NL8120315A - - Google Patents

Description

; 812 05 tg N.0 30999 1 ; Elektrische verwarmingsinrichting.

i !

Verwijzing naar verwante aanvragen

Deze aanvrage is een "continuation-in-part" en is ingediend met i 1 een beroep op prioriteit van de Amerikaanse octrooiaanvrage serie nr. 181.974, ingediend 28 augustus 1981.

! 5 Achtergrond van de uitvining

In het verleden zijn vele elektrische verwarmingsbanden vervaardigd, waarvan de meeste verwarmingsinrichtingen zijn met een dunne draad of een geëtste folie, die speciaal zijn ontworpen voor het afgeven van een specifiek vermogen over een van tevoren bepaalde lengte.

10 Zulke banden zijn in het algemeen nogal kostbaar, het is moeilijk hun. vermogensdichtheid te veranderen en vele kunnen niet worden gebruikt in een natte of vochtige omgeving.

Samenvatting van de uitvinding

De onderhavige uitvinding verschaft een verwarmingsinrichting met 15 een flexibel, continu vel met een grote uniformiteit wat betreft de warmteverspreiding, welke verwarmingsinrichting de bestaande verwarmingsinrichtingen met een dunne draad of een geëtste folie kan vervangen tegen een fractie van de kosten van de bestaande inrichtingen. De onderhavige verwarmingsinrichting is betrekkelijk goedkoop te vervaar-20 digen, kan worden gebruikt in een natte of vochtige omgeving, heeft een constante vermogensdichtheid per lengte-eenheid en is zodanig ontworpen, dat de vermogensdichtheid binnen wijde grenzen kan worden gevarieerd.

In het algemeen bestaat de verwarmingsinrichting volgens de onder-25 havige uitvinding uit een substraat van papier of kunststof, waarop een halfgeleiderpatroon (typerend een colloxdale grafietinkt) is gedrukt met (a) een paar longitudinale stroken die evenwijdig aan en op enige afstand van elkaar lopen en (b) een groot aantal identieke balken die op enige afstand van elkaar tussen de beide stroken lopen en hier elek-30 trisch mede zijn verbonden. Een metallische geleider (typerend een koperen strook) ligt met een van zijn vlakken op elke longitudinale strook en de geleiders worden in nauwe aanraking met de stroken gehouden door een afsluitende laag die op de metallische geleiders ligt en die aan tegenover elkaar gelegen zijden van de halfgeleiderstrook ver-35 bonden met de speciale metallische geleider, is vastgehecht aan delen van het substraat waarop zich niet het gedrukte halfgeleiderpatroon be-; vindt.

Bij vele voorkeursuitvoeringen zijn het substraat, het halfgelei- 81 2 0 3 1 5 2 derpatroon en de metallische geleiders hermetisch opgesloten tussen een paar kunststof vellen. Aan elke kant van het substraat is een vel aangebracht en de randen van de vellen steken uit buiten de randen van het substraat en zijn door middel van warmte aan elkaar gehecht.

5 Het vermogen per eenheid van lengte (de vermogensdichtheld) van de verwarmingsinrichting is uniform en onafhankelijk vain de totale lengte van de inrichting, en elke gewenste lengte kan van een spoel worden afgesneden en op de gewenste wijze worden gebruikt. Voorts kan, zonder het halfgeleidermateriaal of de dikte of de breedte van de ge-10 drukte balken van het halfgeleiderpatroon te wijzigen, de vermogens-dichtheid van de verwarmingsinrichting tussen wijde grenzen worden gevarieerd door eenvoudigweg de hoek tussen de longitudinale stroken en de balken te veranderen.

