PL183256B1 - Wielofunkcyjna stacja telefonu ruchomego i sposób aktywizowania, w wielofunkcyjnej stacji telefonu ruchomego, układu przełączników radiowego zestawu nadawczo-odbiorczego - Google Patents

Abstract

1. Wielofunkcyjna stacja teiefonu ruchomego, zawieraja- c a uklad przelaczajacy do radiowego zestawu nadawczo - odbiorczego wyposazonego w mikrofon, glosnik i uklad nadawczo - odbiorczy do nadawania i odbioru sygnalów, przy czym radiowy zestaw nadawczo - odbiorczy jest dostosowany do selektywnego laczenia przynajmniej z zewnetrznym urza- dzeniem wejscia za posrednictwem wezla wejscia lub z zewnetrznym urzadzeniem wyjscia za posrednictwem wezla wyjscia, znamienna tym, ze jest zaopatrzona w aktywizowa- ny niezaleznie przelacznik odbioru (365A) laczacy i rozla- czajacy uklad nadawczo - odbiorczy (325, 330) z glosnikiem (350) oraz w aktywizowany niezaleznie przelacznik wyjscia (360), laczacy i rozlaczajacy uklad nadawczo - odbiorczy (325, 330) z zewnetrznym urzadzeniem wyjscia (320, 920, 1105) za posrednictwem wezla wyjscia (335), a takze w aktywizowany niezaleznie pierwszy przelacznik komuni- kacji lokalnej (375B), operacyjnie laczacy i rozlaczajacy mikrofon (345) z zewnetrznym urzadzeniem wyjscia (320, 920, 1105) za posrednictwem wezla wyjscia (335), oraz w aktywizowany niezaleznie przelacznik nadawania (370), operacyjnie laczacy i rozlaczajacy uklad nadawczo - odbior- czy (325, 330) z mikrofonem (345), a takze w aktywizowany niezaleznie przelacznik wejscia (355), operacyjnie laczacy i rozlaczajacy uklad nadawczo - odbiorczy (325, 330) z zewnetrznym urzadzeniem wejscia (320, 920, 1105) za posrednictwem wezla wejscia (340) oraz w aktywizowany niezaleznie drugi przelacznik komunikacji lokalnej (365B), laczacy i rozlaczajacy zewnetrzne urzadzenie wejscia (320, 920, 1105) z glosnikiem (350) za posrednictwem wezla wejscia (340). FIG. 3 PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest wielofunkcyjna stacja telefonu ruchomego i sposób aktywizowania, w wielofunkcyjnej stacji telefonu ruchomego, układu przełączników radiowego zestawu nadawczo - odbiorczego. Wynalazek jest związany z systemami komunikacyjnymi. Niniejsze zgłoszenie należy do dziedziny rozwiązań, do których szczegółowo odnoszą się następujące dokumenty: amerykańskie zgłoszenie patentowe o numerze 08/476 504, zatytułowane „MODULAR UNIT HEADSET’’, zarejestrowane 7 czerwca 1995 (numer sprawy 27946-00098; wynalazcy: Nils Rutger Rydbeck i Per Stein); amerykańskie zgłoszenie patentowe, numer seryjny 08/471 606, zatytułowane „ELECTRONIC EQUIPMENT AUDIO SYSTEM”, zarejestrowane 6 czerwca 1995 (numer sprawy 27946-00085); amerykańskie zgłoszenie patentowe, numer seryjny 08/577 086, zatytułowane „IDENTIFICATION OFMOBILE CALLS WITHIN A MOBILE TELEPHONE SYSTEM”, zarejestrowane 22 grudnia 1995 (numer sprawy 27943-00033; wynalazca: Erie Valentine); amerykańskie zgłoszenie patentowe, numer seryjny 08/353 966, zatytułowane „MODULAR RADIO COMMUNICATIONS SYSTEM”, zarejestrowane 12 grudnia 1994 (numer sprawy 27946-00070; wynalazca: Per Stein). Idea amerykańskiego zgłoszenia patentowego zatytułowanego „AN INTEGRATED LOCAL COMMUNICATION SYSTEM”, złożonego równolegle z niniejszym i do którego odsyła się w tym dokumencie i które opisuje przy tym między innymi bezprzewodowy zestaw słuchawkowy, łączący się bezprzewodowo ze stacją telefonu ruchomego zaopatrzoną w jednostkę lokalnego łącza, zawarta jest w niniejszym opisie.

Ostatni okres przyniósł wiele rozwiązań w dziedzinie telekomunikacji bezprzewodowej, co z kolei pozwoliło na uzyskanie szeregu nowych produktów i zapewnienie nowych usług. W dziedzinie telefonii komórkowej nowe usługi obejmują tak prywatne, dostępne abonentom prywatnej sieci w domu i w biurze, jak i publiczne, dostępne abonentom dzięki publicznej sieci telefonii komórkowej. Zarówno usługi prywatne jak i publiczne opierać się mogą o sieć telefonii komórkowej, zaś dzięki tak zwanemu 'roamingowi' abonenci korzystać mogą z usług różnych stacji systemów prywatnych i publicznych.

Prywatne usługi telefonii komórkowej są zazwyczaj świadczone przez prywatną sieć telefonii komórkowej posiadającą własny standard systemu telefonii bezprzewodowej, przykładowo CT-2 (Cordless Telephone Standard 2). Prywatne systemy telefoniczne mogą stanowić niezależną sieć lub też mogą być połączone z inną siecią telefoniczną.

Natomiast publiczne usługi telefonii komórkowej są świadczone w sieci telefonii komórkowej wykorzystującej jeden z powszechnie stosowanych standardów, takich jak AMPS (Advanced Mobile Phone Service), System Standard, PCS (Persona! Communications System) lub GSM (Global System for Mobile Communication Standard).

Nowe rozwiązania pojawiły się również w dziedzinie produktów telefonii bezprzewodowej. Od pewnego czasu znane są już systemy komunikacji telefonii bezprzewodowej połą

183 256 czone z tak zwaną publiczną siecią telefonii komutowanej PSTN (public switching telephone system). Telefony bezprzewodowe wykorzystują przenośną jednostkę telefoniczną, która łączy się ze stacją bazową dzięki zastosowaniu pary zestawów nadawczo - odbiorczych fal radiowych w przenośnej jednostce i stacji bazowej. Do rozmowy dochodzi poprzez przesyłanie sygnału wybierania numeru i sygnałów głosowych z nadajnika w przenośnej jednostce do odbiornika w stacji bazowej, a następnie w tradycyjny sposób za pośrednictwem linii PSTN. Podobnie przy odbieraniu telefonu, sygnały głosowe przesyłane są z nadajnika w stacji bazowej do odbiornika w przenośnej jednostce.

Chociaż zastosowanie telefonów bezprzewodowych jest wygodne ze względu na brak kabla uniemożliwiającego swobodne przemieszczanie się, wymagają one, podobnie jak tradycyjne telefony przewodowe, trzymania przenośnej jednostki w ręce. Podjęte ostatnio próby w celu usunięcia ograniczeń, z jakimi zetknąć się można przy obsłudze tradycyjnych telefonów bezprzewodowych, zakończyły się stworzeniem zestawu słuchawkowego, który nie przeszkadza w wykonywaniu innych czynności obiema rękami. Zgodnie z amerykańskim opisem patentowym 4 882 745 należącym do Silvera „bezprzewodowy telefoniczny zestaw słuchawkowy” obejmuje jedną tylko słuchawkę zakrywającą ucho, podczas gdy drugie pozostaje odkryte. Inne urządzenie opisane zostało w amerykańskim opisie patentowym 4 741 030 (wynalazca: Wilson), w przypadku którego bezprzewodowy zestaw słuchawkowy zaopatrzony jest w niezbędne klawisze w pobliżu mikrofonu, dzięki czemu są one widoczne dla użytkownika. Podobnie jak w przypadku rozwiązania Silvera, rozwiązanie Wilsona nie wykorzystuje dwóch słuchawek i regulatora głośności, który poprawiałby jakość dźwięku, nie dopuszczając hałasów z zewnątrz. Kolejny bezprzewodowy zestaw słuchawkowy wykorzystujący tylko jedną słuchawkę przedstawiony został w amerykańskim opisie patentu 4 484 029, należącego do Kennedyego.

Konkurencyjne rozwiązanie dla wspomnianych powyżej bezprzewodowych zestawów słuchawkowych przedstawiono w amerykańskim opisie patentowym 5 113 428, gdzie przenośna jednostka jest umieszczona w zestawie słuchawkowym, zaopatrzonym we własny system klawiszy, przycisków kontrolnych, akumulator, zestaw nadawczo - odbiorczy i dwie słuchawki z regulacją głośności.

Zgłoszenie patentowe, zatytułowane „ MODULKAR UNIT HEADSET”, do którego odsyłano powyżej, opisuje zintegrowany system, w przypadku którego macierzysty system elektroniczny połączony z systemem PSTN komunikuje się z zestawem słuchawkowym zarówno w systemie bezprzewodowym, jak i przewodowym dzięki zastosowaniu modułowej jednostki przyłączonej do niego. W innym zgłoszeniu patentowym, do jakiego odsyłano powyżej, zatytułowanym „ELECTRONIC EQUIPMENTAUDIO SYSTEM”, opisano port modułowy wyposażony w łącznik modułowy mogący się komunikować z mikrofonem w systemie bezprzewodowym i przewodowym.

Widać zatem wyraźnie, że przedstawione udoskonalenia zmierzają ku zwiększonemu współdziałaniu i modułowej integracji szeregu urządzeń, co przyczyniać się ma do wygody obsługi. I tak przykładowo korzystne byłoby zastosowanie stacji telefonu ruchomego wyposażonej w jednostkę modułową mogącą się komunikować z bazową stacją telefonu bezprzewodowego, dzięki czemu stanowić by ona mogła przedłużenie telefonu bezprzewodowego. To z kolei dawałoby możliwość komunikowania się na większym terenie. Korzystne byłyby też zastosowanie bezprzewodowego zestawu słuchawkowego, mogącego się komunikować z wykorzystaniem jednego protokołu zarówno ze stacją telefonu ruchomego jak i bazową stacją telefonu bezprzewodowego. Dzięki takiemu systemowi operator obsługiwać może rozmaite urządzenia telekomunikacyjne, nie musząc przy tym wymieniać różnych jednostek modułowych. Istotnym usprawnieniem byłoby ponadto zintegrowanie elektronicznego terminalu danych, zdolnego do nadawania i odbioru sygnałów dźwiękowych, z lokalnym systemem komunikacyjnym (local area communication system, w skrócie LACS), co dodatkowo zwiększyłoby użyteczność terminalu. Oczywiste jest, że terminal taki stanowić może komputer multimedialny, który z kolei może być urządzeniem niezależnym lub też połączonym z lokalną siecią (Local Area NetWork, w skrócie LAN), pager lub podręczny notes elektroniczny. Korzystne byłoby też zintegrowanie z LACS typowej automatycznej sekretarki, umożliwiającej odtwa

183 256 rzanie sygnału powitania, nagranej wiadomości, a także nagrywania jej. W zgłoszeniu patentowym zatytułowanym „ANINTEGRATED LOCAL COMMUNICATION SYSTEM, do którego odsyła się w tym dokumencie, opisuje się w szczegółach wspomniany elektroniczny terminal danych i inne urządzenia komunikacyjne integrowane z LACS.

Co więcej, korzystanie ze stacji telefonu ruchomego w trakcie jazdy samochodem zostanie usprawnione, jeśli odebrany sygnał dźwiękowy zostanie przesłany do zewnętrznego odbiornika, takiego jak samochodowy zestaw głośników. Znaczącym ułatwieniem byłoby też zastosowanie automatycznej sekretarki w połączeniu ze stacją telefonu ruchomego.

