, dolomit, ziemia okrzemkowa, siarczan wapnia i siarczan magnezu, tlenek magnezu, zmielone ma6

PL 191 024 B1 teriały syntetyczne, nawozy, takie jak siarczan amonu, fosforan amonu, saletra amonowa, moczniki i produkty pochodzenia roślinnego, takie jak mąka zbożowa, mączka z kory drzew, mączka drzewna, zmielone skorupy orzechów, sproszkowana celuloza i inne stałe nośniki.

Ogólnie preparaty zawierają 0,1 - 95% wag., korzystnie 0,5 - 90% wag. jednego ze związków o wzorze I lub II względnie mieszaniny związków o wzorze I i II. Substancje czynne stosuje się jako związki o czystości 90 - 100%, korzystnie 95 - 100% (według widm NMR lub HPLC).

Związki o wzorze I lub II, mieszaniny lub odpowiednie formy użytkowe stosuje się przez nanoszenie na szkodliwe grzyby, ich miejsce wzrostu, lub rośliny, nasiona, glebę, powierzchnie, materiały lub przestrzenie, które mają być utrzymywane w stanie wolnym od grzybów, grzybobójczo skutecznej ilości mieszaniny względnie związków o wzorze I i II przy oddzielnym nanoszeniu.

Nanoszenie można prowadzić przed zarażeniem lub po zarażeniu szkodliwymi grzybami.

Przykładami takich preparatów zawierających substancje czynne są:

I. Rootwór 90 ccęśśiwaagwyyh substancji ccznnyyh i 10 ccęśśiwaagwyyh N-metylooiroliddnn, odpowiedni do stosowania w postaci mikrokropelek;

II. Mi^^^^r^ir^^ 20 częścc substancji czynnych, 80 części wagowych ksylenu, 10 części wagowych adduktu 8 do 10 moli tlenku etylenu i 1 mola N-monoetanoloamidu kwasu oleinowego, 5 części wagowych dodecylobenzenosulfonianu wapnia, 5 części wagowych adduktu 40 moli tlenku etylenu i 1 mola oleju rycynowego; dyspersję wytwarza się przez dokładne rozprowadzenie tego roztworu w wodzie;

III. Wodna dyspersśa 20 części wagowych substancji czynnych, 40 częścć wagowych cykloheksanonu, 30 części wagowych izobutanolu, 20 części wagowych adduktu 40 moli tlenku etylenu i 1 mola oleju rycynowego;

IV. Wodna dyspersśa 20 części wagowych s^ssaccji czynnych, 25 częścć wagowych cc^I^IoI^^I^sanolu, 65 części wagowych frakcji ropy naftowej o temperaturze wrzenia 210 - 280°C i 10 części wagowych adduktu 40 moli tlenku etylenu i 1 mola oleju rycynowego;

V. Mieszanina 80 części wagowych czynnych, 3 części wagowych diizobutylonaftaleno-1-sulfonianu sodu, 10 części wagowych soli sodowej kwasu lignosulfonowego z ługu posiarczynowego i 7 części wagowych sproszkowanego żelu krzemionkowego, zmielona w młynie młotkowym; ciecz opryskową wytwarza się przez dokładne rozprowadzenie tej mieszaniny w wodzie;

VI. Jednono0namieszanina3 części wagowych suhasan^j czynnych i 97 części wagowych subtelnie rozdrobnionego kaolinu, ten pył zawiera 3% wag. substancji czynnej;

VII. Jednorodna mieszanina 30 części wagowych substancji czynnych, 92 części wagowych sproszkowanego żelu krzemionkowego i 8 części wagowych oleju parafinowego naniesionego na powierzchnię żelu krzemionkowego; taki preparat nadaje substancji czynnej dobrą przyczepność;

VIII. Trwała wodna 40 części wagowych substancji czynnych, 10 części wagowych kondensatu soli sodowej kwasu fenolosulfonowego/mocznika/formaldehydu, 2 części wagowych żelu krzemionkowego i 48 części wagowych wody; taką dyspersję można dodatkowo rozcieńczyć;

IX. Trwała dyspens olejowa 20 części wagowych substan^j czynnych, 2 części wagowych dodecylobenzenosulfonianu wapnia, 8 części wagowych eteru poliglikolowego alkoholu tłuszczowego, 20 części wagowych kondensatu soli sodowej kwasu fenolosulfonowego/mocznika/formaldehyddu i 88 części wagowych parafinowego oleju mineralnego.