De verwarmingsinrichting volgens de onderhavige uitvinding kan 15 worden uitgevoerd als een vel (met elke gewenste lengte en breedte) of in de vorm van een buis. Typerende toepassingen zijn oppervlakte (bijvoorbeeld wand of vloer) verwarmingsinrichtingen, verwarmingsinrichtingen voor pizzadozen, dunne verwarmingsinrichtingen voor pijpen, brede verwarmingsinrichtingen aan te brengen onder schrijfbureau's en tafels, 20 op afstand van elkaar opgestelde verwarmingsinrichtingen voor planten ' in kassen en cilindrische verwarmingsinrichtingen in de vorm van een slang.

Korte beschrijving van de tekeningen

Figuur 1 is een bovenaanzicht van een verwarmingsinrichting waarin :25 de onderhavige uitvinding is geïncorporeerd.

Figuur 2 is een doorsnede langs 2-2 van figuur 1.

Figuur 3 is een aanzicht van de verwarmingsinrichting van figuur 1 waarin enige onderdelen op afstand van elkaar zijn geplaatst.

De figuren 4A, 4B en 4C zijn vereenvoudigde aanzichten die de ver-30 anderingen van de vermogensdichtheid illustreren.

Figuur 5 is een bovenaanzicht van een modificatie van de verwarmingsinrichting van figuur 1.

Figuur 6 is een perspectivisch aanzicht van een tweede modificatie van de verwarmingsinrichting van figuur 1.

35 Figuur 7 is een perspectivisch aanzicht van een tweede verwar mingsinrichting waarin de uitvinding is geïncorporeerd.

De figuren 8-11 zijn schematische aanzichten die alternatieve vormen weergeven van halfgeleiderpatronen voor verwarmingsinrichtingen waarin de uitvinding is geïncorporeerd.

40 Gedetailleerde beschrijviung van voorkeursuitvoeringen 8120315 < 3

In de figuren 1-3 is een lengte weergegeven van een elektrische verwarmingsinrichting die in het algemeen is aangegeven met 10 en bestaat uit een substraat 12 van papier waarop, bijvoorbeeld door zijde-zeefdruk, een halfgeleiderpatroon van colloïdale grafiet is gedrukt.

5 Het grafietpatroon omvat een paar evenwijdige longitudinale stroken 14. Elke strook is 0,397 cm breed en de binnenranden van de stroken liggen ; 8,73 cm van elkaar. De totale breedte van een grafietpatroon bedraagt derhalve 9,525 cm en het substraat 12 waarop het patroon is gecentreerd is voldoende breed (nominaal ongeveer 10 cm) teneinde langs elke zijde

! I

10 een grensstrook van 0,08 cm tot ongeveer 0,64 cm onbedekt te laten.

Het grafietpatroon omvat ook een groot aantal identieke, op onderling gelijke afstanden aangebrachte halfgeleiderbalken 18 die tussen de stroken 14 lopen. Elke balk 18 is 0,64 cm breed (gemeten loodrecht op de zijden ervan) en de ruimte 20 tussen naast elkaar liggende balken 15 (dat wil zeggen de niet bedrukte of "witte" ruimte) is 0,32 cm breed. Zoals is aangegeven lopen alle balken 18 langs rechte lijnen en maken een hoek, aangegeven met a, van 30° met een lijn die loodrecht staat op de stroken 14. Aangezien de balken 18 twee maal zo breed zijn als de ruimte 20 tussen de balken, is 66 2/3% van het oppervlak tussen de 20 stroken 14 bedekt met halfgeleidermateriaal.

Bij deze en andere voorkeursuitvoeringen is het materiaal dat de halfgeleiderpatronen van de stroken 14 en de balken 18 vormt, een geleidende grafietinkt (dat wil zeggen een mengsel van geleidende colol-dale grafietdeeltjes in een bindmiddel) en dit wordt op het substraat 25 12 van papier gedrukt met een hoofdzakelijk uniforme dikte (bijvoor beeld ongeveer 0,0025 cm voor het deel van het patroon dat de balken 18 vormt en ongeveer 0,0035 cm voor de delen van het patroon die de stroken 14 vormen) onder gebruikmaking van een conventioneel zijdezeefdruk-proces. Inkten van het algemeen gebruikte type zijn in de handel ver-30 krijgbaar, bijvoorbeeld van Acheson Colloidals te Port Huron, Michigan (grafietweerstanden voor zijdezeefdruk) en DuPont Electronic Materials, Photo Products Department, te Wilmington, Delaware (4200 serie polymere weerstanden, gebaseerd op koolstof en grafiet). Een soortgelijk pro-dukt, Polymer Resistent Thick Films, wordt verkocht door Methode Deve-35 lopment Co. te Chicago, Illinois.

