PL164217B1 - Klatka do transportu pojemników, a zwlaszcza butelek PL - Google Patents

Abstract

1 Klatka do transportu pojemników, a zwlasz- cza butelek, majaca korpus tworzacy wneke dla pomie- szczenia wielu pojemników i zawierajacy podstawe, oraz wklad umieszczony calkowicie lub prawie calkowicie we wnece korpusu i majacy uklad dystansowy umieszczo- ny korzystnie ponad podstawa korpusu, dla oddzielania od siebie pojemników w klatce podczas normalnego uzytkowania, znam ienna tym , ze podstawa (16) klatki zawiera podloge (22), na której sa podparte pojemniki i liczne platformy pod porowe (2 2 I .) usytuowane w odste- pie powyzej 1 polaczone z podloga (22). tworzac wglebie- nia otwierajace sie ku dolowi, zas wklad (14) ma wiele kolumn (14.2) przenoszacych obciazenie, które to ko- lumny opieraja sie na górnych powierzchniach platform podporowych (22.1) i odchodza od nich w góre na cala lub zasadniczo cala wysokosc korpusu (12), przy czym górne konce kolumn (14.2.) przenoszacych obciazenie zachodza w otwarte ku dolowi wglebienia i przylegaja do dolnych powierzchni platform podporowych (22.1) sa- siadujacej od góry klatki, gdy klatki te sa ulozone w stos. tak ze powstaje zlozona konstrukcja kolumn (14 2) przenoszacych obciazenie, w której kolumny (14.2) sze- regu klatek w stosie sa ustawione podluznie w jednej linii F IG 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest klatka do transportu pojemników, a zwłaszcza butelek.

Z opisów patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki nry 2 574 983 i 3 368 709 są znane klatki o konstrukcji przekazującej obciążenie w wyniku układania w stos poprzez ściany boczne klatki. Powoduje to konieczność stosowania stosunkowo solidnej konstrukcji ścian bocznych, co pociąga za sobą konieczność użycia stosunkowo dużej objętości materiału. Z brytyjskiego opisu patentowego nr 1 342 806 jest znana klatka, której konstrukcja częściowo rozwiązuje powyższe problemy. Klatka ta posiada zewnętrzną skrzynię z tworzywa sztucznego, mającą podstawę i odchodzące od niej w górę obwodowe ściany boczne, oraz wewnętrzny wkład z tworzywa sztucznego, umieszczony wewnątrz skrzyni zewnętrznej. Wewnętrzny wkład tworzy człon podpierający dla pionowych obciążeń takich jak obciążenia pochodzące z układania klatek na stos. Wewnętrzny wkład ma ciągłą ścianę obwodową z jedyną przerwą na otwór do uchwytu ręcznego. Dla zminimalizowania objętości zużytego materiału pożądane jest zmniejszenie grubości ścian wewnętrznego wkładu. Jednakże ze względu na stosunkowo małe momenty bezwładności ścian wokół osi przechodzących wzdłuż długości ścian równoległych z podstawą, ich odporność na wyboczenie w wyniku obciążeń od układania w stos jest stosunkowo mała. Z tego względu ściany muszą mieć dość solidną konstrukcję. Problem ten jest częściowo rozwiązany przez zastosowanie dość solidnych pionowych wzmocnień, co jednak prowadzi do konieczności użycia dodatkowego materiału.

Istnieje potrzeba opracowania konstrukcji klatki do przenoszenia pojemników, wytwarzanej możliwie minimalnym kosztem, a więc klatki możliwie lekkiej dla zminimalizowania objętości zużytego materiału. Jednakże klatka taka musi być wystarczająco mocna, aby wytrzymywała obciążenia, na jakie jest wystawiona podczas normalnego użytkowania. Obciążenia te obejmują również obciążenia w wyniku układania klatek w stos.

Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji klatki do transportu pojemników, a zwłaszcza butelek, która będzie lekka, o niskich kosztach wytwarzania, i która będzie umożliwiała przenoszenie dużych obciążeń po ułożeniu klatek w stos.

