PL186244B1 - Hydrauliczna obudowa krocząca - Google Patents

Abstract

1. Hydrauliczna obudowa kroczaca, z dwoma równoleglymi spagnicami, jako pod- porami dla stojaków podpierajacych stropnice z przesuwnikiem, podpartym pomiedzy spagni- cami na belce poprzecznej, którego wysuwalne tloczysko jest od strony podsadzki zamocowane do zespolu dragów, który jest przeprowadzony pod cylindrem przesuwnika i od strony sciany przylaczony przegubowo do przenosnika scia- nowego i z silownikiem podnoszacym, opartym w wyprostowanym polozeniu na zespole dra- gów, do podnoszenia spagnic podczas procesu kroczenia, znamienna tym, ze silownik pod- noszacy ( 1 0 ) jest umieszczony w bocznych prowadnicach (13, 15) przestawialnie w wyso- kosci wobec spagnic ( 1 1 ) i jest z nimi polaczo- ny poprzez kablak cieglowy (18) w postaci U, który jest podparty wspólsrodkowo przez si- lownik podnoszacy ( 1 0 ). Fi g . 1 PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy hydraulicznej obudowy kroczącej z siłownikiem do podnoszenia spągnic podczas procesu kroczenia.

Eksploatację złóż węgla w obudowie ścianowej wykonuje się w zmiennej kolejności przez urabianie węgla za pomocą maszyny urabiającej, która jest prowadzona na przenośniku ścianowym wzdłuż frontu węgla i podpierających uwolniony strop hydraulicznych obudów kroczących, przyłączonych od strony podsadzki do przenośnika, które .postępują za przenośnikiem i w sposób kroczący są przekładane na odkrytym spągu złoża, pod warunkiem w dalekim stopniu płaskiego spągu. Geologicznie uwarunkowane nierówności oraz miękkie skały spągowe mogą znacznie przeszkadzać w procesie kroczenia, ponieważ spągnice są suwane po stopniach lub są zagłębiane w spągu. Z tych względów używa się urządzeń podnoszących, za pomocą których podczas procesu przekładki są podnoszone przednie końce spągnic.

Obudowa krocząca składa się zasadniczo ze spągnic, hydraulicznych stojaków do podpierania stropnic i tarczy zawałowej, od strony podsadzki, oraz urządzenia do przekładki z przesuwnikiem, który łączy obudowę z przenośnikiem ścianowym, ułożonym na przodku ścianowym. Przesuwnik, umieszczony pomiędzy spągnicami obudowy kroczącej, jest zaczepiony za pomocą tłoczyska wysuwanego w kierunku do podsadzki, do zespołu drągów, który od strony ściany jest połączony przegubowo z przenośnikiem. Siłownik podnoszący, do wyrównania różnic poziomu pomiędzy przenośnikiem a spągnicami, w wyprostowanym położeniu jest umieszczony na spągnicach, a na wolnym końcu za pomocą wysuniętego tłoczyska jest podparty na zespole drągów. Podczas urabiania siłownik podnoszący ślizga się na zespole drągów, przesuwanych z przenośnikiem. Siłownik przez ruchy wychylne zespołu drągów, skierowane do góry przy przejeżdżaniu nierówności na spągu jest podnoszony, przy czym siłownik podnoszący jest wsuwany. Podczas procesu przekładki siłownik podnoszący podnosi przednie końce spągnic i umieszcza je ponownie na poziomie zespołu drągów.

186 244

W jednakowy sposób siłownik podnoszący uniemożliwia, żeby wierzchołek spągnic zagłębił się w miękkim spągu.

Z opisu DE nr 40 35 225 Al jest znane urządzenie do podnoszenia, którego cylinder swoim płaszczem rurowym jest osadzony w uchwycie, w postaci kabłąka, ułożyskowanym na spągnicach, który otacza złączem ciernym płaszcz rurowy. Przy wychylaniu w wysokości zespołu drągów cylinder w uchwycie jest przesuwany w wysokości o pewien wymiar aż do zderzaka, a następnie jest ponownie obniżany. Stropnica dzięki temu jest wysuwana dalej o wymiar przesunięcia uchwytu tak, że uzyskuje się pożądaną dla transportu zawartość. Stworzony, dodatkowy zakres przesunięcia nie jest jednak duży, zwłaszcza gdy siłownik podnoszący jest używany z położenia wysuniętego.

Tłoczysko siłownika podnoszącego, ślizgające się po zespole drągów jest wystawione na znaczne obciążenia gnące.

Zadaniem wynalazku jest stworzenie urządzenia podnoszącego o względnie dużym zakresie przestawiania, które posiada ulepszony, nisko zbudowany uchwyt dla cylindra.

Zadanie to zostało rozwiązane dzięki cechom zastrzeżenia 1. Korzystne ukształtowania wynalazku są przedmiotem zastrzeżeń 1 do 4.

