PL163448B1 - Sposób wytwarzania dichromianów metali alkalicznych i tritlenku chromu PL PL PL - Google Patents

Abstract

1. Sposób wytwarzania dichromianów metali al- kalicznych i tritlenku chrom u lub mieszaniny dichro- mianów m etali alkalicznych i tritlenku chrom u w dwukomorowej w annie elektrolitycznej, zawierajacej strefe anodowa 1 strefe katodowa, rozdzielonej Jedno- warstwowa przepona kationitowa na bazie perfluorowa- nych polimerów z grupami kwasu sulfonowego Jako grupam i kationowymiennym i, znam ienny tym , ze wprowadza sie roztwory monochromianów metali alka- licznych, roztwory dichromianów metali alkalicznych lub mieszanine roztworów monochromianów metali al- kalicznych i roztworów dichromianów metali alkalicz- nych do strefy anodowej i poddaje sie te roztwory elektrolizie, przy czym w strefie anodowej wytwarza sie anolit zawierajacy dichromian metalu alkalicznego, trit- lenek chromu lub mieszanine dichromian u metalu alkalicznego i tritlenku chrom u oraz wprowadza sie roztwory monochromianów metali alkalicznych, roztwo- ry dichromianów metali alkalicznych lub mieszanine roztworów monochromianów metali alkalicznych i roz- tworów dichromianów metali alkalicznych do strefy ka- todowej, przy czym w przestrzeni katodowej wytwarza sie wodny katolit zawierajacy chromian o wartosci pH do 14. PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania dichromianów metali alkalicznych i aritlsnku chromu za pomocą elektrolizy roztworów chromianu metalu alkalicznego i/lub dichromianu metalu alkalicznego w wannach elektrolitycznych, których strefy anodowa i katodowa rozdzielone są przeponami katioaiaowymi.

Według opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 305 463 i Kanadyjskiego nr 739 447 elektrolityczne wytwarzanie dCchromCaaów metali alkalicznych i tritlenku chromu odbywa się w wannach elektrolitycznych, których strefy elektrodowe rozdzielone są przeponami kkacnaiaowymi. W przypadku wytwarzania dichromianu sodowego, do strefy anodowej wanny wprowadza się roztwory lub zawiesiny chromianu sodowego i przekształca się je w roztwór dlchrtmltnu sodowego, przy czym jony sodu zostają selektywnie przeprowadzone poprzez przeponę do strefy katodowej. W celu wytworzenia tóitOenku chromu, do strefy sodowej wprowadza się Olchromltn sodowy lub chromian sodowy, albo mieszaninę dlchóomltnu sodowego i chromianu sodowego i przeprowadza się je w roztwór zawierający triaOenek chromu. W strefie katodowej otrzymuje się w obu tych procesach wodny roztwór wodorotlenku sodowego .

Korzystnie, w wymienionych sposobach jako przepony kttitniaote stosuje się wystarczająco stabilne pod względem chemicznym, termicznym i mechanicznym przepony na bazie polimerów perfluorottaych z grupami wymiennymi. Przepony te mogą mieć strukturę zarówno jednowarstwową jak też i dwuwarstwową, przy czym przepony dwuwarstwowe utrudniają dyfuzję jonów wodorotlenkowych przez przeponę, co prowadzi do wyZszej wydajności prądowej elektrolizy. Ta wyższa wydajność prądowa jest jednak przeważnie związana z wyższym napięciem ogniwa niż napięcie osiągane w przypadku zastosowania przepon jednowarstwowych.

Tego rodzaju przepony kationitowe opisane są np. w: H.Simmrock, E.Góisssnbeck, J.Joerissen i R.Rtdermtao, Chemie-Ing. Techn., 53, nr 1, str.10-25 /1981/ i są do nabycia np. pod nazwą Nafion R /producent: E.I. DuPont De Nemours Co., Wilmingtoa, Del. /USA/.

163 448

Przepony jednowarstwowe dają, obok możliwego do uzyskania niższego napięcia ogniwa, tę korzyść, że w porównaniu z przeponami dwuwarstwowymi są mniej wrażliwe na kationy wielowartościowe, a zwłaszcza jony wapnia i strontu, w roztworach chromianu metalu alkalicznego i/lub dichromianu metalu alkalicznego, które w rezultacie magazynowania się doprowadzają do pogorszenia sprawności przepony.