Chociaż wyraźnie widać korzyści płynące z zastosowania wielofunkcyjnej stacji telefonu ruchomego (MMTS - Multifunction Mobile Telephone Station), wykorzystywane obecnie stacje nie są wyposażone w niezbędne łącza umożliwiające realizację przedstawionych rozwiązań. Stosowane obecnie stacje telefonu ruchomego działające w jednym trybie, odbierające i nadające sygnały z wykorzystaniem pojedynczego protokołu, przykładowo GSM, są wyposażone w ścieżkę odbioru i ścieżkę nadawania, przy czym ścieżka odbioru kończy się w wewnętrznej słuchawce, zaś ścieżka nadawania jest połączona z wewnętrznym mikrofonem. Funkcjonalność usprawnić by można poprzez selektywne skierowanie przybywającego sygnału do zewnętrznego odbiornika, przykładowo samochodowego zestawu głośników. Można też utworzyć selektywne połączenie między ścieżką nadawania stacji telefonu ruchomego a zewnętrznym nadajnikiem. Przełączniki pasma podstawowego wewnątrz stacji telefonu ruchomego kontrolują ścieżkę sygnałów. I tak przełączniki te ustawić można w taki sposób, by wykorzystywać albo wewnętrzną słuchawkę i mikrofon albo zewnętrzne urządzenie, takie jak nie wymagająca obsługi ręcznej jednostka, przy użyciu odpowiedniego lokalnego łącza. I tak przykładowo zgłoszenie patentowe zatytułowane „AN INTEGRATED LOCAL COMMUNICATIONSYSTEM, wniesione równolegle z niniejszym i do którego odsyła się w tym dokumencie, opisuje między innymi bezprzewodowy zestaw słuchawkowy łączący się bezprzewodowo ze stacją telefonu ruchomego zaopatrzoną w jednostkę lokalnego łącza, również opisaną w owym dokumencie.

Stosowane obecnie stacje telefonów komórkowych mogą pracować w dwóch trybach, przykładowo PCS/AMPS, lub też w dwóch pasmach, przykładowo GSM900/GSM1800, lub też wykorzystywać dowolną ich kombinację. Wówczas umieszcza się razem dwa lub więcej zestawów nadawczo - odbiorczych, przy czym w danym momencie działa jeden z nich, odpowiedzialny za komunikowanie w określonym protokole. I tak przykładowo stacja telefonu komórkowego wyposażona być może w jeden zestaw nadawczo - odbiorczy GSM i jeden zestaw nadawczo - odbiorczy DECT. Telefon przestawić można na dowolny tryb wykorzystując przełącznik, którego pracą kierować może określony program lub sam użytkownik. Stacjom pracującym na wielu pasmach i w wielu trybach zapewnić można możliwość łączenia się z urządzeniami zewnętrznymi.

Widać wyraźnie, że schematy przełączania pasma podstawowego stosowanych obecnie stacji telefonów komórkowych pozwalają na kierowanie sygnałów nie pochodzących z lokalnej sieci między stacją a selektywnie przyłączonym do niej zewnętrznym urządzeniem w systemie nadrzędny-podrzędny. Funkcjonalność stacji telefonów komórkowych zwiększyć jeszcze można, o ile przełączniki pasma podstawowego, znajdujące się wewnątrz niej, dają możliwość selektywnego i niezależnego łączenia mikrofonu stacji i słuchawki z zewnętrznym urządzeniem wyjścia i zewnętrznym urządzeniem wejścia. W wyniku tego mikrofon wysyła sygnały do zewnętrznego urządzenia wyjściowego poprzez węzeł wyjściowy zaopatrzony w stację, zaś słuchawka odbiera sygnały z zewnętrznego urządzenia wejściowego za pośrednictwem zewnętrznego węzła wejściowego również zaopatrzonego w stację. Stacja ta nie jest połączona z siecią o nielokalnym zakresie. Co więcej, zewnętrzne urządzenie wejścia i zewnętrzne urządzenie wyjścia mogą być umieszczone razem w jednym urządzeniu. W dalszej części ten rodzaj komunikowania nie w sieci pomiędzy stacją telefonów ruchomych a samym urządzeniem określany będzie mianem komunikacji lokalnej, zaś urządzenie - urządzeniem lokalnym. Widać ponadto wyraźnie, że korzystne jest zaopatrzenie stacji telefonu ruchomego w parę węzłów wejście-wyjście, co zostało opisane powyżej. Jest ona w stanie selektywnie kierować sygnały nie pochodzące z sieci lokalnej do zewnętrznych urządzeń (dalej używać się

183 256 będzie określenia „tryb urządzenia zewnętrznego”, czyli „external device modę”, w skrócie „EDM”) i selektywne łączyć się z tymi urządzeniami w komunikacji lokalnej (dalej używać się będzie określenia „tryb urządzenia lokalnego”, czyli „local device modę”, w skrócie „LDM”), co zostało opisane powyżej, za pośrednictwem tej samej pary węzłów wejściewyjście. Wykorzystanie tej samej pary węzłów wejście-wyjście dla komunikacji EDM i LDM pozwala na zastosowanie jednego środka komunikacji. Schematy przełączania pasma podstawowego w stosowanych obecnie stacjach telefonów komórkowych nie pozwalają na łączenie wielu urządzeń z wykorzystaniem typowej pary węzłów wejście-wyjście, gdzie pojedyncza stacja z układem nadawczo - odbiorczym może być selektywnie łączona w różnych trybach z zewnętrznym urządzeniem z wykorzystaniem jednego środka komunikacji.

Wielofunkcyjna stacja telefonu ruchomego, zawierająca układ przełączający do radiowego zestawu nadawczo - odbiorczego wyposażonego w mikrofon, głośnik i układ nadawczo - odbiorczy do nadawania i odbioru sygnałów, przy czym radiowy zestaw nadawczo - odbiorczy jest dostosowany do selektywnego łączenia przynajmniej z zewnętrznym urządzeniem wejścia za pośrednictwem węzła wejścia lub z zewnętrznym urządzeniem wyjścia za pośrednictwem węzła wyjścia, według wynalazku wyróżnia się tym, że jest zaopatrzona w aktywizowany niezależnie przełącznik odbioru, łączący i rozłączający układ nadawczo - odbiorczy z głośnikiem oraz w aktywizowany niezależnie przełącznik wyjścia, łączący i rozłączający układ nadawczo - odbiorczy z zewnętrznym urządzeniem wyjścia za pośrednictwem węzła wyjścia, a także w aktywizowany niezależnie pierwszy przełącznik komunikacji lokalnej, operacyjnie łączący i rozłączający mikrofon z zewnętrznym urządzeniem wyjścia za pośrednictwem węzła wyjścia oraz w aktywizowany niezależnie przełącznik nadawania, operacyjnie łączący i rozłączający układ nadawczo - odbiorczy z mikrofonem, a także w aktywizowany niezależnie przełącznik wejścia, operacyjnie łączący i rozłączający układ nadawczo - odbiorczy z zewnętrznym urządzeniem wejścia za pośrednictwem węzła wejścia oraz w aktywizowany niezależnie drugi przełącznik komunikacji lokalnej, łączący i rozłączający zewnętrzne urządzenie wejścia z głośnikiem za pośrednictwem węzła wejścia.

W korzystnym rozwiązaniu zewnętrzne urządzenie wyjścia i zewnętrzne urządzenie wejścia są umieszczone w zestawie słuchawkowym zaopatrzonym w mikrofon.

Alternatywnie, zewnętrzne urządzenie wyjścia i zewnętrzne urządzenie wejścia są korzystnie umieszczone w urządzeniu interfejsu telefonu radiowego.

W innym, korzystnym rozwiązaniu zewnętrzne urządzenie wyjścia i zewnętrzne urządzenie wejścia są umieszczone w telefonie przewodowym.

W jeszcze innym, korzystnym rozwiązaniu zewnętrzne urządzenie wyjścia i zewnętrzne urządzenie wejścia są umieszczone w elektronicznym terminalu danych, selektywnie skojarzonym z siecią.

Alternatywnie, zewnętrzne urządzenie wyjścia i zewnętrzne urządzenie wejścia są korzystnie umieszczone w automatycznej sekretarce.

Korzystnie, zewnętrzne urządzenie wyjścia i zewnętrzne urządzenie wejścia są umieszczone w zespole głośników, zaopatrzonym w mikrofon.

Wielofunkcyjna stacja telefonu ruchomego, zawierająca układ przełączający umieszczony w obudowie i współpracujący z publiczną siecią telefonii ruchomej, przy czym stacja jest dostosowana do selektywnego łączenia przynajmniej z zewnętrznym urządzeniem wejścia za pośrednictwem węzła wejścia lub z zewnętrznym urządzeniem wyjścia za pośrednictwem węzła wyjścia, według wynalazku wyróżnia się tym, że zawiera odbiornik do odbioru nadchodzących sygnałów komunikacji nielokalnej, nadajnik do nadawania wychodzących sygnałów komunikacji nielokalnej, mikrofon, dostosowany do operacyjnego łączenia rozłączania z nadajnikiem, głośnik/słuchawki dostosowany do operacyjnego łączenia rozłączania z odbiornikiem, pierwszy element przełączający, selektywnie i niezależnie tworzący pierwsze połączenie między zewnętrznym urządzeniem wyjścia, a przynajmniej mikrofonem lub odbiornikiem, i drugi element przełączający, operacyjnie niezależny od pierwszego elementu przełączającego, selektywnie i niezależnie tworzący drugie połączenie między zewnętrznym urządzeniem wejścia, a przynajmniej głośnikiem lub nadajnikiem.

183 256

Odbiornik jest korzystnie połączony z głośnikiem poprzez ścieżkę odbioru, a nadajnik jest korzystnie połączony z mikrofonem poprzez ścieżkę nadawania.

Wielofunkcyjna stacja jest korzystnie zaopatrzona w pierwszy element przełączający, łączący odbiornik z zewnętrznym urządzeniem wyjścia za pośrednictwem węzła wejścia oraz w drugi element przełączający, łączący zewnętrzne urządzenie wejścia z nadajnikiem za pośrednictwem węzła wejścia.

W korzystnym rozwiązaniu wielofunkcyjna stacja jest zaopatrzona w pierwszy element przełączający, łączący mikrofon z zewnętrznym urządzeniem wyjścia za pośrednictwem węzła wyjścia oraz w dnigi element przełączający, łączący zewnętrzne urządzenie wejścia z głośnikiem za pośrednictwem węzła wejścia.

Korzystnie, zewnętrzne urządzenie wyjścia i zewnętrzne urządzenie wejścia są umieszczone w zestawie słuchawkowym zaopatrzonym w mikrofon, przy czym stacja jest zaopatrzona w pierwszy element przełączający, łączący odbiornik z zewnętrznym urządzeniem wyjścia za pośrednictwem węzła wyjścia oraz w drugi element przełączający, łączący zewnętrzne urządzenie wejścia z nadajnikiem za pośrednictwem węzła wejścia.

Alternatywnie, zewnętrzne urządzenie wejścia i zewnętrzne urządzenie wyjścia są korzystnie umieszczone w radiowym urządzeniu łączącym, przy czym stacja jest zaopatrzona w pierwszy element przełączający, łączący mikrofon z zewnętrznym urządzeniem wyjścia oraz w drugi element przełączający, łączący zewnętrzne urządzenie wejścia z głośnikiem.

W innym, korzystnym rozwiązaniu zewnętrzne urządzenie wejścia i zewnętrzne urządzenie wyjścia są umieszczone w telefonie przewodowym, przy czym stacja jest zaopatrzona w pierwszy element przełączający, łączący mikrofon z zewnętrznym urządzeniem wyjścia oraz w drugi element przełączający, łączący zewnętrzne urządzenie wejścia z głośnikiem.

