PL169965B1 - Sposób i urzadzenie do wykonywania prac na zewnetrznych powierzchniach kadlubów statków PL PL - Google Patents

Abstract

1 . Sposób wykonywania prac na zewnetrznych powierzchniach kadlubów statków, w którym poddaje sie obróbce wybrany odcinek powierzchni o mnie- jszym zasiegu poziomym niz zasieg poziomy calej obrabianej powierzchni i o zasiegu pionowym siega- jacym do dolu w poblize poziomej platformy, przy czym na poziomej platformie ustawia sie pionowa wieze naprzeciwko i w pewnej odleglosci od wybra- nego odcinka powierzchni, a na niej umieszcza sie wózek, który ustawia sie naprzeciw dowolnego pozio- mego pasa wybranego odcinka powierzchni, zas na wózku umieszcza sie pomost roboczy i wysuwa sie go w kierunku powierzchni za pomoca wspornikowych ramion, znamienny tym, ze przestrzen (44) obejmu- jaca wieze (34), wybrany odcinek (88) powierzchni (18) i pomost roboczy (40) oslania sie za pomoca zespolu oslonowego (42), a nastepnie wykonuje sie prace na kolejnych poziomych pasach wybranego od- cinka (88) powierzchni (18) regulujac ustawienie po- mostu roboczego (40) w poblizu powierzchni (18) za pomoca wspornikowych ramion (38), a jednoczesnie odciaga sie powietrze z oslonietej przestrzeni (44) za pomoca zespolu do oczyszczania powietrza (128) F I G . 2 ( 5 4 ) Sposób i urzadzenie do wykonywania prac na zewnetrznych powierzchniach kadlubów statków PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób i urządzenie do wykonywania prac na zewnętrznych powierzchniach kadłubów statków.

Kadłuby statków stanowią duże powierzchnie profilowane w obu kierunkach pionowym i poziomym.

Odnawianie zewnętrznych powierzchni statków wymaga użycia oczyszczarek strumieniowo-ściernych w celu przygotowania powierzchni oraz urządzeń malujących do nakładania farb. Zarówno urządzenia czyszczące jak i malujące muszą być doprowadzane w pobliże powierzchni kadłuba przy której mają pracować. Bez przenoszenia, oba te urządzenia mogą pracować na powierzchni kadłuba niewiele większej od 6,75 m².

W znanych urządzeniach robotnicy przemieszczają się z miejsca na miejsce wokół kadłuba na pomostach roboczych, skonstruowanych wokół statku.

Stosuje się także wyciągi osobowe. Konwencjonalny wyciąg osobowy składa się z obudowanego pomostu osadzonego na ramieniu, które może być hydraulicznie podnoszone, wysuwane i obracane. Ramię to osadzone jest na wózku napędzanym silnikiem spalinowym. Wózek może być przemieszczany z miejsca na miejsce po powierzchni poziomej.

Przy czyszczeniu strumieniowo-ściernym, usiłowano zastąpić pracownika na pomoście wyciągu osobowego obudowaną głowicą oczyszczarki pneumatycznej, mogącą wyłapywać, przetwarzać i ponownie wykorzystywać środek czyszczący. Jednakże ten sposób znalazł niewielkie zastosowanie z uwagi na koszt zakupu i eksploatacji urządzenia, jak również trudności z dostosowaniem do sprzętu ówcześnie dostępnego.

Ponieważ statki są ogromnymi jednostkami pływającymi, poruszającymi się po wielkich akwenach, ich budowa i remonty w suchych dokach niemal zawsze odbywają się w bezpośrednim sąsiedztwie takich wielkich akwenów.

Zanieczyszczenie tych akwenów, obejmujących wielkie jeziora, rzeki, morza, zatoki i oceany, ma negatywny wpływ na rośliny i zwierzęta żyjące w tych akwenach. Zanieczyszczają one również środowisko, w którym mieszkają ludzie.

Czyszczenie strumieniowo-ścierne kadłuba statku pociąga za sobą powstawanie znacznych ilości rozdrobnionego materiału, zazwyczaj kurzu składającego się w częściach z mniejszych cząsteczek środka ściernego, który rozpada się po pneumatycznym wyrzuceniu w stronę kadłuba statku, a w części z małych cząsteczek farby i stali, usuwanych przez materiał ścierny. Kurz ten jest uciążliwy dla ludności i zawiera substancje toksyczne w ilościach, które tylko pozornie są nieszkodliwe.

Ponieważ część tego kurzu zwykle zwiewana jest na pobliski akwen, pewne ilości tych toksyn przedostają się do wody. Ponadto, jeżeli większość zużytego środka ściernego, który spada na platformę suchego doku nie zostanie od razu sprzątnięta, śladowe ilości substancji toksycznych spływają podczas deszczu lub z inną wodą używaną podczas remontu statku i dostają się do akwenu z układu ściekowego suchego doku. Podobnie mogą dostawać się do akwenu z układu ściekowego suchego doku toksyczne produkty naftowe, obejmujące paliwa, smary i oleje używane przy pracy wyciągu osobowego.

Zazwyczaj, statek posiada sporą ilość zewnętrznego sprzętu mechanicznego do użytku zewnętrznego. Sprzęt ten, którego koszt zakupu i naprawy jest znaczny, może ulec poważnym uszkodzeniom, jeśli do jego wnętrza dostanie się kurz z oczyszczania strumieniowo-ściernego, który sam w sobie działa silnie ściernie. Ten sprzęt mechaniczny, obejmujący wewnętrzne układy wentylacyjne, musi być podczas czyszczenia strumieniowo-ściernego czasowo osłaniany pokrywami ochronnymi.

Właściwie cały sprzęt potrzebny do czyszczenia strumieniowo-ściernego ma mechaniczne elementy składowe. Obejmuje to sprężarki powietrza, wyciągi osobowe, podnośniki widłowe, odkurzacze i dźwigi dokowe. Ponieważ ten sprzęt musi pracować podczas czyszczenia strumieniowo-ściernego, nie może być osłaniany. Powoduje to bardzo wysokie koszty eksploatacyjne, długotrwałe przestoje naprawcze i skraca jego trwałość.

Powłoki poziomej platformy suchego doku w krótkim czasie są ścierane w wyniku połączonego działania zużytego środka ściernego i ruchu kołowego i pieszego.

Podczas równocześnie dokonywanego czyszczenia strumieniowo-ściernego, pracownicy, którzy jednocześnie mogliby kontynuować prace związane z budową i/lub remontem zewnętrz169 965 nych części statku, nie związanych z elementami mechanicznymi, są odwoływani, ich wydajność spada, a ich układ oddechowy i oczy są narażone na niebezpieczeństwo. Podobnie narażeni są pracownicy i personel statku przechodzący przez chmurę ściernego pyłu wchodząc i wychodząc z wnętrza statku.

Statki pracują w środowisku korodująco oddziałującej rozpylonej wody morskiej. Dlatego też, większość popularnych farb morskich składa się z winyli i żywic epoksydowych na bazie rozpuszczalnika. Niektóre z farb morskich zawierają cynk lub miedź. Podczas nakładania tych farb część rozpylonej farby dostaje się do pobliskiego akwenu i osiada na pobliskich łodziach, budynkach itp. Część rozpylonej farby, która osiada na platformie suchego doku dostaje się do pobliskiego basenu, gdyż przylepia się do cząsteczek kurzu lub brudu na platformie suchego doku, zmywanych następnie wodą do układu ściekowego suchego doku.