Cel wynalazku polega na tym, aby zapewnić sposób wytwarzania dichromianów metali alkalicznych i tritlenku chromu, który by nie wykazywał opisanych wad.

Stwierdzono, że wytwarzanie dichromianów metali alkalicznych i tritlenku chromu za pomocą elektrolizy przeprowadzić można w sposób szczególnie korzystny wtedy, gdy jako przepony kationitowe zastosuje się przepony jednowarstwowe z grupami kwasu sulfonowego, a w strefie katodowej wanien elektrolitycznych otrzymuje się wodny roztwór zawierający jony metali alkalicznych wykazujący pH 4-14.

Tak więc, przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania dichromianów metali alkalicznych, tritlenku chromu lub mieszaniny dichromianów metali alkalicznych i tritlenku chromu w dwukomorowej wannie elektrolitycznej, zawierającej strefę anodową i strefę katodową, rozdzielone jednowarstwową przeponą kationitową na bazie perfluorowanych polimerów z grupami kwasu sulfonowego jako grupami kationowyrniennymi, polegający na tym, że wprowadza się roztwory monochromianów metali alkalicznych, roztwory dichromianów metali alkalicznych lub mieszaninę roztworów monochromianów metali alkalicznych i roztworów dichromianów metali alkalicznych do strefy anodowej i poddaje się te roztwory elektrolizie, przy czym w strefie anodowej wytwarza się anolit zawierający dichromian metalu alkalicznego, tritlenek chromu lub mieszaninę dichromianu metalu alkalicznego i tritlenku chromu oraz wprowadza się roztwory monochromianów metali alkalicznych, roztwory dichromianów metali alkalicznych lub mieszaninę roztworów monochromianów metali alkalicznych i roztworów dichromianów metali alkalicznych do strefy katodowej, przy czym w przestrzeni katodowej wytwarza się wodny katolit zawierający chromian o wartości pH 4 do 14.

Korzystnie wodny katolit stanowi roztwór zawierający chromian metalu alkalicznego i/lub dichromian metalu alkalicznego, a szczególnie korzystnie roztwór zawierający chromian sodowy i/lub dichromian sodowy. Tego rodzaju roztwory otrzymuje się, gdy do strefy katodowej wanien doprowadza się roztwór zawierający dichromian metalu alkalicznego, który także zawierać może pewien udział chromianu metalu alkaalcznneg luu tnilenku chromu. Korzystnie, do strefy katodowej doprowadza się roztwór zawierający chromian metalu alkalicznego, w którym jony chromu występują w 70-95% jako jony dich^m^^ i w 5-30% jako jony chromianu. Roztwory takie uzyskuje się np. przy otrzymywaniu roztworu dichromianu sodowego z roztworem chromianu sodowego za pomocą zakwaszania z użyciem CO^ pod ciśnieniem.

Roztworem wodnym może być także roztwór zawierający węglan sodowy, który zawiera także pewien udział wodorotlenku sodowego lub wodorowęglanu sodowego. Roztwory takie uzyskuje się wtedy, gdy do wanien dop rowad z a sic wodd lula Γozczeιncznok roztwór zawierający jony ssdUu a Uo roztworu s^ref kktnoowej, eennren i c,j i lu l oza i iią , proowdzz i ci i d^nekl węgll. W szczególnie korzystnym wariancie sposobu według wynalazku otrzymuje się w strefie katodowej wodny roztwór Uιzhedmιaku sodowego o pH 6 do 7,5.

W trakcie Kalizacji spiosobu według wynalazku uuzskuje się wydajności prądowe, karΓe porównywalne są z wydajnoś^ami prądowymi osiąganymi przy użyciu przepon dwuwarstwowych i których nie da się uzyskać w dotychczas proponowanych warunkach procesu. Napięcie ogniwa są jednakże wyraźnie niższe aniżeli w przypadku elektrolizy w wannach, w których strefy elektrodowe rozdzielone są przeponą dwuwarstwową. Unika się tu magazynowania związków kationów wielowartościowych w przeponie, dzięki czemu w znacznym stopniu przedłuża się okres trwałości przepony, co zapewnia ciągły i długotrwały przebieg elektrolizy.

Sposób według wynalazku zostanie objaśniony bliżej z pomocą rysunku. Opisany na rysunku wariant sposobu według wynalazku stanowi szczególnie korzystny sposób realizacji wynalazku.

