PL172735B1 - Mebel do siedzenia i lezenia PL - Google Patents

Abstract

1. Mebel do siedzenia i lezenia, w któ- rym oparcie tylne jest polaczone w jeden zespól z wyscielanym siedzeniem i zwlasz- cza z jedna porecza pod reke, i który jest lozyskowany odchylnie ku górze na skrzyni tworzacej pomieszczenie na posciel, przy czym na zespól dziala wspomagacz podno- szenia. znamienny tym, ze zespól siedzenio- wo oparciowy (1) jest odchylny wzgledem osi (7), która jest umieszczona na wystaja- cym ze skrzyni (5) stojaku (6), lub tym podo- bnym, w poblizu górnej krawedzi oparcia wzglednie poreczy. FIG . 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest mebel do siedzenia i leżenia, w którym oparcie tylne jest połączone w jeden zespół z wyściełanym siedzeniem i zwłaszcza z co najmniej jedną poręczą pod rękę, przy czym oparcie tylne i siedzenie są ułożyskowane odchylnie ku górze na skrzyni tworzącej pomieszczenie na pościel, a ponadto zespół, składający się z oparcia tylnego i siedzenia, jest wyposażony w wspomagacz podnoszenia.

W znanych meblach tego rodzaju wspomagacz podnoszenia jest ukształtowany jako tak zwane okucie otwierające skokowo, to znaczy na bocznych ścianach skrzyni na pościel są ułożyskowane jedne końce dźwigni niejednakowej długości, a drugie końce tych dźwigni wspierają się na ramie wyściełanego siedzenia. Przez to osiąga się, przy podnoszeniu zespołu, oparcie tylne, lub poręcz pod rękę, znajdujące się w pobliżu ściany, zostają od tej ściany odsunięte. Rozwiązanie takie jest stosunkowo skomplikowane.

Zadaniem wynalazku jest utworzenie mebla wymienionego powyżej typu, ukształtowanego w ten sposób, że unoszenie zespołu będzie mogło odbywać się prostszymi środkami, a mimo to nie będzie trzeba obawiać się ocierania oparcia tylnego lub poręczy pod rękę o ścianę pomieszczenia.

Zgodnie z wynalazkiem, zadanie to zostało rozwiązane dzięki temu, że zespół jest odchylny blisko górnej krawędzi oparcia tylnego lub poręczy pod rękę, względem osi, którajest umieszczona na wystającym ze skrzyni stojaku, łub temu podobnym. W meblu zgodnym z wynalazkiem, wychyla się więc cały zespół wokół osi znajdującej w obszarze górnego końca tego zespołu. Osie takie można zrealizować w prosty sposób za pomocą zwykłych zawiasów, a do podnoszenia wystarczy okucie, które musi tylko realizować samo podnoszenie, a nie odsuwanie od ściany pomieszczenia.

W zalecanym przykładzie wykonania wynalazku, wspomagacz podnoszenia jest z jednej strony wsparty na oparciu tylnym względnie na poręczy pod rękę, a z drugiej strony na tylnej części skrzyni. Osiąga się w ten sposób, że pomieszczenie na pościel ma boki wolne od poruszających się ramion, sprężyn itp., które mogłyby zakleszczyć lub uszkodzić umieszczoną

172 735 w nim pościel. Przy tej postaci wykonania wynalazku, wspomagacz podnoszenia jest umieszczony w takim obszarze skrzyni, do którego w normalnym wypadku pościel nie dostaje się.

Dalsze uproszczenie uzyskuje się leżeli wspomagacz jest umieszczony w tylnej części skrzyni na środku przebiegającej w poprzek belki W ten sposób nie tvlko zmrneiczą sie

JIM 1-t J ^łl±) ^Ι11Λ L'lk/VHV1A AJ Aj ., A- A A- A - A A A- A * a a . - A A A A- AZ JAJA. A Jt A A A Ά· 4_ A A A A A A AAJ U A_l A* AA AZ połowy koszt wykonania wspomagacza podnoszenia, ale również unika się naprężeń spowodowanych nierównomierną pracą dwóch wspomagaczy podnoszenia.