Halfgeleidermaterialen van het type dat bij de onderhavige uitvinding wordt gebruikt, worden ook besproken in de literatuur; zie bijvoorbeeld de Amerikaanse octrooischriften 2.282.832; 2.473.183; 2.559.077; en 3.239.403. De literatuur leert, dat zulke materialen kun-40 nen worden bereid door geleidende deeltjes anders dan grafiet, bijvoor- 8120315 4 I beeld koolzwart of even fijn verdeelde metalen of metallische carbiden, : te mengen met een bindmiddel, en dat de specifieke weerstand van het mengsel van deeltjes en bindmiddel kan worden gewijzigd door de hoeveelheid en de aard van de gebruikte elektrisch geleidende deeltjes te ; 5 wijzigen. De literatuur leert ook, dat het mengsel kan worden verspoten of met een borstel kan worden aangebracht op een groot aantal verschil-! lende substraatmaterialen.

Een koperen elektrode 22, bijvoorbeeld 0,32 cm breed en 0,005 cm dik, wordt aangebracht boven op elke longitudinale strook 14. De elek-10 troden 20 zijn gesneden uit dunne koperen vellen en zijn dientengevolge i een weinig gekromd en hebben scherpe "punten" aan elke kant. De elek-troden worden aangebracht op de stroken 14 met hun bolle oppervlakken naar boven en de "punten” langs de randen naar beneden gericht en in aanraking met de stroken 14. Dit is het duidelijkst aangegeven in fi-15 guur 2, in welke figuur de mate waarin de elektroden zijn gebogen en de ; afmeting van de "punten" duidelijkheidshalve overdreven zijn weergege-! ven. Voor een lange verwarmingsinrichting is het dikwijls gewenst de i dikte van de elektroden 22 dikker te kiezen tot ongeveer 0,01 cm, ten-i einde hun stroomgeleidingsvermogen te vergroten.

20 Men merke op, dat de stroken 18 zowel breder zijn dan de balken 14 als de ruimten 20 tussen aangrenzende balken. Dit, gepaard aan de grotere dikte van de stroken ten opzichte van de balken (de dikte van een strook bedraagt bijvoorbeeld ongeveer 1,4 maal de dikte van een balk) vermindert de overgangsweerstand van de koperen elektroden 22 naar de 25 balken 18.

Het substraat 12, het grafietpatroon (de stroken 14 en de balken 18) die erop zijn gedrukt en de elektroden 22 zijn hermetisch opgesloten tussen een paar dunne kunststof vellen 23, 24. Elk van de vellen 23, 24 bestaat uit een aantal op elkaar aangebrachte lagen, en wel een 30 polyester ("Mylar") diëlektrische isolator 23a, 24a met een dikte van 0,005 cm en een adhesiebindlaag 23b, 24b, bijvoorbeeld van polyetheen, met een dikte van 0,007 cm. Kunststof hecht slecht aan grafiet, maar de polyetheenvellen 23b, 24b hechten goed aan het substraat 12 en aan elkaar. Meer in het bijzonder is de polyetheenlaag 23b die zich op het 35 substraat 12 bevindt, zowel gehecht aan de niet beklede papieren grenslaag 16 buiten de stroken 14 als bij de binnenzijde van de elektroden 22, aan de tussenruimte 20 van niet bekleed papier tussen aangrenzende balken 18. Het vel 23b houdt derhalve de elektroden 22 stevig op hun plaats en tegen de stroken 14. De verbinding tussen de elektroden en :40 het grafiet wordt voorts bevorderd door het krimpen van de kunststof 8120315 5 I vellen 23, 24 tijdens het afkoelen, nadat de lagen op elkaar zijn aangebracht. De vellen 23, 24 zijn 0,64 cm breder dan het substraat 12 en worden aan elkaar verbonden buiten de lange zijden van het substraat 12, waardoor een gewenste hermetische afsluiting wordt verkregen. Men I 5 merke op, dat de stroken 14 een weinig breder zijn dan de elektroden j 22. Deze extra breedte is wenselijk vanwege de vervaardigingstoleran-* ties en wel om er verzekerd van te zijn dat een elektrode altijd volledig in aanraking is met de zich eronder bevindende strook. De extra breedte moet echter zo klein mogelijk worden gehouden teneinde er ver-10 zekerd van te zijn dat de afstand tussen de niet beklede grenslaag 16 van het substraat en de ruimten waaraan het kunststof vel 23 dat op de elektroden ligt, wordt gehecht, zo kort mogelijk is.