163 448

W piecu obrotowym roztwarza się rudę chromu na drodze alkaliczno-utleniającego roztwarzania z udziałem sody i tlenu atmosferycznego w temperaturze 1000 - 1100°C, w obecności środków schudzających /1/. Powstający przy tym klinkier plecowy ługuje się następnie wodę lub rozcieńczonym roztworem chromianu, po czym pH doprowadza się przy użyciu roztworu zawierającego dichromian sodowy do wartości w zakresie 7 do 9,5 /2/. Przy tym, rozpuszczalne zasadowe związki żelaza, glinu i krzemu zostają przekształcone w nierozpuszczalne i dobrze się odsączające wodorotlenki, względnie uwodnione tlenki oksyhydraty, które oddziela się razem z nierozpuszczalnymi składnikami klinkieru piecowego /3/. Utworzony roztwór chromianu sodowego o zawartości Na2CrO^ wynoszącej 300 do 500 g/dm3 można następnie uwolnić od rozpuszczonego wanadanu /4/, np. sposobem opisanym w europejskim opisie patentowym nr 47 799, za pomocą dodania tlenku wapniowego przy pH 10 do 13.

Następnie otrzymany roztwór chromianu sodowego zatęża się za pomocą jednostopniowego lub wielostopniowego odparowania do zawartości Na2CrO4 wynoszącej 750 - 1000 g/dm3 /5/. W tym przypadku, roztwór chromianu sodowego można przed odparowaniem /5/ uwolnić od większości jonów metali ziem alkalicznych i innych kationów wielowartościowych za pomocą dodania, względnie utworzenia in situ, węglanu sodowego i wytrącania ich w postaci węglanów. Korzystnie wytrącenia dokonuje się w temperaturze 50 do 100°C, przy pH w zakresie 8 do 12 i przy około 2 - 10-krotnym nadmiarze molowym węglanu w przellczeniu na iiooó joonw metali ziem alkalicznych.

W już z-tężonym roztworze doprowadza się pH do wdoatści poniżej 6,5 za pomocą jednostopniowego lub wielostopniowego doproy-dzmai- ditlmnru węgla -ż do ciśnienia końcowego 4.10^ do 15.1()5 Pa, przy ammpeoatuozm końcowej nie wyższej od 50°C i w ten sposób uzyskuje się 70 - 95%-tye przekształcenie chromianu sodowego w dcchooecan sodowy pozy wytrąc-niu się wodorowęglanu sodowego /6/.

Z powstającej zawiesiny, pozy utrzymywaniu odpowiedniego ccśaimac- bcnlmnku węgla, yydicmla się wodorowęglan sodowy, albo też, po zrmdukuy-nCu ciśneenc- do ciśaieai- atmosferycznego wodorowęglan sodowy oddziela się szybko przed zajściem jego oe-kcjc z dichotecanme sodowym.

Wydzielony wodorowęglan sodowy, po dodaniu wodorotlenku sodowego, przeprowadza się na drodze obróbki termicznej w sodę, którą wpooyamza się przy rozawaoeanCu rudy chromu /1 /.

Otrzymany w wyniku tego c oddzielony od wodorowęglanu sodowego roztwór chromianu sodowego i/lub dichotmc-nu sodowego, po odjęciu części strumienia dla korekty pH wyługowanego klcnkceru piecowego, dzCmli się n- dwa strumienie ιι^ιοΙι^. Strumień m-terC-łu 1 kieruje się do elektrolitycznego yytw-ozdaia tritlenru chromu, a strumień m-teriału 11 kieruje scę do wytwarzania roztworów dichoomc-nu sodowego i kryst-lccznego dcchonCmu sodowego.

W celu elektrolitycznego wytwarzania toialmnku chromu strumień mateocału 1 decmli się n- dwie części C wprowadza do stref -nodowej i katodowej dwukomorowych waneen elektrolitycznych z jednowarstwowymi pozepoadei jako przegrodami /7/. Stosowanymi pozlptn-mi jednoR R R R warstwowymi są np. N-fion 117, N-fcon' 417, N-fcon ¹¹ 423 i Nafcon' 430, w których aktywnymi goup-mc wymiennymi są grupy kwasu sulfonowego.