Urządzenie podnoszące z wsuniętego położenia siłownika podnoszącego jest używane we względnie dużym zakresie wychylenia zespołu drągów. Zespół drągów wychylnych, podniesiony podczas przekładki przenośnika, wywołuje przesuw siłownika podnoszącego wsuniętego w prowadnicach spągnic oraz w otworach wzdłużnych w ramieniu kabłąka ciągnącego. Przy przekładce obudowy kabłąk ciągnący, podnoszony za pomocą wysuniętego tłoczyska siłownika podnoszącego, zabiera trzpienie nośne, do dolnego zaokrąglenia otworów wzdłużnych i podnosi spągnice do poziomu belki. Siłownik podnoszący, zasilany środkiem ciśnieniowym, utrzymuje spągnice na poziomie przenośnika i uniemożliwia w ten sposób zagłębienie wierzchołka spągnicy w miękkie skały spągowe.

Wysokość urządzenia podnoszącego jest tylko nieznacznie większa od wysokości zabudowy wsuniętego siłownika podnoszącego. Korzystny stosunek wielkości pozwala na zastosowanie siłowników o względnie dużym skoku, co korzystnie oddziaływuje zwłaszcza przy obudowach dla małych grubości pokładów. Korzystne jest także prowadzenie siłownika podnoszącego, wyprostowanego na belce, w prowadnicach wzdłużnych spągnic, które odciążają siłownik od sił poprzecznych.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia obudowę kroczącą z urządzeniem podnoszącym w widoku z boku, fig. 2 - wykrój urządzenia podnoszącego w widoku, fig. 3 - urządzenie podnoszące wsunięte, fig. 4 - urządzenie podnoszące wysunięte, a fig. 5 - schematyczne urządzenie podnoszące w różnych fazach przestawiania.

Hydrauliczna obudowa krocząca zawiera dwie, umieszczone równolegle obok siebie w odstępie, spągnice 1, na których są umieszczone nie przedstawione stojaki do podparcia stropnic 2. Do stropnicy 2 jest od strony podsadzki przyłączona przegubowo tarcza zawałowa

3, która przez nie przedstawione wodziki mechanizmu czworoboku przegubowego jest prowadzona przestawialnie w wysokości na spągnicach 1.

Belka poprzeczna 4 łączy spągnice 1 od strony ściany i tworzy opór dla przyłączonego do niej przegubowo przesuwnika 5, z tłoczyskiem 6 wysuwanym w kierunku podsadzki. Tłoczysko 6 swoim końcem jest połączone z umieszczonym pod spągiem, poniżej przesuwnika

4, zespołem drągów 7, który poprzez człon sprzęgłowy 8 jest przyłączony w przegubie pionowym do przenośnika ścianowego 9, ułożonego wzdłuż ściany.

Tłoczysko 6 przesuwnika 5 jest wtedy wysuwane, gdy obudowa za pomocą spągnic 1 jest przyciągana do przenośnika 9. Podczas urabiania przenośnik 9 z zespołem drągów 7 poprzez wsunięte tłoczysko 6 przesuwnika 5 jest przesuwane w kierunku do ściany. Po urabianiu odłączona od stropu obudowa krocząca z wysuniętym tłoczyskiem 6 przesuwnika 5 jest ponownie dociągana do przenośnika 9, który dla kroczącej obudowy tworzy opór.

Zespół drągów 7, połączony przegubowo z przenośnikiem 9, przy płaskim spągu znajduje się na jednakowym poziomie jak przenośnik 9 i spągnice 1. W praktyce mogą wystąpić różnice tych poziomów, wynikające z nierównomiernego wycinania zabioru przez maszynę

186 244 urabiającą. Wówczas normalny proces kroczenia jest przede wszystkim uniemożliwiony przez to, że spągnice 1 uderzają o stopnie na spągu lub są zagłębione w miękkim spągu. Za pomocą siłownika podnoszącego 10 jest umożliwione podnoszenie spągnic 1 podczas procesu kroczenia ponownie do poziomu przełożonego przenośnika 9.

Siłownik podnoszący 10 w wyprostowanym położeniu, za pomocą ukształtowanej podpory 11 na zewnętrznym płaszczu cylindra 12 od strony ściany jest przed belką poprzeczną 4 podparty na płasko ukształtowanej części zespołu drągów 7. Siłownik podnoszący 10, poprzez dwa na zewnątrz skierowane czopy 13, które są zamocowane w pierścieniu oporowym 14, otaczającym w dolnym obszarze płaszcz cylindra 12, jest utrzymywany przesuwnie w wysokości w pionowych prowadnicach wzdłużnych 15, w postaci pierścienia, na przeciwległych stronach wewnętrznych spągnic 1. Tłoczysko 16 siłownika podnoszącego 10 jest podparte współśrodkowo na żebrze poprzecznym 17 kabłąka ciągnącego 18, w postaci U, które ramiona 19, skierowane do spągu są zaopatrzone w skierowane do spągu ramiona 19 z otworami wzdłużnymi 20.

