PL149835B1 - Sposób mikrobiologicznego rozkładu odpadów ropopochodnych - Google Patents

Description

POLSKA	OPIS PATENTOWY	149 835
RZECZPOSPOLITA
LUDOWA
Patent dodatkowy do patentu nr-
leli	Zgłoszono: 87 03 13 /P. 264627/
w	Pierwszeństwo--	Int. Cl.4 B09B 3/00
URZĄD PATENTOWY	Zgłoszenie ogłoszono: 88 10 13
PRL	Opis patentowy opublikowano: 1990 06 30

Twórcy wynalazku: Mihaly Frisch, Jozsef Targa, Ivan Medgyesi

Uprawniony z patentu: FOldmerd es lalajvizsgaló Yallalat, Budapeszt /Węgry/

SPOSÓB MIKROBIOLOGICZNEGO ROZKŁADU ODPADÓW ROPOPOCHODNYCH

Przedmiotem wynalazku jest sposób mikrobiologicznego rozkładu odpadów ropopochodnych z zastosowaniem odpadów komunalnych. Spośród odpadów niebezpiecznych dla środowiska do najbardziej problematycznych należą odpady ropopochodne. Z otrzymywanych w ciągu roku w ilości kilkudziesięciu tysięcy m^ odpadów o różnym stanie skupienia tylko część kontroluje się i ze znajomością rzeczy usuwa lub składuje. Pozostała część w niekontrolowany sposób trafia do środowiska i stanowi trwałe zagrożenie dla swobodnych wód powierzchniowych, dla wód gruntowych i dla rolniczo użytkowanych powierzchni. Szczególną trudność sprawia usuwanie zanieczyszczeń środowiska, powstałych wskutek awarii /np. pęknięcia przewodów ropy naftowej, wycieków ropy naftowej/ . na morzu lub na lądzie, ponieważ w tych przypadkach chodzi o usunięcie dużych ilości substancji oleistych, przeważnie zaolejonej gleby lub olejem zanieczyszczonego perlitu.

Do usuwania odpadów ropopochodnych znane są liczne sposoby. Niszczenie odpadów drogą palenia jest kosztowne i wymaga dość wysokich nakładów inwestycyjnych. Odpady ropopochodne można też usuwać drogą składowania, przy czym zależnie od rodzaju składowiska śmieci może chodzić o składowanie przejściowe lub o składowisko ostateczne. Ze względu na przepisy ochrony środowiska i ochrony wód należy składowiska śmieci zakładać na obszarach dysponujących odpowiednimi właściwościami hydrogeologicznymi i/lub wykazujących odpowiednie zabezpieczenie techniczne przed przesiąkaniem wody. Tego rodzaju składowiska śmieci można zatem tworzyć tylko na określonych obszarach i wobec niezmiernego nakładu kosztów. Odpady ropopochodne można też usuwać drogą rozkładu biologicznego.

Według opisu patentowego St. Zjedn. Am. US-PS nr 4 328 104 ropopochodne lub smaroolejonośne emulsje olej/woda lub woda/olej traktuje się biologicznym osadem z oczyszczalni ścieków i olej ten razem z nadmiarem osadu czynnego rozkłada się w wieżach fermentacyjnych na drodze anaerobowej. Według brytyjskiego opisu patentowego GB-PS nr 2 112 776 odpady o wysokiej zawartości celulozy /odpady z przeróbki drewna, przede wszystkim trociny i wióry/ kompostuje się

149 835

149 835 razem z tzw. szlamem naftowym /5-25%/. W tym procesie kompostowania rośnie szybkość rozkładu celulozy wskutek działania szlamu naftowego. W sposobie tym szlam naftowy zatem pełni wraz z pozostałymi, wyszczególnionymi odżywczymi substancjami uzupełniającymi /nawóz zwierzęcy, pozostałości z przemysłu spożywczego, przemysłu papierniczego, itp./ funkcję biologicznego katalizatora w /aerobowym/ procesie kompostowania samoistnie nie rozkładających się odpadów drewnopochodnych. Zgodnie z tym brytyjskim opisem patentowym można też sprawność procesów fermentacyjnych, którym poddaje się odpady z przemysłu drzewnego razem z osadem czynnym z oczyszczalni ścieków, podwyższyć przez dodanie szlamu naftowego.