Przepony jednowarstwowe mogą także posi-d-ć powłoki, które ienemjSiaOą przyczepność pęcherzyków gazu względnie yieag-ją iwekż-nem przepony przez mkmrtotkeay. Przepony a-rie opis-ne są np. w F.Y. M-sud-, J. Appl. Elektrochem., 16, sto. 317 i n-st. /1986/. Przepony wykazujące pogorszoną przyczepność można otozym-ć t-kże za pomocą obróbki fizycznej, np. zpomocą elch-aeciamgt szorstkow-ni- lub obróbki typu Coo-n-. Odpowiednie sposoby opis-ne są w opis-ch patentowych St-nów Zjednoczonych Ameryki no 4 610 762 c europejskim nr 72 485.

Korzystnie elektrolizę potyddie scę j-ko proces wielostopniowy. Jedną część sarueelaed materiału 1 yρoty-dia scę do komory anodowej pierwszego stopni- C po częściowym poimksit-łceneu jonów chromianu w jony dcchoomc-au l, w d-nym przypadku w trinlmamk chromu, względnie po częściowym przekształceniu jonów bcchrtec-nu w toctkmnmk chromu, dtpotwdbi- się go następnie do dalszych stopni, w których dokonuje scę częściowego, d-lszego przekształceni- w toitlenek chromu, -ż do uzysk-ni- w tst-nnce stopniu procesu stopnia przemiany dcchoomC-nu w tritlenek chromu 55 do 70%, co odpowiada stosunkowi molowemu jonów sodu do toiUenku chromu wynoszącemu 0,45 : 0,55 do 0,30 : 0,70. flość stopni można dobrać dowolnie, pozy czym korzystną ok-zuje się elektroliza 6 do ^-stopniowa.

163 448

Do wszystkich stref katodowych wanien elektrolitycznych doprowadza się drugą część strumienia materiału I, w danym przypadku po domieszaniu części strumienia roztworu chromianu sodowego przed odparowaniem do 750 do 1000 g/dm⁵ z taką szybkością, że w roztworze opuszczającym wanny ustala się wartość pH 6 do 7,5. Ten roztwór zawierający dichromian sodowy i chromian sodowy, w danym przypadku po zatężeniu, kieruje się do zakwaszenia ditlenkiem węgla /6/, przy czym utworzone jony chromianu znów zostają przekształcone w jony dichromianu. Istnieje także możliwość zawracania roztworu ze stref katodowych do procesu w innym miejscu, np. przy korekcie pH /2/ lub przed oczyszczaniem ługiem /4/.

Tritlenek chromu utworzony w trakcie elektrolizy oraz roztwór zawierający resztę dichromianu sodowego doprowadza się za pomocą odparowania, w temperaturze w zakresie 55 do 110°C, do zawartości wody około 12 do 22% wag, przy czym przeważająca część tritlenku chromu wykrystalizowuje / 8/. W końcu, powstającą zawiesinę rozdziela się za pomocą odwirowania w temperaturze 50 do 1Ł0°C na ciało stałe, składające się przeważnie z krystalicznego tritlenku chromu, oraz fazę ciekłą, zwaną w dalszej części niniejszego opisu ługiem macierzystym /9/.

Otrzymany ług macierzysty zawraca się, w danym przypadku po rozcieńczeniu wodą, do elektrolizy w stosownym miejscu, to znaczy w stopniu jak najbardziej zbliżonym do stopnia przekształcenia dichromianu. Aby uniknąć silnego wzbogacenia układu zanieczyszczeniami, część ługu macierzystego wydziela się i stosuje przy zakwaszeniu strumienia materiału II albo, w przypadku gdy strumień materiału II nie jest odbierany, zawraca do obróbki dichromianu sodowego w miejsce przed oczyszczaniem roztworu dichromianu sodowego, np. do korekty pH /2/. Krystaliczny tritlenek chromu uwalnia się za pomocą jednorazowego lub wielokrotnego przemycia użytym w ilości 10 do 50% wag /w przeliczeniu na ciężar ciała stałego/ nasyconym lub prawie nasyconym roztworem tritlenku chromu z następującym po każdym przemyciu odwirowywaniem przylegającego ługu macierzystego. Przemyte czyste kryształy tritlenku chromu można skierować do użycia bezpośrednio lub po ich wysuszeniu.