Elektrische geleidingen 28 verbinden de verwarmingsinrichting 10 met een energiebron 26. Zoals is aangegeven omvat elke geleider 28 een 15 opgekrompen verbinding 30 met pennen die door de kunststof vellen 23, 24 heen steken en in aanraking zijn met een van de elektroden 22.

De weerstand van het met zijdezeefdruk aangebrachte halfgeleider-patroon (bijvoorbeeld 1000 Ohm per vierkant) is veel groter dan die van j de koperen elektroden 22 (bijvoorbeeld kleiner dan 0,001 Ohm per vier-20 kant) en men ziet derhalve dat de vermogensdichtheid (dat wil zeggen het vermogen per lengte-eenheid van de verwarmingsinrichting 10) in de eerste plaats afhangt van de lengte, de breedte en het aantal balken 18. De vermogensdichtheid (WD), dat wil zeggen W/UL, of het aantal watt per lengte-eenheid (bijvoorbeeld meter, voet, etc.,) kan mathematisch 25 worden uitgedrukt door: 1 8120315 2n wd=1Hr waarin V het potentiaalverschil in volts is tussen de twee koperen elektroden, n het aantal balken 18 per eenheid van lengte van de band, ! i 30 N het omgekeerde van de breedte van een balk 18, b de lengte van de hartlijn van een balk 18 en R de weerstand van het deel van het gedrukte halfgeleider (bijvoorbeeld grafiet) patroon dat de balken 18 vormt, in Ohm per vierkant.

De ruimten 20 tussen de balken 18 van het halfgeleiderpatroon heb-35 ben tenminste drie functies: zij verschaffen gebieden zonder grafiet waar het kunststof vel 23 of een andere afsluitende laag die de elektroden 22 in aanraking houdt met de stroken 14, aan het substraat 12 ! « : kan worden verbonden, zij maken het mogelijk dat de balken 12 worden georiënteerd volgens elke gewenste hoek ten opzichte van de elektroden !40 22 en de stroken 14, en, aangezien een lengte van een strook 14 gelijk 6 is aan de som van (i) de breedte van een balk 18 plus (ii) de breedte van een ruimte 20 die zich aan elk uiteinde van elke balk bevindt, vergroten zij het kontaktoppervlak tussen de elektroden en de halfgeleider voor de balken.