Stosowane w przemyśle stoczniowym rozpuszczalniki farb na bazie innej niż woda, podczas parowania w procesie utwardzania farby uwalniają do atmosfery lotne składniki organiczne niszczące środowisko. Jedynym obecnie znanym sposobem usuwania tych niewidocznych lotnych składników organicznych jest ograniczenie przestrzeni, w której są one uwalniane, a następnie przeprowadzenie powietrza z tej przestrzeni przez piec do spopielania lotnych składników organicznych.

Znany jest sposób prowadzenia prac na statku, w którym redukuje się do minimum ilości ściernego kurzu oraz rozpylonej farby roznoszonych poprzez umieszczanie zasłony przy każdym z końców suchego doku. Czyszczenie strumieniowo-ścierne prowadzi się jedynie w kierunku ku dołowi, stosuje się hydrodynamiczny sprzęt natryskujący do malowania oraz przerywa się pracę, gdy prędkość wiatru przekracza ustalone granice. Mimo to, znaczne ilości unoszonych w powietrzu cząstek ściernego kurzu oraz rozpylonej farby wydostają się poza obręb suchego doku. Ponadto, działania te w niczym nie redukują pozostałych negatywnych efektów procesu malowania kadłubów statków.

Ostatnio niektóre stocznie prowadzą prace remontowe stosując duże pasy materiału wiszące od otwartego pokładu statku w dół do platformy suchego doku. Materiał ten musi być nieco porowaty, aby ochronić go przed postrzępieniem przez wiatr. Jednakże trwałość takich wielkich pasów materiału jest krótka z uwagi na uszkodzenia spowodowane przez wiatr, manipulację, nieprawidłowe czyszczenie strumieniowo-ścierne oraz inne zagrożenia związane ze środowiskiem przemysłu ciężkiego, panującym w stoczni. Ze względu na wysoki koszt podstawowy samego materiału, jego małą trwałość w środowisku stoczniowym, koszt instalowania, usuwania, przenoszenia i magazynowania go, takie podejście jest szalenie kosztowne. Mimo, iż rozwiązanie to zatrzymuje w obrębie suchego doku nawet znaczną część ściernego kurzu i rozpylonej farby, część nadal ulatuje poprzez porowaty materiał i połączenia, w których pasy materiału zachodzą na siebie. Ponadto, sposób ten nie eliminuje wielu pozostałych negatywnych skutków procesu powlekania kadłubów statków.

Istnieje jeszcze jeden sposób obróbki powierzchni, w którym jest zredukowana ilość kurzu przy piaskowaniu, a mianowicie technologia piaskowania próżniowego. Jednak proces ten jest bardzo powolny i kosztowny, z punktu widzenia sprzętu i ludzi.

Rozpatrując sposoby odnawiania powierzchni statków, najistotniejszą sprawą z punktu widzenia kosztów jest szybkość z jaką statek może być pomalowany. Ważne jest to z uwagi na dzienne koszty amortyzacji i eksploatacji suchego doku oraz wyłączenia z ruchu samego statku na czas malowania. Koszty te powodują, że niezależnie od sposobów przyjętych przy rozwiązywaniu problemów związanych ze strumieniowo-ściernym czyszczeniem i malowaniem -statków, czas trwania procesu malowania jest najistotniejszy.

Niemiecki opis patentowy nr DE-U-8 526 213 ujawnia sposób obróbki pionowej powierzchni na jej odcinku poziomym, na przykład burty statku. Sposób obejmuje czyszczenie ścierniwem powierzchni, przy czym zasięg czyszczonych poziomych odcinków powierzchni w poziomie jest mniejszy niż zasięg całej powierzchni, która ma być oczyszczona. Do czyszczenia używa się urządzenia, które zawiera wieżę w postaci kratownicy umieszczoną w pobliżu, ale z odstępem, względem czyszczonej powierzchni. Na wieży jest oparta platforma, która jest ruchoma w kierunku pionowym i jest podnoszona- lub opuszczana w celu umieszczenia jej na przeciwko wybranego poziomego pasa oczyszczanej powierzchni. Platforma ma wysuwany

169 965 podest podparty w kierunku powierzchni na ramieniu, który jest wysuwany w kierunku powierzchni przy jej oczyszczaniu i cofany. Urządzenie według tego rozwiązania nie ma układu oczyszczającego powietrze z powstających podczas czyszczenia zanieczyszczeń, co powoduje, że występuje duże zanieczyszczenie środowiska naturalnego.

Opis patentowy DE-A-2930528 ujawnia rusztowanie wzniesione przy budynku, posiadające osłonę z pasów tkaniny. Osłona jest umieszczona wokół stanowiska operatora na typowym deskowaniu rusztowania. W tym sposobie po obróbce fragmentu ściany na danym poziomie rusztowania konieczne jest przemieszczanie osłony na inny poziom, co zwiększa czas obróbki ścian.

Z opisu patentowego FR-A-1414659 jest znany sposób i urządzenie do czyszczenia pionowych powierzchni fasad budynków. W sposobie tym operatora stojącego na sztywnym podeście osłania się kurtyną razem z oczyszczanym w danej chwili fragmentem ściany. Kurtynę umieszcza się na wciągarce, co umożliwia przemieszczanie jej wzdłuż ściany. Z tej osłoniętej przestrzeni odciąga się powietrze za pomocą wentylatora i kieruje się je do urządzeń filtrujących w celu oddzielenia zanieczyszczeń. W tym rozwiązaniu, każdorazowo po oczyszczeniu małego fragmentu powierzchni osłoniętego kurtyną, konieczne jest przemieszczanie osłony zarówno w pionie jak i w poziomie, co wydłuża czas obróbki powierzchni. Ponadto osłonięty jest jedynie fragment powierzchni bezpośrednio wokół operatora, co powoduje nadzwyczaj silne zanieczyszczenie w tym obszarze, szkodliwe dla zdrowia osoby pracującej.

Sposób wykonywania prac na zewnętrznych powierzchniach kadłubów statków, według wynalazku, polega na tym, że poddaje się obróbce wybrany odcinek powierzchni o mniejszym zasięgu poziomym niż zasięg poziomy całej obrabianej powierzchni i o zasięgu pionowym sięgającym do dołu w pobliże poziomej platformy, przy czym na poziomej platformie ustawia się pionową wieżę naprzeciwko i w pewnej odległości od wybranego odcinka powierzchni, a na niej umieszcza się wózek, który ustawia się naprzeciw dowolnego poziomego pasa wybranego odcinka powierzchni, zaś na wózku umieszcza się pomost roboczy i wysuwa się go w kierunku powierzchni za pomocą wspornikowych ramion.

Sposób według wynalazku charakteryzuje się tym, że przestrzeń obejmującą wieżę, wybrany odcinek powierzchni i pomost roboczy osłania się za pomocą zespołu osłonowego. Następnie wykonuje się prace na kolejnych poziomych pasach wybranego odcinka powierzchni regulując ustawienie pomostu roboczego w pobliżu powierzchni za pomocą wspornikowych ramion. Jednocześnie odciąga się powietrze z osłoniętej przestrzeni za pomocą zespołu do oczyszczania powietrza.

Korzystnie czyści się kolejne fragmenty powierzchni kadłuba statku za pomocą obróbki strumieniowo- ściernej.

