[go: up one dir, main page]

PL188075B1 - Rozpuszczalne w wodzie C-pierścieniowe analogi 20(S)-kamptotecyny, kompozycja farmaceutyczna zawierająca te związki, ich zastosowanie oraz sposób wytwarzania - Google Patents

Rozpuszczalne w wodzie C-pierścieniowe analogi 20(S)-kamptotecyny, kompozycja farmaceutyczna zawierająca te związki, ich zastosowanie oraz sposób wytwarzania

Info

Publication number
PL188075B1
PL188075B1 PL97324887A PL32488797A PL188075B1 PL 188075 B1 PL188075 B1 PL 188075B1 PL 97324887 A PL97324887 A PL 97324887A PL 32488797 A PL32488797 A PL 32488797A PL 188075 B1 PL188075 B1 PL 188075B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
formula
camptothecin
hydroxy
cpt
substituted
Prior art date
Application number
PL97324887A
Other languages
English (en)
Other versions
PL324887A1 (en
Inventor
Subrahmanyam Duvvuri
Venkateswarlu Akella
Sharma Manohara Vedula
Shobha Madabhushi
Vamsee Krishna Chintakunta
Sastry Thungathurthi
Original Assignee
Reddy Cheminor
Reddy Research Foundation
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Priority claimed from US08/771,391 external-priority patent/US6177439B1/en
Application filed by Reddy Cheminor, Reddy Research Foundation filed Critical Reddy Cheminor
Publication of PL324887A1 publication Critical patent/PL324887A1/xx
Publication of PL188075B1 publication Critical patent/PL188075B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D491/00Heterocyclic compounds containing in the condensed ring system both one or more rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms and one or more rings having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by groups C07D451/00 - C07D459/00, C07D463/00, C07D477/00 or C07D489/00
    • C07D491/22Heterocyclic compounds containing in the condensed ring system both one or more rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms and one or more rings having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by groups C07D451/00 - C07D459/00, C07D463/00, C07D477/00 or C07D489/00 in which the condensed system contains four or more hetero rings
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/12Antivirals
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/12Antivirals
    • A61P31/14Antivirals for RNA viruses
    • A61P31/18Antivirals for RNA viruses for HIV
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents
    • A61P35/02Antineoplastic agents specific for leukemia

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Virology (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Hematology (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Tropical Medicine & Parasitology (AREA)
  • AIDS & HIV (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)