P r z y k ł a d y zastosowania

Synergiczne działanie mieszanin według wynalazku wykazano w następujących doświadczeniach:

Substancje czynne oddzielnie lub razem, są formułowane jako 10% emulsja w mieszaninie 63% wag. cykloheksanonu i 27% wag. emulgatora i rozcieńczone wodą do żądanego stężenia.

Ocenę przeprowadzono przez określenie w % porażonej powierzchni liści. Te wartości procentowe przeliczono na skuteczność. Skuteczność (W) według wzoru Abbot'a obliczono następująco:

W =1 Ι•100 α odpowiada porażeniu roślin traktowanych przez grzyby w %, a β odpowiada porażeniu roślin nietraktowanych (roślin kontrolnych) przez grzyby w %. Skuteczność 0 oznacza, że stopień porażenia potraktowanych roślin odpowiada stopniowi porażenia nietraktowanych roślin kontrolnych, a skuteczność 100 oznacza, że potraktowane rośliny nie zostały zarażone.

PL 191 024 B1

Oczekiwaną skuteczność mieszanin substancji czynnych określono według wzoru Colby'ego

[R.S. Colby, Weeds 15, 20-22 (1967)] i porównano z zaobserwowaną skutecznością.

Wzór Colby'ego:

E = x + y-xxy/100

E oczekiwana skuteczność wyrażona w % w odniesieniu do nietraktowanej próbki kontrolnej w przypadku użycia mieszaniny substancji czynnych A i B w stężeniach a i b x skuteczność wyrażona w % w odniesieniu do nietraktowanej próbki kontrolnej w przypadku użycia substancji czynnej A w stężeniu a y skuteczność wyrażona w % w odniesieniu do nietraktowanej próbki kontrolnej w przypadku użycia substancji czynnej B w stężeniu b

P r z y k ł a d zastosowania 1 - Działanie ochronne przeciw Puccinia recondita na pszenicy (rdza brunatna pszenicy)

Liście sadzonek pszenicy odmiany „Kanzler” wyhodowanych w doniczkach opylono zarodnikami rdzy (Puccinia recondita), a następnie doniczki umieszczono na 24 godziny w komorze o wysokiej wilgotności powietrza (90 - 95%) w temperaturze 20 - 22°C. W tym okresie zarodniki wykiełkowały i trąbki wniknęły w tkankę liści. Następnego dnia zakażone rośllny opryskano do spłynięcia wodnym preparatem substancji czynnej wytworzonym z roztworu podstawowego i zawierającym 10% substancji czynnej, 63% cykloheksanonu i 27% emulgatora. Po wyschnięciu warstwy cieczy opryskowej badane rośliny umieszczono na 7 dni w szklarni w temperaturze 20 - 22°C przy względnej wilgotności powietrza 65 - 70%. Po tym okresie oceniono nasilenie rozwoju grzyba powodującego rdzę na liściach. Jako związków o wzorze I użyto poniższych związków:

Wyniki przedstawiono w tabeli 1 i 2 poniżej.