W jeszcze innym, korzystnym rozwiązaniu zewnętrzne urządzenie wejścia i zewnętrzne urządzenie wyjścia są umieszczone w elektronicznym terminalu danych, selektywnie skojarzonym z siecią, przy czym stacja jest zaopatrzona w pierwszy element przełączający, łączący mikrofon z zewnętrznym urządzeniem wyjścia oraz w drugi element przełączający, łączący zewnętrzne urządzenie wejścia z głośnikiem.

Alternatywnie, zewnętrzne urządzenie wejścia i zewnętrzne urządzenie wyjścia są korzystnie umieszczone w automatycznej sekretarce, przy czym stacja jest zaopatrzona w pierwszy element przełączający, łączący mikrofon z zewnętrznym urządzeniem wyjścia oraz w drugi element przełączający, łączący zewnętrzne urządzenie wejścia z głośnikiem.

Korzystnie, zewnętrzne urządzenie wejścia i zewnętrzne urządzenie wyjścia są umieszczone w automatycznej sekretarce, przy czym stacja jest zaopatrzona w pierwszy element przełączający, łączący odbiornik z zewnętrznym urządzeniem wyjścia oraz w drugi element przełączający, łączący zewnętrzne urządzenie wejścia z nadajnikiem.

W korzystnym rozwiązaniu zewnętrzne urządzenie wejścia i zewnętrzne urządzenie wyjścia są umieszczone w zestawie głośników wyposażonym w mikrofon, przy czym stacja jest zaopatrzona w pierwszy element przełączający, łączący odbiornik z zewnętrznym urządzeniem wyjścia oraz w drugi element przełączający, łączący zewnętrzne urządzenie wejścia z nadajnikiem. Korzystnie, środek do pierwszego połączenia stanowi przynajmniej jeden spośród fal radiowych, fal podczerwonych, środka magnetycznego, fal elektromagnetycznych, mikrofal, fal optycznych i linii przewodowej, a środek do drugiego połączenia stanowi korzystnie przynajmniej jeden spośród fal radiowych, fal podczerwonych, środka magnetycznego, fal elektromagnetycznych, mikrofal, fal optycznych i linii przewodowej.

Pierwszy element przełączający korzystnie zawiera przynajmniej jeden przełącznik, dostosowany do operacyjnego sprzęgania zewnętrznego urządzenia wyjścia na przemian z odbiornikiem i mikrofonem.

Pierwszy element przełączający korzystnie zawiera ponadto niezależnie aktywizowany pierwszy lokalny przełącznik, operacyjnie łączący mikrofon z zewnętrznym urządzeniem wyjścia, oraz niezależnie aktywizowany pierwszy nielokalny przełącznik, operacyjnie łączący zewnętrzne urządzenie wyjścia z odbiornikiem.

183 256

Drugi element ponadto korzystnie zawiera przynajmniej jeden niezależnie aktywizowany przełącznik, łączący operacyjnie zewnętrzne urządzenie wejścia na przemian z głośnikiem i nadajnikiem.

Korzystnie, drugi element przełączający zawiera ponadto niezależnie aktywizowany drugi przełącznik, operacyjnie łączący i rozłączający głośnik z zewnętrznym urządzeniem wejścia, oraz niezależnie aktywizowany nie lokalny przełącznik, operacyjnie łączący i rozłączający zewnętrzne urządzenie wejścia z nadajnikiem.

Wielofunkcyjna stacja korzystnie zawiera przełącznik dźwięku pobocznego, operacyjnie łączący i rozłączający głośnik z mikrofonem.

Pierwsze połączenie stanowi korzystnie lokalny nadajnik dostosowany do nadawania sygnałów pochodzących przynajmniej z mikrofonu lub z odbiornika, zaś drugie połączenie korzystnie stanowi lokalny odbiornik do odbioru sygnałów nadawanych za pośrednictwem węzła wejścia.

Wielofunkcyjna stacja ponadto korzystnie zawiera, lokalną jednostkę łączącą, zaopatrzoną w lokalny nadajnik i lokalny odbiornik, operacyjnie połączoną z mikrofonem i z głośnikiem. Pierwsze połączenie korzystnie obejmuje węzeł wyjścia, zaś drugie połączenie korzystnie obejmuje węzeł wejścia.

Sposób aktywizowania, w wielofunkcyjnej stacji telefonu ruchomego, układu przełączników radiowego zestawu nadawczo - odbiorczego, wyposażonego w mikrofon, głośnik i układy do nadawania i odbioru sygnałów, który to zestaw nadawczo - odbiorczy zasila się i łączy selektywnie z zewnętrznym urządzeniem wyposażonym w zewnętrzny odbiornik i zewnętrzny nadajnik, według wynalazku wyróżnia się tym, że w kolejnych etapach określa się, czy radiowy zestaw nadawczo - odbiorczy znajduje się w geograficznym zasięgu łączności z zewnętrznym urządzeniem, niezależnie aktywizuje się pierwszy element przełączający po podjęciu decyzji o połączeniu mikrofonu z zewnętrznym odbiornikiem i przekazuje się sygnały generowane przez mikrofon do zewnętrznego odbiornika, niezależnie aktywizuje się drugi element przełączający po podjęciu decyzji o połączeniu głośnika z zewnętrznym nadajnikiem i przekazuje się sygnały generowane przez zewnętrzny nadajnik do głośnika, przy czym aktywizacje pierwszego i drugiego elementu przełączającego przeprowadza się niezależnie od siebie.

Sposób aktywizowania, w wielofunkcyjnej stacji telefonu ruchomego, układu przełączników radiowego zestawu nadawczo - odbiorczego, wyposażonego w mikrofon, głośnik i układy do nadawania i odbioru sygnałów, który to zestaw nadawczo - odbiorczy zasila się i łączy selektywnie z zewnętrznym urządzeniem wyposażonym w zewnętrzny odbiornik i zewnętrzny nadajnik, według wynalazku wyróżnia się tym, że w kolejnych etapach określa się, czy radiowy zestaw nadawczo - odbiorczy znajduje się w geograficznym zasięgu łączności z zewnętrznym urządzeniem, niezależnie aktywizuje się pierwszy element przełączający po podjęciu decyzji o połączeniu układu nadawczo - odbiorczego z zewnętrznym odbiornikiem i kieruje się sygnały z układu nadawczo - odbiorczego do zewnętrznego odbiornika, niezależnie aktywizuje się drugi element przełączający po podjęciu decyzji o połączeniu układu nadawczo - odbiorczego z zewnętrznym nadajnikiem i przekazuje się sygnały generowane przez zewnętrzny nadajnik do układu nadawczo - odbiorczego, przy czym aktywizacje pierwszego i drugiego elementu przełączającego przeprowadza się niezależnie od siebie.

Stacja telefonu ruchomego według wynalazku jest połączona z przynajmniej jedną publiczną siecią telefonii komórkowej (Public Land Mobile NetWork, w skrócie PLMN), i obejmuje nadajnik i odbiornik do odbioru i nadawania sygnałów innych niż lokalne za pośrednictwem PLMN, słuchawkę, w której umieszczony jest głośnik, która to słuchawka łączy się z odbiornikiem, oraz mikrofon łączący się nadajnikiem. Stacja telefonu ruchomego obejmuje ponadto układ przełączników, dzięki którym jest zdolna do zewnętrznej komunikacji za pośrednictwem pary węzłów wejście-wyjście z zewnętrznym urządzeniem, do którego kieruje sygnały komunikacji nielokalnej. Komunikacja ta odbywa się poprzez selektywną zmianę ustawienia pierwszej podgrupy przełączników pasma podstawowego. Aktywacja pierwszej podgrupy przełączników pasma podstawowego oraz aktywacja drugiej podgrupy przełączników pasma podstawowego w odpowiedniej kombinacji pozwala na pracę stacji telefonu ru

183 256 chomego w trybie komunikacji wielostronnej. Użytkownik urządzenia nie wymagającego ręcznej obsługi porozumiewać się może z użytkownikiem stacji i jego siecią za pośrednictwem PLMN. Oznacza to, że każda z tych trzech stron może rozmawiać i słuchać dowolnej z pozostałych. Urządzenie nie wymagające ręcznej obsługi stanowi tu urządzenie lokalne, podczas gdy pomiędzy stacją a urządzeniem tym istnieje lokalne połączenie. Urządzenie to stanowić też może zewnętrzne urządzenie, gdy między siecią a urządzeniem tym za pośrednictwem stacji utworzona zostanie ścieżka komunikacji nielokalnej (włączając połączenie komunikacji zewnętrznej między stacją a urządzeniem) w systemie nadrzędny - podrzędny. W przypadku obu aspektów opisanych powyżej, do połączenia między stacją a urządzeniem nie wymagającym ręcznej obsługi dochodzi za pośrednictwem tej samej pary węzłów wejściewyjście, zapewnionych wraz ze stacją z wykorzystaniem określonego środka. Zgodnie z tym zarówno sygnały komunikacji zewnętrznej, jak i sygnały komunikacji lokalnej przesyłane być mogą z wykorzystaniem jednego protokołu korzystającego z tego samego środka komunikacji.

Zgodnie z preferowanym przykładowym rozwiązaniem niniejszego wynalazku, urządzenie zewnętrzne i urządzenie lokalne obejmują szereg urządzeń komunikacyjnych, z których przynajmniej jedno może być połączone z zewnętrzną lub nielokalną siecią komunikacji. Użytkownik urządzenia komunikacyjnego, czy to w ustawieniu EDM, czy LDM, określany będzie poniżej mianem „użytkownika dodatkowego”. Ów szereg urządzeń komunikacyjnych obejmuje, lecz zarazem nie jest to zamknięta listą elektroniczny terminal danych, taki jak komputer zdolny do odbierania i nadawania sygnałów dźwiękowych, połączony selektywnie z lokalną siecią (LAN) lub siecią o szerokim zasięgu (Wide Area NetWork, w skrócie WAN); pager; podręczny notes elektroniczny; urządzenie łączące sieć z telefonem połączone z PSTN; urządzenie do komunikowania nie wymagające ręcznej obsługi, takie jak bezprzewodowy zestaw słuchawkowy; system głośników wraz z mikrofonem i automatyczną sekretarką. Komputer stanowić może ponadto komputer multimedialny wykorzystujący interfejs graficzny, wizyjny i dźwiękowy. Urządzenie łączące telefon z siecią połączone z PSIN, może z kolei stanowić domowa stacja bazową stacja bazowa telefonu bezprzewodowego lub telefon przewodowy.

Sygnały komunikacji nielokalnej, lokalnej lub zewnętrznej mogą mieć postać analogową lub cyfrową i modulowane być zgodnie ze znanymi sposobami. Sygnały te stanowić mogą dźwięki, wizja lub dane, względnie ich kombinacja.

Wielofunkcyjna stacja telefonu ruchomego (multifunctional mobile station, w skrócie MMS) według wynalazku, jest połączona z przynajmniej jedną siecią PLMN. MMS stanowi bezprzewodowy zestaw słuchawkowy umożliwiający dzwonienie i odbieranie telefonów przez PSIN. Bezprzewodowy zestaw słuchawkowy może pracować jako bezprzewodowe przedłużenie MMS. Rozwiązanie daje możliwość selektywnego kierowania sygnałów telefonii ruchomej z MMS do samochodowego zestawu głośników zawierającego mikrofon i zapewnia połączenie między MMS a automatyczną sekretarką a ponadto między MMS a komputerem multimedialnym. Możliwe jest również połączenie między MMS, a elektronicznym terminalem danych, jaki opisano przykładowo powyżej.

