NL8104307A

NL8104307A - Gekleurd tonerpoeder, een werkwijze voor zijn bereiding alsmede een werkwijze voor het met dit poeder ontwikkelen van beelden.

Info

Publication number: NL8104307A
Application number: NL8104307A
Authority: NL
Original assignee: Oce Nederland Bv
Priority date: 1981-09-18
Filing date: 1981-09-18
Publication date: 1983-04-18
Also published as: JPH0469384B2; EP0075346A1; ZA826220B; EP0075346B1; US4443527A; JPS5857137A; AU547617B2; AU8656382A; DE3270638D1

Description

r ϊ ** i

Oce-Nederland B.V., te Venlo

Gekleurd tonerpoeder, een werkwijze voor zijn bereiding alsmede een werkwijze voor het met dit poeder ontwikkelen van bee!den

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op gekleurd, magnetisch aantrekbaar tonerpoeder dat bestaat uit deeltjes die bindmiddel, magnetisch aantrekbaar materiaal en kleurende bestanddelen bevatten.

De uitvinding heeft ook betrekking op de vervaardiging van zulk een 5 gekleurd tonerpoeder en op een werkwijze voor het zichtbaar maken van elektrostatische ladingspatronen met behulp van zulk een tonerpoeder.

Elektrostatische ladingspatronen kunnen bijvoorbeeld worden verkregen met behulp van een der algemeen bekende elektrofotografische kopieerprocede's, zoals bijvoorbeeld de Xerografie, of met behulp van 10 een stylus, zoals die bijvoorbeeld in de computer print out wordt gebruikt. Het daarbij verkregen ladingspatroon kan worden zichtbaar gemaakt door middel van een tonerpoeder dat op een der op zichzelf bekende manieren met het te ontwikkelen ladingspatroon in kontakt kan worden gebracht. Dergelijke tonerpoeders bestaan meestal uit fijnver-15 deelde deeltjes die bindmiddel en kleurende bestanddelen bevatten.

Veelal is in de tonerdeeltjes van het tonerpoeder magnetisch aantrekbaar materiaal opgenomen, waardoor het tonerpoeder met behulp van magnetische transportmiddelen aan het te ontwikkelen latente ladingspatroon kan worden toegevoerd. Als magnetisch aantrekbaar materiaal 20 wordt meestal ijzerpoeder, chroomdioxide of een ferriet gebruikt.

Zulke tonerpoeders zijn bijvoorbeeld beschreven in DE-AS 1 937 651, 24 31 200 en 26 09 936.

Bij dergelijke tonerpoeders treden echter grote problemen op wanneer zij met een andere kleur dan zwart gewenst zijn, zoals 25 bijvoorbeeld rood, geel, blauw of groen. De om hun hoge magnetiseerbaarheidsgraad bij voorkeur gebruikte materialen, zoals ijzerpoeder of ferrieten, zijn zeer donker tot zwart van kleur, waardoor zij de uiteindelijke kleur van het tonerdeeltje nadelig beTnvloeden. Het is dan ook niet zonder meer mogelijk om tonerdeeltjes 30 met een zuivere, briljante kleur te verkrijgen.

Er zijn reeds verschillende tonerpoeders voorgesteld waarbij bovengenoemd bezwaar in mindere mate optreedt.

Zo worden bijvoorbeeld in de Japanse octrooiaanvrage No. 76/42539 magnetisch aantrekbare tonerpoeders beschreven, waarvan de toner-35 deeltjes een transparant polymeer, kleurende materie (anders dan zwart) 8104307 - r * - 2 - en magnetisch aantrekbare bestanddelen waarvan het oppervlak bedekt is met een transparent of semi-transparent kleurmiddel, bevatten. De keuze van het magnetisch aantrekbare materiaal is daarbij afhankelijk van de kleur die men uiteindelijk aan het tonerpoeder wil geven, 5 In de Japanse octrooiaanvrage No. 76/46131 worden tonerpoeders beschreven, waarvan het magnetisch aantrekbare materiaal bedekt is met een witte stof, die daarop chem'isch is neergeslagen, of die tesamen met een hars met het magnetisch aantrekbare materiaal is vermengd.

Het aldus behandelde magnetisch aantrekbare materiaal wordt bedekt met 10 een polymeer van de uiteindelijk gewenste kleur.

Het is echter niet mogelijk gebleken om met deze bekende tonerpoeders gefixeerde beelden met werkelijk briljante kleuren te realiseren. De samenstelling van de tonerpoeders volgens de eerstgenoemde Japanse octrooiaanvrage heeft bovendien het bezwaar, dat het magnetisch aan-15 trekbare materiaal moet worden gekozen in afhankelijkheid van de kleur die men uiteindelijk aan het tonerpoeder wil geven. Door de keuze van verschillende magnetisch aantrekbare materialen voor de vervaardiging van verschillend gekleurde tonerpoeders kunnen problemen ontstaan, met name wanneer men deze tonerpoeders met hetzelfde resultaat in een 20 ontwikkelapparaat wil toepassen, wat in de praktijk doorgaans het geval zal zijn.