; 5 In de figuren 4A-4C zijn drie substraten 12a, 12b, 12c weergege ven, die ieder een uit grafiet bestaand halfgeleiderpatroon dragen aangegeven door respectievelijk 11a, 11b, 11c. De stroken 14a, 14b, 14c en de balken 18a, 18b, 18c van elk patroon bezitten dezelfde breedte en I dikte en de ruimten 20a, 20b, 20c tussen aangrenzende balken en de af-10 standen tussen de stroken 14 zijn ook dezelfde. Het enige verschil tussen de drie substraten is de hoek α waaronder de balken 18 zijn georiënteerd ten opzichte van de stroken 14, of meer in het bijzonder ten opzichte van een lijn die loodrecht staat op de stroken. Bij het sub- j straat 12a staan de balken loodrecht op de stroken (dat wil zeggen α = 15 0°); bij het substraat 12b is de hoek 0¾ gelijk aan 45° en de hoek ac bij het substraat 12c is gelijk aan 60°. Bij elk van deze drie substraten is een deel van het uit grafiet bestaande halfgeleiderpatroon dat de balken 18 vormt, gedrukt op het substraat met een weerstand van 2875 Ohm per vierkant, de twee stroken 14 liggen op een on-20 derlinge afstand van 2,54 cm en, evenals bij het substraat 12 van de verwarmingsinrichting 10, is elke balk 18a, 18b, 18c 0,64 cm breed en bedraagt de breedte van de ruimte tussen aangrenzende balken 18 0,32 cm.

Door gebruik te maken van de hierboven gegeven formule ziet men, 25 dat een verwarmingsinrichting waarin het substraat 12a is toegepast een vermogensdichtheid zal bezitten van 130 watt per meter, terwijl de ver-mogensdichtheid van de verwarmingsinrichtingen waarin de substraten 12b en 12c zijn toegepast respectievelijk 65 en 32,5 watt per meter zullen bedragen. Men ziet natuurlijk dat dit in elk geval de vermogensdicht-30 heid is van het deel van de verwarmingsinrichting waarin de balken 18 lopen tussen en elektrisch verbonden zijn met de stroken 14, en niet de korte afstand aan elk uiteinde van de verwarmingsinrichting omvat waar enige balken niet op deze manier zijn verbonden, als de balken niet loodrecht op de stroken staan.

35 Figuur 5 toont een gewijzigde verwarmingsinrichting 110 waarin het uit grafiet bestaande halfgeleiderpatroon is gedrukt op een substraat 112 van polyetheen en meer dan twee (zoals aangegeven bij 4) longitudinale stroken 114 bevat die ieder liggen onder en verbonden zijn met een elektrode 122. Een stel balken 118 loopt tussen elk paar stroken 114 en 40 evenals hierboven is elke balk 118 breder dan de open (geen grafiet be- 8120315 7 vattende) ruimte 120 tussen aangrenzende balken 118. Alle balken 118 lopen onder een hoek van 45° ten opzichte van de stroken 114 en, evenals hierboven, zijn de balken 118 gedrukt op 2/3 van het substraatop-pervlak tussen de stroken 114, waarbij 1/3 van de ruimte wordt vrijge-5 laten voor aanhechting. In de uitvoering van figuur 5 zijn de balken 118 echter niet massief, maar bestaat elke balk uit zes dunne (0,04 cm) evenwijdige grafietlijnen die 0,08 cm uit elkaar liggen. De totale breedte van elke balk 118 bedraagt ongeveer 0,64 cm en de ruimten 120 tussen de balken 118 zijn 0,32 cm breed. De afstand tussen de dunne 10 lijnen die elke balk 118 vormen is zodanig, dat de warmte uitstraalt in de lege ruimte tussen aangrenzende lijnen.

Het ontwerp van een uit vele lijnen bestaande balk in de uitvoering van figuur 5 is speciaal nuttig als de specifieke weerstand van het halfgeleidende grafietmateriaal zodanig is, dat een massieve balk 15 meer geleidend zou zijn dan gewenst is. Het ontwerp met een aantal stroken en elektroden volgens de uitvoering van figuur 5 wordt toegepast als de totale breedte van de verwarmingsinrichting zodanig is, dat een continue balk 118 die hoofdzakelijk over de volle breedte van de verwarmingsinrichting zou lopen, een grotere weerstand zou bezitten dan 20 gewenst is.