T a b e l a 1

Przykład	Substancja czynna w mieszaninie	Stężenie substancji czynnej w cieczy opryskowej w ppm	Skuteczność w % w odniesieniu do nietraktowanej próbki kontrolnej
1C	Próbka nietraktowana	0 (100% zakażenia)	0
2C	Związek I.1	63	0
		16	0
3C	Związek I.2	16	0
4C	Związek IIa	16	20
5C	Związek Ilb	16	20
6C	Związek IIc	63	0

T a b e l a 2

Przykład	Mieszaniny według wynalazku (zawartość w ppm)	Obserwowana skuteczność	Obliczona skuteczność*)
7	16 ppm I.1 + 16 ppm lla	50	20
8	16 ppm I.1 + 16 ppm Ilb	40	20
9	63 ppm l.1 + 63 ppm lIc	25	0
10	16 ppm l.2 + 16 ppm ll.a	50	20
11	16 ppm l.2 + 16 pm ll.b	45	20

) obliczona według wzoru Colby'ego

PL 191 024 B1

Wyniki doświadczeń pokazują, że stwierdzona skuteczność mieszaniny we wszystkich stosunkach była wyższa niż skuteczność obliczona według wzoru Colby'ego.

P r z y k ł a d zastosowania 2 - Działanie przeciw mączniakowi prawdziwemu pszenicy

Liście sadzonek pszenicy gatunku „Kanzler” wyhodowanych w doniczkach opryskano do spłynięcia wodnym preparatem substancji czynnej przygotowanym z roztworu podstawowego, zawierającego 10% substancji czynnej, 63% cykloheksanonu i 27% emulgatora, a w 24 godziny po wyschnięciu warstwy cieczy opryskowej badane rośliny zarażono zarodnikami mączniaka prawdziwego pszenicy (Erysiphe graminis forma specialis tritici). Badane rośliny umieszczono w szklarni w temperaturze 20 - 24°C, przy względnej wilgotności powietrza 60 - 90%. Po 7 dniach oceniono wizualnie nasilenie rozwoju mączniaka jako procentowe porażenie w przeliczeniu na całkowitą powierzchnię liści.

Wyniki doświadczeń przedstawiono poniżej w tabelach 3 i 4.

T a b e l a 3

Przykład	Substancja czynna (zawartość w ppm)	Stężenie substancji czynnej w cieczy opryskowej w ppm	Skuteczność w % w odniesieniu do nietraktowanej próbki kontrolnej
12V	Próbka kontrolna (nietraktowana)	(100% zakażenia)	0
13V	Związek I.1	16 4	0 0
14V	Związek I.2	4 1	0 0
15V	Związek IIa	4 1	20 0
16V	Związek Ilb	4 1	30 0
17V	Związek IIc	16 4	20 0

T a b e l a 4

Pzykład	Mieszaniny według wynalazku (zawartość w ppm)	Obserwowana skuteczność	Obliczona skuteczność *)
18	4 ppm I.1 + 4 ppm IIa	40	20
19	4 ppm I.1 + 4 ppm II.b	45	30
20	16 ppm l.1 + 16 ppm lIc	35	20
21	4 ppm I.2 + 4 ppm IIa	70	20
22	1 ppm I.2 + 1 ppm IIa	20	0
23	1 ppm I.2 + 1 ppm lIc	25	0

*) obliczona według wzoru Colby'ego

Wyniki doświadczeń pokazują, że stwierdzona skuteczność mieszaniny przy wszystkich stosunkach była wyższa niż skuteczność obliczona według wzoru Colby'ego.

Claims

1. Mieszanina grzybobójcza, znamienna tym, że jako substancje czynne zawiera w synergicznie skutecznej ilości

a) związek amidowy o wzorze I

PL 191 024 B1 w którym

R^{3 4 * *} oznacza atom chlorowca, a

R¹¹ oznacza fenyl podstawiony atomem chlorowca, i

[n = 10, 11, 12 (60 - 70%) lub 13].

2. Mieesznina grzyyobbjcza weeług zzstrz. 1, znamienna tym, że jako związze amidowy o wzorze I zawiera związek wybrany spośród związków o poniższych wzorach:

3. Mieszanina grzybobójcza według zastrz. 1 albo 2, naaminaaa tym, że jest opakowana w dwu częściach, przy czym jedna część zawiera związek amidowy o wzorze I w stałym lub ciekłym nośniku, a druga część zawiera jeden lub większą liczbę związków o wzorach IIa - lIc w stałym lub ciekłym nośniku.