Przedmiot wynalazku został objaśniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia połączenie pewnej liczby publicznych sieci telefonii ruchomej (PLMN) z publiczną siecią telefonii komutowanej (PSTN), fig. 2 - schemat blokowy PLMN, fig. 3 schemat blokowy stacji telefonu ruchomego pracującej w jednym trybie, której przełączniki pasma podstawowego pozwalają na zewnętrzne zastosowanią fig. 4 - schemat blokowy stacji telefonu ruchomego pracującej w dwóch trybach, której przełączniki pasma podstawowego pozwalają na zewnętrzne zastosowania, fig. 5 - schemat blokowy preferowanego rozwiązania niniejszego wynalazku ze skrośnymi przełącznikami pasma podstawowego, fig. 6 - schemat blokowy jednego aspektu preferowanego rozwiązania niniejszego wynalazku, fig. 7 - schemat blokowy kolejnego aspektu preferowanego rozwiązania niniejszego wynalazku, fig. 8 - schemat blokowy kolejnego aspektu preferowanego rozwiązania niniejszego wynalazku, fig. 9 schemat blokowy możliwego przykładowego zastosowania preferowanego rozwiązania niniejszego wynalazku, fig. 10 - schemat blokowy kolejnego możliwego przykładowego zastosowania preferowanego rozwiązania niniejszego wynalazku, fig. 11 - przykładowy schemat

183 256 decyzyjny, który może być wykorzystywany zgodnie z niniejszym wynalazkiem do selektywnej obsługi wielofunkcyjnej stacji telefonu ruchomego, natomiast fig. 12 przedstawia przykładowy schemat decyzyjny, który może być wykorzystywany do obsługi wielofunkcyjnej stacji telefonu ruchomego wykorzystywanej w komunikacji wielostronnej.

Figura 1 przedstawia połączenie pewnej liczby publicznych sieci telefonii ruchomej (PLMN) z publiczną siecią telefonii komutowanej (PSIN). Numer 410 odnosi się do możliwego połączenia sieciowego pewnej liczby PLMN 270A, 270B z PSTN 260 zgodnie z jednym z aspektów preferowanego przykładowego rozwiązania niniejszego wynalazku. Abonent (MS) 420 sieci telefonii ruchomej połączony jest z jedną z sieci PLMN 270A. W obrębie każdej z sieci PLMN 27OA, 270B znajduje się szereg centrali sieci komórkowej (MSC) 470A, 470B obsługujących obszary znajdujące się w zasięgu sieci. Abonent 270A obsługiwany przez sieć PLMN 270A ma możliwość łączenia się z innymi terminalami bezprzewodowymi i przewodowymi, łącząc się z siecią PSTN za pośrednictwem łącza (GMCS) 430A. Tandem dostępu (AT) 440 włączony w sieć PSTN 260 skierowuje sygnały telefonów ruchomych pochodzące z sieci PLMN 270A do terminali przewodowych, obsługiwanych przez jedną z jego centrali w obrębie sieci PSTN 260, lub do innej sieci PLMN za pośrednictwem jej łącza GMCS 430B. W sytuacji, gdy abonent 420 znajduje się poza zasięgiem swojej sieci PLMN 270A, lecz w zasięgu sąsiedniej sieci PLMN 270B, dochodzi do zamiany między siecią PLMN 270A a sąsiednią 270B, dzięki czemu MS 420 nadal korzysta z usług, teraz już sieci 270B, dzięki tak zwanemu 'roamingowi'.

Figura 2 przedstawia schemat blokowy sieci PLMN 270 obejmującej centralę sieci ruchomej 470. Poza tym PLMN 270 obejmuje urządzenie rejestrujące abonentów danej sieci HLR 480, urządzenie rejestrujące abonentów spoza danej sieci VLR 490 oraz szereg systemów anten 500-1 do 500-M. Centrala telefonii ruchomej 470 znana jest także jako system stacji bazowej. Obejmuje ona sterownik 510 stacji bazowej oraz jedną lub więcej stacji nadawczo - odbiorczych (BS) 520-1 do 520-L stacji bazowej. Każda stacja nadawczo - odbiorcza połączona jest z podgrupą systemów anten 500-1 do 500-M. Umieszczenie abonenta 420 we własnej sieci wymaga rejestracji w HLR 480. Ilekroć MS 420 włącza aparat, a możliwe, że i w regularnych odstępach po tym, dochodzić będzie do rejestracji w sieci PLMN 270 z podaniem położenia.

MSC 470 łączy się bezpośrednio z HLR 480 i VLR 490 w celu uzyskania informacji o abonencie i przekazuje sygnały rozmowy z jednej stacji BS do innej, w trakcie, gdy MS 420 przemieszcza się, pozostając w zasięgu sieci PLMN 270. GMCS 430 działa na zasadzie łącza, umożliwiając dostęp do innych terminali przewodowych połączonych z PSTN 260 lub połączenie z abonentami telefonii ruchomej połączonymi z innymi sieciami PLMN.

Do połączenia z wykorzystaniem telefonu ruchomego w ramach sieci PLMN 270, jak i poza nią, dochodzi zazwyczaj dzięki protokołom sieciowym SS7 (system sygnalizacyjny numer 7, Signaling System No. 7) wykorzystującym adresy sieciowe. Amerykańskie zgłoszenie patentowe, zatytułowane „IDENTIFICATION OF MOBILE CALLS WITHIN A MOBILE TELEPHONE SYSTEM”, zarejestrowane 22 grudnia 1995, do którego odsyłano powyżej, opisuje sposób i system wykorzystywania adresów sieciowych do skonstruowania identyfikatora numerów dla telefonów ruchomych.

Na fig. 3 numer 310-A oznacza tradycyjną stację 420 telefonu ruchomego, pracującą w jednym trybie, wraz z zewnętrznym zastosowaniem 320. Stacja 420 łączy się z anteną 500-1 stacji bazowej za pośrednictwem anteny 305 telefonu ruchomego. Numer 310-B oznacza schemat blokowy tradycyjnej stacji 420 telefonów ruchomych pracującej w jednym trybie. Antena 305 telefonu ruchomego komunikuje się z odbiornikiem 325 i nadajnikiem 330. Ścieżka odbioru 334 mieści się między odbiornikiem 325 a słuchawką 350. Ścieżka nadawania mieści się natomiast między nadajnikiem 330 a mikrofonem 345. Przełącznik nadawania 370 umieszczony jest na ścieżce nadawania 339, dzięki czemu selektywnie włączać można ścieżkę sygnału z mikrofonu 345. W celu usprawnienia ścieżki 374 nadawania pobocznego dźwięku między mikrofonem 345 a słuchawką 350, umieszczono przełącznik 375 dźwięku pobocznego pozwalający na sprzężenie zwrotne określonej ilości sygnałów z mikrofonu do słuchawki 350.

183 256

Opierając się nadal na fig. 3, wspomnieć należy, że w celu umożliwienia zewnętrznego zastosowania 320, stacja telefonu ruchomego 420 wyposażona jest w parę przełączników, przełącznik wyjścia 360 i przełącznik wejścia 355. Przełącznik wyjścia 360 umieszczony jest na ścieżce wyjścia 359 w celu selektywnego kierowania sygnału do węzła wyjścia 335, dzięki czemu sygnały te mogą być transmitowane ze stacji telefonu ruchomego 420 do zewnętrznego urządzenia wyjściowego (nie pokazanego na rysunku). Przełącznik wejścia 355 umieszczony jest na ścieżce wejścia 358 w celu selektywnego kierowania sygnałów generowanych przez zewnętrzne urządzenie wejścia (nie pokazane na rysunku) i nadawanych przez węzeł wejścia 340.

Odnosząc się nadal do fig. 3, wspomnieć należy, że zwyczajne sygnały dźwiękowe dochodzą do stacji telefonu ruchomego 420 z anteny 500-1 stacji bazowej za pośrednictwem anteny 305 telefonu ruchomego. Zamykając przełącznik odbioru 365 i przełącznik nadawania 370, a ponadto utrzymując w otwartej pozycji przełącznik wyjścia 360 i przełącznik wejścia 355, doprowadzić można do połączenia między abonentem sieci ruchomej a stroną spoza sieci. Odwracając ustawienie przełącznika pasma podstawowego, to jest utrzymując w pozycji otwartej przełącznik odbioru 365 i przełącznik nadawania 370, a ponadto zamykając przełącznik wyjścia 360 i przełącznik wejścia 355, zwykły dźwięk skierować można selektywnie do węzła wyjścia 335 i dalej do zewnętrznego urządzenia wyjścia (nie pokazanego na rysunku). Natomiast zewnętrzne sygnały generowane przez zewnętrzne urządzenie wejścia (nie pokazane na rysunku) mogą być selektywnie przesyłane do nadajnika 330 za pośrednictwem węzła wejścia 340 w celu połączenia z anteną 500-1 stacji bazowej.

Widać wyraźnie, że łącząc oba ustawienia, to jest zamykając jednocześnie zestawy przełączników (355, 360 i 365, 370), możliwe jest włączenie dodatkowego użytkownika w proces komunikacji między użytkownikiem stacji telefonu ruchomego a siecią. Zamykając jednocześnie przełącznik wejścia 355 i przełącznik nadawania 370, sygnały pochodzące z nadajnika 330 (TX) stanowić będą sumę sygnału pochodzącego z mikrofonu 345 (MIC) i zewnętrznego sygnału wejścia przekazywanego za pośrednictwem węzła wejścia 340 („dźwięk do stacji telefonu ruchomego”, „audio to mobile station”, w skrócie ATMS). Umożliwia to stacji 420 łączenie sygnału MIC z sygnałem ATMS i przesyłanie zmiksowanego sygnału przez sieć PLMN. Podobnie, zamykając jednocześnie przełącznik wyjścia 360 i przełącznik odbioru 365, sygnały pochodzące z nadajnika 325 (RX) dostarczane są do słuchawki 350 (EAR) i jako zewnętrzny sygnał do węzła wyjścia 335 („dźwięk ze stacji telefonu ruchomego”, „ audio from mobile station ”, w skrócie AFMS). Pozwala to na jednoczesne przesłanie sygnału z sieci za pośrednictwem PLMN do słuchawki 350 (to jest do użytkownika stacji telefonu ruchomego) i do dodatkowego użytkownika. Jednak przy takim ustawieniu dodatkowy użytkownik nie może się porozumiewać z użytkownikiem stacji telefonu ruchomego.

Figura 4 pokazuje w części oznaczonej numerem 410-A układ typowej stacji telefonu ruchomego 423 pracującej w dwóch trybach wraz z zewnętrznym zastosowaniem 320. Antena 305 telefonu ruchomego ustawiana być może dla dwóch oddzielnych pasm, w których sygnały wysyłane są dwukierunkowo. Jak wiadomo, w alternatywnych rozwiązaniach zastosować można dwie różne anteny (nie pokazane na rysunku), odpowiadające dwóm pasmom, co ułatwiać ma przesyłanie sygnału. Anteny 500-1 i 500-2 stacji bazowej łączą się z dwiema różnymi sieciami PLMN (nie pokazanymi na rysunku) o różnych standardach komunikacyjnych. Tradycyjnie, stacja telefonu ruchomego 423 pracująca w dwóch trybach zaopatrzona być może w przełącznik wyboru 422, dzięki któremu użytkownik wybierać może w dowolnej chwili jeden z dwóch standardów. Widać wyraźnie, że chociaż przedstawiono tu stację telefonu ruchomego 423 pracującą w dwóch trybach w celu ukazania prostszego przykładu, opis ten odpowiada również wielopasmowej stacji telefonu ruchomego pracującej w wielu trybach, jaka opisana została powyżej. Wybór poszczególnych trybów lub pasm odbywać się może automatycznie z wykorzystaniem programowalnego mechanizmu przełączania.