Abstract

1. Rozpuszczalne w wodzie C-pierscieniowe analogi 20(S)-kamptotecyny o wzorze 1, w których R 1 , R2, R3 i R4 niezaleznie oznaczaja wodór, grupe hydroksylowa, C 1 -C8 alkoksylowa, ni- trowa, ewentualnie podstaw iona am inow a gdzie grupa am inowa jest mono- lub di-podstawiona rodnikiem C 1 -C8 alkilowym; lub C 1 -C8 alkilow a podstawiona hydroksylem, C 1 -C8 alkoksylem, lub C 1 -C8 alkiloamina; R5 oznacza wodór, lub C 1 -C8, oraz R6 oznacza wodór; ewentualnie podstawiony C 1 -C8 alkil, przy czym podstawniki wybiera sie z grupy obejmujacej halogen, hydroksyl, C 1-C8 alkoksyl, lub amino, gdzie grupa aminowa moze byc niepodstawiona lub mono- albo di-podstawiona hydroksylem, C 1 -C8 alkilem, przy czym gdy grupa aminowa jest di-podstawiona to oba podstawniki sa niezalezne lub lacza sie razem, tworzac cykliczny pierscien 6-czlonowy, zawierajacy atom y wegla i atom azotu. PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie związków o wzorze 1, jak określono wyżej, do leczenia raka, białaczki oraz stanów chorobowych związanych z HIV.
Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie związków o wzorze 1, jak określono wyżej, do wytwarzania leku do leczenia raka, białaczki lub stanów chorobowych związanych z HIV.
Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania nowych związków o wzorze 1, polegający na tym, że:
(i) przeprowadza się reakcję związków o wzorze 2,
w którym R1 do R5 mają znaczenie jak określone w zastrzeżeniu 1, w obecności kwasu wybranego spośród kwasu nieorganicznego lub kwasu Lewisa, oraz soli żelaza (III),
188 075 ze związkiem o wzorze R6-OH, gdzie R6 oznacza CrCg alkil lub hydroksyalkil, z wytworzeniem związku o wzorze 12
gdzie R1, R2, R3, R4, R5 mają znaczenie jak określone w zastrzeżeniu 1, (ii) rozdziela się związki o wzorach 12 i 13, wytworzone podczas etapu (i), ewentualnie (iii) hydrolizuje się związki o wzorze 12, z wytworzeniem dodatkowych ilości związków o wzorze 13, lub ewentualnie przeprowadza się reakcję związku o wzorze 13, w obecności kwasu wybranego spośród kwasu nieorganicznego lub kwasu Lewisa, ze związkiem o wzorze R6-OH, z wytworzeniem związków o wzorze 1,
gdzie R1, R2, R3, r4, r5 i r6 mają znaczenie jak określone w zastrzeżeniu 1. Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania związku o wzorze 1, w którym R1, R3, r4 i r5 oznaczają wodór, R2 oznacza grupę hydroksylową, a R6 oznacza grupę trifluoroetylową, polegający na tym, że:
(i) przeprowadzz się reakcję zwiąąku o wzorze 2,
188 075
w którym R1, r3, r4 i r5 oznaczają wodór, R2 oznacza grupę hydroksylową, w obecności stężonego kwasu siarkowego oraz trihydratu chlorku żelaza (III) z etanolem, po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjną pod chłodnicą zwrotną, z wytworzeniem związku o wzorze 12
i związku o wzorze 13,
gdzie R1, r3, r4 i r5 oznaczają wodór, R2 oznacza grupę hydroksylową, a r2 oznacza grupę etylową, (ii) rozdziela się związki o wzorach 12 i 13, wytworzone podczas etapu (i), (iii) hydrolizuje się związki o wzorze 12, rozpuszczając je w wodnym roztworze etanolu i ogrzewając pod chłodnicą zwrotną z kwasem chlorowodorowym, z wytworzeniem dodatkowych ilości związku o wzorze 13, (iv) przeprowadza się reakcję związku o wzorze 13, w obecności stężonego kwasu siarkowego z trifluoroetanolem rozpuszczonym w dichloroetanie, wytwarzając związek o wzorze 1,
188 075
gdzie R , R3, R4 i R5 oznaczają wodór, R2 oznacza grupę hydroksylową, a R6 oznacza grupę trifluoroetylową.
Korzystnie solą żelaza jest chlorek żelaza (III).
Termin „niższy alkil” oznacza jednowartościowy, rozgałęziony lub prosty łańcuch węglowodorowy, zawierający 1-8 atomów węgla. Reprezentatywne grupy alkilowe to: metyl, etyl, propyl, izopropyl, butyl, sec-butyl, tert-butyl, pentyl, izo-pentyl, tert-pentyl, heksyl, izoheksyl oraz oktyl.
Termin „niższy alkenyl” oznacza rozgałęziony lub prosty łańcuch węglowodorowy, zawierający 1-8 atomów węgla o hybrydyzacji sp lub sp2. Reprezentatywne grupy alkenylowe to: winyl, propenyl, butenyl, pentenyl, izopropenyl, izobutenyl, proparginyl, heksenyl oraz oktenyl.
Termin „halogen” lub „halo” oznacza chlor, brom lub fluor. Termin „haloalkil”, oznacza grupy alkilowe podstawione halogenami, korzystnie fluorem, bromem lub chlorem. Reprezentatywne grupy haloalkilowe to: chloroetyl, bromopropyl, fluoroetyl, trifluoroetyl, trichloroetyl oraz trifluorobutyl.
Termin „niższy alkoksy”, oznacza niższy alkil, jak zdefiniowany powyżej, związany poprzez tlen z resztą cząsteczki. Reprezentatywne grupy to: metoksy, etoksy, izopropoksy, tert-butoksy, heksoksy, heptoksy oraz oktoksy.
Termin „niższy alkanoil”, oznacza niższy alkil lub alkenyl, jak zdefiniowane powyżej, związane z resztą cząsteczki przez grupę karbonylową. Reprezentatywne takie grupy to: acetyl, propionyl, propenoil, krotanoil, butanoil, pentanoil oraz izopentanoil.
Termin „aminoalkil”, oznacza niższą grupę alkilową, jak zdefiniowana powyżej, podstawioną grupami aminowymi. Reprezentatywne takie grupy to: 2-aminopropyl, 4-aminobutyl, 5-aminopentyl. Grupy aminowe mogą być również mono- lub di-podstawione, a reprezentatywne podstawione grupy aminowe to: dimetyloaminowa, dietyloaminowa, dibenzyloaminowa, etyloizo-propyloaminowa, pirolidynowa, piperydynowa, morfolinowa lub piperazynowa.
Termin „heteroatom”, oznacza tlen, azot lub siarkę. Termin „aryl lub heteroaryl”, oznacza grupy o charakterze aromatycznym, mające 5- lub 6-członowe pierścienie, które wybiera się z grupy obejmującej fenyl, bifenyl, naftyl, pirydyl, chinolinę, izochinolinę, indol, pirol, furan, benzofuran, tiofen, pirymidynę, piperazynę, tiosolidynę lub imidazol.
Termin „podstawiony fenyl”, stosowany według niniejszego wynalazku, odnosi się do tych podstawników, które wybiera się z grupy obejmującej, takie jak hydroksyl, niższy alkil, haloalkil, fenyl, benzyl, halogen, niższy alkoksy, tioalkoksy, benzyloksy, karboksyl, cyjano, nitro, amido, amino oraz alkiloamino. Przykłady takich grup to: 4-hydroksyfenyl, 3-metoksyfenyl, 4-fluorofenyl, 4-trifluorometylofenyl, N,N-dimetyloaminofenyl oraz 4-karbometoksyfenyl.
Termin „podstawiony alkil”, stosowany według niniejszego wynalazku, odnosi się do tych podstawników, które wybiera się z grupy obejmującej, takie jak hydroksyl, alkil, haloalkil, fenyl, benzyl, halogen, alkoksy, tioalkoksy, benzyloksy, karboksyl, karbonyloksy, cyjano, nitro, amido, amino oraz alkiloamino. Przykłady takich grup to: fluoroetyl, chloropropyl, hydroksyetyl, metoksypropyl, N,N-dietyloaminoetyl, N-benzoiloaminopropyl, trifluoroetoksyetyl, fenoksyetyl, karbometoksyl, etyl, (p-fluorobenzoiloksy)etyl, aminopropyl oraz 2-tioetyl.
188 075
Termin „podstawiona grupa aminowa”, stosowany według niniejszego wynalazku, odnosi się do tych podstawników, które wybiera się z grupy obejmującej, takie jak hydroksyl, alkil, haloalkil, benzyl, benzoil, alkoksy, karboksyl, amido, amino oraz alkiloamino. Przykłady takich grup stanowią: N,N-dietyloamina, N-benzoiloamina, N-metoksyamina, N-karboetoksyamina, N-chloroetyloamina. Oba podstawniki grupy aminowej, mogą łączyć się razem tworząc 5- lub 6-członowy, cykliczny system pierścieniowy, taki jak pirolidynowy, piperydynowy, piperazynowy, morfolinowy, imidazolinowy lub tiazolidynowy.
Zgodnie z rozwiniętą i opisaną w tym wynalazku metodyką, wytworzono nowe centrum chiralne w pozycji C-S związków o wzorze 2, nie naruszając integralności w 20(S)-a-hydroksy E-pierścienia części laktonowej. Opracowany sposób stanowi nową, łatwą i uniwersalną pół-syntetyczną metodę wytwarzania C-5 podstawionych, znanych i nowych pochodnych kamptotecyny o wzorze 1, wychodząc ze związków o wzorze 2. A zatem, związki o wzorze 1, wytworzone sposobem według niniejszego wynalazku, reprezentują diastereomery, zawierające nowo utworzone centrum chiralne C-5. W rzeczywistości, związki o wzorze 1 wyodrębnia się w postaci mieszaniny diastereomerów 20(S), 5(R) i 20(S), 5(S). Jednakże, z zastosowaniem konwencjonalnych technik analitycznych, oba diastereomery zostały rozdzielone na ich pojedyncze, optycznie czyste, samodzielne indywidua.
Na ogół, wszystkie związki o wzorze 1, gdzie Rl, r2, R3, R4, R5 i r6 mają wyżej podane znaczenie, można syntetyzować wychodząc ze związków o wzorze 2, opisanym wyżej sposobem i mogą być zilustrowane za pomocą przykładów opisanych w przykładach. Wytwarzanie związków o wzorze 12, gdzie R?, R2, R3, r4, R5 i r6 mają wyżej podane znaczenie, ze związków o wzorze 2, jak wspomniano na etapie (i), jest nowym przekształceniem, w którym uzyskuje się bezpośrednie wprowadzenie różnych rodzajów podstawników alkoksylowych w pozycję C-5.
Pochodne 20(S)-kamptotecyny z podstawionym pierścieniem A lub A/B, o wzorze ogólnym 2, w którym R1 R\ r3, R4 i R5 mają wyżej podane znaczenie, stosowane jako materiały wyjściowe według niniejszego wynalazku, są szeroko znane i wytwarzane zgodnie ze stanem techniki opisanym w literaturze. Na przykład, 7-etylokamptotecyna, 10-hydroksykamptotecyna, 9-nitrokamptotecyna, 12-nitrokamptotecyna, 10-hydroksy-7-etylo-kamptotecyna (SN-38), 9-aminokamptotecyna, 9-metoksykamptotecyna, 9-hydroksykamptotecyna, 9-metoksy-7-etylokamptotecyna, 9-hydroksy-7-etylokamptotecyna, 10,11-metylenodikamptotecyna, 10,11 -etylenodikamptotecyna, 10-hydroksy-9-(N,N-dimetyloaminometylo)kamptotecyna, zostały wytworzone zgodnie ze znanymi z literatury sposobami [T.R. Govindachari i inni, Ind. J. Chem., 10 (B), 453 (1972); S. Sawada i inni, Chem. Pharm. Buli., 39(10), 2574(1991) i tamże 39(12), 3183(1991); opis patentowy US 4 604 463 i US 4 545 880; Jaffery L.Wood i inni, J.Org.Chem., 60, 5739 (1995)] i zastosowane jako materiały wyjściowe do wytworzenia nowych, podstawionych w C-pierścieniu, analogów 20(S)-kamptotecyny o wzorze ogólnym 1, opisanych w niniejszym wynalazku.
Przykładowo, związki o wzorze 12, w którym R1 R2, r3, r4, R5 i r6 są niezależnie takie same lub różne i mają wyżej podane znaczenie, mogą być wytwarzane, jak podano dla etapu (i), poprzez reakcję związków o wzorze 2 ze związkami o wzorze R6-OH, w którym R6 oznacza wodór, niższy alkil, niższy alkenyl, haloalkil, hydroksyalkil, (C3-C7)cykloalkil, w obecności mocnego kwasu i soli żelaza (III). Kwasy stosowane w tej reakcji mogą być wybierane spośród kwasu nadchlorowego, kwasu chlorowodorowego, kwasu azotowego, kwasu siarkowego lub kwasów Lewis'a, takich jak trifluorek boru, chlorek cynku, chlorek cyny, tetrachlorek tytanu. Sól żelaza (III), stosowana w tej reakcji, może być wybierana spośród azotanu żelaza (III), siarczanu amonowo-żelazowego (III), chlorku żelaza (III). Na ogół, powyższą reakcję można prowadzić w zakresie temperatur 40-150°C, korzystnie 60-120°C.
Na etapie (ii) sposobu według niniejszego wynalazku, rozdzielania mieszaniny związków o wzorach 12 i 13, która została wytworzona podczas etapu (i), prowadzi się je poddając mieszaninę, korzystnie, bądź krystalizacji, bądź chromatografii kolumnowej z zastosowaniem żelu krzemionkowego. Stosowane, w wyżej wymienionych metodach, mieszaniny rozpuszczalników mogą stanowić kombinację rozpuszczalników organicznych, takich jak chloroform, octan etylu, metanol, etanol, eter, aceton i heksan.
188 075
Związki o wzorze 13, mogą być również wytwarzane na etapie (iii) sposobu według niniejszego wynalazku, poprzez działanie na związki o wzorze 12, kwasami w kombinacji z wodą, w temperaturze 40°C-120°C. Kwasy stosowane w tej reakcji mogą być wybierane spośród kwasu chlorowodorowego, kwasu boomowodooowego, kwasu siarkowego, kwasu p-toluenosulfonowego, kwasu octowego i kwasu nadchlorowego. Rozpuszczalnikami stosowanymi do tej reakcji mogą być metanol, etanol, butanol, izo-propanol lub 1,4-dioksan.
Na etapie (iv) sposobu według ninieęszagr wynalazku, związki o wzorze 13 poddaje się reakcji ze związkami o wzorze R.6-OH, w którym R6 ma wyżej podane znaczenie, w środowisku kwasu, w temperaturze rzędu 20-140°C, w celu otrzymania związków o wzorze 1. Kwasy stosowane w tej reakcji mogą być wybierane spośród kwasu siarkowego, kwasu chlorowodorowego, kwasu octowego, kwasu p-toluenosulfonowego, kwasu pioydyno-p-toluanosulfonowego, kwasu kamforo sulfonowego, kwasu matdnosulfonowago, kwasu nadchlorowego lub kwasów Lewisa takich jak tatoachlorek tytanu, eterat BF3 oraz chlorku cynku. Rozpuszczalnikami stosowanymi do tej reakcji mogą być heksan, benzen, toluen, ksylen, chloroform, teteachlorek węgla, dichloroetan, dichlorometan oraz 1,4-dioksan.
A zatem, wynalazek obecny ma szczególne znaczenie, przy wytwarzaniu C-5-podstawionych pochodnych 20(S)-kamptotecyny, jako nowej klasy na C-pierścieniu modyfikowanych analogów kamptotecyny, które są przydatne jako środki przeciwnowotworowe i/lub pozeciwwieusowe. Wynalazek ma również szczególne znaczenie, jeśli chodzi o opracowanie opisanego tu sposobu, który jest wysoce uniwersalny i nadaje się do wytwarzania na dużą skale pochodnych kamptotecyny o wzorze ogólnym 1.
Opracowana i opisana metodyka sposobu według wynalazku zapewni dostęp do szerokiego wachlarza C-5 podstawionych C-pierścieniowych analogów, mających różnorodne podstawniki na pierścieniach A i B 20(S)-Camptotecynv. Niektórymi z korzystnych związków są te, w których R1 oznacza nitro, amino, aminoalkil, hydroksy, metoksy; R2 oznacza hydroksyl, kaobonyloksyl, halogen; R2, R3 połączone razem oznaczają metylanodioksyl lub atylanodioksyl; r4 oznacza wodór lub nitro; r5 oznacza etyl, dminomatyl lub podstawiony aminometyl; R6 oznacza 2'-hyZroksyatyl, alkoksyetyl, chloroety!, fluoooetyl, trifluoroetyl lub aminoetyl lub aminopropyl, gdzie grupą aminową mogą być grupa Zimetyloaminowa, Ziatyloaminowa, pIzolidynowa, piperydynowa, mozfolinowa, pipeodoynowa, imiddkolinowa.
Większość ze związków, wytworzonych sposobem według niniejszego wynalazku, ma rozpuszczalność w wodzie rzędu 1-10 mg/ml, w temperaturze 37°C. W tabeli 1A przedstawiono MTD u myszy Swiss Albino, stabilność laktonu w pełnej krwi (po 3 godzinach), rozpuszczalność, farmakokinetykę MTD oraz aktywność in vitro po ^godzinnym działaniu, dla związków z przykładów 11, 26 oraz 27.
Stosowane sposoby przeprowadzania i rejestracji doświadczeń były następujące:
1. MTD u myszy Swiss Albino:
Każdej z myszy Swiss Albino wstrzykuje się pojedynczą dawkę badanego związku, dnia określonego jako Dzień 1. Przebadano dawki w ilości 400, 200, 100, 50, 25, 12,5, 8,3, 6,25 oraz 3,13 mg/kg wagi ciała. Zwierzęta były codziennie obserwowane, jeśli chodzi o śmiertelność i stan chorobowy, a te które przeżyły, ważono w dniu 1, 5, 10 i 14. Maksymalna tolerowana dawka jest określona jako dawka, przy której badany związek nie powoduje żadnego stanu chorobowego, ani zmniejszenia wagi ciała większej niż 30%, w porównaniu z wagą z dnia pierwszego (zgodnie ze sposobem rejestracji US National Cancer Institut).
2. Stabilność laktonu w pełnej krwi:
Pobiera się 2 ml krwi od zdrowego wolontariusza i wprowadza do probówki zdwiarającej 40 pl heparyny (572 IU), w celu zapobieżenia koagulacji, po czym przygotowuje się 4 mM i 40 pM roztwory robocze leku w DMSO i dodaje je do rozdzielonych probówek, jednakowych objętości pełnej krwi, dla otrzymania końcowego stężenia, odpowiednio 100 pM i 1 pM. Lek inkubuje się w pełnej Crwi w temperaturze 37°C i 20 pl próbki gromadzi się w 180 pl schłodzonego metanolu (o temperaturze -30°C) w różnych odstępach czasowych (0, 1,2 i 3 godzin). Następnie wiruje się, po czym odwirowuje się przy 11000 obr/min w ciągu 3 minut, na miCzowieówce, w temperaturze pokojowej. Następnie, rozcieńcza się 100 pl
188 075 supematantu za pomocą wody do 300-500 pl, w zależności od sygnału odpowiedzi związku (UV dla stężenia 100 μΜ i fluoroscencyjny dla stężenia 1 μΜ). Następnie, wstrzykuje się 200 μl rozcieńczonej próbki do kolumny HPLC, uprzednio zrównoważonej fazą ruchomą, po czym mierzy się powierzchnię pod pikiem, odpowiadającą formom laktonowym. Powierzchnię piku, dla przedziału w czasie zerowym, przyjmuje się jako 100%, a proporcję powierzchni piku laktonu w różnych przedziałach czasowych oblicza się dla określenia stabilności laktonu w stanie równowagi, jaką uzyskano w zgodnych proporcjach laktonu w ciągu dwóch następujących po sobie punktach czasowych (Biochemistry, 1994; 33:10325-10336 i J.Pharm.Sci., 1995; 84:518-519).
3. Farmakokinetyka w MTD
Wszystkie badania zostały przeprowadzone na myszach Swiss Albino o wadze rzędu 35-40 g. Przed podaniem dawki leku zwierzęta były głodzone przez całą noc i karmione w 3 godziny po podaniu leku. Lek podawano zwierzętom wewnątrzotrzewnowo w postaci roztworu w DMSO:wody (50:50, obj./obj.). Próbki krwi pobierano z zatoki oczodołowej po upływie 1, 2, 4, 6 i 8 godzin od podania leku, do heparynizowanych probówek, po czym odwirowywano przy 13000 obr./min. w ciągu 10 minut. Próbki plazmy oddzielano i analizowano HPLC. Do 50 μl próbki wprowadzano 100 μl schłodzonego, zakwaszonego metanolu, po czym nieszano do wytrącenia białek. Następnie odwirowywano próbkę przy 13000 obr./min. w ciągu 10 minut. Po rozcieńczeniu 100 μl supematantu do 200 μl za pomocą mieszaniny metanohwoda (50 : 50, obj./obj.), wstrzykiwano 100 μ! do kolumny HPLC. Powierzchnię piku leku stosowano do ilościowego określania. Kalibrację, kontrolę i odzyskiwanie próbek prowadzono poprzez wprowadzanie znanej ilości leku do 50 p1 referencyjnej próbki plazmy, po czym postępowano w taki sam sposób jak z próbkami (ΤΜ^™^ Inst., 1996;88:817-824).