Klatka do transportu pojemników, a zwłaszcza butelek, mająca korpus tworzący wnękę dla pomieszczenia wielu pojemników i zawierający podstawę oraz wkład umieszczony całkowicie lub prawie całkowicie we wnęce korpusu i mający wkład dystansowy umieszczony korzystnie ponad podstawę korpusu, dla oddzielania od siebie pojemników w klatce podczas normalnego użytkowania, według wynalazku charakteryzuje się tym, że podstawa klatki zawiera podłogę, na której mogą być podparte pojemniki i liczne platformy podporowe usytuowane w odstępie i połączone z podłogą, tworząc wgłębienia otwierające się ku dołowi, zaś wkład ma wiele kolumn przenoszących obciążenie, które to kolumny opierają się na górnych powierzchniach platform podporowych i odchodzą od nich w górę na całą lub zasadniczo całą wysokość korpusu, przy czym górne końce kolumn przenoszących obciążenie zachodzą w otwarte ku dołowi wgłębienia i przylegają do dolnych powierzchni platform podporowych sąsiadującej od góry klatki, gdy klatki te są ułożone w stos, tak że powstaje złożona konstrukcja kolumn przenoszących obciążenie, w której kolumny szeregu klatek w stosie są ustawione podłużnie w jednej linii.

Układ dystansowy wkładu klatki korzystnie znajduje się w górnej połowie klatki i samodzielnie względnie razem z korpusem tworzy otwory mieszczące pojemniki. Korpus klatki jest cienkościenny zaś wkład klatki ma wzmocnienia, wspierające korpus przeciwko uginaniu. Korpus i wkład klatki korzystnie są zaopatrzone w uzupełniające się ukształtowania, umożliwiające umiejscowienie wkładu klatki względem korpusu. Korpus korzystnie posiada wybrania na chwyt ręką, zaś wkład ma elementy, dopasowane przylgowo do wybrań na uchwyt ręką dla dodatkowego umiejscowienia wkładu. Korzystnie nośne kolumny rozciągają się poprzez zasadniczą część wysokości korpusu, a uzupełniające się ukształtowania mają postać dopełniających się wzajemnie blokujących kształtek pozycyjnych, przy czym kształtki pozycyjne na korpusie wystają wewnętrznie z wewnętrznej powierzchni ściany i tworzą wystające ku górze, poprzecznie otwarte rowki, zaś kształtki pozycyjne na wkładzie stanowią odpowiadające wystające poprzecznie występy na przynajmniej niektórych kolumnach, przy czym te występy zachodzą w rowki i są przytrzymywane wewnątrz nich, powodując ustawienie nośnych kolumn względem ścian i wzmocnienie ścian. Ukształtowania korzystnie przylegają roboczo do siebie współpracują

164 217 ze sobą zasadniczo na całej wysokości kolumn, umiejscawiając kolumny względem korpusu. Nośne kolumny spoczywają na strefach podporowych korpusu, który podpierają te kolumny. Korpus korzystnie ma gniazda dla pomieszczenia dolnych części kolumn w strefach podporowych. Strefy podporowe są podparte przez kolumny sąsiednich klatek.

W klatce według wynalazku wydrążone kolumny wkładu mają stosunkowo duży moment bezwładności, co wraz z dokładnym pionowym ustawieniem w jednej linii kolumn wskutek ich zachodzenia w otwarte ku dołowi wgłębienia umożliwia uzyskanie bardzo lekkiej konstrukcji kolumn i wytrzymywanie znacznych obciążeń ściskających w wyniku ułożenia w stos bez wyboczenia. Ponadto, kolumny wkładu stanowią podporę dla boków korpusu klatki, przez co korpus może mieć szczególnie lekką konstrukcję, co pozwala na znaczną redukcję objętości materiału użytego do wytworzenia klatki, a zatem na odpowiednią redukcję kosztów.