Bij de uitvoering van figuur 5 wordt elk van de elektroden 120 op zijn plaats gehouden door een afzonderlijk, betrekkelijk smal stuk kunststof 123 (bijvoorbeeld van polyetheen) dat op de desbetreffende elektrode 120 ligt en afdichtend is verbonden met het kunststof sub- 25 straat 112 op de ruimten 120 (of in het geval dat de elektroden aan de | ' rand van de verwarmingsinrichting liggen, aan de ruimten 120 en de begrenzing 116) aan beide kanten van de strook 114 die onder de desbetreffende elektrode ligt. Men ziet, dat het ontwerp van figuur 5 de hoeveelheid kunststof die benodigd is aanzienlijk vermindert en op deze 30 wijze ook de kosten vermindert van de verwarmingsinrichting, maar het ontbreken van een volledige hermetische afsluiting beperkt de omgevingsomstandigheden waaronder de verwarmingsinrichting kan worden gebruikt. Bij andere uitvoeringen kunnen de elektroden in nauw kontakt met het substraat worden gehouden door bijvoorbeeld thermohardende har-35 sen, elastomeren of andere laagvormende materialen. De hoeveelheid benodigde kunststof kan verder worden verminderd door gebruik te maken van een papieren substraat in plaats van een kunststof substraat.

De verwarmingsinrichting 202 weergegeven in figuur 6, waarbij het grafietpatroon gebieden 204 omvat met een lengte van ongeveer 15 cm 40 waarin zich balken 206 bevinden onderbroken door ruimten 208 van gelij- 8 1 2 0 3 1 5 8 ke lengte waarop geen balken zijn gedrukt, is speciaal geschikt voor kassen. Een pot met zaden of kiemplanten kan worden geplaatst op elke ruimte 204, maar er wordt geen energie verspild door het verwarmen van de ruimten 208 tussen de potten. Zoals men ziet, zijn de balken 206 bij 5 de uitvoering van figuur 6 zodanig gedrukt, dat alle balken in elk gebied 204 lopen tussen en elektrisch zijn verbonden met de stroken 209.

Figuur 7 toont een buisvormig element 210 met een kunststof basis ; 212 waarin een paar langwerpige evenwijdige elektroden 222 die een hoek van 180° met elkaar maken, zijn ingebed (of eventueel op zijn aange-10 : bracht). Het patroon van colloïdale grafiet is gedrukt op de basis 212 , met balken 218 die in de vorm van schroeflijnen lopen tussen de langwerpige stroken 214 langs elke rand van de elektroden 212.

In de figuren 8-11 zijn andere grafietpatronen weergegeven die kunnen worden gebruikt in de verwarmingsinrichtingen van de figuren 1, 15 5 en 7. Elk patroon omvat een paar evenwijdige, in de lengterichting lopende stroken 314, 414, 514, 614 en een groot aantal gelijke balken 378, 418, 518, 618 die daar tussen lopen. In elk geval zijn de balken tenminste even breed als de ruimten 320, 420, 520, 620 tussen aangrenzende balken en zijn zij smaller dan de stroken 314, 414, 514, 614, en 20 elke balk is langer dan de loodrechte afstand tussen de twee stroken die de balk verbindt. In figuur 8 zijn de balken 318 vloeiende bogen, de balken 418 in figuur 9 zijn S-vormig of uit twee tegengesteld verlopende delen bestaande krommen, de verhitter van figuur 10 heeft balken 518 in de vorm van chevrons, en de balken 618 in de verwarmingsinrich-25 tingen van figuur 11 zijn gekromd met een aantal buigpunten. Het is typerend dat bij elk ontwerp de stroken dikker zijn dan de balken.