Opierając się nadal o fig. 4, należy zwrócić uwagę na schemat blokowy stacji telefonu ruchomego pracującej w dwóch trybach wraz z układem przełączania pasma podstawowego w połączeniu z zewnętrznym zastosowaniem 320, który to schemat oznaczono numerem 410-B. Antena 305 telefonu ruchomego łączy się z parą odbiorników, pierwszym odbiornikiem 325A

183 256 i drugim 325B, co umożliwia odbiór nadchodzącego sygnału. Wewnętrzna ścieżka odbioru 334 tworzona jest poprzez selektywnie łączenie słuchawki 350 albo z pierwszym odbiornikiem 325A, połączonym z pierwszym pasmem, albo z drugim odbiornikiem 325B, połączonym z drugim pasmem. Wykorzystuje się przy tym przełącznik wyboru odbiornika 385 wraz z przełącznikiem odbioru 365. W podobny sposób wewnętrzna ścieżka nadawania 339 tworzona jest poprzez selektywne łączenie mikrofonu 345 albo z pierwszym nadajnikiem 33OA, połączonym z pierwszym pasmem, albo z drugim nadajnikiem 330B, połączonym z drugim pasmem. Wykorzystuje się przy tym przełącznik wyboru nadajnika 380 wraz z przełącznikiem nadawania 370.

Zgodnie z tym, co przedstawia fig. 4, przełącznik odbioru 365 i przełącznik nadawania 370 działają w taki sposób, jaki opisano juz powyżej przy okazji omawiania stacji telefonu ruchomego 420 działającej w jednym trybie, a pokazanej na fig. 3. Analogicznie, przełącznik wyjścia 360 i przełącznik wejścia 355 wykorzystywane są do selektywnego tworzenia ścieżki wyjścia 359 i ścieżki wejścia 358. Przełącznik 375 nadawania pobocznego dźwięku umieścić można korzystnie między mikrofonem 345 a słuchawką 350, co opisano powyżej. Jednoczesne włączenie par przełączników, 355/360 i 365/370, co opisano powyżej przy okazji omawiania fig. 3, umożliwia selektywne komunikowanie się dodatkowego użytkownika z dowolnym użytkownikiem sieci za pośrednictwem PLMN.

Na fig. 5 numerem 610-A oznaczono układ wielofunkcyjnej stacji 420 telefonu ruchomego (MMS) zgodnie z jednym aspektem niniejszego wynalazku. Stacja ta łączy się z anteną 500-1 stacji bazowej. Stacja 420 działa ponadto selektywnie w zastosowaniach zewnętrznych 320A i 320B.

Numer 610-B odnosi się do schematu blokowego stacji 420 telefonu ruchomego wraz z przełącznikiem pasma podstawowego zgodnie z przykładowym preferowanym rozwiązaniem niniejszego wynalazku. Odbiornik 325 i nadajnik 330 łączą się selektywnie z anteną 305, co umożliwia przekaz sygnału między stacją 420 a anteną 500-1 stacji bazowej. Słuchawka 350 połączona jest ze ścieżką odbioru 334, przy czym przełącznik odbioru 365A umieszczony jest między odbiornikiem 325 a słuchawką 350. Mikrofon 345 połączony jest ze ścieżką nadawania 339, przy czym przełącznik nadawania 370A umieszczony jest między nadajnikiem 330 a mikrofonem 335.

Numer 390A na fig. 5 oznacza pierwszą skrośną ścieżkę tworzoną selektywnie między mikrofonem 345 a węzłem wyjścia 335 zgodnie z preferowanym przykładowym rozwiązaniem niniejszego wynalazku. Zgodnie z jednym aspektem niniejszego wynalazku pierwsza skrośna ścieżka 390A obejmuje przynajmniej jeden przełącznik, który tu określany jest mianem pierwszego przełącznika lokalnego połączenia 370B, który umieszczony jest między mikrofonem 345 a węzłem wyjścia 335.

Numer 390B na fig. 5 oznacza drugą skrośną ścieżkę tworzoną selektywnie między słuchawką 350 a węzłem wejścia 340 zgodnie z preferowanym przykładowym rozwiązaniem niniejszego wynalazku. Zgodnie z jednym aspektem niniejszego wynalazku druga skrośna ścieżka 390B obejmuje przynajmniej jeden przełącznik, który tu określany jest mianem drugiego przełącznika lokalnego połączenia 365B. Umieszczony on jest między słuchawką 350 a węzłem wejścia 340. Przełącznik 375 nadawania pobocznego dźwięku umieszczony być może korzystnie między mikrofonem 345 a słuchawką 350, co umożliwia przekaz określonej ilości sygnałów generowanych przez mikrofon 345 do słuchawki 350 wzdłuż ścieżki 374 przekazu pobocznego dźwięku.

Specjalista uzna za korzystne, że pierwsza skrośna ścieżka 390A wykorzystywana być może do przysyłania sygnałów z zewnętrznego urządzenia wejścia (nie pokazanego na rysunku) za pośrednictwem węzła wejścia 340 do słuchawki 350, bez wykorzystania wewnętrznego odbiornika 325. Podobnie, druga skrośna ścieżka 390B wykorzystywana być może do wysyłania sygnałów generowanych przez mikrofon 345 do zewnętrznego urządzenia wyjścia (nie pokazanego na rysunku) za pośrednictwem węzła wyjścia 335 ze stacji 420, bez wykorzystania wewnętrznego nadajnika 330. Tworząc selektywnie ścieżki komunikacji, należy zwrócić uwagę, że stacja 420 może być selektywnie wykorzystywana, zgodnie z przykładowym preferowanym rozwiązaniem niniejszego wynalazku, w zewnętrznych zastosowaniach 320A

183 256 i 320B, funkcjonując poza tym jako zwyczajna stacja telefonu ruchomego, łącząca się z siecią PLMN.

Niezależne uruchamianie przełączników pasma podstawowego w sposób tutaj opisywany pozwala ponadto na zwiększenie funkcjonalności poprzez zastosowanie trybu komunikacji wielostronnej (multi-part communication modę, w skrócie MPM), w którym nie istnieje już przeszkoda wiążąca się z niemożnością porozumiewania się użytkownika stacji telefonu ruchomego z dodatkowym użytkownikiem, o czym była mowa przy okazji omawiania fig. 3 i fig. 4. Jak pokazano powyżej, przy jednoczesnym zamknięciu pary przełączników 355/360 i 365A/370A, dodatkowy użytkownik i/lub użytkownik MMS mogą jednocześnie porozumiewać się z użytkownikiem sieci przez PLMN, natomiast nie mogą porozumiewać się między sobą. Jednakże ze względu na zastosowanie skrośnych ścieżek 390A i 390B możliwe jest jednoczesne uruchomienie dodatkowych par przełączników. Zamykając jednocześnie parę przełączników 365A/365B, sumując przy tym sygnał RX z odbiornika 325 i sygnał ATMS odebrany za pośrednictwem węzła wejścia 340, dzięki czemu uzyskuje się złożony sygnał EAR doprowadzany do słuchawki 350, użytkownik MMS może jednocześnie słuchać użytkownika sieci za pośrednictwem PLMN i dodatkowego użytkownika. W podobny sposób, zamykając jednocześnie parę przełączników 370A/370B, łącząc przy tym sygnał MIC z sygnałem TX wysyłanym poprzez PLMN i sygnałem AFMS wysyłanym do węzła wyjścia 335, użytkownik MMS może rozmawiać zarówno z dodatkowym użytkownikiem i użytkownikiem sieci za pośrednictwem PLMN. Jednak od razu widać, że dodatkowy użytkownik nie może porozumiewać się z użytkownikiem sieci. Z drugiej strony docenić należy tę korzyść, że zamykając jednocześnie wszelkie pary przełączników, 355/360; 365A/370A i 365B/370B, dojść może do komunikacji MPM, gdzie użytkownik MMS może mówić do i słyszeć dodatkowego użytkownika i użytkownika sieci; dodatkowy użytkownik może mówić do i słyszeć użytkownika MMS i użytkownika sieci; zaś użytkownik sieci z kolei może mówić do i słyszeć dodatkowego użytkownika i użytkownika MMS. Dowolne z tych połączeń może zostać wyciszone lub rozłączone poprzez selektywne otwarcie odpowiedniego przełącznika.

Specjalista doceni korzyść wynikającą z możliwości stworzenia zarówno zewnętrznej jak i lokalnej komunikacji bez użycia przełączników lokalnego połączenia, 365B i 370B, zapewniając dwukierunkowe węzły wejście/wyjście 335 i 340 zamiast nieukierunkowanych węzłów zaprezentowanych i opisanych powyżej. Rozwiązanie takie niesie za sobą jednakże parę niekorzystnych czynników, tycich jak niedostateczna ochrona przed wyładowaniami elektrostatycznymi (electrostatic discharge. w skrócie ESD); brak układu MPM; zwiększona złożoność łączy urządzeń zewnętrznej/lokalnej komunikacji.

Na fig. 6 numerem 710-A oznaczono układ wielofunkcyjnej stacji 420 telefonu ruchomego zgodnie z niniejszym wynalazkiem, gdzie stacja ta odbiera i nadaje sygnały za pośrednictwem anteny 500-1 stacji bazowej, połączonej z PLMN (nie pokazaną na rysunku). Należy zwrócić uwagę, że w trybie tym (tryb stacji telefonu ruchomego, mobile-station-mode, w skrócie MSM), MMS 420 działa jak zwyczajna stacja telefonu ruchomego. Schemat blokowy, oznaczony numerem 710-B, pokazuje, że antena 305 telefonu ruchomego łączy się z odbiornikiem 325 i nadajnikiem 330. Ścieżka odbioru 334 tworzona jest między słuchawką 350 a odbiornikiem 325 poprzez zamknięcie przełącznika odbioru 365A (pokazanego na fig. 5), co pozwala na odbiór i skierowanie sygnału z anteny 500-1 stacji bazowej do słuchawki 350. Podobnie, ścieżka nadawania 339 tworzona jest między mikrofonem 345 a nadajnikiem 330, co pozwala na skierowanie sygnału z mikrofonu 345 do anteny 500-1 stacji bazowej poprzez selektywne zamknięcie przełącznika nadawania 370A (pokazanego na fig. 5). Inne przełączniki pasma podstawowego, a mianowicie przełączniki komunikacji lokalnej 365B i 370B, przełączniki wejście-wyjście 355 i 360 ustawiane są selektywnie w pozycji otwartej w tym trybie. Korzystne w tym rozwiązaniu jest i to, że nadawanie 374 pobocznego dźwięku (co nie jest pokazane na rysunku) odbywa się korzystnie poprzez przekazywanie sygnału dźwięku pobocznego z mikrofonu 345 do słuchawki 350.

Figura 7 pokazuje kolejny układ MMS 420 zgodnie z ideą niniejszego wynalazku. Numerem 810-A oznaczono układ MMS 420, przy czym niniejszy aspekt wynalazku przewiduje zewnętrzne zastosowanie 320A. MMS 420 łączy się z anteną 500-1 stacji bazowej w celu

183 256 odbierania i nadawania sygnałów, które kierowane są do i z zewnętrznego urządzenia (nie pokazanego na rysunku). W układzie EDM zewnętrzne urządzenie i MMS 420 umieszczone być mogą w relacji nadrzędny-podrzędny.

Schemat blokowy układu przełącznika pasma podstawowego pokazany jest w części 810-B. Antena 305 łączy się z odbiornikiem 325 i nadajnikiem 330. Ścieżka odbioru 334 łączy się ze ścieżką wyjścia 359, umożliwiając selektywne kierowanie sygnałów z odbiornika 325 do węzła wyjścia 335, który łączyć się może z urządzeniem zewnętrznym. Podobnie, ścieżka nadawania 339 łączy się ze ścieżką wejścia 358, umożliwiając selektywne kierowanie sygnałów pochodzących z zewnętrznego urządzenia i przekazywanych za pośrednictwem węzła wejścia 340. Sygnały te przekazywane są następnie przez nadajnik 330 za pośrednictwem anteny 305 telefonu ruchomego.

