PL184882B1

PL184882B1 - Koło z obręczą mającą gniazda nachylone na zewnątrz

Info

Publication number: PL184882B1
Application number: PL97352507A
Authority: PL
Inventors: Bapt┴Jean-Louis; Muhlhoff┴Olivier
Original assignee: Michelin & Cie
Priority date: 1996-05-15
Filing date: 1997-05-14
Publication date: 2003-01-31
Also published as: BR9703151A; KR970074025A; HU9700896D0; KR100446998B1; ES2176552T3; JP4215838B2; AU2080197A; HUP9700896A2; HU217047B; EP0807539B1; US6035913A; ATE219729T1; DE69713551D1; EP0807539A1; FR2748695A1; PL184859B1; DK0807539T3; HUP9700896A3; JPH1058905A; AU720620B2

Abstract

1 . Kolo z obrecza majaca gniazda nachylone na zewnatrz, skladajace sie z obreczy zaopatrzonej w pierwsze i drugie gniazdo obreczy, przy czym co najmniej pierwsze gniazdo obreczy ma tworzaca której zewnetrzny koniec jest na okregu o srednicy mniejszej od srednicy okregu, na któ- rym znajduje sie wewnetrzny koniec, przy czym pierwsze gniazdo obreczy jest przedluzone osiowo na zewnatrz przez wystep lub garb o niewielkiej wysokosci i takze osiowo do wewnatrz poprzez element w sporczy obreczy dla pierscie- nia podpierajacego bieznik, oraz z tarczy kola polaczonej od strony pierwszego gniazda obreczy z usytuowana promie- niowo scianka od wewnetrznej obreczy, znamienne tym, ze na najwiekszej czesci powierzchni calkowitej promieniowo usytuowanej wewnetrznej scianki obreczy kola (1), kazdy punkt tworzacej (10) scianki obreczy kola (1), zawarty miedzy punktem stycznosci (A) tworzacej (10) z odpowiednia tworzaca (20), usytuowana osiowo scianka wewnetrzna tarczy (2), a koncem (B) polozonym od strony drugiego gniazda obre- czy (13"), znajduje sie na okregu o srednicy (Dp ), co naj- mniej równej srednicy (DA) okregu, na którym znajduje sie punkt stycznosci (A) i co najwyzej równym srednicy (DB ) okregu, na którym znajduje sie koniec (B) obreczy kola (1) od strony wewnetrznej, czyli w kierunku pojazdu FIG 2 PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest koło z obręczą mającą gniazda nachylone na zewnątrz, składające się z tarczy koła oraz jednolitej obręczy montażowej dla opony, korzystnie o promieniowej osnowie zbrojeniowej. Koło to pozwala na tworzenie, awaryjnego zestawu tocznego przydatnego w jeździe przy nienormalnie obniżonym ciśnieniu w oponie, a nawet przy zerowym ciśnieniu w oponie w stosunku do ciśnienia normalnie stosowanego, zwanego ciśnieniem nominalnym pracy. Zestaw ten tworzą ponadto pierścień podparcia bieżnika i opona.

Główne trudności napotykane w przypadku jazdy z zerowym lub niskim ciśnieniem dotyczą ryzyka oddzielania się stopki opony od obręczy koła, a w szczególności oddzielania się stopki usytuowanej na stronie zewnętrznej opony zamontowanej na stronie zewnętrznej pojazdu. Proponowane i dobrze znane sposoby unikania takich sytuacji, a w szczególności oddzielania polegające na usytuowaniu osiowym występu lub garbu o małej wysokości wewnątrz gniazda zewnętrznego obręczy nie wydają się być w pełni satysfakcjonujące i prowadzą do zwiększenia trudności przy montażu i demontażu opon.