Korzystnie powierzchnię kadłuba statku czyści się począwszy od poziomu pokładu w dół do poziomu kilu.

Korzystnie czyszcząc kolejno usytuowane w pionie pasy wybranego odcinka powierzchni stopniowo wysuwa się wspornikowe ramiona w kierunku kadłuba statku dopasowując ich ustawienie do zakrzywienia powierzchni, zwłaszcza przy dolnym końcu wybranego odcinka.

Korzystnie po zakończeniu prac czyszczących maluje się wybrany odcinek powierzchni na kolejnych poziomych pasach wybranego odcinka regulując ustawienie pomostu roboczego w pobliżu powierzchni za pomocą wspornikowych ramion.

Korzystnie po zakończeniu prac na wybranym odcinku powierzchni wieżę przemieszcza się po poziomej platformie i ustawia przy następnym wybranym odcinku powierzchni.

Korzystnie wieże przemieszcza się po poziomej platformie wystarczającą liczbę razy do wykonania prac na całej powierzchni.

Korzystnie przed przemieszczeniem wieży sprząta się drobne cząstki z poziomej platformy w obrębie osłoniętej przestrzeni.

Korzystnie odcinka ustawia się pomost roboczy poprzez podnoszenie i opuszczanie wózka i wysuwanie i cofanie wspornikowych ramion.

Korzystnie blokuje się pomost roboczy w położeniu, w którym jeden usytuowany poprzecznie koniec pomostu roboczego ustawia się dalej od wieży niż drugi przeciwległy jego koniec.

169 965

Korzystnie przestrzeń osłania się giętkimi zasłonami, których przednie krawędzie wyposaża się w magnesy i przyczepia się przednie krawędzie do ferromagnetycznej czyszczonej powierzchni.

Korzystnie pionowe ustawienie wieży na poziomej platformie reguluje się za pomocą dźwigników poziomujących mających podkładki stykające się z poziomą platformą.

Korzystnie jako poziomą platformę wykorzystuje się pokład suchego doku, a wieżę przestawia się do nowego położenia za pomocą dźwigu dokowego.

Urządzenie do wykonywania prac na zewnętrznych powierzchniach kadłubów statków, według wynalazku, zawiera pionową wieżę ustawioną na poziomej platformie naprzeciwko i w pewnej odległości od wybranego odcinka oczyszczanej powierzchni, którego zasięg poziomy jest mniejszy niż całkowity poziomy zasięg oczyszczanej powierzchni, przy czym na wieży jest umieszczony wózek ustawiony naprzeciw dowolnego poziomego pasa wybranego odcinka powierzchni, zaś na wózku umieszczony jest pomost roboczy zamocowany ruchomo w kierunku powierzchni na wspornikowych ramionach.

Urządzenie według wynalazku charakteryzuje się tym, że przestrzeń obejmująca wieżę, wybrany odcinek powierzchni i pomost roboczy jest otoczona zespołem osłonowym, a z wózkiem są połączone roboczo pierwszy zespół napędowy do podnoszenia i opuszczania wózka. Ze wspornikowymi ramionami jest połączony drugi zespół napędowy do wysuwania i cofania pomostu roboczego, przy czym z osłoniętą przestrzenią jest połączony zespół do oczyszczania powietrza z osłoniętej przestrzeni.

Korzystnie w osłoniętej przestrzeni jest umieszczony układ do ciągłego sterowania przepływem powietrza, który zawiera wlot powietrza do przestrzeni i wylot powietrza z przestrzeni połączone z zespołem do oczyszczania powietrza.

Korzystnie na pomoście roboczym są umieszczone sterowniki do uruchamiania zespołów napędowych pierwszego i drugiego.

Korzystnie pierwszy zespół napędowy stanowi wyciągarka, a drugi zespół napędowy stanowią siłowniki hydrauliczne.

Korzystnie wyciągarka i siłowniki hydrauliczne są połączone z układami hydraulicznymi napędzanymi pompami, uruchamianymi przy pomocy silników elektrycznych umieszczonych poza osłoniętą przestrzenią.

Korzystnie sterowniki są połączone z przeciwległymi poprzecznymi końcami pomostu roboczego do wybiórczego ustawiania końców w różnej odległości od wieży.

Korzystnie co najmniej część zespołu osłonowego stanowią giętkie zasłony, które są wyposażone na przednich krawędziach w magnesy do mocowania zasłon do powierzchni.

Korzystnie zespół osłonowy zawiera wysuwająco-cofające elementy konstrukcyjne przymocowane do bocznej zasłony i do wieży, zaś z wysuwająco-cofającymi elementami konstrukcyjnymi są połączone roboczo trzecie elementy napędowe do wysuwania do przodu przednich krawędzi zasłon w kierunku powierzchni i cofania ich.

Korzystnie wieża ma kilka dźwigników poziomujących z podkładkami stanowiącymi podstawę wieży do ustawiania na poziomej platformie, a na górze wieża ma zawiesie do zaczepiania przez dźwig przed przeniesieniem do następnego położenia.

Korzystnie przestrzeń jest połączona giętkim przewodem rurowym z usytuowaną na zewnątrz przestrzeni strumieniowo-ścierną oczyszczarką, przy czym przewód rurowy jest zakończony dyszą umieszczoną na pomoście roboczym.

Korzystnie przestrzeń jest połączona giętkim przewodem rurowym z usytuowaną na zewnątrz przestrzeni maszyną do malowania natryskowego, przy czym przewód rurowy jest zakończony dyszą umieszczoną na pomoście roboczym.

Sposób i urządzenie według wynalazku odznacza się istotnymi zaletami na tle stanu techniki. W odróżnieniu od wyciągów osobowych, które nie mogą być osłaniane z tego względu, że stają się praktycznie nieczynne, urządzenie według wynalazku ma całkowicie zamkniętą przestrzeń, w której może pracować dwóch robotników przez całą zmianę roboczą, z maksymalną wydajnością.

169 965

Urządzenie do wykonywania prac jest na tyle niewielkie, że przestrzeń między nim a statkiem jest całkowicie zamknięta przy użyciu materiałów nieporowatych bez narażania na zniszczenie przez wiatr.

Odpowiednia liczba tych obudowanych urządzeń jest kolejno rozmieszczana wokół statku, co umożliwia przeprowadzenie procesu powlekania w czasie równie krótkim lub krótszym niż to obecnie niezbędne przy urządzeniach konwencjonalnych.

Przemieszczane przez dźwigi suchego doku o odcinki 6 metrowe wzdłuż długości statku, obudowane urządzenie według wynalazku zapewniają robotnikom pełny dostęp do wszystkich rejonów kadłuba każdego statku, niezależnie od długości, głębokości czy zarysu kadłuba. Pomost roboczy jest ruchomy przy użyciu elektrycznej wyciągarki hydraulicznej na każdą odległość od zera do 3 m odpowiednio do zmiany kształtu na różnych wysokościach pionowych. Przy złożonych zmianach kształtu kadłuba w kierunku podłużnym, urządzenie posiada zdolność wysuwania każdego z końców swego pomostu na inną odległość.

