PL106763B1 - Odrzwia zlozone z segmentow ksztaltownika stalowego - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku sa odrzwia, zlozone z segmentów ksztaltownika stalowego, przy czym ksztaltownik ma w przekroju poprzecznym ksztalt zblizony do litery U, z dnem i ze srodnikami i kolnierzami pochylonymi do siebie na otwartych bokach ksztaltownika, przy czym dno na swoich wydluzonych bokach przechodzi w odsadzenie, skierowane do otwartych boków ksztaltownika, do których przylegaja srodniki, które przechodza w kolnierze, wzajemnie je wzmacniajace. Z opisu patentowego RFN nr 682 147 znane sa ksztaltowniki stalowe, które znajduja zastosowanie jako odrzwia dla podatnych, jak takze sztywnych obudów.W miejscach polaczenia, przy podatnej obudo¬ wie, segmenty ksztaltownika leza jednakowo wew¬ natrz tak, ze one zachodza na siebie w pewnym obszarze. Niekorzystne jest przy tym to, ze seg¬ menty stali ksztaltowej musza byc trzymane razem za pomoca odpowiednich elementów jak: obejmy zaciskowe polaczone srubami, których lby sa uksztaltowane klinowo zgodnie z pochyleniem srodnika. Przy postepujacym wsuwaniu traca one przy tym zewnatrz tej obejmy zaciskowej swoje polaczenie. Zadaniem wynalazku jest unikniecie niedogodnosci wspomnianych odrzwi i stworzenie zwlaszcza odrzwi zlozonych z segmentów stali ksztaltowej "wspomnianego na wstepie rodzaju dla podatnej, jak równiez stalej obudowy górniczej, w której segmenty stali ksztaltowej moga byc po- 10 15 25 30 2 laczone bez dodatkowych elementów zaciskajacych lub luków w odrzwia.Zadanie wedlug wynalazku zostalo rozwiazane w ten sposób, ze segmenty ksztaltownika stalowego zachodzace na siebie w miejscach polaczenia wzglednie wzmocnienia sa wsuniete odwrotnie je¬ den w drugi. Segmenty sa. tak wsunieta ze po¬ wierzchnie wewnetrzne kolnierzy zewnetrznego segmentu ksztaltownika odpowiadaja powierzch¬ niom zewnetrznym odsadzen wewnetrznych . seg¬ mentów, a kolnierze wewnetrznych segmentów sa podparte na powierzchni wewnetrznej dna zew¬ netrznego segmentu z tym, ze wzajemne podparcie nastepuje nie tylko w obszarze srodników, ale równiez na powierzchniach wewnetrznych odsadzen dna. Zalety odrzwi sa widoczne, zwlaszcza w tym ze pojedyncze segmenty ksztaltownika sa wza¬ jemnie wsuwane, bez stosowania dodatkowych elementów zaciskowych lub lubkowych i, ze przez osiagniecie formy skrzynkowej jest zapewniona wysoka stabilizacja ksztaltu podczas wystepuja¬ cych wysokich obciazen wyboczenia gietno-skret- nego.Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przy¬ kladzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia" ksztaltownik w przekroju poprzecz¬ nym, fig. 2 — dwa wsuniete jeden w drugi seg¬ menty ksztaltownika stalowego w przekroju po¬ przecznym, fig. 3 — odcinek sztywnych odrzwi w widoku perspektywicznym, a fig. 4 —* odcinek 106 7«3106 763 4 podatnych odrzwi w widoku perspektywicznym.Jak wynika z fig. 1 do 4 przedstawiony ksztal¬ townik stalowy 10 o przekroju poprzecznym zbli¬ zonym do litery U ma dno 11, a na otwartych bokach profilu, lekko pochylone do siebie srod- niki 12 i kolnierze 13, przy czym dno 11 na swoich wydluzonych bokach przechodzi, w skierowane do otwartych boków, odsadzenia 14 polaczone ze sred¬ nikami 12 i kolnierzami 13 wzmacniajacymi te srodniki. Kolnierze 13 wzmacniajace srodniki 12 na koncach srodników 12 sa rozszerzone w kierunku otwartych boków i uksztaltowane w przekroju po¬ przecznym w postaci lapy.Jak wynika z fig. 3 przy sztywnych odrzwiach pojedyncze segmenty 16, IZ ksztaltownika stalo¬ wego swroimi przytepionymi stronami czolowymi konców, odpowiednich segmentów 16, 17 ksztal¬ townika, umieszczonych jeden w drugim sa tak zaciskane, ze kolnierze 13 wzmacniajace srodniki prawie stykaja sie, a na tych zacisnietych koncach segmentów osadzony jest jako lubka, wspólny roz¬ szerzony segment czesci 18 ksztaltownika stalo¬ wego, przy czym powierzchnie wewnetrzne kol¬ nierzy 13 osadzonej na zewnatrz czesci 18 odpo¬ wiadaja powierzchniom zewnetrznym odsadzen 14 wewnetrznych segmentów 16 i 17 podczas, gdy kolnierze 13 lezacych wewnatrz segmentów 16, 17 podpieraja powierzchnie wewnetrzna dna 11 zew¬ netrznej czesci 18, a w obszarze srodników 12 na¬ stepuje wzajemne podparcie, jak równiez podparcie powierzchniami wewnetrznych osadzen 14 dna 11 (patrz równiez fig. 2).W tym wykonaniu sily nosne polaczenia moga byc podwyzszone, dzieki prostej obejmie (nie pokaza¬ nej) osadzonej na czesci 18. Fig. 4 przedstawia wsuniete jeden w drugi sasiednie segmenty 19, 20 ksztaltownika stalowego przy podatnych odrzwiach.Przez wsuniecie jeden w drugi odwrotnie polozo¬ nych segmentów powstaje postac skrzynkowa.Koniec 21 segmentu 20 jest tak rozszerzony, ze koniec 22 wsunietego segmentu 19 tak mocno jest sciskany, ze kolnierze 13 wzmacniajace srodniki prawie stykaja sie z wsunietym koncem 21 seg¬ mentu 20, przy czym konce 21, 22 wsunietych jeden w drugi segmentów 19, 20 podpieraja^sie wzajemnie w jednakowy sposób jak przy poprzed¬ nio opisanej sztywnej odrzwi. Obejmowanie konca 22* segmentu 19 przez koniec 21 segmentu 20 za¬ pewnia bezpieczne polaczenie segmentów. Sily, które sa przenoszone w ten sposób, zalezne sa jedynie od wymiarów ksztaltownika stalowego (ciezaru ksztaltownika) i nie sa zalezne, wzglednie tylko nieznacznie od wspólczynnika tarcia, sily obejmowania lub tp.Przy wsuwaniu scisnietego konca 22 segmentu 19 do rozszerzonego konca 21 segmentu 20, trzeba pokonac jedynie opór odksztalcenia walcowanego profilu. Proces wzajemnego przesuwania segmen¬ tów, stanowiacych podatne odrzwia, przebiega samoczynnie, odpowiednio do cisnienia górotworu.Szerokosc rozszerzonego konca 21 segmentu 20 ksztaltownika stalowego moze byc w razie potrze¬ by stale utrzymywana przez prosta obejme 23, która sluzy jedynie do przyjecia sil odksztalcenia drugiego rzedu, a nie do sil zaciskowych. Przy tym przekroje poprzeczne obydwu konców 21, 22 seg¬ mentów 19, 20 pozostaja równomiernie zazebione tak, ze nie jest mozliwe rozerwanie polaczenia pod cisnieniem górotworu. Mozna nawet, szczególnie przy zmiennych górotworach, przez to tak pod¬ wyzszyc opór wsuwania, ze w róznych miejscach segmentu 20 ksztaltownika stalowego obejmy moga miec rózne wymiary.Zastrzezenia patentowe 1. Odrzwia, zlozone z segmentów ksztaltownika stalowego, przy czym ksztaltownik ma w prze¬ kroju poprzecznym ksztalt zblizony do litery U z dnem i ze srodnikami i kolnierzami pochylonymi do siebie na otwartych bokach ksztaltownika, przy czym dno na swoich wydluzonych bokach prze¬ chodzi w odsadzenia skierowane do otwartych boków ksztaltownika, do których przylegaja srod¬ niki zakonczone kolnierzami wzmacniajacymi wza¬ jemnie srodniki, znamienne tym, ze segmenty (16, 17, 18, 19, 20) zachodzace na siebie w miejscach polaczenia wzglednie wzmocnienia sa wsuniete od¬ wrotnie jeden w drugi. 2. Odrzwia wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze segmenty sa tak wsuniete jedne w drugie, ze wew¬ netrzne powierzchnie kolnierzy (13) zewnetrznego segmentu (18, 20) odpowiadaja powierzchniom zew¬ netrznym odsadzen (14) wewnetrznych segmen¬ tów (16, 17, 19), a kolnierze (13) wewnetrznych segmentów (16, 17, 19) sa podparte na powierzchni wewnetrznej dna (11) zewnetrznego segmentu (18, 20) z tym, ze wzajemne podparcie nastepuje nie tylko w obszarze srodników (12), ale równiez na powierzchniach wewnetrznych odsadzen (14) dna (11). 10 ii 20 21 30 35 40 4»108763 Fig.} Fig.) Fig.i F'9.4 PL PL