Na fig. 7 widać, że do układu EDM stacji MMS 420 dochodzi selektywnie poprzez zamykanie przełącznika wyjścia 360 i przełącznika wejścia 355, a ponadto poprzez utrzymywanie w otwartej pozycji przełącznika odbioru 365A, przełącznika nadawania 370A, pierwszego przełącznika komunikacji lokalnej 370B i drugiego przełącznika komunikacji lokalnej 365B. Zgodnie z jednym aspektem niniejszego wynalazku zewnętrzne urządzenie stanowić może urządzenie nie wymagające ręcznej obsługi, takie jak bezprzewodowy zestaw słuchawkowy (nie pokazany). Jak wiadomo, sygnały z odbiornika 334 mogą być modulowane w taki sposób, by doszło do bezprzewodowego przekazu z węzła wyjścia 335 do bezprzewodowego zestawu słuchawkowego. Podobnie, sygnały z bezprzewodowego zestawu słuchawkowego lub odrębnego mikrofonu (nie pokazanego na rysunku) mogą być modulowane w taki, znany już, sposób, by znaleźć się w węźle wejścia 340.

Zewnętrzne urządzenie w układzie EDM z MMS 420 może, zgodnie z kolejnym aspektem niniejszego wynalazku, stanowić system głośników zaopatrzony w mikrofon. System taki stanowić może z kolei przykładowo samochodowy system głośników obejmujący mikrofon, przy czym sygnały z odbiornika 325 kierowane są przez węzeł wyjścia 335 do samochodowego systemu głośników, z którym połączony on być może poprzez przewody. Analogicznie, mikrofon przekazywać może sygnały za pośrednictwem węzła wejścia 340, z którym również łączyć się on może z pomocą przewodu.

Na fig. 8, w części oznaczonej numerem 910-A, przedstawiono kolejny aspekt niniejszego wynalazku, w przypadku którego MMS 420 funkcjonuje w odmienny sposób. W pokazanym tu układzie LDM MMS znajduje zewnętrzne zastosowanie 320B i nie jest połączona z siecią PLMN.

Ścieżki przesyłania sygnału i ustawianie przełączników pasma podstawowego dla układu LDM zaprezentowane są w części oznaczonej numerem 910-B. Mikrofon 345 łączy się selektywnie z węzłem wyjścia 335 poprzez pierwszą skrośną ścieżkę 390A (pokazaną na fig. 5). Słuchawka 350 w podobny sposób łączy się selektywnie z węzłem wejścia 340 poprzez drugą skrośną ścieżkę 390B (pokazaną na fig. 5). Chociaż nie zostało to pokazane na rysunku, specjalista świadomy jest, że ścieżkę 374 przesyłania dźwięku pobocznego (pokazaną na fig. 5) utworzyć można między mikrofonem 345 a słuchawką 350 zgodnie z jednym aspektem niniejszego wynalazku.

Do utworzenia pierwszej skrośnej ścieżki 390A pokazanej na fig. 8 dochodzi poprzez zamknięcie pierwszego przełącznika 370B komunikacji lokalnej (pokazanego na fig. 5), a ponadto poprzez utrzymywanie w otwartej pozycji przełącznika wyjścia 360 (pokazanego na fig. 5) i przełącznika nadawania 370A (pokazanego na fig. 5). Podobnie, do utworzenia drugiej skrośnej ścieżki 390B pokazanej na fig. 8 dochodzi poprzez zamknięcie drugiego przełącznika 365B komunikacji lokalnej (pokazanego na fig. 5), a ponadto poprzez utrzymywanie w otwartej pozycji przełącznika wejścia 355 (pokazanego na fig. 5) i przełącznika odbioru 365A (pokazanego na fig. 5). W układzie LDM, wychodzący sygnał komunikacji lokalnej generowany przez mikrofon 345 kierowany jest do węzła wyjścia 335, zaś wchodzący sygnał komunikacji lokalnej przenoszony za pośrednictwem węzła wejścia 340 kierowany jest do słuchawki 350. Podczas gdy skrośne ścieżki 390A i 390B stanowią przewody, do połączenia między MMS 420 a urządzeniem lokalnym dochodzić może z wykorzystaniem ośrodka bez

183 256 przewodowego, po odpowiedniej modulacji wchodzących i wychodzących sygnałów komunikacji lokalnej.

Figura 9 przedstawia przykładowe zastosowanie MMS 420, gdzie MMS 420 łączy się selektywnie albo w układzie MSM, albo LDM. Korzystne jest zaopatrzenie MMS 420 w jednostkę łącza 925, obejmującą antenę lokalną 905 do lokalnej komunikacji drogą bezprzewodową z radiowym urządzeniem łączącym 920. Korzystne jest, by urządzenie to obejmowało antenę telefoniczną 910 i łączyło się z PSTN 260.

W układzie LDM jednostka łącza 925 odbiera wychodzące sygnały przesyłane z mikrofonu 345 (pokazanego na fig. 5) wewnątrz MMS 420, a następnie przetwarza je i moduluje w celu dokonania bezprzewodowej transmisji do radiowego urządzenia łączącego 920. Sygnały te przesyłane są następnie przez PSTN 260 do strony odbierającej. Jednostka łącza 925 odbiera ponadto modulowane sygnały z radiowego urządzenia łączącego 920, które kierowane są do słuchawki 350 (pokazanej na fig. 5) w MMS 420. Te wychodzące i wchodzące sygnały kierowane są z i do mikrofonu 345 (pokazanego na fig. 5) i słuchawki 350 (pokazanej na fig. 5) za pośrednictwem skrośnych ścieżek 390A i 390B (pokazanych na fig. 5), w sposób opisany powyżej. Amerykańskie zgłoszenie patentowe zatytułowane „AN INTEGRATED LOCAL COMMUNICATION SYSTEM”, wniesione równolegle z niniejszym i do którego odsyła się w tym dokumencie, opisuje w szczegółach przykładowe rozwiązanie jednostki łącza 925 i radiowego urządzenia łączącego 920, które wykorzystywane są w niniejszym opisie.

Wybierając układ MSM wykorzystując przełącznik 424, MMS 420 ustawić można w taki sposób, by łączyła się z anteną 500-1 stacji bazowej umożliwiając komunikowanie się za pośrednictwem PLMN. Przełącznik 424 obsługiwany być może przez użytkownika lub też stanowić programowalny mechanizm, jaki opisany zostanie poniżej. Przełączniki pasma podstawowego ustawiane są zgodnie z tym, co powiedziane zostało przy okazji omawiania fig. 5 i 6. Specjalista doceni fakt, że chociaż przełącznik 424 obsługiwać można ręcznie, dokonując przy tym wyboru trybu pracy MMS 420, można też tego dokonać z wykorzystaniem elementów automatycznych czy programowalnych. I tak przykładowo, w momencie, gdy MMS 420 znajduje się w zasięgu radiowego urządzenia łączącego 920, komunikacja lokalna odbywać się może z wykorzystaniem PSTN 260 w układzie LDM, zaś gdy MMS 420 znajdzie się poza zasięgiem, komunikacja odbywa się poprzez PLMN w układzie MSM.

Na fig. 10 pokazano kolejne przykładowe zastosowanie niniejszego wynalazku, gdzie MMS 420 łączy się z typową automatyczną sekretarką 1105. MMS 420 działa albo w układzie EDM, jaki oznaczono na rysunku numerem 1110-A, albo w układzie LDM, oznaczonym numerem 1110-B. Aby nagrać powitanie lub wiadomość, jaką usłyszy dzwoniący po połączeniu się z automatyczną sekretarką 1105, MMS 420 umieszczany jest w układzie LDM, czemu towarzyszy utworzenie skrośnych ścieżek 390A i 390B w sposób opisany powyżej. Użytkownik mówiąc do mikrofonu 345 stacji MMS, nagrać może wiadomość, wykorzystując ścieżkę nagrywania 1110-3 łączącą się z pierwszą skrośną ścieżką 390A. W celu odtworzenia lub sprawdzenia nagranej wiadomości, użytkownik uruchomić może automatyczną sekretarkę 1105 w znany sposób, a następnie utworzyć ścieżkę odtwarzania 1110-4, która w układzie LDM łączy się z drugą skrośną ścieżką 390B. Wówczas użytkownik wysłuchać może nagraną wiadomość w słuchawce 350.

Umieszczony na fig. 10 numer 1110-A odnosi się do działania MMS 420 w układzie EDM, gdzie dzwoniący przez PLMN nagrać może wiadomość po połączeniu się z automatyczną sekretarką 1105. Zgodnie z jednym aspektem niniejszego wynalazku, w momencie, gdy sygnał komunikacji nielokalnej dochodzi z anteny 500-1 stacji bazowej, zaś automatyczna sekretarka jest włączona, MMS 420 może automatycznie znaleźć się w układzie EDM poprzez selektywne zamknięcie i otwarcie przełączników pasma podstawowego w sposób opisany powyżej przy okazji omawiania fig. 7. W momencie połączenia się z automatyczną sekretarką 1105 odtwarzana jest wiadomość nagrana przez jej użytkownika, a przesyłana wzdłuż ścieżki 1110-2, która łączy się ze ścieżką wejścia 358. Sygnał wiadomości kierowany jest wówczas do nadajnika i przesyłany do dzwoniącego za pośrednictwem PLMN. Wówczas dzwoniący może zdecydować, czy nagrać wiadomość. Sygnał tej wiadomości dostarczany jest do odbiornika 325 położonego na ścieżce wyjścia 359. Po dokonaniu, w razie potrzeby, co

183 256 opisano powyżej, odpowiedniej modulacji, kierowany on jest ścieżką nagrywania wiadomości 1110-1 do automatycznej sekretarki 1105, gdzie jest nagrywany. Użytkownik w układzie LDM zdecydować może, czy wysłuchać nagraną wiadomość przez ścieżkę odgrywania 11104, co opisano powyżej. Należy zwrócić uwagę, że para ścieżek 1110-1/1110-3 połączona jest z tym samym węzłem wyjścia 335 (pokazanym na fig. 5), zaś para ścieżek 1110-2/1110-4 połączona jest z tym samym węzłem wejścia 340 (pokazanym na fig. 5), co pozwala na wykorzystanie jednego środka komunikacji w układzie EDM i LDM.

Figura 11 przedstawia przykładowy schemat decyzyjny ręcznego wyboru określonego trybu obsługi stacji MMS zgodnie z ideą niniejszego wynalazku. U szczytu tego schematu numerem 1205 oznaczono etap włączania stacji MMS (POWER UP MMS - WŁĄCZ MMS). Numer 1210 oznacza wyświetlenie włączonego aktualnie trybu (DIPLAY MODĘ WYŚWIETL TRYB) stacji MMS po włączeniu 1205. Blok decyzyjny 1215 odpowiada decyzji użytkownika, czy chce on pozostać przy włączonym trybie (CONTINUE PRESENT MODĘ? - CZY POZOSTAĆ PRZY WŁĄCZONYM TRYBIE?). W razie udzielenia odpowiedzi przeczącej (NO - NIE), użytkownik może dokonać ręcznego wyboru pożądanego trybu, co pokazuje blok 1220 (SELECT MODĘ SWICH - WYBIERZ PRZEŁĄCZNIK TRYBU). Wówczas następuje powrót drogą 1211 aż do momentu, gdy użytkownik dokona wyboru danego trybu i odpowie twierdząco przy bloku 1215 (YES - TAK).