W rzadkich przypadkach, gdy odległość kadłuba od osi podłużnej statku w danym położeniu na dziobie lub rufie ulega zmianie o więcej niż 3 m między pokładem otwartym a kilem, co uniemożliwia robotnikom na pomoście dotarcie do wszystkich rejonów kadłuba na mniejszych wysokościach, może być użyte drugie, krótsze (lecz podobne) urządzenie pomostowe wewnątrz pierwszego urządzenia pomostowego. Takie skrajne zarysy zdarzają się w rejonach kadłuba bezpośrednio przylegających do dzioba i rufy. Te obszary obejmują bardzo niewielki procent powierzchni kadłuba i dlatego mogą być czyszczone strumieniowo-ściernie innymi mniej wydajnymi sposobami, takimi jak piaskowanie próżniowe.

Osłonięte urządzenie według wynalazku stwarza znacznie mniej problemów eksploatacyjnych niż wyciągi osobowe najczęściej obecnie używane przy czyszczeniu strumieniowo-ściernym i malowaniu. Dlatego też, mniejszy jest koszt konserwacji, przestojów konserwacyjnych, zakłóceń w pracy i straty czasu.

Zarówno osłonięte urządzenie według wynalazku jak i wyciągi osobowe, znane ze stanu techniki, wykorzystują siłowniki hydrauliczne wystawione na działanie kurzu ściernego i rozpylonej farby. Konserwacja w tym zakresie jest porównywalna.

Jednakże w przypadku wyciągów osobowych wykorzystuje się silniki spalinowe z wlotami powietrza i innymi elementami mechanicznymi narażonymi na uszkodzenie przez kurz ścierny i rozpyloną farbę. Przy osłoniętym urządzeniu według wynalazku używa się wyłącznie silników elektrycznych nie wymagających częstej konserwacji, które ponadto są całkowicie poza osłoniętą powierzchnią i stąd nie są narażone na działanie kurzu ściernego i rozpylonej farby.

Poza siłownikami w wyciągach osobowych stosuje się wiele elementów mechanicznych do podnoszenia i obracania ramienia hydraulicznego jak również przemieszczania wózka wyciągu wzdłuż podłogi suchego doku. Te mechaniczne elementy są całkowicie wystawione na działanie kurzu ściernego i rozpyloną farbę. Osłonięte urządzenie według wynalazku nie posiada wewnątrz osłony istotnych elementów mechanicznych wystawionych na działanie kurzu ściernego i rozpylonej farby.

Wyciągi osobowe posiadają wózki jeżdżące na czterech kołach z pneumatycznymi oponami narażonymi na częste przebicia w środowisku suchego doku, czemu towarzyszą koszty naprawy, przestoje i zakłócenia toku pracy. Przenoszenie osłoniętego urządzenia przez dźwig dokowy pozwala na uniknięcie tych problemów.

Silniki spalinowe wyciągów osobowych muszą być codziennie tankowane, co wiąże się z kosztami robocizny, przestojami, niebezpieczeństwem pożary/wybuchu i rozlewania paliwa co w najwyższym stopniu zanieczyszcza pobliski zazwyczaj akwen. Korzystnie elektryczne silniki osłoniętego urządzenia pomostowego nie stwarzają żadnych z tych problemów.

Manewrowanie wyciągami osobowymi jestjednym z głównych przyczyn zużycia powłoki podłogi suchego doku, gdyż pneumatyczne opony są często obracane w miejscu (tj. buksują) na zużytym środku ściernym. Przenoszenie osłoniętego urządzenia według wynalazku za pomocą dźwigu wyeliminuje tę przyczynę zużycia.

Najważniejszy jest jednak fakt, że osłonięte urządzenie według wynalazku skutecznie ogranicza kurz ścierny i rozpyloną farbę do niewielkiej objętości i przestrzeni w bezpośrednim sąsiedztwie kadłuba statku, gdzie mogą one być zbierane (oraz recyrkulowane bądź spopielane,

169 965 zależnie od potrzeb) bardziej skutecznie i zanim stworzą zagrożenie dla atmosfery, pobliskiego akwenu, mechanicznego wyposażenia statku, dźwigów dokowych, pomocniczego mechanicznego sprzętu do czyszczenia i powlekania! równoległych prac remontowych w doku, jak również dla samochodów, łodzi i domów będących własnością ludności. Czyszczenie strumieniowościerne i malowanie przy użyciu wyciągów osobowych nie zapewnia skutecznego rozwiązania żadnego z tych problemów.

Stosunkowo niewielka objętość zamykana przez osłonięte urządzenie według wynalazku i kadłub statku oferuje możliwości kontrolowania środowiska nieosiągalne przy żadnej z prób osłony dostępnych przy wyciągach osobowych. Obejmuje to odpylanie, kontrolę wilgotności i temperatury oraz ochronę przed deszczem i śniegiem. Czynniki te są niezwykle istotne dla jakości i trwałości powłoki. Ponadto, powinno być możliwe prowadzenie czyszczenia strumieniowo-ściernego i malowania w warunkach pogodowych (deszcz, śnieg, chłód), które uniemożliwiłyby czyszczenie strumieniowo-ścierne i malowanie przy użyciu konwencjonalnych pomostów i wyciągów osobowych.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok z góry statku w suchym doku, ukazujący cztery urządzenia do wykonywania prac zewnętrznych kadłubów statków, takich jak przeprowadzane w zamknięciu operacje czyszczenia i malowania odpowiednio na czterech odcinkach, na dwu burtach zewnętrznych kadłuba statku, przy czym osłona urządzenia na pierwszym planie jest częściowo odcięta tak, by pokazać przeprowadzaną operację. Należy zauważyć dźwigi dokowe, które mogą być używane do przemieszczania urządzeń do kolejnych odcinków kadłuba; fig. 2 - widok z boku jednego z urządzeń pomostowych z fig. 1, w większej skali; fig. 3 - poziomy rzut wieży z konstrukcją jej osłony, fig. 4 - przekrój poprzeczny widziany od góry, dokonany na poziomie poniżej podnośnika lecz powyżej wózka, ukazujący wspornikowe ramiona kratowe podtrzymujące pomost roboczy w położeniu zmiennie poprzecznie wysuniętym względem wieży, fig. 5 widok z boku konstrukcji pokazanej na fig. 4, z wózkiem w przekroju podłużnym; fig. 6 - widok wózka z boku, z pominięciem ramion, ukazujący położenie wózka względem ramy; fig. 7 częściowy widok z boku, przy czym pewne elementy są odcięte i pokazane w przekroju, ukazujący wybrany zespół zapadki zabezpieczającej dla każdego z dwóch punktów podnoszenia wózka oraz fig. 8 - schemat układu napędu hydraulicznego urządzenia.

Typowy statek 10 pokazany na fig. 1 i 2 jest wsparty na pontonowym pokładzie 12 suchego doku 14, mającego pionowe boczne ściany 16 otaczające w pewnej odległości dwa przeciwległe boki 18 zewnętrznej powierzchni kadłuba statku 10. Suchy dok 14 zazwyczaj posiada konwencjonalny dźwig 20, który jest zwykle używany do przemieszczania części i dostaw na statek i z niego, i do zmiany położenia urządzeń używanych do wykonywania różnych operacji montażowych i remontowych przy statku. Dlatego też, dźwig 20 może umieszczać i przenosić urządzenia w dowolnym wybranym miejscu (np. w korytarzach między bocznymi ścianami 16 a statkiem 10, po obu stronach statku 10, między dziobem 24 i rufą 26 statku 10.