4. Rozpuszczalność - metoda HPLC
Nadmiar związku moczy się w 0,5 ml buforu octanu sodu 0,1M, przy wartości pH równej 5,0 w ciągu 24 godzin, w temperaturze pokojowej. Następnie, roztwór filtruje się przez 0,45 mikronowy PVDF filtr strzykawkowy (Gelman Sciences). Filtraty, o różnych objętościach (10 μι! i 20 μ^ wstrzykuje się na HPLC i zapisuje się chromatogramy. Zapisane sygnały ekstrapoluje się z krzywej kalibracyjnej i oblicza się rozpuszczalność związku (J.Med. Chem., 1995/38:400).
5. Rozpuszczalność - metoda standardowa
Roztwarza się związek w 5 ml dejonizowanej wody, po czym ogrzewa się do temperatury 37°C w ciągu 10 minut. Następnie, roztwór filtruje się i odparowuje filtrat susząc za pomocą metanolu, po czym waży się stałą pozostałość.
6. Aktywność in vitro po upływie 1 godziny działania
Prowadzi się wzrost komórek w 15 ml kompletnej pożywki. (RPM1-1640 z 10% wołowej surowicy płodowej i 0,2% NaHCO3) w ciągu 3-5 dni, w celu uzyskania ilości komórek 10 6 komórek/kolbę. Po usunięciu pożywki i przemyciu przyczepionych komórek za pomocą (PBS), dodaje się 1 ml 0,1% trypsyna-EDTA, po czym inkubuje się w ciągu 5 minut w temperaturze 37°C. Po uważnym nakłuciu, wprowadza się 5 ml kompletnej pożywki. Następnie, zawiesinę komórek odwirowuje przy 2000 obr. /min. w ciągu 5 minut. Supernatant odrzuca się, a granulkę roztwarza w 5 ml kompletnej pożywki. Ilość komórek liczy się za pomocą hemocytometru. Następnie, rozcieńcza się zawiesinę komórek do 10 000 komórek/100 μl w kompletnej pożywce. Posiewa się 100 μl zawiesiny komórek w każdym z 96 dołków mikromiareczkowej płytki agarowej i inkubuje w ciągu 24 godzin, w temperaturze 31°C i atmosferze 5% CO2. Następnie, kończy się wzrost w próbce referencyjnej (posianej oddzielnie) za pomocą 25 μl 50% zimnego kwasu trichlorooctowego (TCA), po czym inkubuje się w ciągu 1 godziny w temperaturze 4°C. Po przemyciu płytki (pięciokrotnym) za pomocą dejonizowanej wody, suszy się ją i przechowuje w temperaturze 4°C, w celu określenia wartości ToPo przygotowaniu badanego związku w odpowiednim rozcieńczeniu w kompletnej pożywce, dodaje się 100 μl do każdego z dołków, aby utrzymać stężenie końcowe w zakresie 104 M -10’8 M. Po 1 godzinnej inkubacji, w temperaturze 37°C i 5% CO2, odwirowuje się płytkę mikromiareczkową przy 1000 obr./min. w ciągu 5 minut. Po usunięciu supematantu,
188 075 komórki przemywa się dwukrotnie za pomocą 100 pl PBb, dla usunięcia śladów badanego związku. Następnie, dodaje się 200 pl kompletnej pożywki do każdego z dołków i inkubuje się w temperaturze 37°C i 5% CO2 w ciągu 08 godzin. Wzrost komórek przerywa się poprzez dodanie 50 pl 50% zimnego TCA, po czym inkubuje się płytkę w ciągu 1 godziny w temperaturze 0°C. Następnie, przemywa się płytki za pomocą dejonizownej wody (pięć razy) i suszy na powietrzu. Po dodaniu do każdego z dołków 100 pl roztworu sulforodaminy B (0,0% w 1% kwasie octowym), utrzymuje się w temperaturze pokojowej w ciągu 15 minut, po czym przemywa się (pięć razy) 1% kwasem octowym i suszy na powietrzu. Po dodaniu 100 pl 10 mM zasady Trizma (Sigma), wytrząsa się delikatnie przez 15 minut w wtrząsarce i odczytuje gęstość optyczną przy długości 090 nm w spektrofotometrycznym czytniku płytkowym (zgodnie ze sposobem rejestracji podanym przez US National Cancer Institute).
Tabela 1A
MTD u myszy Swiss Albino
Droga Przykład 11 Przykład 26 Przykład 27
Dotrzewnowo 4 00 mg 200 mg 4 00 mg
Dożylnie 100 mg 25-50 mg 200 mg
Stabilność laktonu w pełnej krwi (po 3 godz.):
Stężenie Przykład 11 Przykład 26 Przykład 27
Diastereomer A Diastereomer B Diastereomer A Diastereomer B
100 μΜ 3,73+1,50 6, 15+2,53 - 4,58+1,72 11,9+2,91
1 μΜ - - 5,3 - -
Rozpuszczalność:
Metoda Przykład 11 Przykład 26 Przykład 27
Metoda HPLC 0.17 mg/ml 0,8 mg/ml 0, 5 mg/ml
Metoda standardowa <1 mg/ml 6 mg/ml 2-3 mg/ml
Farmakokinetyka w zależności od MTD
Parametr Przykład 11 Przykład 26 Przykład 27
AUC0-1 (pM.h) 18,47±2, 1 561,69±41,8 23,10±2,7
CmaipM) 6 95±1,2 264,15±21,9 7,4±0,8
Tmx (godz . ) 1,00^0, 0 1,0±0,0 1,33±0,6
Kelim 0,37±0,07 0,38±0, 06 0,29±0,02
Półokres trwania 1,92+0,4 1,84±0,3 2, 38±0,2
Aktywność in vitro po 1 godzinie działania (wartości GX50):
Linia komórkowa Przykład 11 Przykład 26 Przykład 27
SF-268 6x10bM >101M >10'“M
OVCAR-8 4,5x10'°M >10'’M 7, 5x10'5M
MCF-7/ADR 1,5x10'5M >10~’m 6x10bsM
DU-145 3, 5x10M 5x10~=M 3, 5x10''M
ACHN 5, 5x 10' M 8x10'6M
HOP-62 6x10i bM >10-4! 2x10bM
UACC-62 4 x10°M 775TK-M 9x10'6M
188 075
Ponadto, niektóre ze związków, wytworzonych sposobem według niniejszego wynalazku, wykazały in vitro dobrą aktywność przeciwnowotworową w stosunku do różnych nowotworowych ludzkich linii komórkowych, w badaniach przeprowadzonych dla 60 nowotworowych ludzkich linii komórkowych w National Cancer Institute (NCI), Bethesda, Maryland, USA.
W tabeli 1 przedstawiono aktywność in vitro linii komórkowej, wyrażoną jako wartości IC50 dla różnych C-pierścieniowych analogów 20(S)-kamptotecyny, wytworzonych sposobem według wynalazku. Zestawienia od 1 do 3 przedstawiają dane opracowane w oparciu o uśrednione wykresy NCI, dla całkowitego zahamowania wzrostu (TGI) różnych rodzajów nowotworowych linii komórkowych człowieka, dla związków wytworzonych w Przykładach 27, 28 i 43. Dla porównania włączono również podobne dane opracowane dla topotekanu, oparte o uśredniony wykres NCI. Dane przedstawione w tabelach 2 i 3 wskazują że C-pierścieniowe analogi 20(S)-kamptotecyny, wytworzone sposobem według wynalazku, wykazują aktywność przeciwnowotworową równą lub wyższą w porównaniu z topotekanem, w stosunku do niektórych linii komórkowych różnych nowotworowych rodzajów komórek. W tabeli 4 przedstawiono dane uzyskane dla związku wytworzonego w przykładzie 32, w stosunku do linii komórkowych chłoniaka związanego z AIDS (ARL). Wszystkie związki, stosowane in vitro w skriningowym programie przeciwnowotworowym NCI, są mieszaninami faktycznie zawierającymi, w różnych proporcjach, oba diastereomery mające konfiguracje 20 (S), 5 (S) oraz 20 (S), 5 (R).
Wyniki przedstawione w Zestawieniach 1 do 3 oraz tabelach 1 do 4, zostały uzyskane w doświadczeniach przeprowadzonych zgodnie z protokołami US National Cancer Institute (NCI), jak przedstawione poniżej.
Każdy z badanych związków był testowany zestawem 60 linii komórkowych człowieka, uzyskanych z ośmiu narządów. W typowej procedurze zawiesiny komórkowe, rozcieńczone w zależności od poszczególnych rodzajów komórek i oczekiwanej, docelowej gęstości komórkowej (5000-40000 komórek na dołek, opierając się na charakterystykach wzrostu komórek) dodaje się do 96-dołkowych płytek mikromiareczkowych, po czym w celu ustabilizowania pozostawia się je na 24 godzinny okres inkubacji wstępnej w temperaturze 37°C. Po dwukrotnym rozcieńczeniu w stosunku do zamierzonych stężeń badanych, dodaje się w czasie zero w 100 μΐ jednakowych objętościach do dołków płytki mikromiareczkowej. Zazwyczaj, badane związki były oceniane przy pięciu 10-krotnych rozcieńczeniach. Najwyższe, stosowane w badaniu stężenie w dołkach wynosiło 10’4 M. Następnie, komórki inkubuje się w obecności leku (badany związek) przez kolejne 48 godzin w atmosferze 5% CO2 i 100% wilgotności. Po upływie tego okresu czasu, przywierające komórki mocuje się na płytce za pomocą kwasu trichlorooctowego i po licznych przemyciach, warstwę komórek poddaje się działaniu barwiącej białko Sulforhodaminy B. Następnie, mierzy się za pomocą spektrofotometrycznych czytników płytkowych, przy długości fali 515 nm, gęstość optyczną która jest proporcjonalna do masy białka. Odczyty są przekazywane do mikrokomputera i za pomocą specjalnie opracowanego oprogramowania powstają końcowe raporty.
Związki o wzorze 1 według wynalazku i farmaceutycznie dopuszczalne ich sole, jak opisane powyżej oraz zawierające je kompozycje, są przydatne jako środki przeciwnowotworowe i przeciwwirusowe. Podawanie nowych, aktywnych związków o wzorze 1, w formie czystej lub w postaci odpowiedniej kompozycji farmaceutycznej, można przeprowadzać w dowolny, zaakceptowany sposób podawania, wykorzystywany w podobnych zastosowaniach. I tak, mogą one być podawane doustnie, donosowo, pozajelitowo lub miejscowo, w postaci ciała stałego, pół-stałego, liofilizowanego proszku lub w postaci ciekłej, jak na przykład, tabletki, czopki, pigułki, kapsułki, proszki, roztwory, zawiesiny, emulsje, kremy, płyny do płukania, areozole, maści, zastrzyki lub im podobne, korzystnie, w odpowiednich formach dawki jednostkowej dla prostego podawania precyzyjnych dawek. Kompozycje zawierają standardowe farmaceutyczne nośniki, rozcieńczalniki lub zarobki i nowy, aktywny związek o wzorze 1 oraz, poza tym mogą zawierać środki lecznicze, środki farmaceutyczne, nośniki, środki wspomagające, itd.
188 075
Wynalazek jest opisany szczegółowo w przedstawionych poniżej przykładach, które stanowią tylko jego ilustrację i nie powinny być uważane za ograniczenie zakresu wynalazku.
Tabela 1
Nr Związek IC50 (μΜ):
1. 5-metoksykamptotecyna* 8,50
2. 5 - etoksykamptotecyna* 9,54
3. 5 -n-butoksykamptotecyna* 6,16
4. 5-(2'-hydroksyetoksy)kamptotecyna 1,51
5. 5 -(2 '-chi oro etoksy)kamptotecyna 4,57
6. 6-etylo-5-etoksykamptotecyna* 1,41
7. 9-metoksy- 7-etylo- 5 - etoksykamptotecyna 2,13
8. 7-etylo-5-chloroetoksykamptotecyna 2,75
9. 7 -etylo- 5 - aminoetoksykamptotecyna 18,60
10. 7-etylo-5-pirolidynoetoksykamptotecyna 18,60
11. 7-etylo-5-piperydynoetoksykamptotecyna > 30,00
12. 7-etylo-5-N,N-dimetyloaminoetoksykamptotecyna 13,80
13. 7-etylo-5-N,N-dimetyloaminopropoksykamptotecyna > 30,00
14. 9-metoksy- 5 -etoksykamptotecyna 2,45
15. 5-trifluoroetoksykamptotecyna 1,82
16. 5-aminoetoksykamptotecyna > 30,00
17. 7-etylo-5-tri fluoroetoksykamptotecyna 7,41
18. 7 -etylo- 5 - (2'-h ydoksyetoksyjkamptotecyn a 4,78
19. 5-fluoroetoksykamptotecyna 1,58
20. 10-hydroksy-5-trifluoroetoksykamptotecyna 0,38
21. 9-nitro-5-trifluoroetoksykamptołecyna 0,46
22. 10-hydroksy-5-(2'-hydroksyetoksy)kamptotecyna 8,12
23. 9-nitro-5-(2'-hydroksyetoksy)kamptotecyna 7,94
24. 7-etylo - 5 - fluoroetoksykamptotecyna 4,36
25. 5 -metoksyetoksykamptotecyna 2,23
26. 9-nitro-5-metoksyetoksykamptotecyna 2,04
27. 12-nitro-5-etoksykamptotecyna > 30,00
28. 12-nitro-5-hydroksykamptotecyna > 30,00
29. 9-amino-5-metoksykamptotecyna 6,76
30. 9-hydroksy-5-etoksykamptotecyna 6,68
aIC50 = średnia wartość minimalnego stężenia leku (pm) środka wymaganego do wy wołania 50% zahamowania wzrostu komórkowego (GI50) próby na 60 nowotworowych liniach komórkowych człowieka według NCI.
* oznacza, znane z literatury, C-5-podstawione pochodne kamptotecyny.
188 075
Tabela 2
Rodzaj komórek Białaczka CNS Sutek Jelito grube
Linia komórkowa MOLT 4 SF 295 U 251 MCF 7 HT 29
Topotekan 1,2 2,18 2,81 100 >100
Przykład 25 3,0 2,15 3,57 9,2 7,90
Tabela 3
Rodzaj komórek NSLC Rak jelita grubego Jajnika Nerki CNS
Linia komórkowa EKVX H 460 Η 322M HCC 2998 HT 29 HCT 15 SK OV3 0VCAR 8 UO 31 SF 268 U 251
Topotekan 100 1,2 16,9 15,8 >100 44,6 5,12 18,19 2,51 56 2,81
Przykład 26 63 1,0 31,6 10,47 46 36,3 3,80 13,4 3,89 30,9 7,58
Wszystkie z powyżej podanych wartości odnoszą się do całkowitego zahamowania wzrostu * (TGI) w pm stężeniu.
*TGI oznacza minimalne stężenie środka (badanego związku) wymagane do wywołania całkowitego zahamowania wzrostu komórkowego w próbie in vitro na 60 nowotworowych liniach komórkowych u człowieka, według NCI.
Tabela 4:
Aktywność m vitro związku z Przykładu 32 w stosunku do linii komórkowych chłoniaka związanego z AIDS (ARL):
Nazwa komórki GI50* TGI**
CCRF - CEM 0,318 1,83
RL 0,463 3,94
KD 488 0,246 2,28
AS 283 0,268 0, 678
PA 682 0,456 7,23
SU-DHL-7 0,609 3,51
*GI50 oznacza minimalne stężenie badanego związku (pm), wymagane dla 50% zahamowania wzrostu komórkowego.
**TGI oznacza minimalne stężenie badanego związku (pm), wymagane dla całkowitego zahamowania wzrostu.
188 075
Zestawienie 1
Dane dotyczące przeciwnowotworowej aktywności in vitro związku z Przykładu 27 (dane podane niże] odnoszą się do całkowitego zahamowania wzrostu) .
NSLC:
Linie komórkowe HOP 62 HOP 92 H 226 H 23 H 460 H 522
Przykład 27 4,95 4,88 4,75 0,91 5,09 7, 66
Topotekan 0,04 7,90 10,96 0,87 1,20 4,16
Rak jelita grubego:
Linie komórkowe COLO 205 HCC 2998 HCT 116 HCT 15 HT 29 KM 12
Przykład 27 19,5 7, 67 4,06 20,0 2,41 10,6
Topotekan 7,94 15,8 2,51 44,6 100 6,45
Rak sutka:
Linie komórkowe MCF 7/ADR MDA-MB-435 MDA-N BT 549 T 47D
Przykład 27 1,25 9, 62 11,0 11,4 0,81
Topotekan 1,50 2,5 N.D. >100 1,8
Zestawienie 2
Dane dotyczące przeciw nowotworowej aktywności in vitro związku z Przykładu 28 (dane poddane niżej odnoszą się do całkowitego zahamowania wzrostu).
NSLC:
Linie komórkowe HOP 92 H 226 H 23 H 322M H 460 H 522
Przykład 28 8,44 4,3 0,76 30,2 1,22 13,0
Topotekan 7,90 10, 96 0,87 16,9 1,20 4,16
Rak okrężnicy:
Linie komórkowe COLO 205 HCC 2998 HCT 116 HCT 15 HT 29 KM 12
Przykład 28 9,48 7,65 8,01 >30 7,94 27,4
Topotekan 7, 94 15, 80 2,51 44,6 100 6,45
Rak sutka:
Linie komórkowe MCF 7/ADR MDA-MB-435 BT-549 MDA-N T 47D
Przykład 28 1,21 11,4 32 13,4 1, 09
Topotekan 1,5 2,5 >100 N.D. 1,8
Rak nerki:
Linie komórkowe 786-0 A-498 ACHN CAKI RXF 393 SN12C U031
Przykład 28 0.85 1.76 0, 37 0,75 15,9 2,31 1,23
Topotekan 0,12 1, 69 0,28 0,51 1,41 1,58 2,51
188 075
Zestawienie 3
Dane dotyczące przeciwnowotworowej aktywności in vitro związku z Przykładu 43 (dane poddane niżej odnoszą sie do całkowitego zahamowania wzrostu).
NSLC:
Linie komórkowe HOP 62 H 226 H 23 H 460
Przykład 28 3,92 6,89 2,52 14,2
Topotekan 0, 04 10,96 0,87 1,20
Rak jelita grubego:
Linie komórkowe COLO 205 HCC 2998 HCT 166 HT 29 KM 12
Przykład 28 37,3 23,2 23,6 18,9 41,9
Topotekan 7, 94 15, 8 2,51 100 6,45
Rak sutka:
Linie komórkowe MCF / ADR / RES MCF 7
Przykład 28 9,30 17,8
Topotekan 1,5 100
Przykład 1
Wytwarzanie 5-metoksykamptotecyny (związek znany)
Etap 1: Do mieszaniny 20(S)-kamptotecyny o wzorze 3 (2 g), chlorku żelaza (III) (2 g), rozpuszczonej w 80 ml metanolu, wkrapla się 10 ml kwasu siarkowego, po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjną w temperaturze 70°C w ciągu 24 godzin. Nadmiar kwasu i metanolu usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po zatężeniu rozpuszczalnika uzyskuje się 1,8 g żółtawego proszku zawierającego 5-metoksykamptotecynę i 5-hydroksykamptotecynę w stosunku 5:1.
Etap 2: W wyniku rozdzielania mieszaniny na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników, metanol-chloroform, jako eluenta, uzyskuje się 1,5 g 5-metoksykamptotecyny i 300 mg 5-hydroksykamptotecyny. Dane analityczne dla 5-metoksykamptotecyny, t.t.: 156°C; [α]ο w temperaturze 28°C = +41,74 (c 0,103, CHCh); IR: 3426, 1747, 1664, 1616, 1228, 1155, 1046, 762 cm4;
1H NMR (CDCl3, 200MHz): δ 8,42(s, 1H), 8,26(d, J=8Hz, 1H), 7,96(d, J=8Hz, 1H), 7,88(t, J=6,8Hz, 1H), 7,68(t, J=6, 8Hz, 1H), 7,58(s, 0,5H), 7,54(s, 0,5H), 6,95(s, 0,5H), 6,80(s, 0,5H) 5,74(d, J=16,5Hz, 0,5H), 5,72(d, J=16,5Hz, 0,5H), 5,25(d, J=16,5Hz, 1H), 3,75(s, 1H), 3,75(s, 1H), 3,70(s, 1,5H), 3,50(s, 1,5H), 2,01-1,82(m, 2H), 1,06(t, J=7Hz, 3H); Mas. (m/z): 379(M+H), 348, 319.
Przykład 2
Wytwarzanie 5-hydroksykamptotecyny (związek znany)
Etap 1: Wytwarzanie 5-meloksykamplotecyny: 5-metoksykamptotecynę o wzorze 1, w którym R’=r2=R3=r4=R5=H, R6=Me wytwarza się z 20(S)-kamptotecyny o wzorze 3, jak zostało to opisane w przykładzie 1.
Etap 2: 1,5 g 5-metoksykamptotecyny o wzorze 1, w którym R1=r2=r3=r4=r5=h, R6=Me, rozpuszcza się w 50 ml metanolu i zadaje 50 ml 50% HC1. Następnie, roztwór ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 30 godzin. Na zakończenie usuwa się nadmiar wody i metanolu w postaci mieszaniny azeotropowej, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po zarżeniu rozpuszczalnika i po czyszczeniu na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników octanu etylu i chloroformu, uzyskuje
188 075 się 1,2 g 5-hydroksykamptotecyny; t.t.: 220°C; [a]D w temperaturze 26°C = +28,00 (c 0,1 w CHCla); IR: 3367, 1749, 1658, 1591, 1046 cm4;
‘H NMR (CDCl3+DMSO-d6, 200MHz): δ 8,50(s, 1H), 8,20(d, J=8Hz, 1H), 7,94(d, J=8Hz, 1H), 7,85(t, J=6,8Hz, 1H), 7,64(t, J=6,8Hz, 1H), 7,58(s, 0,5H), 7,56(s, 0,5H), 7,06(s, 0,5H), 7,01 (s, 0,5H), 6,95(br d, 1H, D2O wymień.), 5,76(d, J=16,5Hz, 0,5H), 5,25(d, J=16,5Hz, 1H), 5,05(br d, 1H, D2O wymień.), 2,05-1,86(m, 2H), l,06(t, J=7Hz, 3H)1H), 3,70(s, 1,5H), 3,50(s, 1,5H), 2,01-1,82(m, 2H); Mas. (m/z): 364(M+1), 348, 320, 277, 236, 91, 57.
Przykład 3
Wytwarzanie 5-etoksy-7-etylokamptotecyny (związek znany)
Etap 1: Do mieszaniny 7-etylokamptotecyny o wzorze 2, w którym R1=r2=R3=R4=H, R5=Et (1,5 g), chlorku żelaza (III) (1,35 g), rozpuszczonej w 150 ml etanolu, wkrapla się 9 ml kwasu siarkowego, po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjną w temperaturze 85°C w ciągu 30 godzin. Nadmiar kwasu i etanolu usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahuje octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po zatężeniu rozpuszczalnika uzyskuje się 1,6 g brązowego proszku, zawierającego 5-etoksy-7-etylokamptotecynę i 5-hydroksy-7-etylokamptotecynę w stosunku 10:1.