8120315

. üMOi'SLC

Claims (23)

1. Elektrische verwarmingsinrichting bestaande uit een substraat, een paar langwerpige geleiders die op enige afstand van en even-! 5 wijdig aan elkaar lopen in de lengterichting van het substraat, en een halfgeleiderpatroon aangebracht op het substraat tussen het ; paar langwerpige geleiders, welke verwarmingsinrichting hierdoor is gekenmerkt, dat: het patroon een paar stroken omvat die op enige afstand van en I10 hoofdzakelijk evenwijdig aan elkaar lopen in de lengterichting van de inrichting en een groot aantal ruimtelijk gescheiden balken die tussen ; de stroken lopen en deze elektrisch met elkaar verbinden, waarbij alle van het grote aantal balken aan elkaar gelijk zijn en 1 dezelfde oriëntatie bezitten ten opzichte van de stroken en, 15. een afdichtingslaag is aangebracht op tenminste een van de gelei-; ders en een van het paar daarmede verbonden stroken, welke laag aan tegenover elkaar liggende zijden van de ene geleider afdichtend is verbonden met delen van het substraat die dichtbij die geleider liggen en waarop zich geen halfgeleiderpatroon bevindt.

2. Elektrische verwarmingsinrichting volgens conclusie 1, voorts gekenmerkt dóórdat de laag loopt van een kant van een van de stroken naar de verste zijde van de andere van deze stroken en afdichtend is gehecht aan delen van het substraat gelegen tussen naburige balken, naast een kant van de ene strook en naast de verste zijde van de andere 25 strook.

3. Elektrische verwarmingsinrichting volgens conclusie 1, verder | hierdoor gekenmerkt, dat de balken die tussen de stroken lopen niet lopen volgens rechte lijnen die loodrecht op de stroken staan.

4. Elektrische verwarmingsinrichting volgens conclusie 1, verder 30 hierdoor gekenmerkt, dat elk van de geleiders een metallische strook is die in transversale doorsnede lichtelijk is gekromd en zodanig is aangebracht dat het convexe oppervlak ervan van het substraat is afgekeerd.

5. Verwarmingsinrichting volgens conclusie 1, verder hierdoor ge-35 kenmerkt, dat de balken volgens rechte lijnen tussen de beide stroken lopen, welke lijnen een van tevoren bepaalde scheve hoek maken met een lijn die loodrecht tussen de stroken loopt.

6. Elektrische verwarmingsinrichting volgens conclusie 1, verder hierdoor gekenmerkt, dat het patroon een derde strook omvat die op eni- ;40 ge afstand van en evenwijdig aan het genoemde paar stroken loopt, en 8 1 2 0 3 1 5 01 V, een groot aantal extra balken die ruimtelijk van elkaar zijn gescheiden en van de derde strook lopen naar een van het paar eerste stroken, en dat ook een geleider aanwezig is die ligt op en in aanraking is met de ! : derde strook.

7. Elektrische verwarmingsinrichting volgens conclusie 6, voorts hierdoor gekenmerkt, dat de extra balken hoofdzakelijk gelijk zijn aan de eerstgenoemde balken en op dezelfde wijze ten opzichte van de derde strook zijn georiënteerd als de eerstgenoemde balken zijn georiënteerd : ten opzichte van een van het paar stroken.

8. Elektrische verwarmingsinrichting volgens conclusie 1, voorts hierdoor gekenmerkt, dat de soortelijke weerstand van de geleiders tenminste één grootte orde kleiner is dan die van de balken.

9. Elektrische verwarmingsinrichting volgens conclusie 1, voorts hierdoor gekenmerkt, dat de balken een hoofdzakelijk uniforme dikte be- 15. zitten, dat de stroken een hoofdzakelijk uniforme dikte bezitten en dat I de dikte van de stroken groter is dan die van de balken.

10. Elkektrische verwarmingsinrichting bestaande uit een substraat, een paar langwerpige geleiders die op enige afstand van en even-20 wijdig aan elkaar lopen in de lengterichting van het substraat, en een halfgeleiderpatroon aangebracht op het substraat en zich uitstrekkende tussen het paar langwerpige geleiders, welke inrichting hierdoor is gekenmerkt, dat het patroon een groot aantal hoofdzakelijk aan elkaar gelijke balken omvat die lopen tussen 25 de genoemde geleiders en deze elektrisch met elkaar verbinden, welke balken op gelijke wijze zijn georiënteerd ten opzichte van de geleiders i en op een andere wijze lopen dan langs rechte lijnen die loodrecht op de geleiders staan.