Szerokość konwencjonalnego kadłuba statku 10, mierzona względem jego osi dziób-rufa, jest największa na wysokości pokładu otwartego, znajdującego się zazwyczaj mniej więcej po środku długości statku 10 (w śródokręciu). W dowolnym miejscu wzdłuż długości statku 10, odległość kadłuba od osi podłużnej statku 10 stopniowo się zmniejsza w kierunku ku dołowi, między poziomem 28 pokładu otwartego a poziomem kilu 30. Zarówno przed jak i za śródokręciem odległość kadłuba od osi podłużnej przy dowolnie wybranej wysokości w dalszym ciągu stopniowo się zmniejsza aż do osiągnięcia na poziomie kilu wartości minimalnej na dziobie i rufie (zazwyczaj zero). Wzdłuż danych dwudziestostopowych odcinków (podłużnych) większość kadłubów ma złożoną krzywiznę, w której szerokość kadłuba względem osi podłużnej na większych odległościach poniżej pokładu otwartego zmniejsza się szybciej w miejscach odległych od śródokręcia.

Obecny wynalazek zapewniajedno lub kilka obudowanych urządzeń 32 z pomostem, które mogą być wykorzystane do wykonywania prac na powierzchni zewnętrznej kadłuba statku 10, gdy jest on w suchym doku 14. Statek 10 jest zazwyczaj statkiem używanym, który jest umieszczony w doku 14 w celu konserwacji remontu i/lub ponownego wyposażenia. Tak więc może wymagać wykonania względnie równoległe innych robót wewnątrz, na pokładzie lub w

169 965 nadbudówce podczas wykorzystywania urządzenia i sposobu według obecnego wynalazku do robót związanych z zewnętrzną powierzchnią kadłuba statku 10. Zazwyczaj, prace wykonywane przy zewnętrznych powierzchniach kadłuba zasadniczo obejmują zerwania zniszczonych powłok, rdzy, osadów morskich, kamienia, starych farb i nałożenie nowych powłok, zwykle przez natryskiwanie. (W obecnym opracowaniu takie powłoki są czasem określane jako malowane, niezależnie od tego, czy specjalista od powlekania nie użyłby tego określenia w węższym zakresie). Liczba użytych urządzeń 32 będzie zależała od wielkości statku 10, wymaganego terminu zakończenia robót oraz ilości siły roboczej. To, czy użyte urządzenia 32 tej samej wielkości czy w dwu różnych wielkościach, może zależeć od tego, jak radykalnie burty kadłuba nachylone są do wewnątrz w różnych rejonach kadłuba (tzn. w niektórych przypadkach dotarcie do pewnych obszarów może być wygodniejszy przy użyciu, mniejszego urządzenia dodatkowego lub innej techniki, np. piaskowania próżniowego niż przy użyciu urządzenia 32, które musiałoby mieć możliwość podpierania swej platformy w krańcowo wysuniętym położeniu).

Jak pokazano na fig. 2 każde obudowane pomostowe urządzenie 32 składa się z wieży 34 podpartej na powierzchni 22 pokładu suchego doku 14 w sposób umożliwiający przemieszczanie wózka 36, który może być unoszony i opuszczany w wieży 34 i unieruchamiany na wybranej wysokości, zestawu wspornikowych kratowych ramion 38 osadzonych na wózku 36 tak, że ich przednie końce, na których osadzony jest roboczy pomost 40, mogą wsuwać się do przodu i odsuwać od kadłuba statku 10, zespołu osłonowego 42, który zasadniczo całkowicie zamyka przestrzeń 44 przy pionowym segmencie lub odcinku kadłuba statku 10 od pokładu otwartego aż do kilku (który to odcinek ma zazwyczaj długość około 6,10 m w poziomie, wzdłuż statku 10 oraz układu 46 sterującego przepływem powietrza, do regulowanej wentylacji w zamkniętej przestrzeni 44 oraz układu napędowego 48 do uruchamiania wózka 36, wysuwania i wciągania pomostu roboczego 40 oraz regulowania przedniej krawędzi zespołu osłonowego 42 tak, że jest ona utrzymywana przy kadłubie wzdłuż przedniej i tylnej pionowej krawędzi poszczególnych segmentów kadłuba, przy których prowadzone są roboty.

Oczywiście, mimo, iż urządzenie 32 zostało opracowane w celu ułatwienia wykonywania prac związanych z przygotowawczym czyszczeniem powierzchni i malowaniem natryskowym, dodatkowe lub inne czynności mogą być wykonywane wewnątrz przestrzeni 44, przy wykorzystaniu urządzenia 32 jako obudowy ochronnej.

Po pierwsze, wieża 34 jest przenośną konstrukcją ramową z rozporek, prętów rozciąganych, tężników, łączników i innych elementów, które mogą być rozłącznie mocowane ze sobą tak, by zapewnić zespół o żądanej wysokości umożliwiający dostęp do danej burty statku 10 na całej jej wysokości, od poziomu pokładu otwartego do kilu. Oczywiście, w przypadku stoczni, gdzie przewiduje się pracę jedynie przy jednej wielkości kadłubów przez cały okres trwałości urządzenia 32, wieża 34 może być zmontowana trwale, np. przez gazowe wycinanie płyt, wyciskanie długich elementów, spawanie połączeń, itp. Ogólnie rzecz biorąc, wieża 34 może być wykonana ze stali bądź z aluminium i zasadniczo w ten sam sposób i z tych samych materiałów jakie są tradycyjnie używane do produkcji wind w budownictwie i terenach przebudowy konstrukcji do przenoszenia pracowników i/lub materiałów na różne piętra budynku.

Jak pokazano na fig. 6, klatka, wózek lub podnośnikowy wózek 36 osadzony jest na wieży 34 (np. przy użyciu kół 50 z wieńcami toczącymi się po pionowych torach 52 utworzonych przez odnośne elementy wieży 34).

Wózek 36 zawieszony jest w wieży 34 do podnoszenia za pomocą lin 54, przymocowanych do wózka 36 poprzez złącze 56, a następnie przechodzące przez krążki linowe 58 do bębna hydraulicznego wyciągarki 60. Jak pokazano na fig. 7 każdy ze złączy 56 ma postać sprężynowej zapadkowej dźwigni 62, osadzonej w odnośnym wycięciu 64 w pionowej szynie 66 wieży 34, poza okresem, gdy podnoszące liny 54 są pod działaniem naprężenia podnoszącego. O ile przepisy bezpieczeństwa nie stanowią inaczej, wózek 36 może być zawieszony w wieży 34 przy użyciu lin przeciwważnych, innych układów hamujących i blokujących, dodatkowego olinowania i/lub podobnych środków tradycyjnych do zapobiegania gwałtownemu i nieoczekiwanemu opadaniu wózka 36 w wyniku awarii zasilania lub mechanicznej.

Należy obecnie zauważyć, że, podczas gdy różne pręty rozciągane i tężniki zapewnione są korzystnie wokół ściany tylnej i boków wieży 34, jej przód, przednia część 68, która podczas

169 965 pracy skierowana jest w stronę statku 10, jest zasadniczo otwarta i niezabudowana, od poziomu, pokładu otwartego w dół do kilku (tzn. na całej wysokości odcinka statku 10, na którym będą prowadzone roboty przy użyciu urządzenia 32).