Etap 2: W wyniku rozdzielania mieszaniny na kolumnie chromatograficznej uzyskuje się 1 g 5-etoksy-7-etylokamptotecyny i 100 mg 5-hydroksy-7-etylokamptotecyny; t.t.: 150°C; [α]ο w temperaturze 27°C - +10,526 (c 0,085, CHCb); IR: 3419, 1751, 1662, 1613, 1157, 1075, 1050, 764 cm’‘;
’H NMR (CDCb, 200MHz): δ 8,20(s, 1H), 8,26(d, J=8Hz, 1H), 8,15(d, J=8Hz, 1H), 7,81 (t, J=6,8Hz, 1H), 7,66(t, J=7,3Hz, 1H), 7,54(s, 0,5H), 7,51(s, 0,5H), 7,01(s, 0,5H), 6,89(s, 0,5H), 5,72(d, J=16,5Hz, 0,5H), 5,71(d, J=16,5Hz, 0,5H), 5,28(d, J=16,5Hz, 1H), 5,26(d, J=16,5Hz, 1H), 4,3-3,6(m, 3H), 3,5-3,l(m, 2H), 2,05-1,71(m, 2H), 1,45(t, J=7,5Hz, 3H), 1,06(t, J=7Hz, 3H).
Przykład 4
Wytwarzanie 5-hydroksy-7-etylokamptotecyny (związek znany)
Etap 1: Wytwarzanie 5-etoksy-7-etylokamptotecyny: 5-etoksy-7-etylokamptotecynę o wzorze 1' w któiymi R1=R2=:R3=R4=H, R5=R6=Eb wytwarza się z 20(S)-kamptotecyiy 0 wzorze 2, jak zostało to opisane w przykładzie 3.
Etap 2: Dodaje się 50 ml 25% H2SO4 do 1,0 g 5-etoksy-7-etylokamptotecyny o wzorze 1, w którym R'=R2=R3=R4=H, R5=R6=Et, rozpuszczonej w 30 ml etanolu i ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 30 godzin. Na zakończenie usuwa się nadmiar wody i etanolu w postaci mieszaniny azeotropowej, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po zatężeniu rozpuszczalnika i po oczyszczeniu na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, uzyskuje się 700 mg 5-hydroksy-5-etylokamptotecyny; t.t.: 252°C; IR: 3349, 1752, 1656, 1605, 1159, 1054, 766 cm’3;
Częściowe dane !H NMR(CDCb+DMSO-d6): δ 7,19(br s, ]H, D2O wymień.), 7,15(s, 0,5H), 7,05(s, 0,5H), 5,75(br s, 1H, D2O wymień.), 5,65(d, J=16,5Hz, 1H), 5,25(d, J=16,5Hz, 1H), 5,25(d, J=16,6Hz, 1H), 3,52-3,19(m, 2H), 1,45(t, J=7,5Hz, 3H), 1,02(m, 3H).
Przykład 5
Wytwarzanie 5-etoksy-9-metoksykamptotecyny o wzorze 1, w którym R =OMe, R2=R3=R4=R5=H, R6=Et.
' 1
Etap 1: Do mieszaniny 9-metoksykamptotecyny o wzorze 2, w którym R =OMe, R2=R3=R4=R5=H (1 g), chlorku żelaza (III) (500 mg), rozpuszczonej w 50 ml etanolu, wkrapla się 10 ml kwasu siarkowego, po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjną w temperaturze 85°C w ciągu 22 godzin. Nadmiar kwasu i etanolu usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahuje octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, solanką ‘ suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po zatężeniu rozpuszczalnika uzyskuje się ciemnobrązowy proszek.
188 075
Etap 2: W wyniku oczyszczania wyżej wymienionej pozostałości na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, uzyskuje się 500 mg 5-etoksy-9-metoksykamptotecyny o wzorze 1 i 300 mg 5-hydroksy-9-metoksykamptotecyny; t.t.: 235°C; [δ]ο w temperaturze 30°C = +34,18(c 0,093, MeOH); IR: 3436, 1748, 1665, 1619, 1461, 1366, 1093, 814 cm4;
H NMR(CDCl3, 200MHz): δ 8,81(s, 1H), 7,78(m, 2H), 7,53(d, J=5,5Hz, 1H), 6,96(d, J=7Hz, 1H), 6,88(s, 1H), 6,71(s, 1H), 5,72(d, J=16Hz, 0,5H), 5,75(d, J=16Hz, 0,5H), 5,27(d, 16Hz, 1H), 4,24-3,90(m, 2H), 4,06(s, 3H), 3,80(s, 1H, D2O wymień.), 1,90(m, 2H), 1,31(m, 3H), 1,01 (m, 3H); Mas.(m/z): 422(M+1), 394, 378, 350, 305, 98, 57.
Przykład 6
Wytwarzanie 5-hydroksy-9-metoksykamptotecyny (związek znany)
Etap 1: Wyjściową 5-etoksy-9-metoksykamptotecynę o wzorze 1, w którym R'OMe, R =R3=r4=R5=H, R6=Et, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 5.
Etap 2: Dodaje się 25 ml 80% HCl do 560 mg 5-etoksy-9-metoksykamptotecyny o wzorze 1, w którym R1=OMe, r2=R3=r4=R5=H, R6=Et, rozpuszczonej w 25 ml etanolu i ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 16 godzin. Na zakończenie, usuwa się nadmiar wody 1 etanolu w postaci mieszaniny azeotropowej, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po zatężeniu rozpuszczalnika i po oczyszczeniu na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, uzyskuje się 520 mg 5-hydroksy-9-metoksykamptotecyny; t.t.: 162°C; [a]D w temperaturze 30°C = +39,68 (c 0,012, MeOH); IR: 3398, 1749, 1656, 1616, 1577, 1465, 1383, 1154 cm’!
’H NMR (CDCl3+ DMSO-d6): δ 8,81(s, 1H), 7,81-7,61(m, 2H), 7,50(d, J=5,5Hz, 1H), 7,12-6,71(m, 2H), 5,70(d, J=16Hz, 1H), 5,30(d, J=16Hz, 1H), 4,06(s, 3H), 1,98-1,75(m, 2H), 1,10-0,98(m, 3H); Mas. (m/z): 394(M+1), 377, 348, 266, 149, 88, 57.
Przykład 7
Wytwarzanie 5-etoksy-9-metoksy-7-etylokamptotecyny o wzorze 1, gdzie R1=OMe, r2=R3=R4=H, R5=R6=Et
Etap 1: Do mieszaniny 9-metoksy-7-etylokamptotecyny o wzorze 2 (100 mg), gdzie R1=OMe, r2=R3=r4=H, R5=Et, chlorku żelaza (III) (100 mg), rozpuszczonej w 32 ml etanolu, wkrapla się 2 ml kwasu siarkowego, po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjna w temperaturze 85°C w ciągu 4 godzin. Nadmiar kwasu i etanolu usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po zatężeniu rozpuszczalnika uzyskuje się 120 mg pozostałości zawierającej 5-etoksy-9-metoksy-7-etylokamptotecynę i 5-hydroksy-9-metoksy-7-etylokamptotecynę w stosunku 1:4.
Etap 2: W wyniku rozdzielania mieszaniny na kolumnie chromatograficznej z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników, octan etylu-chloroform, jako eluentą, uzyskuje się 15 mg 5-etoksy-9-metoksy-7-etylokamptotecyny o wzorze 1 oraz 55 mg 5-hydroksy-9-metoksy-7-etylokamptotccyny; t.t.: 240°C; IR:3443, 1747, 1663, 1609, 1458, 1254, 1160, 1074 cm’1;
]H NMR(CDCl3, 200MHz): δ 7,80-7,68(m, 2H), 7,50(s, 0,5H), 7,47(s, 0,5H), 7,01(s, 0,5H), 6,98(d, J=8Hz, 1H), 6,89(s, 0,5H), 5,76(d, J=16Hz, 1H), 5,28(d, J=16Hz, 0,5H), 5,26(d, J=16Hz, 0,5H), 4,25-3,81(m, 2H), 4,02(s, 3H), 3,72-3,28(m, 2H), 3,15(br s, 1H, D2O wymień.), 2,02-1,82(m, 2h), 1,37-1,33(m, 3H), 1,05-0,95(m, 3H); Mas. (m/z): 451(M+1), 406, 377, 362, 347, 331, 261, 181, 149, 97.
Przykład 8
Wytwarzanie 5-hydroksy-9-metoksy-7-etylokamptotecyny o wzorze 13, gdzie R1=OMe, r2=R3=R4=H, R5=R6=Et
Etap 1: Wyjściową 5-etoksy-9-metoksy-7-etylokamptotecynę o wzorze 1, w którym R1=OMe, R2=R3=r4=H, R5=R6=Et, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 7.
Etap 2: Dodaje się 5 ml 50% HC1 do 100 mg 5-etoksy-9-metoksy-7-etylokamptotecyny o wzorze 1, w którym R1=OMe, R2=R3=r4=H, R5=R6=Et, rozpuszczonej w 5 ml etanolu 1 ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 26 godzin. Na zakończenie, usuwa się nadmiar wody i etanolu w postaci mieszaniny azeotropowej, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu.
188 075
Po zatężeniu rozpuszczalnika i po oczyszczeniu na kolumnie chromatograficznej z żelem kzeemionCowym, uzyskuje się 80 mg 5-hydroksy-9-metoksy-7-etγlokamptotacyny o wzorze 13; t.t.: 242°C; DR: 3440, 1742, 1660, 1610, 1456, 1250, 1160 cn^4.
Przykład 9
Wytwarzanie 5-atoksykamptotacyny (związek znany)
Etap 1: Do mieszaniny 20(S)-kamptotacyny o wzorze 3 (1 g), chlorku żelaza (III) (1 g), rozpuszczonej w 50 ml etanolu, wCrapla się 12 ml eteratu BF3, po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjną w temperaturze 85°C w ciągu 40 godzin. Nadmiar kwasu i etanolu usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po zatężeniu rozpuszczalnika uzyskuje się 1 g żółtawego proszku, zawierającego 17-etoksykamptotacynę i 5-hydroksykamptotacynę w stosunku 6:1.
Etap 2: W wyniku rozdzielania mieszaniny na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników, octan etylu - heksan, jako eluenta, uzyskuje się 700 mg 5-atoksykamptotecyny i 120 mg uprzednio wytworzonej 5-hydeoksykdmptotecyny; t.t.: 140°C; [a]D w temperaturze 28°C = +29,703 (c 0,101, CHCE); IR: 3423, 1746, 1663, 1616, 1155, 1070, 1040 cm4;
Częściowe dane *H NmR w CDCfi: δ 6,9(s, 0,5H), 6,78(s, 0,5H), 4,25-3,85(m, 2H), 3,70(s, 1H), 2,00-1,80(m, 2H), 1,40-1,22(m, 3H), 1,12-0,98(m, 3H); Mas. (m/z): 393(M+1), 378,362, 348,319, 247,219,57.
Przykład 10
Wytwarzanie 5-butoksykamptotecyny (związek znany)
Etap 1: Do mieszaniny 20(S)-kamptotejyny o wzorze 3 (500 mg), chlorku żelaza (III) (500 mg), rozpuszczonej w 15 ml n-butanolu, wkrapla się kwas siarkowy, po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjną w temperaturze 100°C w ciągu 20 godzin. Nadmiar kwasu i n-butanolu usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po zatężeniu rozpuszczalnika uzyskuje się sproszkowany materiał.
Etap 2: W wyniku oczyszczania, wyżej wymienionego materiału, na kolumnie chromatograficeneę z żelem krzemionkowym z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników octan etylu-heksan, jako eluenta, uzyskuje się 300 mg 5-butoksykamptotejyny i 50 mg uprzednio wytworzonej 5-hyZroksykamptotacyny; t.t.: 82°C; [a]pw temperaturze 28°C = +28,00(c 0,1 CHCl3);
Częściowe dane 'H NMR w CDCfi: δ 6,92(s 0,5H), 6,79(s, 0,5H), 4,12-3,75(m, 2H), 3,80(br s, 1H, D2O wymień.), 2,00-1,82(m, 2H), 1,75-1,52(m, 2h), 1,50-1,29(m, 2H), 1,15-,82 (m, 6H); Mas. (m/z): 422(M+1), 363, 348, 319, 84, 51.
Przykład 11
Wytwarzanie 5-etoksy-9-hydzoksykamptotecyny o wzorze 1, gdzie
R1=OH, R2=r3=R4=R5=H, R6=Et
Etap 1: Do mieszaniny 9-hyZzoksykamptotejyny o wzorze 2 (200 mg), gdzie R =OH, R2=R3=R4=R5=H, chlorku żelaza (III) (250 mg), rozpuszczonej w 40 ml etanolu, wCrapla się
1,5 ml kwasu siarkowego, po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjną w temperaturze 85°C w ciągu 26 godzin. Nadmiar kwasu i etanolu usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahuje się 5% metanol-chloroform. Warstwę organiczną przemywa się wodą, solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po zatężeniu rozpuszczalnika uzyskuje się 170 mg pozostałości zawierającej 5-etoCsy-9-hyZooCsyCamptotecynę i 5,9-ZihyZroCsyCamptotecynę w stosunku 3:1.
Etap 2: W wyniku rozdzielania mieszaniny na kolumnie chzomatografijznaj z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników, octan etylu-chloroform, jako eluenta, uzyskuje się 75 mg 5-atoCsy-9-hyZeoCsyCamptotecyny o wzorze 1 wraz z 25 mg 9,5-dihyZroCsyCamptotecyny; t.t.: 230°C; IR:3400, 2920, 1745, 1663, 1597, 1360, 1280, 1228, 1157, 1083, 902, 816 mm;
'H NMR (CDCh): δ 8,83(s, 1H), 7,78(d, J=6,8He, 1H), 7,67-7,56(m, 2H), 7,01(s, 0,5H), 6,98(s, 0,5H), 6,91 (s, 0,5H), 6,81(s, 0,5H), 5,70(d, J=16Hz, 1H), 5,33(d, J=16Hz, 1H),
188 075
4,15-3,91(m, 2H), l,90(m, 2H), l,O5(t, J=7Hz, 3H); Mas. (m/z): 409(M+l), 364, 335, 320, 291, 267, 263, 221, 206, 171, 159, 129, 111, 98, 85.
Przykład 12
Wytwarzanie 9,5-dihydroksykamptotecyny o wzorze 13, w którym R’=OH, R2=R3= =R4=R5=H
Etap 1: Wyjściową 5-etoksy-9-hydroksykamptotecynę o wzorze 1, w którym R1=OH, R =R =R =R-H, R6=Et, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 11.
Etap 2: Dodaje się 25 ml 80% HCl do 560 mg 5-etoksy-9-hydroksykamptotecyny o wzorze 1, w którym R1=OH, R2=R3=R4=R5=H, R6=Et, rozpuszczonej w 25 ml etanolu i ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 16 godzin. Na zakończenie, usuwa się nadmiar wody i etanolu w postaci mieszaniny azeotropowej, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po zatężeniu rozpuszczalnika i po oczyszczeniu na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, uzyskuje się 320 mg 9,5-dihydroksykamptotecyny o wzorze 13; t.t.: 102°C; IR: 3400, 1744, 1659, 1594, 1462, 1361, 1280, 1229, 1049, 820 cm’1;
'HNMR (DMSO-d6): δ 10,82 (s, 1H, D2O wymień.), 7,63-7,69(m, 2H), 7,22(s, 0,5H), 7,19(s, 0,5H), 7,1 l(d, J=7, 1H), 6,98(s, 0,5H), 6,95(s, 0,5H), 6,50(s, 1H, D2O wymień.), 5,42(s, 2H), l,89(m, 2H), 0,90(t, J-7Hz, 3H); Mas. (m/z): 380(M+l), 320, 305, 293, 264.
Przykład 13
Wytwarzanie 5-etoksy-9-hydroksy-7-etylokamptotecyny o wzorze 1, w którym R1=OH,
R2=R3=R4=H, R5=R6=Et
Etap 1: Do mieszaniny 9-hydroksy-7-etylokamptotecyny o wzorze 2 (150 mg), gdzie RI=OH, R2=R3=R4=H, R5=Et, chlorku żelaza (III) (150 mg), rozpuszczonej w 30 ml etanolu, wkrapla się 2 mł kwasu siarkowego, po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjną w temperaturze 85°C w ciągu 40 godzin. Nadmiar kwasu i etanolu usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po zatężeniu rozpuszczalnika uzyskuje się 120 mg pozostałości, zawierającej 5-etoksy-9-hydroksy-7-etylokamptotecynę i 9,5-dihydroksy-7-etylokamptotecynę w stosunku 5:1.
Etap 2: Rozdzielając mieszaninę na kolumnie chromatograficznej z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników aceton-chloroform, jako eluenta, uzyskuje się 85 mg 5-etoksy-hydroksy-7-etylokamptotecyny o wzorze 1 oraz 15 mg 5,9-dihydroksy-7-etylokamptotecyny; t.t.: 240°C; IR: 3500, 2976, 1749, 1662, 1588, 1555, 1461, 1390, 1147, 1079, 921 cm’1;
’H NMR (DMSO-d6): δ 10,77(s, 1H, D2O wymień.), 7,62-7,67(m, 2H), 7,57(d, J=8Hz, 1H), 7,08-7,18(m, 2H), 6,50(s, 1H, D2O wymień.) 5,39(s, 2H), 4,08(m, 2H), 3,42(m, 2H), l,87(m, 2H), l,35(t, J=7Hz, 3H), 0,87(t, >7Hz, 3H); Mas. (m/z): 437(M+1), 392, 363, 348, 333, 291, 261, 246, 219, 191, 149, 119, 89.
Przykład 14
Wytwarzanie 9,5-dihydroksy-7-etylokamptotecyny o wzorze 13, gdzie RI=OH, R2=R3=R4=H, R5=Et
Etap 1: Wyjściową 5-etoksy-9-hydroksy-7-etylokamptotecynę o wzorze 1, w którym R1=OH, R2=R3=R4=H, R-R6=Et, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 13.
Etap 2: Dodaje się 35 ml 80% HCl do 560 mg 5-etoksy-9-hydroksy-7-etylokamptotecyny o wzorze 1, w którym R1=OH, R2=R3=R4=H, R5=R6=Et, rozpuszczonej w 25 ml etanolu i ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 16 godzin. Na zakończenie, usuwa się nadmiar wody i etanolu w postaci mieszaniny azeotropowej, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu.
Warstwę organiczną przemywa się solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po zatężeniu rozpuszczalnika i po oczyszczeniu na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, uzyskuje się 380 mg 5,9-dihydroksy-7-etylokamptotecyny o wzorze 13; t.t.: 165°C; IR: 3351, 2929, 1744, 1657, 1606, 1460, 1218, 1162, 1035, 872 cm’1;
]H NMR (DMSO-d6): δ 10,62(s, 1H, D2O wymień.), 7,60-7,57(m, 2H), 7,16-7,00(m, 3H), 5,40(s, 2H), 3,42(q, J-7,6Hz, 2H), 2,08(m, 2H), l,33(t, J=7Hz, 3H), 0,89(t, J=7Hz, 3H); Mas. (m/z): 408(M+l), 380, 336, 319, 291, 267, 235, 219, 185, 127, 99, 83.
188 075
Przykład 15
Wytwarzanie 9-nitro-5-etoksykamptotecyny o wzorze 1, gdzie Ri=NO2, R2=R3=R4= =r5=H, R6=Et
Etap 1: Do mieszaniny 9-nitrokamptotecyny o wzorze 2 (1 g), gdzie Ri=NO2, R =R3=R4=r5=H, chlorku żelaza (III) (1 g), rozpuszczonej w 100 ml etanolu, wkrapla się 10 ml kwasu siarkowego, po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjną, w temperaturze 85°C w ciągu 24 godzin. Nadmiar kwasu i etanolu usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, solanką i suszy nad bezwodnym siarczznem sodu. Po zztęężniu roopuszzzalnika uzyskuje się 900 mg żółtawego proszku.
Etap 2: W wyniku oczyszczania wyżej wymieaLęonzgo stałego materiału na kolumyiz chromatograficznej z żelem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny oozpuszzzalyików, aczton-chlocofdrm, jako zluznta, uzyskuje się 700 mg 9-mtro-5-etoksykrmptotezyny o wzorze 1 oraz 80 mg 9-nitco-5-hydroksykamptotecyyy o wzorze 13, gdzie R'--NO2, r2=r3=r4=r5=H; t.t.: 202°C; IR (KBc): 3474, 1743, 1668, 1622, 1526, 1344, 1154, 1073, 831 cm1;
'H NMR (CDCl3, 200MHz): δ 9,23(s, 1H), 8,52(d, J=9Hz, 1H), 8,47(d, J=9Hz, 1H), 7,92(t, J=8,2Hz, 1H), 7,55(s, 1H), 6,91(s, 1H), 5,71(d, J=16Hz, 1H), 5,28(d, J=16Hz, 1H), 4,39-3,98(m, 2H), 3,75(br s, 1H, D2O wymień.), 1,99-1,79(m, 2H), 1,32(t, J=7Hz, 3H), 1,04(t, J=7Hz, 3H); Mas. (m/z): 438(M+1), 407, 393, 364, 349, 319, 262, 118.
Przykład 16
Wytwarzanie U-nitroró-ztoksykamptotecyny o wzorze 1, gdzie r4=NO2,
R'=R2=R3=R5=H, R6=Et
Etap 1: Do mieszaniny 12-nitroknmptotzcyny o wzorze 2 (2g), gdzie r4=NO2, R1=r2=R3=r5=H, chlorku żelaza (III) (2g), rozpuszczonej w 150 ml etanolu, wkrapla się 15 ml kwasu siackowzgo, po czym ogrzewa się miesynniyę reakcyjną w temperaturze 85°C w ciągu 24 godzin. Nadmiar kwasu i etanolu usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahuje się octanem ztylu. Warstwę przzmywa się wodą, solanką i suszy nad bezwodnym siaccyanzm sodu. Po zatężeniu rozpuszczalnika uzyskuje się lzpkie ciało stałz.
Etap 2: W wyniku oczyszczania wyżej wymienionej pozostałości na kolumnie chromatografizynej z żzlem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników, acztdy-zhldrofdcm, jako zluznta, uzyskuje się 1,4 g żółtawego proszku, zawierającego 12-nitro-5-ztoksykamptotecyyę o wzorze 1 oraz 100 mg 12-nitro-5-hynroksykamptotezynę o wzoczz 13, gdzie r4=NO2, R=R2=R3=R5=H; t.t.: 250°C; IR (KBc): 3450, 1750, 1666, 1618, 1525, 1357, 1154, 1042, 766 cm4;
’H NMR (CDCla, 200MHz): δ 8,49(s, 1H), 8,17(d, J=9Hz, 1H), 8,14(d, J=9Hz, 1H), 7,75(t, J=8,2Hz, 1H), 7,54(s, 1H), 6,95(s, 0,5H), 6,82(s, 0,5H), 5,71(d, J=16Hz, 1H), 5,26(d, J=16Hz, 1H), 4,31-3,91(m, 2H), 3,75(m, br s, 1H, D^O wymień.), 2,05-1,81(m, 2H), 1,35(t, J=7Hz, 3H), 1,05-(t, J=7Hz, 3H); Mas. (m/z): 438(M+1), 420, 393, 376, 364, 349, 319, 84.
Przykład 17
Wytwarzanie 10-hydroasy-5-etoksykamptotzzyyy (związek yyayy)
Etap 1: Do mizsyayiyy 10-hydcoksykamptotzcyyy o wzorze 2 (200 mg), gdziz r2=OH, r1=R3=r4=R5=H, chlorku żelaza (III) (200 mg), rozpuszczonej w 10 ml etanolu, wkrapla się