Francuskie zgłoszenie Nr 2 699 121 przedstawia jednolitą obręcz koła. Obręcz ta jest ograniczona osiowo przez dwie krawędzie obręczy, odległe na szerokość S obręczy. Obręcz zawiera, patrząc na przekrój poprzeczny - pierwsze gniazdo obręczy mające tworzącą, której zewnętrzny koniec jest na okręgu o średnicy mniejszej od średnicy okręgu na którym znajduje się wewnętrzny koniec. Gniazdo jest wówczas gniazdem pochylonym na zewnątrz i jest zwykle ograniczone na zewnątrz przez występ lub garb o niewielkiej wysokości. Drugie gniazdo obręczy mające tworzącą której wewnętrzny koniec jest, z jednej strony na okręgu o średnicy co najmniej równej średnicy okręgu na którym znajduje się wewnętrzny koniec tworzącej pierwszego gniazda obręczy i z drugiej strony na okręgu o średnicy większej od średnicy okręgu na którym znajduje się jego zewnętrzny koniec. Druga tworząca jest również osiowo przedłużona na zewnątrz przez występ i do wewnątrz przez kołnierz obręczy.

Zgodnie z różnicami średnic wzajemnych okręgów na których znajduj ą się usytuowane osiowo wewnętrzne końce dwóch gniazd obręczy, obręcz może być lub nie wyposażona w rowek montażowy, usytuowany korzystnie osiowo obok drugiego gniazda obręczy.

Głębokość rowka montażowego jak również nieprzekraczalne naprężenia pracy, narzucają, w przypadku wytwarzania koła ze stali i przy danym profilu, zmienne grubości metalu. Z analizy rozwiązań znanych ze stanu techniki wynika, że w prawie wszystkich możliwych przypadkach montażu opony na obręcze tego typu, przestrzeń pod rowkiem montażowym jest mocno zmniejszona w stosunku do wymiarów zewnętrznych promieniowo pod elementem wsporczym obręczy dla pierścienia podpierającego bieżnik.

Przedmiotem wynalazku jest koło z obręczą mającą gniazda nachylone na zewnątrz, składające się z obręczy zaopatrzonej w pierwsze i drugie gniazdo obręczy, przy czym co najmniej pierwsze gniazdo obręczy ma tworzącą, której zewnętrzny koniec jest na okręgu o średnicy mniejszej od średnicy okręgu, na którym znajduje się wewnętrzny koniec, przy czym pierwsze gniazdo obręczy jest przedłużone osiowo na zewnątrz przez występ lub garb o niewielkiej wysokości i także osiowo do wewnątrz poprzez element wsporczy obręczy dla pierścienia podpierającego bieżnik oraz z tarczy koła połączonej od strony pierwszego gniazda obręczy z usytuowaną promieniowo ścianką od wewnętrznej obręczy, charakteryzuje się tym, że na największej części powierzchni całkowitej promieniowo usytuowanej wewnętrznej ścianki obręczy koła, każdy punkt tworzącej ścianki obręczy, zawarty między punktem styczności tworzącej z odpowiednią tworzącą, usytuowaną osiowo ścianką wewnętrzną, tarczy i końcem położonym od strony drugiego gniazda obręczy, jest na okręgu o średnicy, co najmniej równej średnicy okręgu, na którym znajduje się punkt styczności i co najwyżej równym średnicy okręgu, na którym znajduje się koniec obręczy od strony wewnętrznej, czyli w kierunku pojazdu.

Ponadto największa część powierzchni całkowitej ścianki usytuowanej promieniowo od strony wewnętrznej obręczy stanowi co najmniej 70% tej powierzchni, a najkorzystniej całość tej powierzchni.

184 882

Przejście od średnicy co najmniej równej okręgowi do średnicy, na której znajduje się koniec obręczy od strony wewnętrznej, czyli w kierunku pojazdu jest wzrastające i ciągłe w kierunku osiowym od punktu styczności znajdującego się na obręczy koła do końca obręczy od strony wewnętrznej.

Drugie gniazdo obręczy ma tworzącą, której wewnętrzny koniec jest usytuowany, z jednej strony na okręgu o średnicy równej średnicy okręgu, na którym znajduje się usytuowany wewnętrzny koniec tworzącej pierwszego gniazda obręczy i z drugiej strony na okręgu o średnicy większej od średnicy okręgu, na którym znajduje się jego zewnętrzny koniec, a druga tworząca jest osiowo przedłużona na zewnątrz przez występ i osiowo do wewnątrz przez kołnierz obręczy.