Jak przedstawiono na fig. 4 i fig. 5, oba tylne wewnętrzne narożniki wózka 36 wyposażone są w odpowiednie pionowe osie 70, na których zaczopowane są obrotowo tylne końce odnośnych wspornikowych kratowych ramion 38. Przede wszystkim, każde ramię 38 składa się z tylnego odcinka 72, przymocowanego zawiasowo na swym tylnym końcu do przedniego odcinka 74 przy pomocy osi 76, zaś każdy przedni odcinek 74 posiada na swym przednim końcu pionową oś 78. Roboczy pomost 40 osadzony jest na przednich końcach ramion 38, przy pomocy osi 78. Odpowiednio, ramiona kratowe 38 połączone są przegubowo złączami 70, 76 i 78 między wózkiem i pomostem roboczym tak, że mogą wysuwać i cofać pomost roboczy 40 poziomo (poprzecznie, bocznie) względem pionowej osi wieży 34, w celu przemieszczania pomostu roboczego 40 w kierunku podłużnej osi kadłuba i w kierunku odwrotnym. W użyciu, pomost roboczy 40 może być w efekcie cofany podczas podnoszenia lub opuszczania windy, dla uniknięcia obijania się o kadłub, i może być wysuwany dalej w miarę jak wózek 36 jest opuszczany tak, by pracownicy znajdujący się na pomoście roboczym 40 pozostawali w ścisłym sąsiedztwie zewnętrznej powierzchni kadłuba, mimo, iż jego szerokość zmniejsza się wraz z wysokością na co najmniej części wysokości statku 10. Każdy odcinek każdego z ramion 38 może być skonstruowany ze stali lub aluminium, w sposób bardzo podobny do mocnej, wahadłowej bramy pastwiska dla krów.

Przede wszystkim, cztery hydrauliczne siłowniki obustronnego działania zapewnione są do koordynacji pracy ramion kratowych 38. Obejmują one dwa wysuwająco-cofające pierwsze hydrauliczne siłowniki 80, odpowiednio połączone między położeniami środkowymi tylnej wewnętrznej strony wózka 36 i pośrednimi położeniami wzdłuż tylnych odcinków 72 ramion kratowych 38 w środkowych bokach odcinków 72, za pośrednictwem odpowiednio wychylnych połączeń 82 osi pionowych oraz dwa wysuwająco-cofające drugie hydrauliczne siłowniki 84, odpowiednio połączone między pośrednimi położeniami wzdłuż tylnych odcinków 72 ramion 38 na bocznych powierzchniach odcinków 72 oraz pośrednimi położeniami wzdłuż przednich odcinków 74 ramion 38 na bocznych powierzchniach odcinków 74 za pośrednictwem odpowiednich wychylnych połączeń 86 osi pionowych (tak, by przeguby w pionowej osi 76 zginały się w kierunku do siebie podczas cofania pomostu roboczego 40).

Oczywiście, ramiona kratowe 38 można byłoby obsługiwać ręcznie, lub możnaby również zastosować bardziej skomplikowane środki do koordynacji wysuwania i cofania cylindrów.

Pomost roboczy 40 cofany jest przez skoordynowane cofanie pierwszych i drugich hydraulicznych siłowników 80, 84 i wysuwany przez skoordynowane wysuwanie tychże układów 80 i 84.

Wyposażenie i kształt pomostu roboczego 40, (np. czy będzie miał siedzenia, uchwyty, barierki) dostosowany jest do potrzeb. W wersji podstawowej posiada podporę mogącą utrzymać co najmniej jednego, a korzystnie dwóch pracowników stojących obok siebie. Typowy pomost roboczy 40 ma wymiary rzędu: szerokość 4,9 m (wzdłuż statku 10 i głębokość) poprzecznie do długości statku 10 0,6 m. Podobna podpora dla automatycznego urządzenia zastępującego człowieka lub znajdująca się razem z jednym lub dwoma pracownikami, jest w granicach rozważań wynalazku.

Zespół osłonowy 42 może się składać z szeregu elementów, z których każdy współpracuje w celu utworzenia (łącznie z odpowiednim odcinkiem 88 zewnętrznej powierzchni burty 18 kadłuba, o długości zazwyczaj od pokładu otwartego do kilu, wynoszącej około 6,1 m; wzdłuż kadłuba) zamkniętej przestrzeni 44 w obrębie której mogą być prowadzone roboty na odcinku zewnętrznym kadłuba.

Tak więc jednym niezbędnym elementem zespołu osłonowego 42 jest element zamykający tę przestrzeń od tyłu. Element ten może korzystnie być zapewniony przez umocowanie płyt z przezroczystego falistego pokrycia 90 z tworzywa sztucznego zbrojonego włóknem szklanym do zewnętrznych powierzchni boku tylnego, dziobowego i rufowego oraz wierzchołka wieży. W użyciu, płyty 90 z tworzywa zbrojonego włóknem szklanym mogą mieć mniejszą trwałość

169 965 niż wieża 34 i podlegać wymianie w miejscach przetartych na wylot lub nadmiernie zużytych w inny sposób.

Innymi większymi elementami zespołu osłonowego 42 są boczne zespoły zasłonowe 92. Każdy zespół zasłonowy 92 obejmuje odpowiednio zasłonę 94, która może być wykonana z płótna oraz wysięgniki 96 przedstawione jako pionowe osie wysunięte do przodu, na przedłużeniu wieży 34 przy wierzchołku i podstawie wieży 34. Zazwyczaj wystają one odpowiednio ukośnie ku dziobowi i rufie (jak najlepiej widać na fig. 3), tak, że przestrzeń 44 rozszerza się od wieży 34 w kierunku kadłuba. Alternatywnie rozwiązanie w postaci materiału w giętkich arkuszach znanego pod nazwą handlową Herculite może być użyty w miejsce standartowego płótna morskiego. Każda zasłona 94 może być wykonana z jednego kawałka lub z kilku kawałków zszytych, połączonych na przewleczki sznurem gumowym, połączonych na rzepy, lub zespolonych ze sobą w inny sposób. Podobne mocowanie (zszywanie, przewleczki z gumowym sznurem, kawałki rzepów, itp.) zastosowane są zwłaszcza w punkcie 98 w celu zamocowania, w sposób umożliwiający rozłączanie, tylnej krawędzi 108 każdej zasłony 94 do odnośnych wysięgników 96 oraz przednich podpór 100 wieży 34, na odcinku od podstawy wieży 34 do jej wierzchołka, w celu zapewnienia osłony w punkcie 102 wierzchołka 104 wieży 34. W rzeczywistości na fig. 3 obie boczne zasłony pokazane są jako zachodzące na siebie po środku wierzchołka 102, z krawędziami 110 przymocowanymi linami gumowymi 106 do odnośnych górnych wysięgników 96.

Przednie krawędzie 112 zasłon 94 korzystnie wyposażone w szereg elektromagnesów lub trwałych magnesów 114 przyszytych lub przymocowanych do nich w inny sposób (podobnie jak się to robi tradycyjnie przy dolnym brzegu konwencjonalnej zasłony przy wannie z prysznicem), w celu umożliwienia utrzymywania w sposób regulowany przednich krawędzi zasłon 94 przy kadłubie statku wzdłuż podłużnych krańców odcinka kadłuba zamkniętego urządzeniem 32. Siła i rozmieszczenie magnesów będą zależały od ciężaru zasłony oraz przewidywanych lokalnych wiatrów wiejących podczas robótprzy statku. Zaletą elektromagnesów jest to, że mogą one być wyłączane w celu rozłączenia ich, gdy urządzenie 32 musi być przeniesione.