1,5 ml kwasu siarkowego, po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjną w temperaturze 85°C w ciągu 24 godzin. Nadmiar kwasu i etanolu usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahuje się mieszaniną 5% metanol-octan etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, solanką i suszy nad bezwodnym slnozyaazm sodu. Po yatężeniu rozpuszczalnika uzyskuje się żółte ciało stałe.
Etap 2: W wyniku oczyszczania, wyżej wymieyioyego ciała stałego, na kolumnie chromatograficznej z żzlem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników, rcetoy-zhloooform, jako eluznta, uzyskuje się 100 mg 10-hydcoasy-5-etdksyaamptotezyny o wzorze 1 oraz 20 mg 10,5-dihydroksykamptotecyny o \\:7οιύζ: 13 , gdzie R2=OH , Ri=R3=R4=R5=H; t.t.: 165°C; IR (KBc): 3384, 1747, 1662, 1608, 1229, 1044, 831 cm'';
188 075 ’H NMR (CDCl3+DMSO, 200MHz): δ 9,8(1H, br s, D2O wymień.), 8,25(s, 1H), 8,05(d, J=6Hz, 1H), 7,56-7,39(m, 2H), 7,25(s, 1H), 6,85(s, 0,5H), 6,70(s, 0,5H), 5,58(d, J=16Hz, 1H), 5,35(d, J=16Hz, 0,5H), 5,2l(d, J=16Hz, 0,5H), 4,35-3,75(m, 4H), 3,50(br s, 1H, D2O wymień.), 2,10-3,78(m, 2H), 1,22(t, J=7Hz, 3H), 1,05(t, J=7Hz, 3H); Mas. (m/z): 409(M+1), 392, 364, 349, 335, 320, 291, 235, 117, 84.
Przykład 18
Wytwarzanie 10-hydroksy-7-etylo-5-etoksykamptotecyny (związek znany)
Etap 1: Do mieszaniny 10-hydroksy-7-etylokamptotecyny o wzorze 2 (200 mg), gdzie R2=OH, R1=Rj=r4=H, R5=Et, chlorku żelaza (III) (200 mg), rozpuszczonej w 10 ml etanolu, wkrapla się 1,7 ml kwasu siarkowego, po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjną w temperaturze 80°C w ciągu 20 godzin. Nadmiar kwasu i etanolu usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po zatężeniu rozpuszczalnika uzyskuje się ciało stałe.
Etap 2: W wyniku oczyszczania, wyżej wymienionego ciała stałego, na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników, aceton-chloroform, jako eluenta, uzyskuje się 85 mg 10-hydroksy-7-etylo-5-etoksykamptotecyny w postaci żółtawego proszku oraz 20 mg 10,5-dihydroksy-7-etylokamptotecynę o wzorze 13, gdzie r2=OH, Ri=R3=R4=H, R5=Et; t.t.: 190°C; IR (KBr): 3277, 1746, 1660, 1599, 1231, 1078,800 cm’1;
'H NMR (CDCI3 + DMSO): δ 9,6(1H, br s, D2O wymień.), 8,01 (d, J=7Hz, 1H), 7,51-7,35(m, 3H), 6,92(s, 0,5H), 6,80(s, 0,5H), 5,66(d, J=16Hz, 1H), 5,22(d, J=16Hz, 1H), 3,85-3,65(m, 2H), 3,35-2,95(m, 2H), 1,95-1,75(m, 2H), 1,37(t, J=7,4Hz, 3H), 1,17(t, J=7,2Hz, 3H), 0,99 (t, J=7,4Hz, 3H); Mas. (m/z): 437(M+1), 392, 363, 348, 333, 291, 147, 84.
Przykład 19
Wytwarzanie 9-amino-5-etoksykamptotecyny o wzorze 1, gdzie r1=NH2, r2=R3=r4= =R5=H, R6-=Et
Etap 1: Do mieszaniny 9-aminokamptotecyny o wzorze 2 (120 mg), gdzie R'=NH2, r2=R3=r4=R5=H, chlorku żelaza (III) (112 mg), rozpuszczonej w 10 ml etanolu, wkrapla się (1,5 ml) roztworu eterowego trifluorku boru (BF3-Et2O), po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjną w temperaturze 80°C w ciągu 16 godzin. Metanol usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po odparowaniu rozpuszczalnika uzyskuje się gęste, lepkie ciało stałe.
Etap 2: W wyniku oczyszczania, wyżej wymienionego ciała stałego, na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników, aceton-chloroform, jako eluenta, uzyskuje się 65 mg 9-amino-5-etoksykamptotecyny o wzorze 1; t.t.: 170°C; IR (KBr): 3221, 1744, 1661, 1231, 1157, 1074, 815 cm'1;
'HNMR (CDCl·, + DMSO-d6): δ 8,69(s, 1H), 7,64(s, 1H), 7,63-7,51(m, 2H), 7,06(d, J=5,41Hz, 1H), 6,90(s, 0,5H), 6,80(s, 0,5H), 5,65(d, J=16Hz, 1H), 5,26(d, J=16Hz, 1H), 4,193,98(m, 1H), 3,97-3,78(m, lH), 2,98(br s, 3H, D2O wymień.), l,95-1,80(m, 2H), 1,39-1,19(m, 3H), 1,11-0,95(m, 3H); Mas. (m/z): 407 (M+2), 389, 363, 334, 329, 290, 262, 233, 101.
Przykład 20
Wytw arzanie 9'amino'5'metoksykamptotecyny o wzorze 1, gdzie R =NH2, R =R = -r4=r5=H, R6=Me ' . 1
Etap 1: Do mieszaniny 9-aminokamptotecyny o wzorze 2 (180 mg), gdzie R =NH2, r2=R3=R4=R5=H, chlorku żelaza (III) (162 mg), rozpuszczonej w 15 ml metanolu, wkrapla się (2 ml) roztworu eterowego trifluorku boru (BF3-Et20), po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjną w temperaturze 80°C w ciągu 16 godzin. Metanol usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po odparowaniu rozpuszczalnika uzyskuje się gęste, lepkie ciało stałe.
Etap 2: W wyniku oczyszczania, wyżej wymienionego ciała stałego, na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników,
188 075 aceton-chloroform, jako eluenta, uzyskuje się 125 mg 9-amino-5-metoksykamptotecyny o wzorze 1; t.t.: 200°C; IR (KBr): 3364, 2925, 1744, 1660, 1610, 1156, 1081, 811 cm4;
’H NMR (CDCl3+DMSO-d6): δ 8,82(s, 1H), 7,60(s, 1H), 7,63-7,46(m, 2H), 6,97(d, J=7Hz, 1H), 6,89(s, 0,5H), 6,80(s, 0,5H), 5,6(d, J=16Hz, 1H), 5,25(d, J=16Hz, 1H), 3,57(s, 1,5H), 3,46(s, 1,5H), 3,41(br s, 1H, D2O wymień.), 3,15(br s, 2H, D2O wymień.), 2,05-1,89(m, 2H), 1,01(t, J=7Hz, 3H); Mas. (m/z): 393(M+1), 376, 363, 349, 334, 319, 290, 262, 233,205, 116.
Przykład 21
Wytwarzanie 9-nitro-5-hydroksykamptotecyny o wzorze 13, gdzie R UK R2=R3=r4= =R5=H
Etap 1: Wyjściową 9-nitro-5-hydroksykamptotecynę o wzorze 1, w którym r1=NO2, r2=R3=R4=R5=H, R6=Et, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 15.
Etap 2: Dodaje się 80 ml 50% HCl do 1,0 g 9-nitro-5-etoksykamptotecyny o wzorze 1, w którym r1=NO2, r2=R3=r4=R5=H, R6=Et, rozpuszczonej w 20 ml etanolu i ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 30 godzin. Na zakończenie, usuwa się nadmiar wody i etanolu w postaci mieszaniny azeotropowej, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po zatężeniu rozpuszczalnika i po oczyszczeniu na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, uzyskuje się 700 mg 9-nitro-5-hydroksykamptotecyny o wzorze 13; t.t.: 278°C; IR (KBr): 3402, 1744, 1657, 1602, 1533, 1155, 1051, 833 cm4;
1H NMR (CDCla+DMSO, 200MHz): δ 9,28(s, 1H), 8,50(d, J=8,6Hz, 1H), 8,45(d, J=8,6Hz, 1H), 7,96(t, J=8,2Hz, 1H), 7,59(s, 0,5H), 7,58(s, 0,5H), 7,12(s, 0,5H), 7,08(s, 0,5H), 5, 677 (d 2 J=16Hz 2 1Et), ^^^^(<,2 >16Hlz, 1H) 2 , J=7,2Hz , 2H)2 1,07(t, J=7Hz , 3H).
Przykład 22
Wytwarzanie 10,5-dihydroksykamp(otecyny(znany związek)
Etap 1: Wyjściową 10-hydroksy-5-e(oksykamptotecynę o wzorze 1, w którym R2=OH, R =r3-zR4=R5=H, r6=E(, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 17.
Etap 2: Dodaje się 10 ml 50% HCl do 250 mg 10-hydroksy-5-e(oksykamp(o(ecyny o wzorze 1, w którym r2=OH, r1=r3=r4=R5=H, R-Et, rozpuszczonej w 10 ml etanolu i ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 20 godzin. Na zakończenie, usuwa się nadmiar wody i etanolu w postaci mieszaniny azeotropowej, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po zatężeniu rozpuszczalnika i po oczyszczeniu na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, uzyskuje się 210 mg 10,5-dihydroksykamptotecyny o wzorze 13; t.t.: 240°C; ER (KBr): 3226, 1743, 1659, 1596, 1382, 123,1, 1048, 832 cm4;
'H NMR (CDCl3+DMSO): δ 10,0(br s, 1H, D2O wymień.), 8,31(s, 0,5H), 8,29(s, 0,5H), 8,05(d, J=6Hz, 0,5H), 7,95(d, J=6Hz, 0,5H), 7,95(d, J=6Hz, 0,5H), 7,50-7,31(m, 2H), 7,2 l(s, 1H), 6,95(s, 0,5H), 6,85(s, 0,5H), 5,55(d, J=16Hz, 1H), 5,25(d, J=16Hz, 1H), 3,99(br s, 1H, D2O wymień.), 2,05-1,81(m, 2H), 1,0(t, J=7Hz, 3H), Mas. (m/z): 381(M+1), 352, 336, 320, 264, 149, 83.
Przykład 23
Wytwarzanie 12-nitro-5-hydroksykamptotecyny o wzorze 13, gdzie r1=R2=R3=R5=H, R4=NO2
Etap 1: Wyjściową U-nitro^-etoksykamptotecynę o wzorze 1, w którym r4=NO2, r1=R3=R4=R5=H, r6=E(, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 16.
Etap 2: Dodaje się 125 ml 50% HCl do 2 g fi^-^inii^ro^t^^-^^tc/^isykamptotccyny o wzorze 1, w którym R4=NO2, r1=R3=R4=R5=H, Rć=E(, rozpuszczonej w 30 ml etanolu i ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 24 godzin. Na zakończenie, usuwa się nadmiar wody i etanolu w postaci mieszaniny azeotropowej, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po zatężeniu rozpuszczalnika i po oczyszczeniu na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym uzyskuje się 1,5 g n-nitro-ó-hydroksykamptotecyny o wzorze 13; t.t.: 247°C; IR (KBr): 3371, 1746, 1664, 1602, 1532, 1380, 1048, 829 cm’1;
188 075 'H NMR (CDC13+200MHz): δ 8,58(s, 1H), 8,17(d, J=9Hz, 1H), 8,12(d, J=9Hz, 1H), 7,74(t, J=8,2Hz, 1H), 7,58(s, 1H), 7,12(s, 0,5H), 7,08(s, 0,5H), 5,71(d, J=16Hz, 1H), 5,26(d, J=16Hz, 1H), 3,90(br s, 1H, D2O wymień.), l,99-l,85(m, 2H), l,05(t, J=7Hz, 3H); Mas. (m/z): 409(M+l), 393, 380, 363, 348, 333, 318, 149, 85.
Przykład 24
Wytwarzanie 5-(2-chloroetoksy)kamptotecyny o wzorze 1, gdzie R1==R2=R3=R4=R5=H R6=CH2CH2C1
Etap 1: Do mieszaniny 20(S)kamptotecyny o wzorze 3 (1 g), chlorku żelaza (III) (1 g), rozpuszczonej w 25 ml 2-chloroetanolu, wkrapla się 5 ml kwasu siarkowego, po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjną w temperaturze 90°C w ciągu 24 godzin. Nadmiar kwasu i 2-chloroetanolu usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po odparowaniu rozpuszczalnika uzyskuje się 1,2 g brązowawego ciała stałego.
Etap 2: W wyniku oczyszczania, wyżej wymienionego ciała stałego, na kolumnie chromatograficznej, uzyskuję się 650 mg 5-(2'-chloroetoksykamptotecyny o wzorze 1 oraz 150 mg wytworzonej uprzednio 5-hydroksykamptotecyny o wzorze 13, gdzie R1==R2=R3=R4= =R5=H; t.t.: 202°C; [a]D w temperaturze 28°C = +5,37(c 0,093, CHC13); IR: 3354, 1744, 1662, 1622, 1223, 1160 1090, 1044, 752, 663 cm'1;
Częściowe dane Ή NMR w CDC13: δ 6,92(s, 0,5H), 6,82(s, 0,5H), 7,63-7,46(m, 2H), 6,97(d, J=7Hz, 1H), 6,89(s, 0,5H), 4,51(t, J=5Hz, 1,5H), 4,38(t, J=5Hz, 1,5H), 3,75(s, 1H, D2O wymień.), 3,85-3,58(m, 2H), 2,00-l,78(m, 2H), 1,06(t, 1=7,5Hz, 3H); Mas. (m/z): 426(M+1), 391, 377, 363, 348, 319, 105, 84, 51.
Przykład 25
Wytwarzanie 5-trifluoroetoksykamptotecyny o wzorze 1, gdzie r'=r2=r3=r4=r5=h, r6=ch2cf3
Etap 1: Do mieszaniny 20(S)-kamptotecyny o wzorze 3 (0,5 g), chlorku żelaza (III) (0,5 g), rozpuszczonej w 18 ml 2,2,2-trifluoroetanolu, wkrapla się kwas siarkowy, po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjną w temperaturze 80°C w ciągu 24 godzin. Nadmiar kwasu i trifluoroetanolu usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po odparowaniu rozpuszczalnika uzyskuje się 600 mg ciała stałego.
Etap 2: Oczyszczając wyżej wymienione ciało stałego, na kolumnie chromatograficznej, uzyskuje się 250 mg 5-trifluoroetoksykamptotecyny o wzorze 1 oraz 150 mg wytworzonej uprzednio 5-hydroksykamptotecyny o wzorze 13; t.t.: 188°C; IR: 3438, 1748, 1667, 1620, 1160, 1106, 1003 cm ,
Częściowe dane ’H NMR w CDC13: δ 6,84 (s, 0,5H), 6,75(s, 0,5H), 5,21-4, 90(m, 1H), 4,60-4,38(m, 2H), 3,70(s, 1H, D2O wymień.), 2,0-l,79(m, 2H), l,15-0,99(m, 3H); Mas. (m/z): 447(M+1), 378, 348, 304, 111, 69.
Przykład 26
Wytwarzanie 5-(2'-hydroksyetoksy)kamptotecyny o wzorze 1, gdzie R1=R2=R3=R4= =r5=h, R6=CH2CH2OH
Etap 1: Do mieszaniny 20(S)-kamptotecyny o wzorze 3 (1 g), chlorku żelaza (III) (1 g), rozpuszczonej w 10 ml glikolu etylenowego, wkrapla się 5 ml kwasu siarkowego, po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjną w temperaturze 70°C w ciągu 36 godzin. Nadmiar kwasu i glikolu etylenowego usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po odparowaniu rozpuszczalnika uzyskuje się 1,1 g żółtawego proszku.
Etap 2: W wyniku oczyszczania, wyżej wymienionego ciała stałego, na kolumnie chromatograficznej z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników, octan etylu-heksan, uzyskuje się 700 mg 5-(2'-hydroksyetoksykamptotecyny o wzorze 1 oraz 200 mg wytworzonej uprzednio 5-hydroksykamptotecyny o wzorze 13, gdzie R]=R2=R3=R4=R-H; t.t.: 190°C; [a]D w temperaturze 26°C = +28,30(c 0,106 CHC13); IR: 3300, 3285, 1745, 1665, 1620, 1605, 1227, 1160, 1112, 1047 cm'1;
188 075
Częściowe dane 'H NMR w CDCb: δ 7,01(s, 0,5H), 6,92(s, 0,5H), 4,30-3,71(m, 4H), 3,75(br s, 2H, D2O wymień.), 2,0-1,79(m, 2H), 1,15-0,95(m, 3H); Mas. (m/z): 408(M+‘), 390,378,364, 348,319, 101,76.
Przykład 27
Wytwarzanie 10-hydroksy-5-trifluoroetoksykamptotecyny o wzorze 1, gdzie R‘=R2=R4= =R5=H, R2=OH, r6=CH2CF3
Etap 1: Wyjściową 10,5-dihydroksykamptotecynę o wzorze 13, w którym R2=OH, Rl=R4=R4=R5=H, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 22.
Etap 2: Wytwarza się zawiesinę w 50 ml dichloroetanu z (200 mg) 10,5-dihydroksykamptotecyny o wzorze 13, w którym R2=OH, R1=r3=R4=R5=H oraz 1 ml trifluoroetanolu, po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną, w obecności (0,5 ml) kwasu siarkowego w ciągu 18 godzin. Następnie, mieszaninę reakcyjną zatęża się do sucha, a pozostałość ekstrąhuje octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po odparowaniu rozpuszczalnika uzyskuje się oleistą pozostałość, która po oczyszczeniu na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny aceton-chloroform, jako eluenta, daje 140 mg 10-hydroksy-5-trifluoroetoksykamptotecyny o wzorze 1, w postaci ciała stałego; t.t.: 237°C; IR: 3420, 1748, 1664, 1605, 1159, cm‘;
'H NMR (DMSO-d6): δ 10,48(s, 1H, D2O wymień.), 8,45(s, 1H), 8,04(d, J=9Hz, 1H), 7,47(d, J=9Hz, 1H), 7,40(s, 1H), 7,18(s, 1H), 7,11(s, 0,5H), 7,06(s, 0,5H), 6,58(s, 1H, D,O wymień.), 5,41(s, 2H), 5,05-4,55(m, 2H), 2,05-1,75(m, 2H), 1,00-0,8(m, 3H); ‘Χ NMR(DMSO-d6): 5 172,4, 161,0, 157,7, 157,1, 151,2, 147,5 144,3, 143,7, 131,0, 130,8, 129,8, 129,1, 124,0, 121,4, 120,7, 109,6, 96,6, 89,7, 72,3, 65,1, 30,4, 7,8; Mas. (m/z): 462(M+1), 418, 364, 320, 291, 263.
Przykład 28
Wytwarzanie 9-nitro-5-trifluoroetoksykamptotecyny o wzorze 1, gdzie R2=R4-R4=R5-H, R1-NO2, R6=CH2OF4
Etap 1: Wyjściową 9-nitro-5-hydroksykamptotecynę o wzorze 13, w którym R1=NO2, R2=R4=R4=R5=H, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 21.
Etap 2: Wytwarza się zawiesinę w 25 ml dichloroetanu z (100 mg) 9-nitro-5-hydroksykamptotecyny o wzorze 13, w którym R-NOt, r2=r3=r4=r5=h oraz 0,5 ml trifluoroetanolu, po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w obecności (0,3 ml) kwasu siarkowego w ciągu 18 godzin. Następnie, mieszaninę reakcyjną zatęża się do sucha, a pozostałość ekstrahuje octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą i solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po odparowaniu rozpuszczalnika uzyskuje się oleistą pozostałość, którą po oczyszczeniu na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny, aceton-chloroform, jako eluenta, daje 60 mg 9-nitro-5-trifluoroetoksykamptotecyny o wzorze 1, w postaci ciała stałego; t.t.: 210°C; IR: 3457, 1745, 1665, 1623, 1527, 1154, 1000 cm’‘;
'H NMR (CDCb): δ 9,30(s, 1H), 8,53(d, J=8,6Hz, 1H), 8,49(d, J=8,6Hz, 1H), 7,94(t, J=8Hz, 1H), 7,62(s, 0,5H), 7,60(s, 0,5H), 6,87(s, 0,5H), 6,81(s, 0,5H), 5,69(d, J=16Hz, 1H), 5,29(d, J=16Hz, 1H), 4,97(m, ‘H), 4,52(m, 1H), 3,90(br s, ‘H, D2O wymień.), 1,90(m, 2H), 1,05(t, J=7Hz, 3H); Mas. (m/z); 491(M+1), 461, 446, 418, 393, 364, 349, 319, 290, 216.
Przykład 29
Wytwarzanie 5-(2'-fluoroetoksy)kamptotecyny o wzorze 1, gdzie Rl=R2=R4=R4-R5=H, R6=OH2OH2F
Etap 1: Wyjściową 5-hydroksykamptotecynę o wzorze 13, w którym R‘==R2=r3= =R4=R5=H. wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 2.
Etap 2: Wytwarza się zawiesinę w 30 ml dichloroetanu z (200 mg) 5-hydroksykamptotecyny o wzorze ‘3, w którym r1=r2=r3=r4=r5=h oraz 2 ml 2-fluoroetanolu, po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w obecności (0,3 ml) kwasu siarkowego w ciągu 18 godzin. Następnie, mieszaninę reakcyjną zatęża się do sucha, a pozostałość ekstrahuje octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po odparowaniu rozpuszczalnika uzyskuje się oleistą pozostałość, która
188 075 po oczyszczeniu na kolumnie chzomatograficenaj z żelem kzzamionCowym, z zastosowaniem mieszaniny, aceton-chloroform, jako eluenta, daje 130 mg 5-(2'-fluoroatoksy)kamptotacyny o wzorze 1, w postaci ciała stałego; t.t.: 174°C; IR: 1745, 1664, 1615, 1160, 1040, 752 cm’1;
H NMR(CDCl3+DMSO-d6): δ 8,46(s, 1H), 8,20(d, J=8Hz, 1H), 7,95(d, J=8Hz, 1H), 7,83 (t, J=6,8Hz, 1H), 7,65-7,55(m, 2H), 6,86(s, 0,5H), 6,78(s, 0,5H), 5,68(d, J=16,5Hz, 1H), 5,26(d, J=16,5He, 1H), 4,90-4,20(m, 4H), 4,44(s, 1H, D20 wymień.), 2,05-1,85(m, 2H), 1,120,95(m, 3H); Mas. (m/z): 410(M+1), 365, 348, 319, 304.
Przykład 30
Wytwarzanie 1ί)-hydroksy-5-(2'-fluoeoetoCsy)Camptotacyny o wzorze 1, gdzie r1=r3= =R4=R5=H, r2=OH, R6=CH2CH2F
Etap 1: Wyjściową 10,5-dihyZzoksykdmptotecynę o wzorze 13, w którym r1=r3= =R4=R5=H, r2=OH, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 22.
Etap 2: Wytwarza się zawiesinę w 25 ml dichloroetanu z (100 mg) 10,5-dihydroksykamptotecyny o wzorze 13, w którym r1=R3=R4=R5=H, r2=OH oraz 2 ml 2-fluoroetanolu, po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną, w obecności (0,2 ml) kwasu siarkowego w ciągu 16 godzin. Następnie, mieszaninę reakcyjną zatęża się do sucha, a pozostałość ekstrahuje octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, solanką i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Po odparowaniu rozpuszczalnika uzyskuje się oleistą pozostałość, która po oczyszczeniu na kolumnie chromatograficznej z żelem kzzamionCowym, z zastosowaniem mieszaniny, aceton-chloroform, jako eluenta, daje 60 mg 10-hydzoksy-5-fluoroetoksyCamptotejyny o wzorze 1, w postaci ciała stałego; t.t.: 258-260°C; IR: 3225, 1748, 1660, 1593, 1159 cm’1;