Celowe jest ukształtowanie wspomagacza podnoszenia jako gazowego elementu sprężystego. Okazało się, że przy takim układzie zespół siedzeniowo oparciowy może być utrzymywany w każdym położeniu, przy czym potrzebny jest tylko niewielki nakład siły, aby uzyskać inne położenie.

W ramach wynalazku jest również możliwe aby wspomagacz podnoszenia miał dwa, wzajemnie ze sobą obrotowo połączone ramiona, z których jedno opiera się na zespole siedzeniowe oparciowym, a drugie na skrzyni, przy czym na jedno ramię działa sprężyna, która je ciśnie w kierunku zbliżonym do położenia rozciągniętego obu ramion.

Przedmiot wynalazku jest bliżej objaśniony w przykładzie wykonania na rysunku, na

1^'..,.^ ksMUipił ng.

..........

pi owtow o evop V!

ied ni pGiOZCniu opuszczonym, w przekroju pionowym, fig. 2 - mebel z fig. 1, którego zespół siedzeniowo oparciowy jest w położeniu podniesionym do góry, w przekroju pionowym, fig. 3 - mebel z fig. 2 lecz w przekroju prostopadłym do przekroju na fig. 2, fig. 4 - mebel w innym przykładzie wykonania lecz w takim samym przekroju jak na fig. 3, fig. 5 - mebel w dalszym przykładzie wykonania z opuszczonym zespołem siedzeniowo oparciowym w przekroju pionowym i fig. 6 - mebel z fig. 5 z podniesionym do góry zespołem siedzeniowo oparciowym w przekroju pionowym.

Zgodnie z fig. 1 do 3, mebel do siedzenia i do leżenia ma zespół 1, który składa się z wyściełanego siedzenia 2, oparcia tylnego 3, poręczy pod rękę 4. Zespół 1 według fig. 1 leży na skrzyni 5, która tworzy pomieszczenie na pościel.

Z tej skrzyni wystaje stojak 6, który ma na swym górnym końcu oś 7 utworzoną przez zawias. Zespół siedzeniowo oparciowy 1, jak to widać zwłaszcza z fig. 2, może być względem tej osi 7 uniesiony do góry, ponieważ druga część zawiasu jest umocowana na poręczy pod rękę 4.

Aby ułatwić podniesienie zespołu siedzeniowo oparciowego 1 lub górze i zespół ten utrzymywać w położeniu podniesionym do góry, umieszczony jest wspomagacz podnoszenia ukształtowany jako gazowy element sprężysty 8, którego jeden koniec wspiera się w tylnej części skrzyni 5, a drugi koniec - na oparciu tylnym, względnie na ramie poręczy pod rękę 4.

Jak widać zwłaszcza z fig. 3 gazowy element sprężysty 8 jest zamocowany przechylnie na środku belki 9 przebiegającej poprzecznie w tylnej części skrzyni 5.

Przy unoszeniu zespołu siedzeniowo oparciowego 1 gazowy element sprężysty wspomaga więc ten ruch i utrzymuje również ten zespół w położeniu przedstawionym na fig. 2 i fig. 3. Wystarczy nieznaczna siła, aby przy opuszczaniu zespołu siedzeniowo oparciowego 1 osiągnąć położenie według fig. 1.

Jak wykazały próby, wystarczy umieszczenie jednego gazowego elementu sprężystego po środku, aby skutecznie wspierać ruch zespołu siedzeniowo oparciowego 1. Nie występują żadne naprężenia i nie są potrzebne żadne połączenia pomiędzy poszczególnymi wspomagaczami podnoszenia dla uniknięcia takich naprężeń.