Bloki 1225 (MSM?) i 1250 (EDM?) oznaczają wybór określonej ścieżki sygnału po dokonaniu wyboru trybu. Odpowiadając YES - TAK przy bloku 1225, przełączniki pasma podstawowego ustawiane są zgodnie z tym, co pokazują bloki 1230 (OPEN INPUT-OUTPUT SWITCHES - OTWÓRZ PRZEŁĄCZNIKI WEJŚCIE-WYJŚCIE), 1235 (OPEN LOCAL CONNECTION SWITCHES - OTWÓRZ PRZEŁĄCZNIKI KOMUNIKACJI LOKALNEJ) i 1240 (CLOSE RECEIVE/TRANSMIT SWITCHES - ZAMKNIJ PRZEŁĄCZNIKI ODBIORU/NADAWANIA), co pozwala na komunikowanie się w trybie MSM, a co omówione zostało powyżej w odniesieniu do fig. 6. Wybór opcji 1225 (NO - NIE) wymaga kolejnego bloku decyzyjnego 1250 do ustalenia odpowiedniego przełączenia pasma podstawowego dla wybranego trybu. Odpowiadając YES - TAK przy bloku 1250, użytkownik decyduje się na wykorzystanie zewnętrznego urządzenia, co pokazuje blok 1255 (ENABLE EXTERNAL DEVICE - AKTYWIZUJ URZĄDZENIE ZEWNĘTRZNE). Przełączniki pasma podstawowego pozwalające na tworzenie ścieżki sygnału do zewnętrznego urządzenia, podczas gdy MMS zajmuje pozycję podrzędną, ustawiane są w blokach 1260 (OPEN RECEIVE/TRANSMIT SWITCHES - OTWÓRZ PRZEŁĄCZNIKI ODBIORU/ NADAWANIA), 1265 (OPEN LOCAL CONNECTION SWITCHES - OTWÓRZ PRZEŁĄCZNIKI KOMUNIKACJI LOKALNEJ) i 1270 (CLOSE INPUT-OUTPUT SWITCHES - ZAMKNIJ PRZEŁĄCZNIKI WEJŚCIE-WYJŚCIE). W punkcie 1275 (ENGAGE - POŁĄCZ SIĘ), użytkownik łączy się z zewnętrznym urządzeniem. Wybierając opcję NO - NIE w punkcie 1250, użytkownik decyduje się na wybór trybu komunikacji lokalnej. Po zaktywizowaniu urządzenia lokalnego, co pokazuje 1285 (ENABLE LOCAL DEVICE - AKTYWIZUJ URZĄDZENIE LOKALNE), ustawiane są przełączniki pasma lokalnego zgodnie z tym, co pokazują bloki 1290 (OPEN RECEIVE/TRANSMIT SWITCHES OTWÓRZ PRZEŁĄCZNIKI ODBIORU/NADAWANIA), 1295 (OPEN INPUT-OUTPUT SWITCHES - OTWÓRZ PRZEŁĄCZNIKI WEJŚCIE-WYJŚCIE) i 1296 (CLOSE LOCAL CONNECTION SWITCHES - ZAMKNIJ PRZEŁĄCZNIKI KOMUNIKACJI LOKALNEJ), co pozwala na lokalne komunikowanie.

Figura 12 przedstawia przykładowy schemat decyzyjny ręcznego wyboru i aktywacji układu komunikacji wielostronnej z wykorzystaniem wielofunkcyjnej stacji MMS zgodnie z ideą niniejszego wynalazku. Podobnie jak poprzednio, użytkownik rozpoczyna od włączenia MMS (POWER UP MMS - WŁĄCZ MMS). Numer 1310 oznacza wyświetlenie włączonego aktualnie trybu (DIPLAY MODĘ - WYŚWIETL TRYB) stacji MMS po włączeniu 1305. Blok 1315 służy sprawdzeniu, czy wyświetlony tryb jest właśnie pożądanym trybem MPM. O ile odpowiedź w punkcie 1315 jest przecząca (NO - NIE), użytkownik dokonać może ręcznego wyboru ustawienia MPM, co pokazuje blok 1345 (SELECT MODĘ SWICH WYBIERZ PRZEŁĄCZNIK TRYBU). Wówczas następuje powrót drogą 1311 aż do mo

183 256 mentu, gdy użytkownik dokona wyboru trybu MPM w punkcie 1315, odpowiadając przy tym twierdząco (YES - TAK).

Odpowiadając YES - TAK, użytkownik decyduje się na wykorzystanie zewnętrznego/lokalnego urządzenia, co pokazuje blok 1320 (ENABLE EXTERNAL/LOCAL DEVICE AKTYWIZUJ URZĄDZENIE ZEWNĘTRZNE/LOKALNE) w celu przeprowadzenia komunikacji wielostronnej. Przełączniki pasma podstawnego, pozwalające na tworzenie ścieżki sygnału zgodnie z niniejszym wynalazkiem, ustawiane są w sposób wskazany w punkcie 1325 (CLOSE RECEIYE/TRANSMIT SWITCHES - ZAMKNIJ PRZEŁĄCZNIKI ODBIORU/ NADAWANIA) w celu umożliwienia komunikacji między użytkownikiem MMS a użytkownikiem sieci; w punkcie 1330 (CLOSE LOCAL CONNECTION SWITCHES - ZAMKNIJ PRZEŁĄCZNIKI KOMUNIKACJI LOKALNEJ) w celu umożliwienia komunikacji między użytkownikiem MMS a użytkownikiem dodatkowym; w punkcie 1335 (CLOSE INPUTOUTPUT SWITCHES - ZAMKNIJ PRZEŁĄCZNIKI WEJŚCIE-WYJŚCIE) w celu umożliwienia komunikacji między użytkownikiem dodatkowym a użytkownikiem sieci. W punkcie 1340 (ENGAGE - POŁĄCZ SIĘ) trzy strony łączą się ze sobą. Oczywiste jest, że etapy 1325, 1330 i 1335 przeprowadzone być mogą w odmiennej kolejności w zależności od warunków i potrzeb użytkownika.

Chociaż preferowane przykładowe rozwiązania sposobu i urządzenia według niniejszego wynalazku zostały przedstawione na załączonych rysunkach i opisane szczegółowo powyżej, nie stanowią one ograniczenia niniejszego wynalazku. Możliwe jest przeprowadzenie szeregu zmian, modyfikacji i zastąpień nie wychodząc poza ideę niniejszego wynalazku, jaka przedstawiona została w zastrzeżeniach patentowych. I tak przykładowo wielofunkcyjna stacja będąca przedmiotem tego wynalazku wykorzystywana być może do łączenia się z komputerem, który zgodnie z korzystnym rozwiązaniem stanowi komputer multimedialny zdolny do nadawania i odbioru sygnałów dźwiękowych. Ścieżki sygnałów są przy tym takie same jak te, które przedstawiono dla automatycznej sekretarki w oparciu o fig. 10. Poza tym ścieżka dźwięku pobocznego między mikrofonem a słuchawką zawarta być może w samej stacji MMS lub w zewnętrznym urządzeniu. Korzystne jest, by wewnętrzny regulator głośności w stacji MMS używany być mógł dla ścieżek sygnału z zewnętrznych lub lokalnych urządzeń, co umożliwiałoby ustawienie odpowiedniego poziomu głośności w słuchawce. Należy zauważyć, że schemat przełączania pasma podstawowego obejmujący skrośne ścieżki zgodnie z ideą niniejszego wynalazku zastosowany być może do takich stacji pracujących w dwóch lub więcej pasmach i trybach, jakie omówiono w odniesieniu do fig. 4. Wielofunkcyjna stacja telefonu ruchomego, czy to pracująca w jednym trybie i na jednym paśmie, czy też przy większej ich ilości, może być ponadto typu cyfrowego lub analogowego. Sygnały komunikacji lokalnej, czy to w trybie urządzenia zewnętrznego, czy to w trybie urządzenia lokalnego, między MMS a zewnętrznym lub lokalnym urządzeniem przesyłane być mogą w formie analogowej lub cyfrowej. Tym samym sygnały te poddawane być mogą obróbce w różnych znanych postaciach. Lokalne sygnały dźwiękowe poddawane być mogą obróbce w dowolnym fragmencie ścieżki, to jest w samej stacji telefonu, w zewnętrznym urządzeniu lub w urządzeniu lokalnym. I tak przykładowo obróbka polegająca na regulacji głośności lokalnych sygnałów dźwiękowych odbywać się może w samej stacji lub w urządzeniu z nią powiązanym. Podobnie skrośne ścieżki zlokalizowane być mogą gdziekolwiek w obrębie ścieżek odbioru i nadawania typowych, stosowanych obecnie stacji telefonów ruchomych. Należy zauważyć, że wynalazek ten pozwala na zastosowanie jednego środka komunikacji zarówno dla komunikacji z zewnętrznym urządzeniem (w układzie EDM) jak i dla komunikacji z lokalnym urządzeniem (w układzie LDM), co umożliwia stworzenie systemu komunikacji lokalnej (Jocal area communication system, w skrócie LACS). W systemie tym zintegrowane są różne urządzenia komunikacyjne, co ułatwia ich obsługę i współdziałanie. Pojedynczy środek komunikacji stanowić mogą zgodnie z niniejszym wynalazkiem fale elektromagnetyczne, mikrofale, fale optyczne, radiowe, fale podczerwone, łącza magnetyczne lub przewodowe

183 256

183 256

FIG.2

183 256

500-1

183 256

500-2

410-Β

183 256

500-1

610-Α 610-Β

183 256

FIG.6

710-B

183 256

500-1

810-Α

183 256

σι

183 256

183 256

FIG.10A

1110-Α

FIG.10B

1110-Β

183 256

183 256

FIG.12

183 256

FIG.1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 6,00 zł.

Claims (30)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Wielofunkcyjna stacja telefonu ruchomego, zawierająca układ przełączający do radiowego zestawu nadawczo - odbiorczego wyposażonego w mikrofon, głośnik i układ nadawczo - odbiorczy do nadawania i odbioru sygnałów, przy czym radiowy zestaw nadawczo odbiorczy jest dostosowany do selektywnego łączenia przynajmniej z zewnętrznym urządzeniem wejścia za pośrednictwem węzła wejścia lub z zewnętrznym urządzeniem wyjścia za pośrednictwem węzła wyjścia, znamienna tym, że jest zaopatrzona w aktywizowany niezależnie przełącznik odbioru (365A) łączący i rozłączający układ nadawczo - odbiorczy (325, 330) z głośnikiem (350) oraz w aktywizowany niezależnie przełącznik wyjścia (360), łączący i rozłączający układ nadawczo - odbiorczy (325, 330) z zewnętrznym urządzeniem wyjścia (320, 920,1105) za pośrednictwem węzła wyjścia (335), a także w aktywizowany niezależnie pierwszy przełącznik komunikacji lokalnej (375B), operacyjnie łączący i rozłączający mikrofon (345) z zewnętrznym urządzeniem wyjścia (320, 920,1105) za pośrednictwem węzła wyjścia (335), oraz w aktywizowany niezależnie przełącznik nadawania (370), operacyjnie łączący i rozłączający układ nadawczo - odbiorczy (325, 330) z mikrofonem (345), a także w aktywizowany niezależnie przełącznik wejścia (355), operacyjnie łączący i rozłączający układ nadawczo - odbiorczy (325, 330) z zewnętrznym urządzeniem wejścia (320, 920, 1105) za pośrednictwem węzła wejścia (340) oraz w aktywizowany niezależnie drugi przełącznik komunikacji lokalnej (365B), łączący i rozłączający zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) z głośnikiem (350) za pośrednictwem węzła wejścia (340).
2. 2. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że zewnętrzne urządzenie wyjścia (320, 920, 1105) i zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) są umieszczone w zestawie słuchawkowym (320) zaopatrzonym w mikrofon.
3. 3. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że zewnętrzne urządzenie wyjścia (320, 920, 1105) i zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) są umieszczone w urządzeniu interfejsu telefonu radiowego (920).
4. 4. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że zewnętrzne urządzenie wyjścia (320, 920, 1105) i zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) umieszczone są w telefonie przewodowym (320).
5. 5. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że zewnętrzne urządzenie wyjścia (320, 920, 1105) i zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) są umieszczone w elektronicznym terminalu danych (320), selektywnie skojarzonym z siecią.
6. 6. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że zewnętrzne urządzenie wyjścia (320, 920, 1105) i zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) są umieszczone w automatycznej sekretarce (1105).
7. 7. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 1, znamienna tym, że zewnętrzne urządzenie wyjścia (320, 920, 1105) i zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) są umieszczone w zespole głośników (320), zaopatrzonym w mikrofon.
8. 8. Wielofunkcyjna stacja telefonu ruchomego, zawierająca układ przełączający umieszczony w obudowie i współpracujący z publiczną siecią telefonii ruchomej, przy czym stacja jest dostosowana do selektywnego łączenia przynajmniej z zewnętrznym urządzeniem wejścia za pośrednictwem węzła wejścia lub z zewnętrznym urządzeniem wyjścia za pośrednictwem węzła wyjścia, znamienna tym, że zawiera odbiornik (325) do odbioru nadchodzących sygnałów komunikacji nielokalnej, nadajnik (330) do nadawania wychodzących sygnałów komunikacji nielokalnej, mikrofon (345), dostosowany do operacyjnego łączenia rozłączania z nadajnikiem, głośnik/słuchawki (350) dostosowany do operacyjnego łączenia rozłączania z odbiornikiem, pierwszy element przełączający (360, 370B), selektywnie i niezależnie two