Claims (2)

1. Zastrzezenia patentowe 1. Odrzwia, zlozone z segmentów ksztaltownika stalowego, przy czym ksztaltownik ma w prze¬ kroju poprzecznym ksztalt zblizony do litery U z dnem i ze srodnikami i kolnierzami pochylonymi do siebie na otwartych bokach ksztaltownika, przy czym dno na swoich wydluzonych bokach prze¬ chodzi w odsadzenia skierowane do otwartych boków ksztaltownika, do których przylegaja srod¬ niki zakonczone kolnierzami wzmacniajacymi wza¬ jemnie srodniki, znamienne tym, ze segmenty (16, 17, 18, 19, 20) zachodzace na siebie w miejscach polaczenia wzglednie wzmocnienia sa wsuniete od¬ wrotnie jeden w drugi.

2. Odrzwia wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze segmenty sa tak wsuniete jedne w drugie, ze wew¬ netrzne powierzchnie kolnierzy (13) zewnetrznego segmentu (18, 20) odpowiadaja powierzchniom zew¬ netrznym odsadzen (14) wewnetrznych segmen¬ tów (16, 17, 19), a kolnierze (13) wewnetrznych segmentów (16, 17, 19) sa podparte na powierzchni wewnetrznej dna (11) zewnetrznego segmentu (18, 20) z tym, ze wzajemne podparcie nastepuje nie tylko w obszarze srodników (12), ale równiez na powierzchniach wewnetrznych odsadzen (14) dna (11). 10 ii 20 21 30 35 40 4»108763 Fig.} Fig.) Fig.i F'9.4 PL PL