Ponadto drugie gniazdo obręczy ma tworzącą, której wewnętrzny koniec jest usytuowany, z jednej strony na okręgu o średnicy większej od średnicy okręgu, na którym znajduje się wewnętrzny koniec tworzącej pierwszego gniazda obręczy i z drugiej strony na okręgu o średnicy większej od średnicy okręgu na którym znajduje się zewnętrzny koniec oraz wymieniona druga tworząca także osiowo przedłużona na zewnątrz przez występ i osiowo do wewnątrz przez tworzącą powierzchni o kształcie stożka ściętego zapewniającej połączenie między gniazdem i elementem wsporczym kołnierza obręczy, przy czym tworząca ścianki przebiegającej promieniowo od strony wewnętrznej obręczy ma profil w kształcie stożka ściętego od punktu, styczności między profilem i ścianką wewnętrzną tarczy, do punktu końcowego.

Koło zawiera na stronie wewnętrznej usytuowanej promieniowo cztery żebra, równoodległe obwodowo od siebie, i posiadające na swoich osiowo zewnętrznych krawędziach pogrubienia, przy czym wielkość tych pogrubień jest zależna od odległości punktów usytuowanych na krawędzi żebra i promieniowo przebiegającej tworzącej żebra, a ich odległość od osi obrotu zestawu tocznego jest mniejsza od odległości dzielącej punkt styczności z tworzącą ścianki wewnętrznej tarczy przebiegającej osiowo i promieniowo.

Przedmiot wynalazku zostanie uwidoczniony w przykładzie wykonania koła przeznaczonego do montażu opony o rozmiarze 185/60-14, na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematyczny przekrój południkowy koła, znanego ze stanu techniki, fig. 2 - schematyczny przekrój koła według wynalazku, fig. 3 - przekrój innego wykonania koła, a fig. 4 - przekrój południkowy koła pokazanego na fig. 3, którego strona promieniowo wewnętrzna zawiera cztery zebra poprzeczne.

Obręcz koła 1, pokazanego na fig. 2 przejmuje w dużej części właściwości obręczy 1 pokazanej na fig. 1, to znaczy obręcz z dwoma gniazdami obręczy 13' i 13 o równych średnicach i, których tworzące są nachylone na zewnątrz.

Gniazda obręczy 13', 13 są przedłużone osiowo na zewnątrz poprzez występy lub garby 15' i 15 o wysokości równej do 6 mm, co stanowi około 0,017 średnicy nominalnej Dj obręczy koła 1, która jest średnicą wspólną osiowo wewnętrznych końców dwóch gniazd obręczy 13' i 13. Pierwsze gniazdo obręczy 13' jest przedłużone osiowo do wnętrza przez element wsporczy 11, który na swoim drugim końcu ma ogranicznik położenia 16 pierścienia podpierającego przeznaczonego do zamontowania na tym elemencie wsporczym 11. Drugie gniazdo obręczy na przedłużeniu osiowym do wnętrza ma kołnierz obręczy 14, który wraz z ogranicznikiem położenia 16 określa rowek montażowy 12.

Jak pokazano na fig. 2, przejście zaworu 34 wychodzi na jedno z wybrań 30 elementu wsporczego 11, przy czym wybranie to jest połączone z rowkiem montażowym 12 przez żłobek 33 o małych wymiarach, pozwalający na przejście gazu napełniającego. To połączenie 33 między wybraniem 30 i rowkiem 12 ułatwia demontaż zmontowanego zespołu. Bez tego połączenia, podciśnienie, wywołane przez wypuszczenie gazu, wytwarza ścisły kontakt między pierścieniem podpierającym i żebrami ograniczającymi wybrania, stąd trudności w demontażu pierścienia i zespołu.