Wykorzystanie tego sposobu dla celów ochrony środowiska jest ograniczone wskutek sezonowego charakteru technologii kompostowania lub stosowania kompostu, toteż nie powstaje możliwość ciągłego przerobu dużych ilości odpadów ropopochodnych.*¥ węgierskim opisie patentowym HU-PS nr 174 531 w celu ulepszania sypkich gruntów piaszczystych lub zbitych gruntów gliniastych proponuje się wmieszanie ropopochodnego szlamu jako substancji próchnicotwórczej do powierzchniowej warstwy gruntu i utrzymywanie aerobowego stanu tego gruntu przez częste przewracanie /pług, brona talerzowa/ aż do całkowitego rozkładu ropy /około 2-3 lat/. Sposób ten można stosować tylko na hydrogeologicznie lub agrotechnologicznie odpowiednich obszarach, tj. tylko ograniczenie; wymaga on znacznej powierzchni oraz znacznej energii dla utrzymania aerobowego stanu gruntu.

¥ opublikowanym pod nr H 2 646 węgierskim zgłoszeniu patentowym nr 1174/80 opisany jest sposób, zgodnie z którym do gruntu zanieczyszczonego węglowodorami w celu przyspieszenia rozkładu tych zanieczyszczeń wprowadza się kultury, składające się z grup mikroorganizmów zdolnych do rozkładu węglowodorów. Masa komórkowa rozmnaża się w gruncie drogą aerobową, przy czym węglowodory służą jako źródło energii, a grunt znów staje się odpowiedni do uprawy roślin użytkowych. Na podobnych zasadach oparte są rozwiązania według węgierskich opisów patentowych HU-PS nr nr 181 560 i 181 817, zgodnie z którymi w celu rozkładu węglowodorów zawartych w gruncie sporządza się różne miktokultury, tzw. kultury zaczynowe, i następnie rozmnaża je w gruncie w warunkach tlenowych.

Sposoby te są odpowiednie do uwalniania od ropy górnej, 5-10 centymetrowej warstwy gruntu. Ich wada polega na złożoności wytwarzania i utrzymywania sklonowanych mikrokultur i na małej szybkości procesów rozkładu /uwolnienie od ropy po upływie 2-3 lat/. Sposoby te są odpowiednie przede wszystkim na rekultywowania gruntów powierzchniowo zanieczyszczonych przez spływającą ropę lub przez awarie i obszarów technologicznych /np. pól naftowych i stacji przetłaczania materiałów pędnych/. Omówione spoeoby oferują zatem dla usuwania bardzo dużych ilości odpadów ropopochodnych tylko częściowe rozwiązanie pod względem ekonomicznym i zdolności przerobowej.

Celem wynalazku jest opracowanie sposobu, za pomocą którego na drodze uzyskania szybkiego i skutecznego mikrobiologicznego rozkładu oleju można byłoby metodą ciągłą przerabiać wielkie ilości odpadów ropopochodnych i można byłoby to realizować za pomocą małych nakładów, bez specjalnie do tego wytwarzanego materiału zaszczepowego i bez stosowania odżywczych substancji uzupełniających. Xynalazek opiera się na stwierdzeniu, że podczas wspólnego składowania ropopochodnych odpadów wraz ze śmieciami z gospodarstw domowych ropa zawarta w odpadach ropopochodnych rozkłada się na biogaz wskutek specyficznych i korzystnych fizycznych, biochemicznych i mikrobiologicznych właściwości tej mieszaniny, podobnie jak w przypadku rozkładu odnadów komunalnych i, jak należy przyjąć, według takiego samego mechanizmu.

Stwierdzenie to może być związane z omówionymi niżej zależnościami 1-6.

1/ Stałe odpady komunalne wykazują wysoką zdolność adsorpcyjną ropy. Jeśli zawartość ropy w 1 kg tej mieszaniny nastawi się na 50 g, to ropa uchodząca z odpadów ropopochodnych zwiąże się na powierzchni śmieci komunalnych taką siłą adsorpcyjną, że szybkość desorpcji staje się mniejsza niż szybkość rozkładu.

2/ Zawartość mikroorganizmów, zdolnych do rozkładu węglowodorów, w ropopochodnych odpadach pochodzących z różnych technologii jest różna, lecz wysoka /około 10^-10^1C drobnoustrojów na 1 ¥ mikroflorze odpadów komunalnych /ΐθθ-1θ^θ drobnoustrojów/§7 licznie występują gatunki mikroorganizmów zdolne do rozkładu oleju /bakterie, takie jak Pseudomonas, Flavobacterium i Asthromabacter, drożdże, takie jak Candida, pleśnie, takie jak Aspergillus, Fusarium,

149 835

Penicillium/. Vtysoka liczba drobnoustrojów i pod względem przebiegającego wieloetapowo rozkładu korzystny skład tej mieszanej mikroflory dają w rezultacie rozkład ropy zachodzący ze znaczną szybkością.