W celu otrzymania roztworów dichromianu sodowego oraz krystalicznego dichromianu sodowego doprowadza się roztwór strumienia materiału II do zakwaszenia pozostałościowego /10/. To zakwaszenie pozostałościowe przeprowadza się sposobem wyżej wspomnianym, z użyciem ługu macierzystego pochodzącego z odsączenia tritlenku chromu /9/. Jednakże można tego dokonać także, częściowo lub w całości, za pomocą elektrolizy i/lub za pomocą dodania kwasu siarkowego

Następnie, roztwór otrzymany po zakwaszeniu pozostałościowym /10/ zatęża się aż do uzyskania roztworu dichromianu sodowego o zawartości Na2Cr2O..2 H2O wynoszącej 60 do 70% wag. W celu wytworzenia krystalicznego dichromianu sodowego roztwór zatęża się do zawartości Na2^2()7.2 H2O wynoszącej 1650 g/litr /11/ i w końcu chłodzi do temperatury 30 do 40°C /12/, przy czym dichromian sodowy wytrąca się w postaci kryształów Na2C^O7.2 H2O. Następnie kryształy te oddziela się za pomocą odwirowania od ługu macierzystego i suszy w temperaturze około 70 do 85°C.

Sposób według wynalazku objaśniają następujące Przykłady.

Zastosowane w przykładach wanny elektrolityczne złożone są z części anodowych z czystego tytanu 1 części katodowych ze stali szlachetnej. Jako przepony stosuje się przepony katioR R R nitowe firmy DuPont oznaczone Nafion 324 i Nafion 430, przy czym Nafion' 324 stanowi przeD ponę dwuwarstwową, a Nafion 430 stanowi przeponę jednowarstwową.

Katody zbudowane są ze stali szlachetnej, a anody z tytanu z aktywnymi elektrolitycznie powłokami. Odstęp elektrody od przepony we wszystkich przypadkach wynosi 1,5 mm. Do strefy anodowej wprowadza się roztwory dichromianu sodowego o zawartości Na2^2O7.2 H2O wynoszącej 800 g/dm3. Szybkość wprowadzania dobiera się tak, aby w opuszczających wanny anolitach ustalił się stosunek molowy jonów sodu do chromu /VI/ wynoszący 0,6.

W strefach katodowych wanien otrzymuje się albo ług sodowy albo roztwór zawierający chromian sodowy.

Temperatura elektrolizy wynosi w każdym przypadku 80°C, a gęstość prądu 3 kA/m2 rzutuje 2 na przednią powierzchnię anod i katod, wobec czego powierzchnia ta wynosi 11,4 x 6,7 cm .

p

Przykład I. W przykładzie tym stosuje się przeponę jednowarstwową Nafion 430 do rozdzielania stref anodowych od katodowych». Anodę stanowi anoda tytanowa z zawierającą iryd, elektrolitycznie aktywną warstwą np. opisano w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 878 083.

163 446

Do strefy katodowej doprowadza się wodę z taką szybkością, Ze wannę opuszcza 10% ług sodowy.

Podczas elektrolizy trwającej 61 dni ustala się średnie napięcie ogniwa na 4,2 V. Przeciętna wydajność prądowa wynosi w tym okresie około 38%.

Po zakończeniu eksperymentu, do strefy katodowej zamiksa wody doprowadza się roztwór dichrtmltnu sodowego o zawartości Na2Cr2Oy.2 H2O wynoszącej 800 g/dm⁵. Szybkość wprowadzania ustala się przy tym tak, aby opuszczający wannę katolit wykazał pH 6,5 do 7,0. Poza tym, w trakcie trwania eksperymentu w ciągu 9 dni ustala się niezmiennie średnie napięcie ogniwa 4,2 V. Wydajność prądowa podnosi się przeciętnie do 63%.

Dzięki tworzeniu się katolitu zawierającego chromian zamCksa ługu sodowego znacznie podwyższa się wydajność prądowa przy utrzymującym się na stałym poziomie napięciu ogniwa.

Przykłady II, III, IV i V. W Przykładach tych stosuje się anody tytanowe z utworzoną msat0ą asrmogaltaaiczaą ze stopu warstwą platynową, jak to opisano w : G. Dick, GaOvanotechnik, 79, nr 12, 4066 - 4071 /1988/.

O

W przypadku Przykładów II i III stosuje się dwuwarstwową przeponę Nafion '' 324, a w przyp padku Przykładów IV i V jednowarstwową przeponę Nafimć 430.