184 882

Tworząca 10 ścianki promieniowo wewnętrznej obręczy koła 1 jest styczna w punkcie A do ścianki osiowo i promieniowo wewnętrznej tarczy koła 2. Zgodnie z wynalazkiem, każdy punkt tworzącej 10, jak każdy punkt każdej tworzącej ścianki, całkowicie jednolitej w przedstawionym przypadku, umiejscowiony między punktem A styczności i jej zakończeniem B od strony drugiego gniazda obręczy 13, jest na okręgu o średnicy Dp, co najmniej równej średnicy D_A okręgu, na którym znajduje się punkt styczności A i co najwyżej równym średnicy D_b okręgu, na którym znajduje się koniec B, przy czym przejście od średnicy Da do średnicy D_b, większej od Da okręgu, na którym znajduje się punkt B odbywa się w sposób ciągły na największej części odległości osiowej oddzielającej punkt styczności A od końca B, jak pokazano na fig. 2. Dzięki temu unika się nagromadzania na kole obcych ciał oraz jest możliwe usuwanie na zewnątrz takich ciał. Usuwanie obcych ciał jest o tyle łatwiejsze i bardziej zupełne jak średnica ścianki wewnętrznej 10 w części usytuowanej promieniowo wzrasta w sposób ciągły poczynając od okręgu, na którym znajduje się punkt A do okręgu zawierającego punkt B, jak pokazano na fig. 3.

Obręcz koła pokazana na fig. 3 różni się zasadniczo od obręczy na fig. 2 ponieważ drugie gniazdo obręczy 13 ma średnicę większą od średnicy pierwszego gniazda 13', przy czym średnica gniazda obręczy jest z definicji średnicą osiowo wewnętrznego końca jego tworzącej, co pozwala usunąć rowek montażowy 12 i zastąpić go przez powierzchnię 36 połączenia w kształcie stożka ściętego między drugim gniazdem obręczy 13 i elementem wsporczym 11. Nadano w ten sposób tworzącej 10 ścianki usytuowanej promieniowo wewnętrznej obręczy koła 1 profil w kształcie stożka ściętego i jednolity od punktu A, styczności między tym profilem i ścianką wewnętrzną tarczy 2, do jej końca B, średnica ścianki 10 wzrasta w sposób ciągły i jednostajny od A do B. Każde żebro poprzeczne 31 ma na środku żłobek 311, pozwalający na przepływ gazu napełniającego między wybraniami.

Figura 4 przedstawia, w przekroju, odmianę obręczy koła, zawierającą na stronie wewnętrznej przebiegającej promieniowo cztery żebra 35, równoodległe obwodowo jedne od drugich i posiadające na swoich przebiegających osiowo zewnętrznych krawędziach pogrubienia 350, takie, że tworząca 351 o promieniowo usytuowanych wewnętrznych żebrach 35 ma, na krawędzi żebra, punkty odległe od osi obrotu zestawu tocznego o wielkość mniejszą od odległości dzielącej od tej samej osi punkt A styczności z tworzącą 20 ścianki przebiegającej osiowo i promieniowo wewnętrznej tarczy 2.

Koło, pokazane na jednej z figur od 1 do 4, pozwala ponadto, przy stałym rozmiarze opony, na zwiększenie objętości gazu napełniającego, co ma jako zaletę zmniejszenie prędkości z jaką opona, zamontowana na takim kole, traci swoje ciśnienie poprzez dyfuzyjność.