’H NMR(CDCE+DMSO-d6): δ 10,0Φζ s, 1H, D2O wymień.), 8,31(s, 1H), 8,00(d, J=6Hz, 1H), 7,80(s, 1H), 7,45(d, J=6Hz, 1H), 7,40(s, 1H), 6,85(s, 0,5H), 6,80(s, 0,5H), 6,15(s, 1H, D2O wymień.), 5,55(d, J=16Hz, 1H), 5,23(d, J=16Hz, 1h), 4,85-4,20(m, 4H), 2,05-1,81(m, 2H), 1,0 (t, J=7Hz, 3H); Mas^m/z): 426(M+1), 382, 364, 320.
Przykład 31
Wytwarzanie 5-(2'-fluoeoatoksy)-7-atylokamptotacyny
Etap 1: Wyjściową 5-hydroksy-7-atylokamptotejynę o wzorze 13, w którym r1=R2= =r3=r4=H, R5=Et, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 4.
Etap 2: Do mieszaniny 80 mg 5-hyZzoksy-7-etylokamptotacyny i 0,1 ml kwasu ptoluanosulfonowego, roztworzonej w 12 ml benzenu, dodaje się 20 mg 2-fluozoetanolu, po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 14 godzin. Następnie, przerywa się reakcję wprowadzając kroplę pirydyny, po czym ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, NaHCE, solanką i zatęża do sucha. Pozostałość oczyszcza się na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny, acetonchloroform, jako eluenta, w wyniku czego uzyskuje się 60 mg 5-(2'-fluoroetoksy)-7-atylokamptotecyny; t.t.: 112°C; IR: 3070, 1748, 1665, 1605, 1456, 1155, 1038, 767 cm4;
*H NMR (CDCl3): δ 8,21(d, J=9,2Hz, 1H), 8,17(d, J=9,2Hz, 1H), 7,82(t, J=7,4Hz, 1H), 7,67(t, J=7,4Hz, 1H), 7,57(s, 0,5H), 7,54(s, 0,5H), 7,00(s, 0,5H), 6,89(s, 0,5H), 5,69(d, J=16Hz, 1H), 5,27(d, J=16Hz, 1H), 4,81-4,12(m, 4H), 3,51-3,15(m, 2H), 1,93(m, 2H), 1,45(t, J=7Hz, 3H), 1,05(m, 3H); Mas. (m/z): 438(M+1), 420, 406, 376, 347, 332, 317, 245, 91.
Przykład 32
Wytwarzanie 5-(2'-hydroksyetoksy)-7-etylokdmptotacyny Etap 1: Wyjściową 5-hyZeoksy-7-atylokamptotejynę o wzorze 13, w którym R1=R2=R-R4=H, R5=Et, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 4.
Etap 2: Do mieszaniny 250 mg 5-hyZroksy-7-etylokamptotacyny i 10 pl stężonego kwasu siarkowego, roztworzonej w 25 ml dichloroetanu, dodaje się 0,5 ml glikolu etylenowego, po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 14 godzin. Następnie, przerywa się reakcję wprowadzając kroplę pirydyny, po czym ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą i solanką, po czym zatęża się do sucha. Pozostałość oczyszcza się na kolumnie chromatograficznej z żelem Czeamionkowym, z zastosowaniem mieszaniny, octan etylu-chloroform, jako eluenta, w wyniku czego uzyskuje się 180 mg 5-(2'-hyZeoksyatrCsy)-7-atylrCdmptotecyny oraz 25 mg materiału wyjściowego;
188 075
Ή NMR (CDCl3, 200MHz): δ 8,20(d, J=8Hz, 1H), 8,15(d, J=8Hz, 1H), 7,85(t, J=6,8Hz, 1H), 7,69(t, J=7,3Hz, 1H), 7,56(s, 0,5H), 7,50(s, 0,5H), 7,11 (s, 0,5H), 6,99(s, 0,5H), 5,72(d, J=16,5Hz, 1H), 5,28(d, J=16,5Hz, 0,5H), 5,26(d, J=16,5Hz, 0,5H), 3,95-3,65(m, 0H), 3,78(br s, 2H, D2O wymień.), 3,5-3,18(m, 2H), 1,95-1,81(m, 2H), 1,05(t, J=7,5Hz, 3H), 1,06(r, 3H).
Przykład 33
Wytwarzanie 5-(2'-hydroksyetoksy)-10-hydroksykamptotecyny
Etap 1: Wyjściową 10,5-dihydroksykaRptotecynę o wzorze 13, w którym Ri=R3= =r0=r5=H, r2=oH, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 22.
Etap 2: Do mieszaniny 60 mg 10,5-dihydroksykamptotecyny i 5 mg kwasu p-toluenosulfonowego, roztworzonej w 10 ml dichloroetanu, dodaje się 25 mg glikolu etylenowego, po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 16 godzin. Następnie, przerywa się reakcję wprowadzając kroplę pirydyny, po czym ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, solanką i zatęża do sucha. Pozostałość oczyszcza się na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny metanolchloroform, jako eluenta, w wyniku czego uzyskuje się 00 mg 5-(2'-hydroksyetoksy)-10-hydroksykamptotecyny i 10 mg materiału wyjściowego; IR: 3070, 1760, 1660, 16Ó0, 1558, 1509, 1380, 1160, 1007, 832 cm4;
'H NMR (CDCl3+ DMSO): δ 10,05(br, 1H, D2O wymień.), 8,35(s, 1H), 8,05(d, J=9Hz, 1H), 7,75(s, 1H), 7,05(d, J=9Hz, 1H), 7,28(s, 1H), 6,95(s, 0,5H), 6,85(s, 0,5H), 5,65(d, J=16Hz, 1H), 5,25(d, J=16Hz, 1H), 0,11(m, 2H), 3,78(m, 2H), 0,05(br s,1H, D2O wymień.), 1,98(m, 2H), 1, 05(t, J=7Hz, 3H); Mas. (m/z): 025, 008, 380, 360, 336, 320, 305, 260, 235,
107, 105.
Przykład 30
Wytwarzanie 5,10-dihydroksy-7-etylokamptotecyny
Etap 1: Wyjściową_ 5-etoksy-10-hydroksy-7-etylokamptotecynę o wzorze 1, w którym R2=OH, RR=R3=r0=H, R5=R6=Et, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 18.
Etap 2: Dodaje się 12 ml 25% HCl do 200 mg 5-etoksy-10-hydroksy-7-etylokamptotecyny rozpuszczonej w 10 r1 etanolu i ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 20 godzin. Następnie, oddestylowuje się nadmiar kwasu i etanolu, a pozostałość rozcieńcza się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się 5% roztworem NaHCO3 i solanką. Po zatężeniu rozpuszczalnika i oczyszczeniu na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników, aceton-chloroform, jako eluenta, uzyskuje się 105 mg 5,10-dihydroksy-7-etylokaRptotecyny; t.t.: 197°C; IR: 3268, 2975, 1708, 1656, 1597, 1510, 1230, 1161, 1052; 801 cm4;
'HNMR (CDCh+DMbO): δ 10,0(br s, 1H, D2O wymień.), 8,05(d, J=9Hz, 1H), 7,76(s, 2H), 7,02(m, 1H), 7,00(s, 0,5H), 6,98(s, 0,5H), 5,65(d, J=16Hz, 1H), 5,23(d, J=16Hz, 1H), 3,51(br s, 1H, D2O wymień.), 3,05-3,l2(m, 2H), 1,90(m, 2H), 1,02(t, J=7Hz, 3H), 1,01 (t, J=7Hz, 3H); Mas. (m/z): 008(M+1), 379, 360, 307, 335, 285, 169, 119, 101, 83.
Przykład 35
Wytwarzanie 5-(2'-hydroksyetoksy)-10-hydroksy-7-etylokamptotecyny
Etap 1: Wyjściową 7-etylo-C,10-dihydroksykaRptotecynę o wzorze 13, w którym R'=R3=r0=H, r2=OH, R5=Et wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 30.
Etap 2: Do mieszaniny 100 mg 10,5-dihydroksy-7-etylokamptotecyny i 5 mg kwasu p-toluenosulfonowego, roztworzonej w 10 r1 dichloroetanu, dodaje się 5 mg glikolu etylenowego, po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 16 godzin. Następnie, przerywa się reakcję wprowadzając kroplę pirydyny, po czym ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, solanką i zatęża do sucha. Pozostałość oczyszcza się na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny metanol-chloroform, jako eluenta, w wyniku czego uzyskuje się 60 mg 5-(2'-hydroksyetoksy)-10-hydroksy-7-etylokamptotecyny i 12 mg materiału wyjściowego; t.t.: 120°C;
‘H NMR (CDCla+DMSO): δ 10,00(br s, 1H, D20 wymień.), 8,02(d, J=9Hz, 1H), 7,55-7,39(r, 3H), 7,02(s, 0,5H), 6,93(s, 0,5H), 6,05(br s, 1H, D2O wymień.), 5,63(d, J=16Hz,
188 075
1H), 5,23(d, J=16Hz, 1H), 3,94-3,54(m, 2H), 3,41-3,05(m, 2H), 1,93(m, 2H), 1,40(t, J=7Hz, 3H), 1,02(m, 3H); Mas. (m/z): 408(M+1), 379, 364, 347, 335, 285, 169, 119, 101, 83.
Przykład 36
Wytwarzanie 5'(2'-aminoetoksy)kamptotecyny
Etap 1: Wyjściową 5-hydroksykamptotecynę o wzorze 13, w którym R!=r2=R3=R4=H, R =H wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 2.
Etap 2: Do mieszaniny 60 mg 5-hydroksykamptotecyny i 5 mg kwasu p-toluenosulfonowego, roztworzonej w 10 ml benzenu, dodaje się 15 mg 2-aminoetanolu, po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 14 godzin. Następnie, przerywa się reakcję wprowadzając kroplę pirydyny, po czym ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, NaHCO3, solanką i zatęża do sucha. Pozostałość oczyszcza się na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny metanolchloroform, jako eluenta, w wyniku czego uzyskuje się 36 mg 5-(2'-aminoetoksy)' kamptotecyny i 10 mg materiału wyjściowego; t.t.: 170°C; IR:3451, 1740, 1664, 1604, 1383, 1189, 1042 cm'1;
Częściowe dane 'H NMR (CDCh + DMSO-d6): δ 7,5(d, D2O wymień., 1H), 7,15(d, D2O wymień., 1H), 7,02(s, 0,5H), 6,92(s, 0,5H), 5,65(d, J=16Hz, 1H), 5,28(d, J=16Hz, 1H), 4,24-3,85(m, 2H), 2,35(s, D2O wymień., 1H), 2,34(m, 1H), 2,15-1,85(m, 3H), 1,12-0,95(m, 3H); Mas. (m/z): 408(M+1), 364, 347, 319, 305, 291, 249, 103, 62.
Przykład 37
Wytwarzanie 5'(2''aminoetoksy)-7-etylokamptotecyny
Etap 1 Wyjściową 5-hydroksy'7-etylokamptotecynę o wzorze 13, w którym R'=r2=R =r4=H, R5=Et, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 4.
Etap 2: Do mieszaniny 85 mg 7'etylo-5-hydroksykamptotecyny i 5 mg kwasu p-toluenosulfonowego, roztworzonej w 20 ml benzenu, dodaje się 11 mg 2-aminoetanolu, po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 10 godzin. Następnie, przerywa się reakcję wprowadzając kroplę pirydyny, po czym ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, NaHCO3, solanką i zatęża do sucha. Pozostałość oczyszcza się na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny metanolchloroform, jako eluenta, w wyniku czego uzyskuje się 65 mg 5-(2''aminoetoksy)-7-ety' lokamptotecyny; t.t.: 230°C;
Częściowe dane *H NMR (CDCh+DMSO-d6): δ 7,5(d, D2O wymień., 1H), 7,15(d, D20 wymień., 1H), 7,02(s, 0,5H), 6,92(s, 0,5H), 5,65(d, J=16Hz, 1H), 5,28(d, J=16Hz, 1H), 4,24'3,85(m, 2H), 2,35(s, D2O wymień., 1H), 2,34(m, 1H), 2,15-1,85(m, 3H), 1,12-0,95(m, 3H); Mas.(m/z): 408(M+1), 364, 347, 319, 305, 291, 249, 103, 74, 62.
Przykład 38
Wytwarzanie 5'(3'-dimetyloaminopropoksy)'7'etylokamptotecyny
Etap 1: Wyjściową 5-hydroksy-7-etylokamptotecynę o wzorze 13, w którym Ri=R2= =R3=r4=H, R5=Et, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 4.
Etap 2: Do mieszaniny 50 mg 7'etylo-5-hydroksykamptotecyny i 0,05 ml kwasu siarkowego, roztworzonej w 20 ml benzenu, dodaje się 30 mg 3-dimetyloaminopropanolu-l, po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 12 godzin. Następnie, przerywa się reakcję wprowadzając kroplę pirydyny, po czym ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, NaHCO3, solanką i zatęża do sucha. Pozostałość oczyszcza się na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny metanolchloroform, jako eluenta, w wyniku czego uzyskuje się 42 mg 5-(3'-dimetyloaminopropoksy)' 7-etylokamptotecyny; t.t.: 113°C;
Częściowe dane *H NMR (CDCh + DMSO-d6): δ 6,95(s, 0,5H), 6,85(s, 0,5H), 5,65(d, J=16Hz, 1H), 5,35(d, J=16Hz, 0,5H), 5,25(d, J=16Hz, 0,5H), 3,95-3,57(m, 2H), 3,30-3,05(m, 2H), 2,85(s, 3H), 2,83(s, 3H), 2,15-1,72(m, 6H), 1,45(t, J=7,5Hz, 3H), 1,12-0,95(m, 3H); Mas. (m/z): 478(M+1), 434, 375, 347, 331, 169, 102, 84.
188 075
Przykład 39
Wytwarzanie 5-(2'-N-piro1idynoe(oksy)-7-e(y1okamptotccyny
Etap 1: Wyjściową 5-hydroksy-7-e(y1okamptotecynę o wzorze 13, w którym r1=r2= =R3=r4=H, R==E(, wytwarza się jak zostało (o opisane w przykładzie 4.
Etap 2: Do mieszaniny 100 mg 7-etylo-5-hydroksykamptotecyny i 10 mg kwasu kamforo sulfonowego, roztworzonej w 25 ml benzenu, dodaje się 30 mg 1-(2-hydroksyetylo)pirolidyny, po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 16 godzin. Następnie, przerywa się reakcję wprowadzając kroplę pirydyny, po czym ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, NaHCO3, solanką i zatęża do sucha. Pozostałość oczyszcza się na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny metanol-chlorofonn, jako eluenta, w wyniku czego uzyskuje się 85 mg 5-(2'-N-pirolidynoetoksy)-7-etylokamptotecy^y; t.t.: 225°C; IR: 3424, 1749, 1666, 1616, 1384, 1156, 1078, 1049 cm4;
Częściowe dane ’H NMR w CDCE: δ 7,02(s, 0,5H), 6,95(s, 0,5H), 5,70(d, J=16Hz, 1H), 5,33(d, J=16Hz, 0,5H), 5,26(d, J=16Hz, 0,5H), 4,18-3,88(m, 2H), 3,45-3,15(m, 2H), 3,06-2,58(m, 6H), 2,05-1,72(m, 6H), 1,43(t, J=8Hz, 3H), 1,15-0,95(m, 3H); Mas.(m/z): 446(M+1), 375, 347, 331, 245, 169, 116, 97, 84.
Przykład 40
Wytwarzanie 5-(2'-chloroetoksy)-7-etylokamptotecyny
Etap 1: Wyjściową 5-hydroks\=7-etylokamptotecynę o wzorze 13, w którym r1==r2= =r3=r4=H, R5=Et, wytwarza się jak zostało (o opisane w przykładzie 4.
Etap 2: Do mieszaniny 500 mg 7-etylo-5-hydroksykamptotecyny i 0,1 ml stężonego kwasu siarkowego, roztworzonej w 30 ml benzenu, dodaje się 700 mg 2-chloroetanolu, po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną z zastosowaniem aparatu Dean-Stark'a w ciągu 8 godzin. Następnie, przerywa się reakcję wprowadzając kroplę pirydyny, po czym ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, NaHCO3, solanką i zatęża do sucha. Pozostałość oczyszcza się na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny octan etylu-chloroform, jako eluenta, w wyniku czego uzyskuje się 400 mg 5-(2’-chloroet.oksy)-7-etylokamplotecyny; t.t.: 168°C;
H NMR (CDCla 200MHz): δ 8,20(d, J=9,5Hz, 1H), 8,15(d, J=9,5Hz, 1H), 7,82(t, J=8Hz, 1H), 7,67(t, J=8Hz, 1H), 7,54(d, J=6,2Hz, 1H), 7,02(s, 0,5H), 6,90(s, 0,5H), 5,70(d, J=16Hz, 0,5H), 5,69(d, J=16Hz, 0,5H), 5,26(d, J=16Hz, 0,5H), 5,25(d, J=16Hz, 0,5H), 4,613 95(m, 2H), 3,78-3,58(m, 2H), 3,50-3,15(m, 2H), 1,98-1,78(m, 2H), 1,45(t, J=7,5Hz, 3H), 1,12-0,95(m, 3H); Mas. (m/z): 455 (+1), 437, 409, 392, 376, 347, 331, 245, 115, 81.
Przykład 41
Wytwarzanie 5-(2'-dimety1oaminoeloksy)-7-ety1okamp(otecyny
Etap 1: Wyjściową 5-hydroksy-7-etylokamptotecynę o wzorze 13, w którym R1=r2= =r3=r4=H, R5=Ei, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 4.
Etap 2: Do mieszaniny 100 mg 7-etylo-5-hydroksykamplo(ecyny i 0,1 ml stężonego kwasu siarkowego, roztworzonej w 10 ml benzenu, dodaje się 50 mg 2-N,N-dimelyloaminoe(anolu, po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną, z zastosowaniem aparatu Dean-Starka, w ciągu 10 godzin. Następnie, przerywa się reakcję wprowadzając kroplę pirydyny, po czym ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, NaHCO3, solanką i zatęża do sucha. Pozostałość oczyszcza się na kolumnie chromatograficznej z żelem krzemionkowym, z zastosowaniem mieszaniny metanol-chloroform, jako eluenta, w wyniku czego uzyskuje się 65 mg 5-(2'-dimely1oaminoetoksy)-7-elylokamptotccyny;
Częściowe dane Ή NMR w CDCE: δ 7,05 (s, 0,5H), 6,93(s, 0,5H), 5,74(d, J=16Hz, 0,5H), 5,73(d, J=16Hz, 0,5H), 5,29(d, J=16Hz, 1H), 4,41-3,75(m, 2H), 3,53-3,18(m, 2H), 2,57(q, J=6Hz, 2H), 2,26(s, 3H), 2,23(s, 3H), 2,05-1,86(m, 2H), 1,47(t, J=8Hz, 3H), 1,18-1,01(m, 3H).
Przykład 42
Wytwarzanie 5-(4'-aminobuloksy)kamplolecyny
Etap 1: Wyjściową 5-hydroksykamptotecynę o wzorze 13, w którym r1=r2=r3= =R4=R5=H. wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 2.
188 075
Etap 2: Do mieszaniny 53 mg 5-hyncokzykamptotecyyy i 8 mg kwasu p-toluenosulfonowzgo, roztworzonej w 16 ml benzenu, dodajz się 14 mg 4-nmęydeutnydlu, po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną ciągu 10 godzin. Następnie, pcyzoywn się reakcję wprowadzając kroplę pirydyny, po czym ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, NaHCO3, solanką i zatęża do sucha. Pozostałość oczyszcza się na kolumnie choomαtograficzyzj z żzlzm krzemionkowym, z pnztdsdwnyizm mizsztaiyy octan etylu-zhldoofoom, jako zluzytn, w wyniku czego uzyskuje się 45 mg ó-U-aminoeutoazy)krmptotzcyyy; t.t.: 150°C; IR: 3397, 1745, 1664, 1617, 1384, 1224, 1162, 1038, 684, 570 cm'1;
Częściowe dane ]H NMR (CDCh+DMSO-d6): δ 7,50(d, D2O wymień, 1H), 6,95(s, 0,5H), 6,85(s, 0,5H), 6,25(d, D2O wymień., 1H), 5,65(d, J=16Hz, 1H), 5,35(d, J=16Hz, 0,5H), 5,25(d, J=16Hz, 0,5H), 4,15-3,80(m, 2H), 2,15-1,65(m, 8H), 1,15-0,98(m, 3H); Mas. (m/z): 436 (+1), 392, 347, 333, 305,153, 123, 105, 90, 62.
Przykład 43
Wytwarzanie 5-(2'-metoksyetokzy)kamptotezyny
Etap 1: Wyjściową 5-hynroasyanmptotzzynę o wzorze 13, w którym R'=R2=r3= =r4=R5=H, wytwarza się jak zostało to opisane w przykładzie 2.
Etap 2: Do mieszaniny 120 mg δ-hydcokzykrmptotezyny i 0,13 ml kwasu ziacaowzgd, roztworzonej w 18 ml chloroformu, dodaje się 20 mg moyometyldztzcu glikolu etylenowego, po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną ciągu 10 gonziy. Następnie, przerywa się reakcję wprowadzając kroplę pirydyny, po czym ekstrahuje się octanem ztylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, NaHCO3, solanką i zatęża do sucha. Pozostałość oczyszcza się na kolumnie chromatograficznej z żelem acyzmionaowym, z yastosdwnyizm mizzyrniyy oztnn etylu-chloroform, jako zluznta, w wyniku czcgo uzyskuje się 80 mg 5-(2'-metokzyetoksy)kamptotccyny; t.t.: 123°C; IR: 3294, 2933,1748,1665,1617,1384,1155,1077,1045, Ί61 cm-';
’H NMR w CDCh: δ 8,51(s, 1H), 8,24(d, J=8Hz., 1H), 7,93(d, J=8Hz, 1H), 7,79(t, J=6,8Hz, 1H), 7,65(t, .1=6,8¾ 1H), 7,58(s, 0,5H), 7,56(s, 0,5H), 6,91(s, 0,5H), 6,82(s, 0,5H), 5,71(d, J=16Hz, 1H), 5,28(d, J=16Hz, 1H), 4,55-4,05(m, 2H), 3,95(er s, 1H, D2O wymień.), 3,81-3,56(m, 2H), 3,48(s, 1,5H), 3,44(s, 1,5H), 1,94(m, 2H), 1,05(t, J=7Hz, 3H); Mas. (m/z): 423 (+1), 364, 347, 319, 304, 275, 218, 128, 101, 82.
Przykład 44
Wytwarzanie δ-(2'-N-metylopirolidyyoztoksy)-7-ztyloanmptotzcyny
Etap 1: Wyjściową 5-hynrokzy-7-ztyloaamptotzzynę o wzorze 13, w którym R'=r2= =R3=r4=H, R5=Et wytwarza się jak ydztαłd to dpisnyz w przykładzie 4.
Etap 2: Do miezznaiyy 50 mg 5-hydroksy-7-etyloaαmptoΐecyyy i 10 mg kwasu p-toluznozulfonowzgd, roztworzonej w 15 ml benzenu, dodajz się 18 mg l-mztylo^-pirolidynoetanolu, po czym ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną ciągu 8 godzin. Następnie, przerywa się reαazję wprowadzając kroplę pirydyny, po czym ekstrahuje się octanem etylu. Warstwę organiczną przemywa się wodą, NaHCOa, sdlnyaą i zatęża do sucha. Pozostałość oczyszcza się na kolumnie zhromatdgrnficz.nzj z żzlem krzemionkowym, z zaztosownyizm mieszaniny mctanol-chloroform, jako zluenta, w wyniku czego uzyskuje się 35 mg 5-(2'-Nmctylopirdlinyydztoksy)'7-etylokamptdtzzyyy; t.t.lO2°C; Mas. (m/z): δ 504(M+1), 460, 375, 347,331,275,245, 128, 110, 84.
188 075
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz Cena 6,00 zł.