   183 256 rżący pierwsze połączenie między zewnętrznym urządzeniem wyjścia, a przynajmniej mikrofonem lub odbiornikiem, i drugi element przełączający (355, 365B), operacyjnie niezależny od pierwszego elementu przełączającego (360, 370B), selektywnie i niezależnie tworzący drugie połączenie między zewnętrznym urządzeniem wejścia (320, 920,1105), a przynajmniej głośnikiem (350) lub nadajnikiem (330).
9. 9. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 8, znamienna tym, że odbiornik (325) jest połączony z głośnikiem (350) poprzez ścieżkę odbioru (334), a nadajnik (330) jest połączony z mikrofonem (345) poprzez ścieżkę nadawania (339).
10. 10. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 8, znamienna tym, że jest zaopatrzona w pierwszy element przełączający (360), łączący odbiornik (325) z zewnętrznym urządzeniem wyjścia (320, 920,1105) za pośrednictwem węzła wejścia (335) oraz w drugi element przełączający (355), łączący zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) z nadajnikiem (330) za pośrednictwem węzła wejścia (340).
11. 11. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 8, znamienna tym, że jest zaopatrzona w pierwszy element przełączający (375), łączący mikrofon (345) z zewnętrznym urządzeniem wyjścia (320, 920,1103) za pośrednictwem węzła wyjścia (335) oraz w drugi element przełączający (365B), łączący zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) z głośnikiem (350) za pośrednictwem węzła wejścia (340).
12. 12. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 8, znamienna tym, że zewnętrzne urządzenie wyjścia (320, 920, 1105) i zewnętrzne urządzenie wejścia są umieszczone w zestawie słuchawkowym zaopatrzonym w mikrofon, przy czym stacja jest zaopatrzona w pierwszy element przełączający (360), łączący odbiornik (325) z zewnętrznym urządzeniem wyjścia (320, 920,1105) za pośrednictwem węzła wyjścia (335) oraz w drugi element przełączający (355), łączący zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) z nadajnikiem (330) za pośrednictwem węzła wejścia (340).
13. 13. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 8, znamienna tym, że zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) i zewnętrzne urządzenie wyjścia są umieszczone w radiowym urządzeniu łączącym (920), przy czym stacja jest zaopatrzona w pierwszy element przełączający (370B), łączący mikrofon (345) z zewnętrznym urządzeniem wyjścia (920) oraz w drugi element przełączający (365B), łączący zewnętrzne urządzenie wejścia (920) z głośnikiem (350).
14. 14. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 8, znamienna tym, że zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) i zewnętrzne urządzenie wyjścia są umieszczone w telefonie przewodowym, przy czym stacja jest zaopatrzona w pierwszy element przełączający (370B), łączący mikrofon (345) z zewnętrznym urządzeniem wyjścia (320) oraz w drugi element przełączający (365B), łączący zewnętrzne urządzenie wejścia (320) z głośnikiem (350).
15. 15. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 8, znamienna tym, że zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) i zewnętrzne urządzenie wyjścia są umieszczone w elektronicznym terminalu danych (320), selektywnie skojarzonym z siecią, przy czym stacja jest zaopatrzona w pierwszy element przełączający (370B), łączący mikrofon (345) z zewnętrznym urządzeniem wyjścia (320) oraz w drugi element przełączający (365B), łączący zewnętrzne urządzenie wejścia (320) z głośnikiem.
16. 16. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 8, znamienna tym, że zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) i zewnętrzne urządzenie wyjścia (320, 920, 1105) są umieszczone w automatycznej sekretarce (1105), przy czym stacja jest zaopatrzona w pierwszy element przełączający (370B), łączący mikrofon (345) z zewnętrznym urządzeniem wyjścia (320) oraz w drugi element przełączający (365B), łączący zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) z głośnikiem (350).
17. 17. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 8, znamienna tym, że zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) i zewnętrzne urządzenie wyjścia (320, 920, 1105) są umieszczone w automatycznej sekretarce(1105), przy czym stacja jest zaopatrzona w pierwszy element przełączający (360), łączący odbiornik (325) z zewnętrznym urządzeniem wyjścia (1105) oraz w drugi element przełączający (355), łączący zewnętrzne urządzenie wejścia (1105) z nadajnikiem (330).

    183 256
18. 18. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 8, znamienna tym, że zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) i zewnętrzne urządzenie wyjścia (320, 920, 1105) są umieszczone w zestawie głośników (320) wyposażonym w mikrofon, przy czym stacja jest zaopatrzona w pierwszy element przełączający (360), łączący odbiornik (335) z zewnętrznym urządzeniem wyjścia (320) oraz w drugi element przełączający (355), łączący zewnętrzne urządzenie wejścia (320) z nadajnikiem (330).
19. 19. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 8, znamienna tym, że środek do pierwszego połączenia stanowi przynajmniej jeden spośród fal radiowych, fal podczerwonych, środka magnetycznego, fal elektromagnetycznych, mikrofal, fal optycznych i linii przewodowej.
20. 20. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 8, znamienna tym, że środek do drugiego połączenia stanowi przynajmniej jeden spośród fal radiowych, fal podczerwonych, środka magnetycznego, fal elektromagnetycznych, mikrofal, fal optycznych i linii przewodowej.
21. 21. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 8, znamienna tym, że pierwszy element przełączający zawiera przynajmniej jeden przełącznik (360, 370B), dostosowany do operacyjnego sprzęgania zewnętrznego urządzenia wyjścia (320, 920, 1105) na przemian z odbiornikiem (325) i mikrofonem (345).
22. 22. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 9, znamienna tym, że pierwszy element przełączający (360, 370B) zawiera ponadto niezależnie aktywizowany pierwszy lokalny przełącznik (370B), operacyjnie łączący mikrofon (345) z zewnętrznym urządzeniem wyjścia (320, 920,1105) oraz niezależnie aktywizowany pierwszy nielokalny przełącznik (360), operacyjnie łączący zewnętrzne urządzenie wyjścia (320,920,1105) z odbiornikiem (325).
23. 23. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 8, znamienna tym, że drugi element zawiera ponadto przynajmniej jeden niezależnie aktywizowany przełącznik (355, 365B), łączący operacyjnie zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920, 1105) na przemian z głośnikiem (350) i nadajnikiem (330).
24. 24. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 8, znamienna tym, że drugi element przełączający (355, 365B) zawiera ponadto niezależnie aktywizowany drugi przełącznik (365B), operacyjnie łączący i rozłączający głośnik (350) z zewnętrznym urządzeniem wejścia (320, 920, 1105) oraz niezależnie aktywizowany nie lokalny przełącznik (355), operacyjnie łączący i rozłączający zewnętrzne urządzenie wejścia (320, 920,1105) z nadajnikiem (330).
25. 25. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 8, znamienna tym, że zawiera przełącznik dźwięku pobocznego (375), operacyjnie łączący i rozłączający głośnik (350) z mikrofonem (345).
26. 26. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 8, znamienna tym, że pierwsze połączenie stanowi lokalny nadajnik dostosowany do nadawania sygnałów pochodzących przynajmniej z mikrofonu (345) łub z odbiornika (325), zaś drugie połączenie stanowi lokalny odbiornik do odbioru sygnałów nadawanych za pośrednictwem węzła wejścia (340).
27. 27. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 26, znamienna tym, że ponadto zawiera lokalną jednostkę łączącą (925), zaopatrzoną w lokalny nadajnik i lokalny odbiornik, operacyjnie połączoną z mikrofonem (345) i z głośnikiem (350).
28. 28. Wielofunkcyjna stacja według zastrz. 9, znamienna tym, że pierwsze połączenie obejmuje węzeł wyjścia (335), zaś drugie połączenie obejmuje węzeł wejścia (340).
29. 29. Sposób aktywizowania, w wielofunkcyjnej stacji telefonu ruchomego, układu przełączników radiowego zestawu nadawczo - odbiorczego, wyposażonego w mikrofon, głośnik i układy do nadawania i odbioru sygnałów, któiy to zestaw nadawczo - odbiorczy zasila się i łączy selektywnie z zewnętrznym urządzeniem wyposażonym w zewnętrzny odbiornik i zewnętrzny nadajnik, znamienny tym, że w kolejnych etapach określa się, czy radiowy zestaw nadawczo - odbiorczy znajduje się w geograficznym zasięgu łączności z zewnętrznym urządzeniem, niezależnie aktywizuje się pierwszy element przełączający po podjęciu decyzji o połączeniu mikrofonu z zewnętrznym odbiornikiem i przekazuje się sygnały generowane przez mikrofon do zewnętrznego odbiornika, niezależnie aktywizuje się drugi element przełączający po podjęciu decyzji o połączeniu głośnika z zewnętrznym nadajnikiem i przekazuje się sygnały generowane przez zewnętrzny nadajnik do głośnika, przy czym aktywizacje pierwszego i drugiego elementu przełączającego przeprowadza się niezależnie od siebie.

    183 256
30. 30. Sposób aktywizowania, w wielofunkcyjnej stacji telefonu ruchomego, układu przełączników radiowego zestawu nadawczo - odbiorczego, wyposażonego w mikrofon, głośnik i układy do nadawania i odbioru sygnałów, który to zestaw nadawczo - odbiorczy zasila się i łączy selektywnie z zewnętrznym urządzeniem wyposażonym w zewnętrzny odbiornik i zewnętrzny nadajnik, znamienny tym, że w kolejnych etapach określa się, czy radiowy zestaw nadawczo - odbiorczy znajduje się w geograficznym zasięgu łączności z zewnętrznym urządzeniem, niezależnie aktywizuje się pierwszy element przełączający po podjęciu decyzji o połączeniu układu nadawczo - odbiorczego (325, 330) z zewnętrznym odbiornikiem i kieruje się sygnały z układu nadawczo - odbiorczego (325, 330) do zewnętrznego odbiornika, niezależnie aktywizuje się drugi element przełączający po podjęciu decyzji o połączeniu układu nadawczo - odbiorczego (325, 330) z zewnętrznym nadajnikiem i przekazuje się sygnały generowane przez zewnętrzny nadajnik do układu nadawczo - odbiorczego, przy czym aktywizacje pierwszego i drugiego elementu przełączającego przeprowadza się niezależnie od siebie.

    * * *