3/ Dzięki stosowaniu stałych śmieci z gospodarstw domowych jest dla wysokiej liczby drobnoustrojów zapewnione niezbędne źródło substancji odżywczej o odpowiednim składzie i ilości.

W następstwie skrajnej heterogeniczności, wynikającej z charakteru tych śmieci, znajdują się w nich potrzebne makro elementy /C, N, 0, P/ i to w korzystnym stosunku /stosunek C/N wynosi od 20 do 4o7, a także źródła energii /węglowodany, lipidy/ i związki niezbędne /białka, związki witaminowe/ oraz wszystkie ważne mikroelementy i siadowe składniki pokarmowe. Zawartość wody w odpadach komunalnych zależy od poiy roku i od miejsca otrzymania, a wynosi na ogół 45-50%. V przypadku wspólnej obróbki według wynalażku odpadów komunalnych i ropopochodnych można zapewnić zbliżoną do optimum zawartość 55-65% wody.

4/ Anaerobowy rozkład odpadów ropopochodnych przebiega w trzech fazach a-c. a/ Enzymatyczne utlenianie, częściowo przebiegające w warunkach beztlenowych, w którym początkowo uczestniczą bakterie tlenowe, później przy obniżającym się stężeniu tlenu fakultatywnie biorą udział bakterie beztlenowe, odtwarzające kwas.

^R-^CH2-^CH3 bakterie tlenów* “* fakultatywnie bakterie beztlenowe^ _RI__{C0CH + R}II__C00H + CH. odtwarzające kwas A b/ Określone beztlenowe bakterie acetogenne przekształcają związki powstałe w fazie pierwszej w kwas octowy i wodór.

R^I-COOH rII-COOH ♦ H₂0 _bakterle acetogenne'» ^CH3^{C00H + H}2 c/ Określone beztlenowe bakterie wytwarzające metan rozkładają kwas octowy na metan, a specjalne bakterie wytwarzające metan /Methanococcus, Methanobacterium i Methanosorcina/ nadto biorą udział też w reakcji wodoru z dwutlenkiem węgla. ch₃-cooh -> ch₄ + co₂ co₂ + h₂-> ch₄ + h₂o

W przypadku składowania odpadów ropopochodnych razem ze stałymi śmieciami z gospodarstw domowych istnieją warunki środowiska dla omówionego mechanizmu rozkładu. Po złożeniu mieszaniny panują w niej wskutek fizycznych właściwości odpadów komunalnych /odpady luzem, w kawałkach/ warunki tlenowe w ciągu około 15-25 dni, a po przykryciu ziemią powstają fakultatywne warunki beztlenowe późniejszej fazy.

5/ Ze względu na opracowywanie jednolitej technologii jest ważnym i znaczącym ustalenie, że szybkość rozkładu różnych pochodnych wytworów z ropy naftowej, takich jak olej biały, olej wrzecionowy, olej maszynowy i frakcje olejów silnikowych, jest praktycznie identyczna w ciągu całego okresu rozkładu. Szybkość, z jaką rozkładają się węglowodory zawarte w odpadach ropopochodnych, tylko w nikłym stopniu zmienia się do osiągnięcia początkowej zawartości ropy 70 g/kg.

6/ W następstwie korzystnych mikrobiologicznych właściwości rozkładu mieszaniny, składającej się ze stałych odpadów komunalnych i odpadów ropopochodnych /szybkość biodegradacji jest większa/, można rozkład samorzutnie zachodzący na składowisku śmieci z gospodarstw domowych i prowadzący do biogazu chwilowo przyspieszać, dzięki czemu uzyskiwanie tego gazu staje się bardziej opłacalne.