Przedmiot wynalazku zostanie uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia bardzo ogólnie trójwymiarowe odwzorowanie symetrycznie zbudowanej klatki według wynalazku z pominięciem szczegółów, fig. 2 - boczny rzut pionowy korpusu klatki z fig. 1 z przekrojem poprzecznym wzdłuż linii II- II pokazanej na fig. 4, fig. 3 - czołowy rzut pionowy korpusu klatki z przekrojem poprzecznym III-III z fig. 4, pokazanym z prawej strony, fig. 4 - rzut z góry i od dołu korpusu, przy czym rzut od dołu połowy klatki pokazano z prawej strony, zaś rzut od góry połowy klatki pokazano z lewej strony, fig. 5 - połowę rzutu z góry wkładu klatki, fig. 6 - boczny rzut pionowy wkładu klatki z przekrojem poprzecznym VI-VI z fig. 5 pokazanym z prawej strony, fig. 7 - połowę widoku z góry pokazującego umiejscowienie i zamocowanie wkładu w korpusie klatki, fig. 8 - boczny rzut pionowy pokazujący umiejscowienie i zamocowanie wkładu w korpusie klatki z przekrojem poprzecznym wzdłuż linii VnI-VIII z fig. 7, pokazującym z prawej strony rysunku, zaś fig. 9 - czołowy rzut pionowy klatki z przekrojem poprzecznym wzdłuż linii IX-IX z fig. 7 z prawej strony rysunku.

Jak pokazano na rysunku, klatka 10 na butelki składa się z jednoczęściowej wypraski z tworzywa sztucznego stanowiącej korpus 12 i jednoczęściowej wypraski z tworzywa sztucznego, stanowiącej wkład 14 klatki. Korpus 12 ma podstawę 16 tworzącą powierzchnię wsporczą 18 na dnie 22, dla oparcia butelek umieszczonych w klatce. Dno 22 jest faktycznie płaskie i połączone z obrzeżem konstrukcji ściany 24 klatki poprzez obrzeżne, nachylone pasma łączące 26. Pasmo łączące 26 jest wgłębione w równomiernie usytuowanych miejscach, tak że powstają strefy podporowe 22.1 w postaci płaskich platform powyżej dna 22 w ustalonych miejscach dookoła obrzeża korpusu. Korpus zaopatrzono w żebra 20 tworzące ruszt typu plastra miodu, jednolity z dnem i konstrukcją ściany 24. Ruszt powstrzymuje ugięcia podstawy i również służy do oddzielenia dna butelek umieszczonych w klatce. Obrzeże ściany 24 jest prawie prostokątne w widoku z góry i zawiera ściany czołowe 24.1 i ściany boczne 24.2, połączone zaokrąglonymi narożami. W ścianach uformowano wybrania dla zmniejszenia masy korpusu. Ponadto wykonano wybrania 30 na chwyt ręką w ścianach czołowych 24.1, umożliwiające podnoszenie klatki. Korpus zaopatrzono w kształtki pozycyjne 28 ponad platformami tworzącymi strefy podporowe 22.1. Te kształtki ozycyjne zawierają pary równoległych żeber 28.1 w kształcie litery L, biegnących do góry od platform z żebrami, przy czym każda para ma kołnierze 28.2 skierowane wewnętrznie, tak że powstają rowki 28.3 między ścianą 24 i kołnierzami. Rowki te rozciągają się faktycznie na całej wysokości korpusu nad strefami podporowymi 22.1, z wyjątkiem obszaru wybrania 30 na chwyt ręki, gdzie jedno z żeber kończy się na spodzie wybrania na chwyt ręki.

Jest widoczne, że korpus stanowi jednoczęściową wypraskę i może być względnie cienkościenny. Ponieważ ściany klatki są wykonane głównie z jednowarstwowych tworzyw sztucznych, to korpus może się wyginać nadmiernie, gdy jest używany do przenoszenia pełnych butelek. Wskazane jest więc wzmocnienie klatki. Jest również konieczne umożliwienie ustawiania klatek w stosy i podpierania górnych klatek w stosie. W dodatku wskazane jest zapewnienie utrzymania górnych części butelek w odstępie od siebie. W tych celach stosuje się wkład 14 klatki.

Wkład 14 klatki ma układ dystansowy 14.1 i nośne kolumny 14.2, jak pokazano na fig. 5 i 6. Kolumny zaopatrzono w kształtki pozycyjne 32 biegnące nacałej wysokości kolumny. Każda z tych kształtek pozycyjnych 32 jest zaopatrzona, w trakcie formowania, w parę pionowo biegnących rowków 32.1 w każdej kolumnie po ich przeciwległych bokach. Tworzy to dwa

164 217 rowki skierowane na zewnątrz, po przeciwnych bokach każdej kolumny, jak pokazano na fig.