Przykład wykonania według fig. 4 różni się od tych na fig. 1 do 3 tym, że zamiast gazowego elementu sprężystego 8 jest umieszczony wspomagacz podnoszenia, który ma dwa wzajemnie obrotowo połączone ramiona 10 i 11, przy czym ramię 10 jest ułożyskowane obrotowo na poręczy pod rękę 4, a ramię 1 i na belce 9. Sprężyna 12 działa na przedłużeniu ramienia 10' 10 i popycha je w położenie zbliżone do położenia rozciągniętego obydwu ramion 10 i 11, przy czym położenie końcowe przy podniesionym zespole siedzeniowo oparciowym 1 jest określone za pomocą zderzaka 18 ramienia 11.

Przykład wykonania według fig. 5 i 6 nie ma co prawda zalet poprzednio opisanych przykładów wykonania, ale w swej budowie jest i tak jeszcze prostsza niż meble do siedzenia i leżenia należące do obecnego stanu techniki.

Przy tym ostatnim przykładzie wykonania wynalazku dwa wspomagacze podnoszenia są umieszczone z boku na ścianach skrzyni 5, które to podobnie jakjeden wspomagacz podnoszenia ζ,νιιιυ w

Lii W

172 735 według fig. 4, mają po dwa ramiona 13 i 14 połączone wzajemnie ze sobą obrotowo. Ramię 13 wspiera dolną stronę wyściełanego siedzenia 2, a ramię 14 - żeberko 15 przyśrubowane do ściany skrzyni. Na żeberku 15 jest zawieszony koniec jednej lub kilku sprężyn 16, których drugi koniec, za pomocą łącznika 17 działa na ramię 14, Ramię 14 jest ponadto zaopatrzone w zderzak 15, który ogranicza położenie obydwu ramion 13 i 14 odpowiednio do podniesionego do góry położenia według fig. 6.

Również w tym przykładzie wykonania, przez zastosowanie prostego zawiasu, względnie osi 7 na wystającej części 6 skrzyni 5 uniknięto stosunkowo skomplikowanego okucia otwierającego skokowo.

W ramach możliwości wynalazku są przewidziane różne odmiany. I tak na przykład, w przykładzie wykonania według fig. 5 i 6 mogą być zastosowane gazowe elementy sprężyste jako wspomagacze podnoszenia. Również oś 7, zamiast na poręczy pod rękę 4 mogłaby być przewidziana na oparciu tylnym.

172 735

172 735

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims (5)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Mebel do siedzenia i leżenia, w którym oparcie tylne jest połączone w jeden zespół z wyściełanym siedzeniem i zwłaszcza z jedną poręczą pod rękę, i który jest łożyskowany odchylnie ku górze na skrzyni tworzącej pomieszczenie na pościel, przy czym na zespół działa wspomagacz podnoszenia, znamienny tym, że zespół siedzeniowo oparciowy (1) jest odchylny względem osi (7), która jest umieszczona na wystającym ze skrzyni (5) stojaku (6), lub tym podobnym, w pobliżu górnej krawędzi oparcia względnie poręczy.
2. 2. Mebel według zastrz. 1, znamienny tym, że wspomagacz podnoszenia (8, 10,11) jest z jednej strony wsparty na oparciu tylnym względnie na poręczy pod rękę (3, 4), a z drugiej strony na tylnej części skrzyni (5).
3. 3. Mebel według zastrz. 2, znamienny tym, że wspomagacz podnoszenia (8, 10,11) jest umieszczony w środku belki (9) przebiegającej poprzecznie w tyinej części skrzyni (5).
4. 4. Mebel według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że wspomagacz podnoszenia jest ukształtowany jako gazowy element sprężysty (8).
5. 5. Mebel według zastrz. 1 albo 3, znamienny tym, że wspomagacz podnoszenia ma dwa wzajemnie względem siebie obrotowo połączone ramiona (10, 11; 13 ,14), z których jedno z ramion (10,13) wsparte jest na zespole siedzeniowo oparciowym (1), a drugie z ramion (11,14) wsparte jest na skrzyni (5), przy czym za jedno z ramion (10,14) jest zaczepiona sprężyna (12,16), która napina je w kierunku położenia rozciągniętego obydwu ramion (10,11; 13,14).