Claims (5)

Zastrzeżenia patentowe
1. Rozpuszczalne w wodzie C-pierścieniowe analogi 20(S)-kamptotecyny o wzorze 1, w których
R1, R2, R3 i R4 niezależnie oznaczają wodór, grupę hydroksylową, Cj-Ce alkoksylową, nitrową, ewentualnie podstawioną aminową gdzie grupa aminowa jest mono- lub di-podstawiona rodnikiem Ci-C8 alkilowym; lub Cj-C8 alkilową podstawioną hydroksylem, Cj-C8 alkoksylem, lub C1-C8 alkiloaminą;
R5 oznacza wodór, lub C1-C8, oraz
R6 oznacza wodór; ewentualnie podstawiony C1-C8 alkil, przy czym podstawniki wybiera się z grupy obejmującej halogen, hydroksyl, C1-C8 alkoksyl, lub amino, gdzie grupa aminowa może być niepodstawiona lub mono- albo di-podstawiona hydroksylem, C1-C8 alkilem, przy czym gdy grupa aminowa jest di-podstawiona to oba podstawniki są niezależne lub łączą się razem, tworząc cykliczny pierścień 6-członowy, zawierający atomy węgla i atom azotu.
2. Związek według zastrz. 1, którym jest
5-trifluoroetoksy CPT;
9- nitro-5-(2'-metoksyetoksy) CPT;
7-etylo-5-(2-chloroetoksy) CPT;
5-(2'-hydroksyetoksy) CPT;
10- hydroksy-5-(2'-hydroksyetoksy) CPT;
7-etylo-10-hydroksy-5-(2'-hydroksyetoksy) CPT;
9- nitro-5-fluoroetoksy CPT;
10- hydroksy-5-trifluoroetoksy CPT;
7-etylo-10-hydroksy-5 -trifluoroetoksy CPT;
7-etylo-5-dimetyloaminoetoksy CPT;
7-etylo-10-hydroksy-5-fluoroetoksy CPT;
5 -(2 '-hydroksyetoksy)-7- etylo CPT;
5-(2'-metoksyetoksy) CPT;
gdzie CPT oznacza 20(S)-kamptotecynę.
3. Związki według zastrz. 1, znamienne tym, że R1 do R6 mają znaczenie określone w zastrz. 1, jako mieszanina dwóch diastereomerów, przy czym wymienione diastereomery mają konfiguracje 20(S), 5(R) oraz 20(S), 5(S).
4. Związki 1 według zastrz. 1, znamienne tym, że każdy z diastereomerów mający konfigurację 20(S), 5(R) i 20(S), 5(S) jako poszczególny izomer, zasadniczo pozbawiony jest drugiego izomeru, gdzie R1 do R6 mają znaczenie jak podano w zastrzeżeniu 1.
188 075
5. Kompozycja farmaceutyczna, znamienna tym, że zawiera związki o wzorze 1, określone jak w zastrzeżeniach 1-4 lub ich pochodne oraz farmaceutycznie dopuszczalną, nietoksyczną zaróbkę, rozcieńczalnik lub rozpuszczalnik.
6. Zastosowanie związków o wzorze 1, jak określono w zastrzeżeniach 1-4, do leczenia raka, białaczki oraz stanów chorobowych związanych z HIV.
7. Zastosowanie związku określonego w zastrzeżeniach 1-4, do wytwarzania leku do leczenia raka, białaczki lub stanów chorobowych związanych z HIV.
8. Sposób wytwarzania nowych związków o wzorze 1, znamienny tym, że:
(i) przeprowadza się reakcję związków o wzorze 2, w którym R1 do r5 mają znaczenie jak określone w zastrzeżeniu 1, w obecności kwasu wybranego spośród kwasu nieorganicznego lub kwasu Lewisa, oraz soli żelaza (III), ze związkiem o wzorze R6-OH, gdzie R6 oznacza C1-C8 alkil lub hydroksyalkil, z wytworzeniem związku o wzorze 12 i związku o wzorze 13, gdzie R1, R2, R3, R4, R5 mają znaczenie jak określone w zastrzeżeniu 1, (ii) rozdziela się związki o wzorach 12 i 13, wytworzone podczas etapu (i), ewentualnie (iii) hydrolizuje się związki o wzorze 12, z wytworzeniem dodatkowych ilości związków o wzorze 13, lub ewentualnie (iv) przeprowadza się reakcję związku o wzorze 13, w obecności kwasu wybranego spośród kwasu nieorganicznego lub kwasu Lewisa, ze związkiem o wzorze R6-OH, z wytworzeniem związków o wzorze 1,
188 075 gdzie R1, R2, R3, R4, R5 i R6 mają znaczenie jak określone w zastrzeżeniu 1.
9. Sposób wytwarzania związki-i o wzorze 1, rz kló rym R1, R3, R4 i R5 o znacoająwodór,
R2 oznacza grupę hydroksylową, a r6 oznacza grupę trifluoroetylową, znamienny tym, że:
(i) przeprowadza się reakcję związku o wzorze 2, w którym rR r3, Ro i r5 oznaczają wodór, R2 oznacza grupę hydroksylową, w obecności stężonego kwasu siarkowego oraz trihydratu chlorku żelaza (III) z etanolem, po czym ogrzewa się mieszaninę reakcyjną pod chłodnicą zwrotną, z wytworzeniem związku o wzorze 12 gdzie Ri, r3, Ro i r5 oznaczają wodór, r2 oznacza grupę hydroksylową, a R6 oznacza grupę etylową.
188 075 (ii) rozdziela się związki o wzorach 12 i 13, wytworzone podczas etapu (i), (iii) hydrolizuje się związki o wzorze 12, rozpuszczając je w wodnym roztworze etanolu i ogrzewając pod chłodnicą zwrotną z kwasem chlorowodorowym, z wytworzeniem dodatkowych ilości związku o wzorze 13, (iv) przeprowadza się reakcję związku o wzorze 13, w obecności stężonego kwasu siarkowego z trifluoroetanolem rozpuszczonym w dichloroetanie, z wytworzeniem związku o wzorze 1, gdzie R1, R3, R4 i R5 oznaczają wodór, R2 oznacza grupę hydroksylową, a R6 oznacza grupę trifluoroetylową.
10. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym że solą żelaza jest chlorek żelaza (III).
Wynalazek niniejszy dotyczy nowych, rozpuszczalnych w wodzie C-pierścieniowych analogów 20(S)-kamptotecyny o wzorze ogólnym 1.
We wzorze 1, powyżej, R1, R2, R3, R4 są niezależnie takie same lub różne i oznaczają wodór, hydroksyl, aryloksyl, niższy alkoksyl, niższy alkanoil, nitro, cyjano, halogen, karboksyl, karbonyloksy, amino, podstawioną amino, niższy alkil, podstawiony niższy alkil lub R2, R3 oznaczają razem -O-(CH2)n-O-, gdzie n=l lub 2; R5 oznacza wodór, niższy alkil, podstawiony niższy alkil, niższy aryloalkil, hydroksymetyl, karboksymetyl, aminometyl, podstawiony aminometyl, gdzie grupa aminowa może być mono- lub dipodstawiona, w której oba podstawniki są niezależne lub łączą się razem, tworząc cykliczny system pierścieniowy, zawierający w sumie 5-6 atomów węgla i ewentualnie jeden lub dwa heteroatomy, wybrane spośród tlenu, azotu lub siarki; a R6 oznacza wodór, fenyl lub benzyl, gdzie grupa fenylowa może być niepodstawiona lub podstawiona jednym, dwoma lub trzema podstawnikami, wybranymi z grupy obejmującej halogen, hydroksyl, niższy alkoksyl, cyjano, karbonyloksyl, nitro, amino, podstawiony amino, niższy alkil, podstawiony niższy alkil, cykloalkil lub cykloalkil zawierający niższy alkil, gdzie pierścień jest 3 do 7-członowy i składa się tylko z atomów węgla; niższe grupy alkilowe podstawione pierścieniami heterocyklicznymi, przy czym pierścień heterocykliczny składa się z 3 do 7 atomów i zawiera co najmniej jeden heteroatom, taki jak tlen, azot lub siarka; niższy alkanoil; benzoil, w którym grupa fenylowa może być
188 075 niepodstawiona łub podstawiona; niższy alkenył; niższy alkil; podstawiony niższy alkil, podstawiony niższy alkenyl lub podstawiony niższy alkanoil, przy czym podstawniki wybiera się z grupy obejmującej halogen, hydroksyl, niższy alkoksyl, aryloksyl, tio, tioalkil, tioaryl, aryl, heteroaryl, karboksyl, cyjano, nitro, amido lub amino, gdzie grupa aminowa może być monolub dipodstawiona, w której oba podstawniki są niezależne lub łączą się razem, tworząc cykliczny system pierścieni, 5- lub 6-członowy zawierający węgiel i ewentualnie jeden lub dwa heteroatomy·, wybrane spośród tlenu, azotu lub siarki, przy czym całkowita ilość atomów w pierścieniowym systemie cyklicznym wynosi 5 lub 6; pod warunkiem, że (i) kiedy R1 oznacza grupę metoksy, to wtedy R6 nie oznacza wodoru ani niższej grupy alkilowej; (ii) kiedy R2 * * * oznacza hydroksyl, niższy alkoksyl, tioalkil, nitro, amino, alkiloamino, acyloamino lub halogen, to r6 nie oznacza wodoru ani niższej grupy alkilowej; (iii) kiedy R5 oznacza niższy alkil, niższy aryloalkil, -CH2OH, COOH, COOMe lub CH2OR, gdzie R oznacza niższy alkil lub acyl, to wtedy R6 nie oznacza wodoru ani niższej grupy alkilowej; (iv) kiedy R1 oznacza grupę metoksylową, a R2 oznacza hydroksyl, niższy alkoksyl, tioalkil, nitro, amino, alkiloamino, acyloamino lub halogen, r5 oznacza niższy alkil, niższy aryloalkil, -CH2OH, COOH, COOMe lub CH2OR, gdzie R oznacza niższy alkil lub acyl, to wtedy r6 nie oznacza wodoru ani niższej grupy alkilowej; (v) kiedy Ri do R5 oznaczają wodór, to wtedy R6 nie oznacza wodoru ani niższej grupy alkilowej.
Wszystkie z tych związków o wzorze 1 wytwarza się ze związków mających w 20(S) centrum chiralne, o wzorze ogólnym 2, w którym Ri do r2 mają wyżej podane znaczenia.
Kamptotecyna o wzorze ogólnym 3, jest alkaloidem o dużej aktywności przeciwnowotworowej, i została wydzielona z Camptotheca acuminata przez Wall'a i współpracowników w 1966 roku. Jednakże, z powodu wywoływania u ludzi niedopuszczalnych efektów uboczych, słabej rozpuszczalności w wodzie, a także wysokiej toksyczności, zaniechano badań nad rozwojem tejże kamptotecyny jako potencjalnego leku przeciwnowotworowego. Od czasu odkrycia przez Liu i współpracowników w 1985 roku [L. F. Liu i wsp., J. Biol. Chem.,
260, 14873 (1985)], mechanizmu działania jej jako inhibitora topoizomeryzy I, szybko podjęto ponownie badania nad kamptotecyną.
188 075
W celu przezwyciężenia problemu niskiej rozpuszczalności w wodzie i wysokiej toksyczności kamptotecyny, kilka grup badaczy z całego świata, w ciągu ostatnich 30 lat, wytworzyło i przebadało liczne analogi kamptotecyny, obejmujące modyfikacje pierścieni A-E lub wprowadzanie szeregu podstawników do wszystkich pięciu pierścieni kamptotecyny o wzorze 3 [M. E. Wall i wsp., J.Med.Chem., 36, 2689 (1993); R.P.Hertzberg i inni, J.Med. Chem., 715 (1989); b.W.bawada i inni, Chem. Pharm. Buli., Ol (2), 310(1993)]. Spośród różnych, wytworzonych do dnia dzisiejszego, analogów kamptotecyny, tylko dwa z nich, a mianowicie, CpT-11 o wzorze O [Chem. Pharm. Buli., 39,1OO6 (1991)], topotekan o wzorze 5 [J.Med.Chem., 30,98(1991)] zostały ostatnio wprowadzone na rynek jako leki przeciwrakowe. Aktualnie, obszernym badaniom klinicznym, poddawany jest inny związek, a mianowicie 9-aminokamptotecyna o wzorze 6 [J.Med.Chem., 29, 2358 (1986)].
W wyniku szeroko zakrojonych badań nad zależnością pomiędzy aktywnością a strukturą (bAR) kamptotecyny o wzorze 3 [M.E.Wall i inni, J.Med.Chem., 36, 2689(1993)], wykazano, że za jej aktywność zasadniczo odpowiada cześć 20(b)-α-hydroksy-C-laktonoua (pierścień E). Jednakże, według ostatnich doniesień Ejima i współpracowników, zastąpienie grupy hydroksylowej przez grupę amino, w pozycji C-20, prowadzi do związku, takiego jak pochodna 7-etylo-10-RetoksykaRptotecyny o wzorze 7 [A.Ejima i inni, Chem. Pharm. Buli., 00 (3) 683(1992)],
188 075 która wykazuje in vivo wyższą aktywność przeciwnowotworową, niż 20(RS)-kamptotecyna o wzorze 8. Z innego doniesienia [Lawrence Snyder i inni, J.Org.Chem., 59, 7033 (1994)] wynika również, że analog 18-noranhydrokamptotecyny o wzorze 9, wykazuje skuteczną, podobną jak kamptotecyna, aktywność w hamowaniu topoizomerazy I. Oba te doniesienia pozostają w sprzeczności z założeniem, że za aktywność biologiczną kamptotecyny odpowiada zasadniczo grupa funkcyjna 20(S)-(x-hydroksy w kamptotecynie.
Opierając się na dostępnych literaturowo wynikach, dotyczących zależności pomiędzy strukturą a aktywnością, wytworzonych analogów kamptotecyny, ustalono, że zmiana podstawników w pozycjach C-9 i C-7 kamptotecyny o wzorze 3, odgrywa ważną rolę w zwiększeniu aktywności przeciwrakowej, poprzez przeniesienie stabilności na pierścień-E laktonu [T.GBurke i inni, J.Med.Chem., 37, 40 (1994)]. Rozpoznano również, że otwarta forma części laktonowej, a mianowicie „forma karboksylanowa”, jest mniej skuteczna terapeutycznie niż zamknięta „forma laktonowa” (Hertzberg i inni, J.Med.Chem., 32, 715 (1989); J.M.Covey, C.Jaxel i inni, Cancer Research, 49, 5016 (1989); Giovanella i inni, Cancer Research, 51, 3052 (1991)]. Ostatnie badania T.GBurke i innych, dotyczące stabilności „zamkniętej formy laktonowej” różnych analogów kamptotecyny w obecności białka zwanego „Human Serum Albumin” (HSA), wskazują, że związki takie jak CPT-11 o wzorze 4 oraz 7-etylo-10-hydroksykamptotecyna (SN-38) o wzorze 7a
188 075 i topotekan o wzorze 5, w obecności HSA, w temperaturze 37°C, wykazują wyższy procent (%) formy laktonowej w stanie równowagi, niż 20(S)-kamptotecyna o wzorze 3 i 9-aminokamptotecyna o wzorze 6 [T.G.Burke i Zihou Mi., J. Med.Chem., 37,40 (1994); ci sami autorzy, Biochemistry, 33, 12540 (1994)]. Opierając się na tych badaniach uznano, że zrozumienie czynników wpływających na równowagę lakton-karboksylan w analogach kamptotecyny, stało się ważnym czynnikiem determinującym projektowanie nowych, skutecznych terapeutycznie potencjalnych leków z serii kamptotecyny.
Chociaż badania nad zmianą podstawników w pierścieniach A i B kamptotecyny podjęto w szybkim tempie, w celu wytworzenia nowych analogów CPT, to analogi kamptotecyny dotyczące pierścienia C, były ograniczone, przypuszczalnie z powodu badań przeprowadzonych przez Sawada i innych, którzy utrzymywali, że podstawniki w pozycji C-5 kamptotecyny prowadziły do zmniejszenia aktywności przeciwnowotworowej kamptotecyny i wytworzenia analogów nieaktywnych [Sawada S. i inni, Chem.Pharm. Buli., 39(10), 2574 (1991)]. Zastrzeżone przez Sawada i innych (JP 58 154 584; US 4 513 138; US 4 473 692; US 4 545 880; US 4 339 282) C-5 podstawione kamptotecyny, mają wzór strukturalny 10, gdzie R oznacza hydroksy, niższy alkil, niższy alkoksy, grupy acyloksy, R1 oznacza wodór, metoksy w pozycji-9; wodór, hydroksy, niższy alkoksy, acyloksy, SH, tioalkil, tioacyl, nitro, amino, alkiloamino, acyloamino oraz grupy halogenowe w pozycji-10, a R2 oznacza wodór, niższy alkil, niższy aryloalkil, CH2OH, COOH, COOMe, CH2OR, gdzie R oznacza niższy alkil lub grupę acylową.
Ostatnie odkrycia, dokonane przez K.E.Lee i innych [Bio.Org.Med.Chem.Lett., 5(1), 77(1995)], które obejmują wytwarzanie 5-hydroksymetylokamptotecyny w reakcji formaldehydu w N,N-dimetyloformamidzie z 4-piperydyno-piperydyną w 20(S)-kamptotecynie, wykazały zmniejszoną aktywność przeciwnowotworową tych związków. Również, Danishefsky i inni wytworzyli niektóre C-5 podstawione pochodne 20(RS)-kamptotecyny, na drodze całkowicie syntetycznej (US 5 391 745 oraz US 5 446 047).
Tym niemniej, utrzymuje się, że syntetycznie wytworzona C-5 podstawiona pochodna kamptotecyny o wzorze 11, ma aktywność przeciwnowotworową porównywalną z aktywnością 20(S)-kamptotecyny [Terasawa i inni, Heterocycles, 38, 81 (1994)].
188 075
Mając wszystko to na uwadze, w naszych badaniach skupiliśmy się na 20(b)-kamptotecynie, dla wytworzenia nowych analogów kamptotecyny, które miałyby lepszą rozpuszczalność w wodzie oraz poprawioną stabilność formy laktonowej w roztworze. W tym celu zdecydowaliśmy się na utleniającą reakcję w rozpuszczalnikach alkoholowych. Poszukiwania te zakończyły się odkryciem nowej, syntetycznej transformacji, poprzez którą można wprowadzić szereg grup alkoksylowych w C-5 pozycję 20(b)-kamptotecyny. Przekszałcanie grupy funkcyjnej tych 5-alkoksykaRptotecyn prowadzi do wytworzenia bardzo różnorodnych nowych, C-5 podstawionych analogów 20(b)-kaRptotecyny, o wzorze 10, w którym X oznacza NH lub NR oraz CH2 lub CHR, a R6 ma wyżej podane znaczenie, co jest przedmiotem naszego, będącego jednocześnie w toku zgłoszenia patentowego dla opisów patentowych związanych ze zgłoszeniem patentowym Ub serii numer (Atty Docket Nr U 011025-3) oraz zgłoszeniem patentowym Ub serii Nr (Atty Docket Nr U 011026-1).
btąd więc, odkrycie to doprowadziło do łatwej i uniwersalnej półsyntetycznej metodyki, dzięki której rzeczywiście każdą, znaną z literatury pochodną kamptotecyny, można przekształcać w rozmaite z C-5 podstawionych analogów kamptotecyny. A zatem, niniejszy wynalazek zapewnia nowy sposób wytwarzania różnych C-5 podstawionych pochodnych 20(b)-kaRptotecyny o wzorze, w którym R6 ma wyżej opisane znaczenie. Również, w oparciu o niniejszy wynalazek, do kamptotecyn o wzorze ogólnym 2, zostało wprowadzone drugie centrum chiralne w pozycji C-5, bez zakłócenia istniejącego centrum chiralnego C-20(S) grupy hydroksylowej-20. Ponadto, ogromna różnorodność podstawników reprezentowanych przez OR6 na węglu C-5 20(b)-kaRptotecyn o wzorze 1, prowadzi do związków o lepszej rozpuszczalności w wodzie, rzędu 1-10 mg/ml. Wszystkie ze związków wytworzonych sposobem według niniejszego wynalazku wykazują znaczną aktywność przeciwnowotworową in vitro w stosunku do szerokiego zakresu nowotworowych linii komórkowych człowieka.
Wynalazek niniejszy zapewnia w szczególności C-5-O-podstawione, rozpuszczalne w wodzie, analogi 20(b)-kaRptotecyny o wzorze 1, w których rR r2, r3 i r4 niezależnie oznaczają wodór, grupę hydroksylową, Ci-C8 alkoksylową, nitrową, ewentualnie podstawioną aminową, gdzie grupa aminowa jest mono- lub di-podstawiona rodnikiem Ci-Ć8 alkilowym; lub Ci-C8 alkilową podstawioną hydroksylem, Ci-Cg alkoksylem, lub Ci-C8 alkiloaminą;
188 075
R3 oznacza wodór, lub Ci-C8, oraz
R6 oznacza wodór,; ewentualnie podstawiony Ci-Cs alkil, przy czym podstawniki wybiera się z grupy obejmującej halogen, hydroksyl, C]-C8 alkoksyl, lub amino, gdzie grupa aminowa może być niepodstawiona lub mono- albo di-podstawiona hydroksylem, C]-C8 alkilem, przy czym gdy grupa aminowa jest di-podstawiona to oba podstawniki są niezależne lub łączą się razem, tworząc cykliczny pierścień 6-członowy, zawierający atomy węgla i atom azotu.
Korzystnymi związkami według wynalazku są:
5-trifluoroetoksy CPT;
9- nitro-5 -(2 '-metoksyetoksy) CPT;
7-etylo-5-(2-chloroetoksy) CPT;
5-(2'-hydroksyetoksy) CPT;
10- hydroksy-5-(2'-hydroksyetoksy) CPT;
7-etylo-10-hydroksy-5-(2'-hydroksyetoksy) CPT;
9- nitro-5-fluoroetoksy CPT;
10- hydroksy-5-trifluoroetoksy CPT;
7-etylo-10-hydroksy-5 -tri fluoroetoksy CPT;
7-etylo-5 -dimetyloaminoetoksy CPT;
7-etylo- 10-hydroksy-5-fluoroetoksy CPT;
5-(2'-hydroksyetoksy)-7-etylo CPT;
5-(2'-metoksyetoksy) CPT;
gdzie CPT oznacza 20(S)-kamptotecynę.
Korzystne są związki w których R1 do R6 mają znaczenie określone wyżej stanowiące mieszaninę dwóch diastereomerów, przy czym wymienione diastereomery mają konfiguracje 20(S), 5(R) oraz 20(S), 5(3).
Korzystnie każdy z diastereomerów mający konfigurację 20(S), 5(R) i 20(S), 5(S) jako poszczególny izomer, zasadniczo pozbawiony jest drugiego izomeru, gdzie R do R6 mają znaczenie jak podano wyżej.
Korzystnie kompozycja farmaceutyczna zawiera związki o wzorze 1, określone jak wyżej, lub ich pochodne oraz farmaceutycznie dopuszczalną nietoksyczną zaróbkę, rozcieńczalnik lub rozpuszczalnik.
PL97324887A 1996-06-05 1997-04-22 Rozpuszczalne w wodzie C-pierścieniowe analogi 20(S)-kamptotecyny, kompozycja farmaceutyczna zawierająca te związki, ich zastosowanie oraz sposób wytwarzania PL188075B1 (pl)