Snosób mikrobiologicznego rozkładu odpadów ropopochodnych z zastosowaniem odoadów komunalnych, polega według wynalazku na tym, że ropopochodne odpady, zawierające ropę naftową lub produkty uboczne z przeróbki ropy naftowej, intensywnie miesza się w stosunku wagowym co najwyżej 1:3 ze stałymi odpadami komunalnymi o gęstości 300-500 kg/m^, zawierającymi w 1 kg co najmniej 200 g substancji organicznej, przy czym zawartość ropy naftowej w mieszaninie nastawia się na co najwyżej 5% wagowych, mieszaninę tę składuje się na zwykłych dla składowania odpadów komunalnych, ziemią przykrytych składowiskach śmieci /w kasetach/ w ciągu co najmniej 7 miesięcy, i ewentualnie odzyskuje się powstający biogaz. Dla sposobu według wynalazku

149 835 nadają się wszystkie odpady ropopochodne, które zawierają ropę naftową i/lub produkty z przeróbki ropy naftowej w ilości co najwyżej 50% wagowych, lecz nie zawierają żadnych dodatków toksycznych dla procesów mikrobiologicznych. Sposób ten można stosować na komunalnych wysypiskach śmieci, prowadzonych z tzw. uporządkowanym składowiskiem, na których nie dochodzi do zwałki innych odpadów. Dla uniknięcia ewentualnego zanieczyszczenia wód przez przesięki celowe jest to, żeby wmieszanie i składowanie odpadów ropopochodnych prowadzić na powierzchni wcześniej ułożonej warstwy odpadów komunalnych, mającej grubość co najmniej 5 metrów, ubitej do gęstości 500-700 kg/πΛ, a następnie przykrytej warstwą gruntu o grubości 30-60 cm.

Podane niżej przykłady objaśniają bliżej sposób według wynalazku.

Przykład I. W półtechnicznym symulatorze, wyposażonym w urządzenia do zawracania przesiąku, do recyrkulacji i do analizy gazu, badano przyspieszony rozkład 0,2 nr mieszaniny odpadów ropopochodnych ze śmieciami z gospodarstw domowych. Zawartość oleju w mieszaninie nastawiano za pomocą odpadów, których parametry są podane niżej w tablicy 1, na wartość 50 g oleju na 1 kg mieszaniny. Śmieci z gospodarstw domowych w 1 kg zawierały 342 g substancji organicznych, wykazywały 42,7% wody, a ich gęstość wynosiła 307 kg/m\

Tablica 1

Odpady	Zawartość wilgoci %	Zawartość oleju g/kg	Mikroflora własna odpadów	Liczba drobnoustrojów /drobnoustrójów/g7
Emulsja chłodząco-smarująca	86,9	119	Plavobac terium Sporenbakterium Staphylobotritis Trichoderma Mucor Aspergillus flavus	3,8.105 0,5.105
Trociny zanieczyszczone olejem	38,8	102	Bakterie Gram-ujemne Pseudomonas	1,2.105
Zaolejone szmaty	8,8	148	Bakterie Gram-ujemne Pseudomonas	4.2.107
			Trichoderma Fusarium Mucor	50
			Candida	9.1O5
Szlam z mycia samochodów	61,4	82	Flavobacterium Pseudomonas	1,1.105
Szlam z mycia samochodów	96,1	11	PIavobacterium Przetrwalnikujące	8.105

Zawartość wilgoci w mieszaninie wynosiła 59,2%. Komorę symulatora napełniono, a następnie zamknięto. Mieszaninę napowietrzano w ciągu 7 dni. Po zaprzestaniu napowietrzania nieprzerwanie mierzono ilość i skład wydobywającego się gazu oraz parametry przesiąkającej wody. Próba trwała 250 dni. W etapie początkowym wzrastała zawartość związków organicznych w przesięku, której maksimum można było zmierzyć w 31-ym dniu, i zmniejszała się ona przemijająco wraz z najwyższą zawartością oleju w przesięku /48 mg/dmV· Tworzenie się gazu było nikłe, zawartość metanu wynosiła co najwyżej 3%.

Po upływie 50-70 dni wywiązywania gazu stało się intensywne, skład gazu zmieniał się nieprzerwanie, aż do wartości 65% metanu i 30% dwutlenku węgla. Stosunek ten utrzymywał się w ciągu około 150 dni. W tym okresie zawartość substancji organicznych w przesięku stała się mniejsza, najwyższe w nim stężenie oleju wyniosło 10 mg/dm\ Po zakończeniu próby komorę

149 835 symulatora opróżniono i zbadano zawartość oleju w pozostałości. W 1 kg pozostałość zawierała 4,51 g oleju, co dla rozkładu oleju oznaczało sprawność 91%. Olej wyprowadzany w przesięku stanowił zatem co najwyżej 0,006% wagowych zastosowanego oleju. Oprócz omówionej próby, za pomocą której symulowano usuwanie odpadów na składowisku, przeprowadzono również próbę adsorpcji oleju. Przesięk opuszczający komorę symulatora prowadzono przez napełnioną odpadami komunalnymi kolumnę o wysokości 2,0 m i o objętości użytkowej 1,3 dm\ Odpływająca woda była w ciągu całego okresu tej próby praktycznie wolna od oleju /najwyższa zawartość oleju była równa 5 mg/dm^7- Przy opróżnianiu kolumny stwierdzono, że większa część oleju była związana z odpadami komunalnymi w górnej ćwierci kolumny. Poniżej 1700 mm praktycznie nie można było stwierdzić obecności zanieczyszczeń olejowych.