5. Tam, gdzie kolumny pasujące do ścian czołowych 24.1 graniczą z wybraniem 30 na chwyt ręką kolumna jest częściowo opuszczona do położenia 32.2, jak pokazano na fig. 5 i 9, tak że rowki 32.1 poniżej wybrań są stosownie krótsze. Kolumny 14.2 są kolumnami pustymi wewnątrz, zamkniętymi na górnych końcach platformami 32.4 i 32.5 w przypadku części kolumny poniżej wybrań na chwyt ręką oraz są wewnętrznie wzmocnione żebrami 34. Platformy 32.4 i

32.5 pominięto na fig. 7 tak, że są widoczne rowki 32.1 i żebra. Wkład 14 klatki jest umiejscowiony we wgłębieniu korpusu, jak pokazano na fig. 7 do 9, zaś żebra 28.1 kształtek 28 w korpusie i rowki 32.1 kształtek 32 w kolumnach 14.2 służą do połączenia korpusu i wkładu. Kształtki te służą w ten sposób jako uzupełniające się ukształtowania dla umiejscowienia i rozłączalnego pewnego zamocowania wkładu klatki względem korpusu.

Płaska płyta uchwytu 36 rozciąga się między tymi kolumnami, które są położone po przeciwnych stronach wybrania 30 na uchwyt ręką w ścianach czołowych 24.1. Płyta zawiera wybranie, które jest nieco mniejsze niż wybranie 30 na uchwyt ręką i ma występ obwodowy 36.1, który pasuje przylgowo do wybrania 30 po każdej stronie wkładu 14 klatki dla jej dodatkowego umiejscowienia. Przy właściwym umiejscowieniu wkładu 14 klatki w korpusie w sposób opisany wyżej spód każdej kolumny 14.2 spoczywa na poszczególnych platformach tworzących strefy podporowe 22.1 korpusu dla podparcia kolumn. Wierzchołek każdej kolumny jest tak położony, że górne powierzchnie platform 32.4 kolumn są na poziomie wierzchu korpusu.

Dla umożliwienia pewnego posadowienia kolumny na poszczególnych strefach podporowych 22.1, każda kolumna ma dolną część 14.4 o zmniejszonej powierzchni przekroju poprzecznego, a korpus jest zaopatrzony w gniazda 22.2, które ustalają położenie dolnej części 14.4 kolumn. Wkład ma więc taką konstrukcję, że gdy klatka jest ustawiana na innej, podobnej klatce i stanowi oparcie dla klatek wyżej położonych, to podstawa klatki wyżej położonej pasuje do górnej części klatki niżej położonej, z pasmami łączącymi 26, otoczonymi przez górną część ściany 24 klatki niżej położonej. Strefy podporowe 22.1 klatki górnej leżą na platformach 32.4 kolumn klatki dolnej. W taki sam sposób strefy podporowe 22.1 dolnej klatki mogą spoczywać na platformach 32.4 kolumn 14.1 klatki znajdującej się pod spodem. Kolumny i platformy podporowe stosu klatek tworzą w ten sposób złożoną konstrukcję kolumny nośnej w postaci nośnych słupów, umożliwiających podpieranie klatek wyżej położonych w stosie przez klatki niżej położone.

Ze względu na sposób budowy wkładu 14 i jego umiejscowienie, układ dystansowy 14.1 klatki jest położony w górnej części wgłębienia korpusu klatki i jest usytuowany korzystnie nad dnem korpusu, utrzymując górną część butelek w klatce w odstępie względem siebie. Mając to na względnie można zauważyć, że w pewnych miejscach wkład 14 klatki i ściany korpusu wyznaczają łącznie otwory, w które wchodzą butelki. W innych miejscach wkład 14 klatki ma okrągłe otwory mieszczące i otaczające butelkę.

Aby zapewnić właściwą wytrzymałość wkładu klatki dla wzmocnienia korpusu przed nadmiernym ugięciem, wkład ten zaopatrzono w ruszt z żeber wzmacniających 40 poprzez zasadniczą część jego konstrukcji, o zasadniczo wypukłym przekroju poprzecznym o kształcie odwróconego V. Ponieważ wkład klatki współpracuje z kształtkami pozycyjnymi 28 i jest podparty kolumnami 14.2, to właściwa konstrukcja wkładu zapewnia wymaganą sztywność klatki. Osiąga się to bez potrzeby zwiększania ciężaru konstrukcji korpusu, która pobierałaby znacznie więcej materiału. Korpusy klatki określonego rozmiaru i kształtu można wykorzystać z różnymi wkładami, tak aby można było transportować różne butelki lub inne pojemniki.