184 882

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 50 egz Cena 2,00 zi.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Koło z obręczą mającą gniazda nachylone na zewnątrz, składające się z obręczy zaopatrzonej w pierwsze i drugie gniazdo obręczy, przy czym co najmniej pierwsze gniazdo obręczy ma tworzącą której zewnętrzny koniec jest na okręgu o średnicy mniejszej od średnicy okręgu, na którym znajduje się wewnętrzny koniec, przy czym pierwsze gniazdo obręczy jest przedłużone osiowo na zewnątrz przez występ lub garb o niewielkiej wysokości i także osiowo do wewnątrz poprzez element wsporczy obręczy dla pierścienia podpierającego bieżnik, oraz z tarczy koła połączonej od strony pierwszego gniazda obręczy z usytuowaną promieniowo ścianką od wewnętrznej obręczy, znamienne tym, że na największej części powierzchni całkowitej promieniowo usytuowanej wewnętrznej ścianki obręczy koła (1), każdy punkt tworzącej (10) ścianki obręczy koła (1), zawarty między punktem styczności (A) tworzącej (10) z odpowiednią tworzącą (20), usytuowaną osiowo ścianką wewnętrzną tarczy (2), a końcem (B) położonym od strony drugiego gniazda obręczy (13), znajduje się na okręgu o średnicy (D_p), co najmniej równej średnicy (D_A) okręgu, na którym znajduje się punkt styczności (A) i co najwyżej równym średnicy (D_B) okręgu, na którym znajduje się koniec (B) obręczy koła (1) od strony wewnętrznej, czyli w kierunku pojazdu.
2. Koło według zastrz. 1, znamienne tym, że największa część powierzchni całkowitej ścianki usytuowanej promieniowo od strony wewnętrznej obręczy koła (1) stanowi co najmniej 70% tej powierzchni, a najkorzystniej całość tej powierzchni.
3. Koło według zastrz. 1, znamienne tym, że przejście od średnicy (Da), co najmniej równe okręgowi (D_B), do średnicy, na której znajduje się koniec (B) obręczy od strony wewnętrznej, czyli w kierunku pojazdu jest wzrastające i ciągłe w kierunku osiowym od punktu styczności (A) znajdującego się na obręczy koła do końca (B) obręczy.
4. Koło według zastrz. 1, znamienne tym, że drugie gniazdo obręczy (13) ma tworzącą, której wewnętrzny koniec jest usytuowany, z jednej strony na okręgu o średnicy równej średnicy okręgu, na którym znajduje się wewnętrzny koniec tworzącej pierwszego gniazda obręczy (13') i z drugiej strony na okręgu o średnicy większej od średnicy okręgu, na którym znajduje się jego zewnętrzny koniec, a druga tworząca jest osiowo przedłużona na zewnątrz przez występ (15) i osiowo do wewnątrz przez kołnierz obręczy (14).
5. Koło według zastrz. 1, znamienne tym, że drugie gniazdo obręczy (13) ma tworzącą której wewnętrzny koniec jest usytuowany, z jednej strony na okręgu o średnicy większej od średnicy okręgu, na którym znajduje się wewnętrzny koniec tworzącej pierwszego gniazda obręczy (13') i z drugiej strony na okręgu o średnicy większej od średnicy okręgu, na którym znajduje się zewnętrzny koniec oraz wymieniona druga tworząca także osiowo przedłużona na zewnątrz przez występ (15) i osiowo do wewnątrz przez tworzącą powierzchni o kształcie stożka ściętego (36), zapewniającej połączenie między gniazdem (13) i elementem wsporczym kołnierza obręczy (14), przy czym tworząca (10) ścianki przebiegającej promieniowo wewnętrznej obręczy koła (1) ma profil w kształcie stożka ściętego od punktu (A), styczności między profilem i ścianką wewnętrzną (20) tarczy (2), do końca (B).
6. Koło według zastrz. 1, znamienne tym, że zawiera na usytuowanej promieniowo stronie wewnętrznej (10) cztery żebra (35), równoodległe obwodowo od siebie i posiadające na swoich osiowo zewnętrznych krawędziach pogrubienia (350), przy czym wielkość tych pogrubień jest zależna od odległości punktów usytuowanych na krawędzi żebra (35) i promieniowo przebiegającej tworzącej (351) wewnętrznej żebra (35), a ich odległość od osi obrotu zestawu tocznego jest mniejsza od odległości dzielącej punkt (A) styczności z tworzącą (20) ścianki wewnętrznej tarczy (2) przebiegająca osiowo i promieniowo.

* * *

184 882