Jako katolity otrzymuje się :

Przykład II : 20% ług sodowy w wyniku doprowadzania wody dc strefy katodowej;

Przykład III i IV: Roztwory zawierające chromian o średniej wartości pH 6,5 w wyniku doprowadzania roztworu dCchromitnu sodowego o zawartości Nt2CΓ2O₇.2 ^0 wynoszącej 800 g/dm3.

Przykład V: Roztwór zawierający chromian o średniej wartości pH 13,4 w wyniku doprowadzania roztworu dichrtmitnu sodowego o zawartości N^C^O?^ H2O wynoszącej 600 g/dm^.

Wyniki eksperymentów zestawione są w poniższej Tablicy.

Jak się okazuje z danych zamieszczonych w poniższej Tablicy, w wyniku zastosowania przepony jednowarstwowej zamiast dwuwarstwowej i dzięki wytwarzaniu katolitów zawierających chromun uzyskuje się wyraźne obniżenie napięcia ogniwa przy wyższej wydajności prądowej.

Tablica

Gęstość prądu w każdym przypadku 3 kA/m2

Przykładi Przepona	1	Katolit 1	średnie .	Właściwe zapo-		Średnia	Czas trwa-
1 |	1 |	1 I	napięcie'	aóosbowanis	1	wydaj- 1	nia ekspe-
1	1	1	ogniwa i	energii	1	ność 1	óymsaau
1 1	l 1	1 1	3	kA/m2 . X wclt	1 1	prądowa ·

y/100

		1		1 1					______L
		“1----------		*1-----------------i-·					|
	II	1NtflltnR	324	’ 20% ług sodowy '	4,9	V	1	26,25	1	56%	1 I	100	dni
	III	1NtflltnR	324	1 Roztwór zawiera-			1 |		1		1
		1 1		1 jący chromian , 1	5,2	V	1	24,00	1	65%	1 1	100	dni
		1		1 ph 6,5 |			1		1		1 |
	IV	1 ^ltfaltnR	430	1 Roztwór zawiera-	4,7	V	1	22,03	1 I	64%	I	100	dni
		1		jący chromian 1			1		1		1
		t		1 pH 6,5 1			1 1		1		1
	V	|NtfaitnR	430	' Roztwór zawiera-1 I 1	4,5	V	1	21,77	1 l	62%	1	100	dni
		1 1		| jący chromian, .			1 |		1		1
		1		1 pH 13,4 |			1		1 I		1
	Ia/	1Ntfaltn4	430	1 10%-twy NaOH |	4,2	V	1	33,16	1 1	38%	1 I	61	dni
	Ib/	! Kanion1’	430	[ Roztwór zawiera-	4,2	V	1	20,00	1	63%	1	9	dni
		1		! jący chromian 1			1		1		1 1
		1		1 pH = 6,5-7 |			1 1		1 1		1
L.							-1		______L.		..1-.-

163 448

Claims (3)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób wytwarzania dichromlanów metali alkalicznych i tritlenku chromu lub mieszaniny dichromianów metali alkalicznych i tritlenku chromu w dwukomorowej wannie elektrolitycznej, zawierającej strefę anodową i strefą katodową, rozdzielonej jednowarstwową przeponą kationitową na bazie perfluorowanych polimerów z grupami kwasu sulfonowego jako grupami kationowyrniennymi, znamienny tym, 2e wprowadza się roztwory monochromianów metali alkalicznych, roztwory dichromianów metali alkalicznych lub mieszaniną roztworów monochromianów metali alkalicznych i roztworów dichromianów metali alkalicznych do strefy anodowej i poddaje się te roztwory elektrolizie, przy czym w strefie anodowej wytwarza się anolit zawierający dichromian metalu alkalicznego, tritlenek chromu lub mieszaninę dichromianu metalu alkalicznego i tritlenku chromu oraz wprowadza się roztwory monochromianów metali alkalicznych, roztwory dichromianów metali alkalicznych lub mieszaninę roztworów monochromianów metali alkalicznych i roztworów dichromianów metali alkalicznych do strefy katodowej, przy czym w przestrzeni katodowej wytwarza się wodny katolit zawierający chromian o wartości pH 4 do 14.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, Ze wodny katoiić stanów i rottwór zawierający monochromiaa sodu lub dichromian sodu lub uh mies^sir^i^r^i;.
3. 3. Sposób według zas^z. 1, znamienny ty ^m. 2w wartość od eo^ego wortworu zawierającego dichmian sodu wfnosi 6 do 7,5.