Applications Claiming Priority (4)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US65525996A 1996-06-05 1996-06-05
US65525896A 1996-06-05 1996-06-05
US08/771,391 US6177439B1 (en) 1995-06-06 1996-12-19 Water soluble analogues of 20(S)-camptothecin
PCT/US1997/006962 WO1997046563A1 (en) 1996-06-05 1997-04-22 Novel water-soluble c-ring analogues of 20 (s)-camptothecin

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL324887A1 PL324887A1 (en) 1998-06-22
PL188075B1 true PL188075B1 (pl) 2004-12-31

Family

ID=27417940

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL97324887A PL188075B1 (pl) 1996-06-05 1997-04-22 Rozpuszczalne w wodzie C-pierścieniowe analogi 20(S)-kamptotecyny, kompozycja farmaceutyczna zawierająca te związki, ich zastosowanie oraz sposób wytwarzania

Country Status (19)

Country Link
EP (1) EP0847397B1 (pl)
JP (1) JP3600248B2 (pl)
KR (1) KR100295238B1 (pl)
CN (1) CN1101818C (pl)
AR (1) AR006926A1 (pl)
AU (1) AU718060C (pl)
BR (1) BR9702285A (pl)
CA (1) CA2228595C (pl)
CZ (1) CZ293421B6 (pl)
DK (1) DK0847397T3 (pl)
HU (1) HU225989B1 (pl)
IL (1) IL123201A (pl)
MX (1) MX9800993A (pl)
NO (1) NO313998B1 (pl)
NZ (1) NZ329896A (pl)
PL (1) PL188075B1 (pl)
TW (1) TW502037B (pl)
UA (1) UA51666C2 (pl)
WO (1) WO1997046563A1 (pl)

Families Citing this family (5)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US5972955A (en) * 1995-06-06 1999-10-26 Dr. Reddy's Research Foundation Water soluble C-ring analogues of 20(S)-camptothecin
US6177439B1 (en) * 1995-06-06 2001-01-23 Reddy's Research Foundation Water soluble analogues of 20(S)-camptothecin
ITMI20061475A1 (it) * 2006-07-26 2008-01-27 Indena Spa Derivati della camptotecina ad attivita antitumorale
CN102453036B (zh) * 2010-10-27 2015-12-02 李红玉 一种喜树碱类化合物及其制备方法和在农药中的用途
CN117224543A (zh) * 2023-03-09 2023-12-15 兰州大学 喜树碱类衍生物在制备治疗膀胱癌药物中的应用

Family Cites Families (4)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4399282A (en) * 1979-07-10 1983-08-16 Kabushiki Kaisha Yakult Honsha Camptothecin derivatives
US4473692A (en) * 1981-09-04 1984-09-25 Kabushiki Kaisha Yakult Honsha Camptothecin derivatives and process for preparing same
JPS58154583A (ja) * 1982-03-10 1983-09-14 Yakult Honsha Co Ltd 新規なカンプトテシン誘導体
JPS58154584A (ja) * 1982-03-10 1983-09-14 Yakult Honsha Co Ltd 5位ヒドロキシ置換カンプトテシン誘導体の製造法

Also Published As

Publication number Publication date
JPH11501679A (ja) 1999-02-09
NZ329896A (en) 1999-09-29
CZ32098A3 (cs) 1998-07-15
WO1997046563A1 (en) 1997-12-11
HUP9902955A2 (hu) 2000-02-28
AR006926A1 (es) 1999-09-29
CN1198164A (zh) 1998-11-04
EP0847397B1 (en) 2002-09-04
KR19990036194A (ko) 1999-05-25
DK0847397T3 (da) 2002-12-23
AU718060B2 (en) 2000-04-06
HU225989B1 (en) 2008-02-28
HUP9902955A3 (en) 2000-04-28
IL123201A0 (en) 1998-09-24
CA2228595C (en) 2002-04-09
KR100295238B1 (ko) 2001-09-17
MX9800993A (es) 1998-09-30
CN1101818C (zh) 2003-02-19
JP3600248B2 (ja) 2004-12-15
CA2228595A1 (en) 1997-12-11
AU3878197A (en) 1998-01-05
PL324887A1 (en) 1998-06-22
UA51666C2 (uk) 2002-12-16
TW502037B (en) 2002-09-11
NO980485D0 (no) 1998-02-04
NO313998B1 (no) 2003-01-13
AU718060C (en) 2002-08-29
EP0847397A1 (en) 1998-06-17
NO980485L (no) 1998-03-20
CZ293421B6 (cs) 2004-04-14
IL123201A (en) 2007-07-24
BR9702285A (pt) 1999-12-28

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US5972955A (en) Water soluble C-ring analogues of 20(S)-camptothecin
KR101000963B1 (ko) 캄토테신의 20 번 위치의 에스테르
US6177439B1 (en) Water soluble analogues of 20(S)-camptothecin
PL188075B1 (pl) Rozpuszczalne w wodzie C-pierścieniowe analogi 20(S)-kamptotecyny, kompozycja farmaceutyczna zawierająca te związki, ich zastosowanie oraz sposób wytwarzania
US6214836B1 (en) Water soluble analogues of 20(S)-camptothecin
EP0824534A1 (en) 9,10 disubstituted camptothecin derivatives with antitumor activity
CZ2000711A3 (cs) Opticky čisté analogy kamptothecinu, meziprodukty syntézy a způsob přípravy
AU726586B2 (en) Novel phenanthridinium derivatives
AU640831B2 (en) Process for preparing benzo(c)phenanthridinium derivatives, and novel compounds prepared by said process
US6750223B2 (en) 4-Anilino[2,3-b]quinoline derivatives, their preparation processes and pharmaceutical compositions comprising the same
EP1430059B1 (en) Pharmaceutically acceptable salts of 20(s)-camptothecins
RU2200163C2 (ru) Карбоциклические аналоги 20(s)-камптотецина, способы их получения, фармацевтическая композиция, способ лечения
KR20070097535A (ko) 캄토테신의 입체선택적 방법 및 결정성 형태
AU2002337401A1 (en) Pharmaceutically acceptable salts of 20(S)-camptothecins

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20100422