Kabłąk ciągnący 13 poprzez trzpienie nośne 21, które są umieszczone powyżej prowadnic wzdłużnych 15 po obu stronach wewnętrznych spągnic 1 i są osadzone w pionowych otworach wzdłużnych 20 na ramionach 19 kabłąka ciągnącego 18, jest również prowadzony przestawialnie w wysokości na spągnicach 1. A zatem siłownik podnoszący 10 może poruszać się w pionowym kierunku nie tylko za pomocą płaszcza cylindra 12, poprzez czopy prowadzące 13, ślizgające się w prowadnicach wzdłużnych 15, ale także za pomocą tłoczyska 16, poprzez trzpienie nośne 21, osadzone w otworach wzdłużnych 20.

Podczas urabiania zespół drągów 7, przyłączony do przenośnika 9 poprzez wsunięcie tłoczyska przesuwnika 5 jest przesuwany względem spągnic 1 w kierunku do ściany.

Siłownik podnoszący 10 za pomocą pierścienia oporowego 14, poprzez czopy prowadzące 13 jest odciążony w prowadnicach wzdłużnych 15 od sił poprzecznych i ślizga się za pomocą kulistej podpory 11 na płaskiej części zespołu drągów 7. Podpora 11 jest utworzona przez wymienialny kołpak, ukształtowany jako część zużywająca się, osadzona na dolnej części płaszcza cylindra 12 i wykonana z mniej twardego materiału od zespołu drągów 7.

Na fig. 5 urządzenie podnoszące jest schematycznie przedstawione w czterech różnych położeniach wobec zespołu drągów 7.

W położeniu a, odpowiadającym fig. 3 spągnice 1 i pomiędzy nimi umieszczony zespół drągów 7 znajdują się na jednakowym poziomie. Tłoczysko 16 siłownika podnoszącego 10 jest wsunięte, a trzpienie nośne 21 znajdują się w górnym obszarze otworów wzdłużnych 20 kabłąka ciągnącego 18. Oba czopy prowadzące 13 cylindra 12 przylegają w najniższym położeniu w prowadnicach wzdłużnych 15 do nie pokazanych zderzaków.

W położeniu b zespół drągów 7 jest podniesiony powyżej spągnic 1, przy czym nie jest to położenie najwyższe. Siłownik podnoszący 10 z wsuniętym tłoczyskiem 16 został przesunięty do góry w prowadnicach wzdłużnych 15, a trzpienie nośne 21 w otworach wzdłużnych 20.

W położeniu c tłoczysko 16 jest wysunięte, przez co kabłąk ciągnący 18 znajduje się w najwyższym położeniu tak, że spągnice 1 są podniesione do poziomu zespołu drągów 7.

W położeniu d zespół drągów 7 jest obniżony, a siłownik podnoszący 10 czopami prowadzącymi 13 przylega do zderzaków w prowadnicach wzdłużnych 15 i nie wykonuje żadnego działania.

Claims (4)

1. Hydrauliczna obudowa krocząca, z dwoma równoległymi spągnicami, jako podporami dla stojaków podpierających stropnicę z przesuwnikiem, podpartym pomiędzy spągnicami na belce poprzecznej, którego wysuwalne tłoczysko jest od strony podsadzki zamocowane do zespołu drągów, który jest przeprowadzony pod cylindrem przesuwnika i od strony ściany przyłączony przegubowo do przenośnika ścianowego i z siłownikiem podnoszącym, opartym w wyprostowanym położeniu na zespole drągów, do podnoszenia spągnic podczas procesu kroczenia, znamienna tym, że siłownik podnoszący (10) jest umieszczony w bocznych prowadnicach (13,15) przestawialnie w wysokości wobec spągnic (11) i jest z nimi połączony poprzez kabłąk cięgłowy (18) w postaci U, który jest podparty współśrodkowo przez siłownik podnoszący (10).

2. Hydrauliczna obudowa według zastrz. 1, znamienna tym, że siłownik roboczy (10) za pomocą bocznych czopów prowadzących (13) na płaszczu cylindra (12) jest utrzymywany przesuwnie w wysokości w pionowych prowadnicach wzdłużnych (15) na przeciwległych bokach spągnic (1) i, że trzpienie nośne (21), zamocowane powyżej prowadnic wzdłużnych (15) od strony wewnętrznej spągnic (1) są osadzone w otworach wzdłużnych (20) na ramionach (19) kabłąka cięgowego (18), z obu stron płaszcza cylindra (12), skierowanych w stronę spągu.

3. Hydrauliczna obudowa według zastrz. 2, znamienna tym, że otwory wzdłużne (20) wkabłąku cięgowym (18) mają szerokość, odpowiadającą skokowi siłownika podnoszącego (10).

4. Hydrauliczna obudowa według zastrz. 3, znamienna tym, że siłownik podnoszący (10) jest umieszczony od strony ściany na belce poprzecznej (4).