-Zasłony 94 mogą być obsługiwane całkowicie ręcznie lub, przede wszystkim, regulacja ręczna może być wspomagana jedną lub kilkoma motylkowymi szkieletami konstrukcyjnymi 116 przymocowanymi do odnośnych zasłon 94 i osadzonymi przy tylnych krawędziach przednich podpór 100 wieży 34. Hydrauliczne siłowniki 118 tych motylkowych konstrukcji 116 są wysuwane w celu wysunięcia zasłon 94 do przodu i cofane tak, by zgiąć motylkową konstrukcję 116 i w ten sposób cofnąć lub ułatwić cofnięcie zasłon 94. Przede wszystkim konstrukcje 116 są nieco giętkie i mechanicznie ryglują się w położeniu wysuniętym (podobnie jak metalowa konstrukcja prasowa), tak wiec ciśnienie hydrauliczne nie jest już tak istotne przy utrzymywaniu konstrukcji 116 w położeniu wysuniętym.

Typowy układ elektrohydrauliczny do obsługi podnośnika, wysuwania i cofania pomostu roboczego 40 i szkieletowych motylkowych konstrukcji 116 rozsuwających zasłony przedstawiony jest jako 130 na fig. 8. < <

Ostatnim ważnym elementem urządzenia 32, który zostanie opisany jest układ 46 sterowania przepływu powietrza. W swej najprostszej postaci układ zawiera zestaw otworków 120 wlotu powietrza o pokrywach w kształcie kopuł, usytuowanych w wierzchołku 104 wieży 34 (poprzez zespół osłony 42 do zamkniętej przestrzeni 44) i poprzez dolny szczelinowy obszar 122 (gdzie dwie boczne zasłony 94 zachodzą na siebie i są założone i przymocowane do siebie np. przy pomocy lin gumowych w celu zamknięcia przestrzeni 44 między dnem 124 kadłuba statku 10 przy podstawie burty 18) poza zamkniętą przestrzeń 44 przez giętki rurowy przewód 126 prowadzący do strony ssącej odpylacza 128 o wymuszonym obiegu powietrza (który może być zobrazowany jako odkurzacz w skali przemysłowej), o konwencjonalnej budowie. W rzeczywistości może on zawierać pomieszczenie na worek, separator cyklonowy, urządzenie do rozdzielania żwirku i farby (w celu odzyskania żwirku, jeśli jest to możliwe), płuczkę i/lub palnik do spopielania lotnych składników organicznych.

Cztery dolne narożniki wieży 34 są korzystnie zaopatrzone w podnośniki 134 poziomujące o regulowanej wysokości, z podkładkami 136 spoczywającymi na podłożu 12 suchego doku 14’., zaś wierzchołek 104 wieży 34 posiada zawiesie 138, np. wykonane z liny stalowej, które może

169 965 być zaczepione na dźwigu 20 w celu uniesienia urządzenia 32 i przeniesienia go wzdłużnie w kierunku dziobu lub rufy, do następnego odcinka kadłuba.

Typowy pełny zasięg ścieżki wysunięcia i cofania pomostu roboczego 40 względem wózka 36 wynosi 3 m.

Wieża 34 jest korzystnie zbudowana z modułów kratownicy lak, by do każdej pracy wieża 34 mogła być skracana lub podwyższana według potrzeb, zazwyczaj w 3-metrowych segmentach.

W typowym zastosowaniu urządzenia 32 jest ono ustawiane względem odcinka kadłuba statku 10 jak pokazano na fig. 1-3. Następnie pracownicy wykonujący czyszczenie strumieniowo-ścierne wchodzą do zamkniętej przestrzeni 44 z giętkimi przewodami rurowymi i dyszami 140 do czyszczenia strumieniowo-ściernego, które są połączone z umieszczonymi na zewnątrz konwencjonalnymi maszynami 142 zasilającymi do czyszczenia strumieniowo-ściernego.

Pracownicy ci unoszą wózek 36 a tym samym i pomost 40 do jego najwyższego położenia przy użyciu sterowników 144 roboczego pomostu 40 i rozpoczynają proces czyszczenia strumieniowo-ściernego. Pracują od góry w dół, czyszcząc pionowy pas o szerokości 6,1 m na całej wysokości statku 10, obniżając i wysuwając pomost roboczy przy użyciu sterowników 144 na pomoście 40 zgodnie z potrzebami, tak by ułatwić dostęp do kadłuba statku 10. Proces ten trwa mniej więcej jedną zmianę.

Następnie na pomost wchodzi jeden robotnik malujący natryskowo (używający konwencjonalny sprzęt do malowania natryskowego z giętkim przewodem rurowym i dyszą 146 wewnątrz przestrzeni 44, lecz z maszyną doprowadzającą 148 umieszczoną poza przestrzenią 44), i maluje powierzchnię dopiero co oczyszczoną przez robotników czyszczących strumieniowo-ściernie, przemieszczając pomost w podobny sposób. Ta operacja trwa w przybliżeniu 4 godziny.

Robotnicy następnie zbierają łopatami/zmiatają zużyty środek czyszczący z podłogi suchego doku 14 wewnątrz zespołu osłonowego 42. Ten zużyty środek umieszczany jest w odpowiednich pojemnikach do usunięcia i/lub recyrkulacji, według potrzeb. W międzyczasie robotnicy montażowi podłączają dźwig 20 do zawiesia 138 wieży 34 i przemieszczają obudowane urządzenie 32 z pomostem 40 do następnego żądanego położenia wzdłuż kadłuba statku 10 tak, by powyższy proces mógł być rozpoczęty następnego dnia na odpowiednio kolejnym odcinku.

Powinno być już teraz oczywiste, że urządzenie i sposób wykonywania powierzchni zewnętrznych kadłubów statków jak opisano powyżej zawiera wszystkie atrybuty wymienione wcześniej. Ponieważ może on do pewnego stopnia być modyfikowany bez odchodzenia od zasad, jak je wskazano i objaśniono w tym opisie, obecny wynalazek powinien być rozumiany jako obejmujący wszystkie takie modyfikacje jakie mieszczą się w granicach ducha i zakresu następujących zastrzeżeń.

169 965

F/G. 3

120

120

104

169 965

169 965

FIG. 5

169 965

169 965

FIG. 7

169 965

130

169 965

Oepanamen.Wy^e^’¹»⁹⁰^

Claims (24)