Przykład II. W pierwszym etapie zbadano technologię emitującą odpady oleiste i określano zawartość oleju, zawartość wody i podatność tych odpadów na rozkład mikrobiologiczny. Składowisko przyjmujące utworzono na śmietnisku dla odpadów komunalnych przez założenie kasety na wyodrębnionym obszarze. Kaseta ta miała objętość co najmniej 1000 m\ tzn. jej komora użytkowa odpowiadała ilości odpadów otrzymywanych w ciągu trzech miesięcy. Boczne ściany tej kasety utworzono z odpadów komunalnych. Wysokość u korony tych, w postaci pryzm utworzonych ścian wynosiła 3-4 metrów. Powierzchnia u korony tworzyła szlak komunikacyjny dla pojazdów transportowych i maszyn roboczych, dlatego została ułożona na szerokość około 3 metrów i przez ubijanie doprowadzona do odpowiedniej wytrzymałości. Usypane i ubite pryzny obejmowały przestrzeń o długości około 30 m, szerokości około 10 m i głębokości około 3-4 m. Dno i boki tej kasety przykryto w celu izolacji warstwą ziemi o grubości 0,4-0,6 m, po czym mocno ubito. Dalsze kasety można było przyłączać w ten sposób, że odpowiednio do rytmu napełniania dalej budowano ściany w kierunku wzdłużnym. Przy krótszym, ku punktowi załadowczemu zwróconym boku kasety utworzono powierzchnię mieszania o długości co najmniej 8 m i o szerokości dokładnie takiej, jaką ma kaseta. Powierzchnię służącą jako przestrzeń mieszania przykryto warstwą ziemi o grubości 0,4-0,5 m, którą ubito. Obliczoną, w oparciu o znaną zawartość oleju i wilgoci w szlamie ropopochodnym, ilość śmieci z gospodarstw domowych, które średnio wykazywały gęstość 420 kg/m⁵ i w 1 kg zawierały 250 g substancji organicznych, uformowano w postaci złoża o szerokości około 6 m i o grubości 50 cm na powierzchni mieszania. Na to złoże śmieciowe wyładowano odpady ropopochodne, po czym równomiernie rozprowadzono je maszynami roboczymi, na tej powierzchni. Równomiernie uwarstwione odpady wielokrotnie przewracano i ze sobą mieszano za pomocą równiarki lub maszyny chwytakowej. Zawartość oleju w tej mieszaninie nastawiono na 3-5%, a zawartość wilgoci na 50-60%. Następnie mieszaniną tą napełniono kasetę.

Powierzchnię mieszania odnowiono, a ewentualnie tam znajdujące się zanieczyszczenia olejowe usunięto za pomocą równiarki. Tą zanieczyszczoną ziemię ładowano dc kasety, a powierzchnię mieszania przykryto świeżą ziemią. Składowisko to napełniano czołowo od boku zwróconego ku powierzchni mieszania. Po osiągnięciu wysokości u korony powierzchnię mieszania przesunięto poza czoło, zachowując wyżej wspomniane warunki. Ruiy przeznaczone do pozyskiwania biogazu przemieszczono po upływie 1-3 lat od napełnienia kaset.