164 217

FIG 9

164 217

IX

FIG 4

FIG 3

164 217

261

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 10 000 zł

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Klatka do transportu pojemników, a zwłaszcza butelek, mająca korpus tworzący wnękę dla pomieszczenia wielu pojemników i zawierający podstawę, oraz wkład umieszczony całkowicie lub prawie całkowicie we wnęce korpusu i mający układ dystansowy umieszczony korzystnie ponad podstawą korpusu, dla oddzielania od siebie pojemników w klatce podczas normalnego użytkowania, znamienna tym, że podstawa (16) klatki zawiera podłogę (22), na której są podparte pojemniki i liczne platformy podporowe (221.) usytuowane w odstępie powyżej i połączone z podłogą (22), tworząc wgłębienia otwierające się ku dołowi, zaś wkład (14) ma wiele kolumn (14.2) przenoszących obciążenie, które to kolumny opierają się na górnych powierzchniach platform podporowych (22.1) i odchodzą od nich w górę na całą lub zasadniczo całą wysokość korpusu (12), przy czym górne końce kolumn (14.2.) przenoszących obciążenie zachodzą w otwarte ku dołowi wgłębienia i przylegają do dolnych powierzchni platform podporowych (22.1) sąsiadującej od góry kłatki, gdy klatki te są ułożone w stos, tak że powstaje złożona konstrukcja kolumn (14.2) przenoszących obciążenie, w której kolumny (14.2) szeregu klatek w stosie są ustawione podłużnie w jednej linii.
2. 2. Klatka według zastrz. 1, znamienna tym, że układ dystansowy (14.1) wkładu (14) klatki, znajduje się w górnej połowie klatki i samodzielnie względnie razem z korpusem (12) tworzy otwory mieszczące pojemniki.
3. 3. Klatka według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że korpus (12) klatkijest cienkościenny, zaś wkład (14) klatki ma wzmocnienia (40), wspierające korpus (12) przeciwko uginaniu.
4. 4. Klatka według zastrz. 1, znamienna tym, że korpus (12) i wkład (14) klatki są zaopatrzone w uzupełniające się ukształtowania (28,32), umożliwiające umiejscowienie wkładu (14) klatki względem korpusu (12).
5. 5. Klatka według zastrz. 4, znamienna tym, że korpus (12) ma wybrania (30) na chwyt ręką, zaś wkład (14) ma elementy (36.1), dopasowane przylgowo do wybrań (30) na uchwyt ręką dla dodatkowego umiejscowienia wkładu (14).
6. 6. Klatka według zastrz. 4, znamienna tym, że poprzez zasadniczą część wysokości korpusu (12) rozciągają się nośne kolumny (14.2), a uzupełniające się ukształtowania (28, 32) mają postać dopełniających się wzajemnie blokujących kształtek pozycyjnych, przy czym kształtki pozycyjne (28) na korpusie (12) wystają wewnętrznie z wewnętrznej powierzchni ściany i tworzą ku górze, poprzecznie otwarte rowki (28.3), zaś kształtki pozycyjne (32) na wkładzie (14) stanowią odpowiadające wystające poprzecznie występy na przynajmniej niektórych kolumnach (14.2), przy czym te występy zachodzą w rowki i są przytrzymywane wewnątrz nich, powodując ustawienie nośnych kolumn (14.2) względem ścian (24) i wzmocnienie ścian (24).
7. 7. Klatka według zastrz. 4 albo 6, znamienna tym, że ukształtowania (28,32) przylegają roboczo do siebie zasadniczo na całej wysokości kolumn (14.2), umiejscawiając kolumny (14.2) względem korpusu (12).
8. 8. Klatka według zastrz. 1 albo 6, znamienna tym, że nośne kolumny (14.2) spoczywają na strefach podporowych (22.1) korpusu (10), które podpierają te kolumny.
9. 9. Klatka według zastrz. 8, znamienna tym, że korpus (12) ma gniazda (22.2) dla pomieszczenia dolnych części kolumn (14.2) w strefach podporowych (22.1).
10. 10. Klatka według zastrz. 8 albo 9, znamienna tym, że strefy podporowe (22.1) są podparte przez kolumny (14.2) sąsiednich klatek.