1. Zastrzeżenia patentowego

   1. Sposób wykonywania prac na zewnętrznych powierzchniach kadłubów statków, w którym poddaje się obróbce wybrany odcinek powierzchni o mniejszym zasięgu poziomym niż zasięg poziomy całej obrabianej powierzchni i o zasięgu pionowym sięgającym do dołu w pobliże poziomej platformy, przy czym na poziomej platformie ustawia się pionową wieżę naprzeciwko i w pewnej odległości od wybranego odcinka powierzchni, a na niej umieszcza się wózek, który ustawia się naprzeciw dowolnego poziomego pasa wybranego odcinka powierzchni, zaś na wózku umieszcza się pomost roboczy i wysuwa się go w kierunku powierzchni za pomocą wspornikowych ramion, znamienny tym, że przestrzeń (44) obejmującą wieżę (34), wybrany odcinek (88) powierzchni (18) i pomost roboczy (40) osłania się za pomocą zespołu osłonowego (42), a następnie wykonuje się prace na kolejnych poziomych pasach wybranego odcinka (88) powierzchni (18) regulując ustawienie pomostu roboczego (40) w pobliżu powierzchni (18) za pomocą wspornikowych ramion (38), a jednocześnie odciąga się powietrze z osłoniętej przestrzeni (44) za pomocą zespołu do oczyszczania powietrza (128)
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że czyści się kolejne fragmenty powierzchni (18) kadłuba statku za pomocą obróbki strumieniowo-ściernej.
3. 3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że powierzchnię kadłuba statku czyści się począwszy od poziomu pokładu (28) w dół do poziomu kilu (30).
4. 4. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że czyszcząc kolejno usytuowane w pionie pasy wybranego odcinka (88) powierzchni (18) stopniowo wysuwa się wspornikowe ramiona (38) w kierunku kadłuba statku dopasowując ich ustawienie do zakrzywienia powierzchni (88), zwłaszcza przy dolnym końcu wybranego odcinka (88).
5. 5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że po zakończeniu prac czyszczących maluje się wybrany odcinek (88) powierzchni (18) na kolejnych poziomych pasach wybranego odcinka (88) regulując ustawienie pomostu roboczego (40) w pobliżu powierzchni (18) za pomocą wspornikowych ramion (38).
6. 6. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że po zakończeniu prac na wybranym odcinku (88) powierzchni (18) wieżę (34) przemieszcza się po poziomej platformie (12) i ustawia przy następnym wybranym odcinku powierzchni (18).
7. 7. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że wieżę (34) przemieszcza się po poziomej platformie (12) wystarczającą liczbę razy do wykonania prac na całej powierzchni (18).
8. 8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że przed przemieszczeniem wieży (34) sprząta się drobne cząstki z poziomej platformy (12) w obrębie osłoniętej przestrzeni (44).
9. 9. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że podczas wykonywania prac na kolejnych pasach wybranego odcinka (88) ustawia się pomost roboczy (40) poprzez podnoszenie i opuszczanie wózka (36) i wysuwanie i cofanie wspornikowych ramion (38).
10. 10. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że blokuje się pomost roboczy (40) w położeniu, w którym jeden usytuowany poprzecznie koniec pomostu roboczego (40) - ustawia się dalej od wieży (34) niż drugi przeciwległy jego koniec.
11. 11. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przestrzeń (44) osłania się giętkimi zasłonami (94), których przednie krawędzie (112) wyposaża się w magnesy (114) i przyczepia się przednie krawędzie (112) do ferromagnetycznej czyszczonej powierzchni (18).
12. 12. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że pionowe ustawienie wieży (34) na poziomej platformie (12) reguluje się za pomocą dźwigników poziomujących (134) mających podkładki (136) stykające się z poziomą platformą (12).

    169 965
13. 13. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że jako poziomą platformę (12) wykorzystuje się pokład suchego doku, a wieżę (34) przestawia się do nowego położenia za pomocą dźwigu dokowego.
14. 14. Urządzenie do wykonywania prac na zewnętrznych powierzchniach kadłubów statków, zawierające pionową wieżę ustawioną na poziomej platformie naprzeciwko i w pewnej odległości od wybranego odcinka oczyszczanej powierzchni, którego zasięg poziomy jest mniejszy niż całkowity poziomy zasięg oczyszczanej powierzchni, przy czym na wieży jest umieszczony wózek ustawiony naprzeciw dowolnego poziomego pasa wybranego odcinka powierzchni, zaś na wózku umieszczony jest pomost roboczy zamocowany ruchomo w kierunku powierzchni na wspornikowych ramionach, znamienny tym, że przestrzeń (44) obejmująca wieżę (34), wybrany odcinek (88) powierzchni (18) i pomost roboczy (40) jest otoczona zespołem osłonowym (42), a z wózkiem (36) są połączone roboczo pierwszy zespół napędowy do podnoszenia i opuszczania wózka (36), zaś ze wspornikowymi ramionami (38) jest połączony drugi zespół napędowy do wysuwania i cofania pomostu roboczego (40), przy czym z osłoniętą przestrzenią (44) jest połączony zespół (128) do oczyszczania powietrza z osłoniętej przestrzeni (44).
15. 15. Urządzenie według zastrz. 14, znamienne tym, że w osłoniętej przestrzeni (44) jest umieszczony układ (46) do ciągłego sterowania przepływem powietrza, który zawiera wlot (120) powietrza do przestrzeni (44) i wylot (126) powietrza z przestrzeni (44) połączone z zespołem (128) do oczyszczania powietrza.
16. 16. Urządzenie według zastrz. 14, znamienne tym; że na pomoście roboczym (40) są umieszczone sterowniki (144) do uruchamiania zespołów napędowych pierwszego i drugiego.
17. 17. Urządzenie według zastrz. 16, znamienne tym, że pierwszy zespół napędowy stanowi wyciągarka (60), a drugi zespół napędowy stanowią siłowniki hydrauliczne (80; 84). .
18. 18. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że wyciągarka (60) i siłowniki hydrauliczne (80,84) są połączone z układami hydraulicznymi napędzanymi pompami, uruchamianymi przy pomocy siłowników elektrycznych umieszczonych poza osłoniętą przestrzenią (44).
19. 19. Urządzenie według zastrz. 16, znamienne tym, że sterowniki (144) są połączone z przeciwległymi poprzecznymi końcami pomostu roboczego (40) do wybiórczego ustawiania końców w różnej odległości od wieży (34).
20. 20. Urządzenie według zastrz. 14, znamienne tym, że co najmniej część zespołu osłonowego (42) stanowią giętkie zasłony (94), które są wyposażone na przednich krawędziach (112) w magnesy (114) do mocowania zasłon (94) do powierzchni (18).
21. 21. Urządzenie według zastrz. 20, znamienne tym, że zespół osłonowy (42) zawiera wysuwająco-cofające elementy konstrukcyjne (96,116) przymocowane do bocznej zasłony (94) i do wieży (34), zaś z wysuwająco-cofającymi elementami konstrukcyjnymi (96, 116) są połączone roboczo trzecie elementy napędowe (118) do wysuwania do przodu przednich krawędzi (112) zasłon (94) w kierunku powierzchni (18) i cofania się.
22. 22. Urządzenie według zastrz. 14, znamienne tym, że wieża ma kilka dźwigników poziomujących (134) z podkładkami (136) stanowiącymi podstawę wieży (34) do ustawiania na poziomej platformie (12), a na górze wieża (34) ma zawiesie (138) do zaczepiania przez dźwig (20) przed przeniesieniem do następnego położenia.
23. 23. Urządzenie według zastrz. 14, znamienne tym, że przestrzeń (44) jest połączona giętkim przewodem rurowym z usytuowaną na zewnątrz przestrzeni (44) strumieniowo-ścierną oczyszczarką (142), przy czym przewód rurowy jest zakończony dyszą (140) umieszczoną na pomoście roboczym (40).
24. 24. Urządzenie według zastrz. 14, znamienne tym, że przestrzeń (44) jest połączona giętkim przewodem rurowym z usytuowaną na zewnątrz przestrzeni (44) maszyną do malowania natryskowego (148), przy czym przewód rurowy jest zakończony dyszą (146) umieszczoną na pomoście roboczym (40).

    169 965