Przykład III. Na składowisku stałych odpadów komunalnych, pracującym według technologii napełniania jam, przerabiano w ciągu roku 2000 ton odpadów ropopochodnych, które pochodziły z konserwacji pojazdów i z przeinysłu maszynowego. Do wmieszania stosowano 14000 m^ wstępnie w śmieciarkach zmielonych śmieci z gospodarstw domowych osiedla mieszkaniowego. Przeciętna gęstość tych śmieci wynosiła 390 kg/m^, a zawartość substancji organicznych była równa 240 g/kg śmieci. Zawartość wody w mieszaninie nastawiono na 57%. Mieszaniną tą napełniono trzy kasety o objętości użytkowej 5000 m^ każda. Mikrobiologiczny proces rozkładu oleju śledzono drogą analizy próbek pobranych za pomocą wierceń, z różnych głębokości. Jak wynika z wartości analitycznych, zestawionych w niżej podanej tablicy 2, proces przebiegał z odpowiednią intensywnością. W napełnionej już 12 miesięcy wcześniej części kasety /odwiert nr 1/ olej był już rozłożony w 95-97%-ach, a nawet po upływie 6 miesięcy /odwiert nr 2/ odnotowano już 90-93%-owy rozkład. Odwiert nr 3 umieszczono w pobliżu czoła napełniania, a ta wartość pomiarowa ukazywała skład wyjściowy mieszaniny.

149 835

Tablica 2

Głębokość /m/	Odwiert nr: 1. 2. 3. Zawartość oleju /g/kg/
0,0-1,0	2,40	5,0	29,7
1,0-2,0	1,84	3,25	43,5
2,0-3,0	1,62	3,72	4,5
3,0-4,0	1,72	7,62	38,2
4,0-5,0	1,43	4,57	4,1
5,0-5,5	0,02	0,09	0,04

Próbki, pobrane za pomocą wierceń, dowiodły również, że pod mieszaniną leżącą, tylko komunalne odpady zawierająca warstwa praktycznie nie została zanieczyszczona olejem; w warstwie granicznej były wykrywalne tylko ślady oleju. W odwiercie nr 1, odzwierciedlającym rozkład po około roku, umieszczano próbnik do gazu. Jak wykazały wartości z analizy gazu, utworzony biogaz zawierał 59% metanu, 39% dwutlenku węgla i 2% innych gazów. W sprawdzianowym składowisku, zawierającym wyłącznie odpady komunalne, powstawał gaz zawierający 35% metanu, 60% dwutlenku węgla i 5% innych gazów.

Przykład IV. W celu usunięcia 6500 ton odpadów w postaci gleby, zanieczyszczonej średnio przez 6,5% surowej ropy naftowej i otrzymanej wskutek pęknięcia ropociągu, zmieszano je z trzykrotną ilością odpadów komunalnych. Komunalne odpady miały średnią gęstość 480 kg/m^ i w 1 kg zawierały 210 g substancji organicznej. Zawartość wilgoci w tej mieszaninie nastawio no na 55% objętościowych, zaś zawartość oleju wynosiła 2,2%. Mieszaninę tę składowano na śmietnisku według technologii budowania pagórków. Jak należało z powodu składu wyjściowego oczekiwać, była szybkość rozkładu mniejsza, a dla osiągnięcia podanej w przykładzie III spraw ności 95-97% był potrzebny dwukrotnie dłuższy okres.

Przykład V. Ropę naftową, wypływającą na morzu z uszkodzonego i cieknącego tankowca, otoczono na wodzie pływającą tamą i następnie usunięto z powierzchni wody za pomocą perlitu. Powstałe 400 t zaolejonego perlitu, który wykazywał średnią zawartość 16% surowej ropy naftowej, składowano w sposób omówiony w przykładzie IV. Stosowane do tego celu odpady komunalne miały gęstość 493 kg/m^ i w 1 kg zawierały 203 g substancji organicznych. W składowanej mieszaninie nastawiono zawartość ropy na 4,7% i zawartość wody na 62,7%. Praktycznie szybkość rozkładu była dokładnie tak duża, jak w przykładzie IV.

Claims (1)

1. Zastrzeżenie patentowe

   Sposób mikrobiologicznego rozkładu odpadów ropopochodnych z zastosowaniem odpadów komunalnych, znamienny tym, że ropopochodne odpady, zawierające ropę naftową lub produkty uboczne z przeróbki ropy naftowej, intensywnie miesza się w stosunku wagowym co najwyżej 1:3 ze stałymi odpadami komunalnymi o gęstości 300-500 kg/m^, zawierającymi w 1 kg co najmniej 200 g substancji organicznej, przy czym zawartość ropy naftowej w mieszaninie nastawia się na co najwyżej 5% wagowych, mieszaninę tę składuje się na zwykłych dla składowania odpadów komunalnych, ziemią przykrytych składowiskach śmieci /w kasetach/ w ciągu co najmniej 7 miesięcy, i ewentualnie odzyskuje się powstający biogaz.

   Pracownia Poligraficzna UP RP. Nakład 100 egz.

   Cena 1500 zł