11. Elektrische verwarmingsinrichting volgens conclusie 1 of 10, 30 voorts hierdoor gekenmerkt, dat het halfgeleiderpatroon bestaat uit colloïdaal grafiet en een bindmiddel.

12. Elektrische verwarmingsinrichting volgens conclusie 1 of 10, voorts hierdoor gekenmerkt, dat de balken lopen langs rechte lijnen die een van tevoren bepaalde scheve hoek maken met een lijn die loodrecht 35 loopt tussen de geleiders.

13. Verwarmingsinrichting volgens conclusie 1 of 10, voorts hierdoor gekenmerkt, dat de balken lopen langs rechte lijnen die een van tevoren bepaalde scheve hoek maken met de geleiders.

14. Verwarmingsinrichting volgens conclusie 1 of 10, met een orga-40 nisch kunststof vel dat op het substraat ligt en verbonden is aan delen 8120315 θ!·;ο'·::ιχ * 11 % . ....................................... van het substraat die dicht liggen bij de geleiders en niet zijn bedekt door het halfgeleiderpatroon of de geleiders.

15. Verwarmingsinrichting volgens conclusie 1 of 10, verder hierdoor gekenmerkt, dat het substraat uit papier bestaat.

16. Verwarmingsinrichting volgens conclusie 1 of 10, voorts hier door gekenmerkt, dat het substraat bestaat uit een organische kunststof.

17. Verwarmingsinrichting volgens conclusie 1 of 10, verder hierdoor gekenmerkt, dat elk van de balken bestaat uit een groot aantal 10 evenwijdige en op enige afstand van elkaar lopende dunne lijnen van halfgeleidermateriaal, waarbij de afstand tussen naburige lijnen in een balk kleiner is dan de helft van de afstand tussen aangrenzende balken.

18. Verwarmingsinrichting volgens conclusie 17, voorts hierdoor 15 gekenmerkt, dat de afstand tussen elk van de lijnen van een balk groter is dan de breedte van de lijnen van die balk.

19. Verwarmingsinrichting volgens conclusie 1 of 10, voorts hierdoor gekenmerkt, dat de breedte van elk van de balken ongeveer het dubbele is van de breedte van de ruimte tussen aangrenzende balken.

20. Verwarmingsinrichting volgens conclusie 1 of 10, voorts hier door gekenmerkt, dat het patroon zodanig is gedrukt op het substraat, dat de soortelijke weerstand van het deel van het patroon dat de balken bepaalt niet kleiner is dan ongeveer 1000 Ohm per vierkant.

21. Verwarmingsinrichting volgens conclusie 1 of 10, voorts hier- 25 door gekenmerkt, dat de afdichtende laag ondoordringbaar is voor water en een tweede laag bevat van voor water ondoordringbaar meteriaal aan de kant van de geleiders en het halfgeleiderpatroon tegenover de afdichtende laag, waarbij elk van de lagen zich transversaal over de inrichting uitstrekt van buiten de buitenste rand van een van de gelei- 30 ders tot buiten de buitenste rand van de andere geleider, waarbij de beide lagen afdichtend met elkaar zijn verbonden langs lijnen die in de lengterichting van de inrichting lopen langs de buitenranden van de geleiders.

22. Verwarmingsinrichting volgens conclusie 21, voorts hierdoor 35 gekenmerkt, dat de geleiders, het substraat en het halfgeleiderpatroon zich tussen de afdichtende laag en de tweede laag bevinden en dat deze lagen zich uitstrekken tot buiten de zijkanten van het substraat.

23. Verwarmingsinrichting volgens conclusie 21, met het kenmerk, dat zowel de eerste als de tweede afdichtende laag bestaat uit een vel 40 van organische kunststof. ************* 8120315