Het chemisch met witte substantie bekleden van fijne, magnetisch aantrekbare deeltjes, zoals voorgesteld in de andere Japanse octrooiaanvrage, vereist gecompliceerde technieken en is daardoor praktisch 25 onaantrekkelijk. Bereidt men de magnetische aantrekbare deeltjes door donker magnetisch aantrekbaar materiaal samen met witte substantie in een harsoplossing te dispergeren, het oplosmiddel te verdampen en de vaste massa tot deeltjes van de gewenste grootte te malen, danverkrijgt men geen helderwitte deeltjes maar grijs getinte deeltjes, waarvan 30 de reflect!’egraad meestal veel minder dan 20¾ bedraagt. Uitgaande van deze deeltjes kunnen geen briljant gekleurde tonerpoeders meer verkregen worden.

De onderhavige uitvinding heeft ten doe! te voorzien in een gekleurd magnetisch aantrekbaar tonerpoeder dat bovengenoemde 35 bezwaren niet heeft en dat vooral uitmunt doordat daarmee kopieen met naar wens, zuivere briljante kleuren of pastelkleuren met iedere gewenste tint kunnen worden verkregen.

8104307 • « 1 ψ - 3 -

Het tonerpoeder volgens de uitvinding bevat tonerdeeltjes die bestaan uit: a. een magnetisch aantrekbare kern, b. een de magnetisch aantrekbare kern omhullende, maskerende laag die 5 bindmiddel en reflecterend pigment bevat, c. kleurende bestanddelen die in en/of op de maskerende laag aanwezig zijn.

De magnetisch aantrekbare kern van de tonerdeeltjes volgens de uitvinding kan bestaan uit een enkel magnetisch aantrekbaar deeltje of 10 uit bindmiddel, waarin magnetisch aantrekbare deeltjes zijn opgenomen.

De magnetisch aantrekbare deeltjes kunnen bestaan uit de voor toepassing in tonerpoeders bekende materialen of mengsels daarvan, zoals ijzer, nikkel, chroomdioxide, gamma-ferrioxide en ferrieten van de formule waarin M een tweewaardig metaal, zoals ijzer, mangaan, 15 nikkel of kobalt, of een mengsel van anderswaardige metalen voorstelt.

Verder kunnen worden genoemd de zeldzame aard-ijzer granaten van de formule * waann R een zeldzaam aard of ander 3-waardig ion, zoals b.v. Y of Sc is. Het ijzer in deze granaten kan 00k gedeeltelijk door andere ionen zijn vervangen. Het is een voordeel van de uitvinding, 20 dat men bij de keuze van het magnetisch aantrekbare materiaal geen rekening hoeft te houden met de kleur daarvan.

Het in de magnetisch aantrekbare kern eventueel aanwezige bindmiddel kan worden gekozen uit de voor dat doel bekende polymeren. Voorbeelden van geschikte bindmiddelen zijn polystyreen, polyvinylchloride, 25 polyacrylaten en -methacrylaten, polyesterharsen, polyamiden en epoxyharsen. Uiteraard kunnen 00k mengsels van twee of meer bindmiddelen worden gebruikt.

Het gehalte aan magnetisch aantrekbaar materiaal in de uit bindmiddel * en magnetisch aantrekbare deeltjes bestaande kern kan tussen 10 en 90 30 gewichtsprocent bedragen, een en ander afhankelijk van de magnetische eigenschappen van het gekozen magnetisch aantrekbare materiaal en van de met het tonerpoeder beoogde toepassing. Doorgaans zal het gehalte aan magnetisch aantrekbaar materiaal tussen 40 en 80 gewichtsprocentbedragen.

De grootte van de magnetisch aantrekbare kern ligt in de voor toner-35 poeders gebruikelijke grootte-orde van ongeveer 5-50 pm en bedraagt bij voorkeur 8-20 pm. Bestaat de kern uit bindmiddel en magnetisch aantrekbaar materiaal dan ligt de deeltjesgrootte van het magnetisch aantrekbare materiaal in het algemeen tussen 3 en 30 pm, bij voorkeur tussen6en 15 pm.

8104307 * " - 4 -

Indien de kernen uit bindmiddel en magnetisch aantrekbaar materiaal bestaan, worden kernen waarbij het magnetisch aantrekbaar materiaal volledig door bindmiddel is omhuld geprefereerd, omdat het nuttige effect van de aan te brengen maskerende laag bij zulke kernen het 5 grootst is. Dit nuttige effect wordt nog groter indien het aanwezige magnetisch aantrekbare materiaal een grootte van tenminste 6 μίΐι heeft en/of de kernen sferisch of nagenoeg sferisch zijn.

De om de magnetisch aantrekbare kern aangebrachte maskerende laag is in hoofdzaak opgebouwd uit bindmiddel en fijnverdeelde 10 deeltjes van een of meer reflecterende pigmenten. Zij dient om de nadelige invloed van het in de kern aanwezige magnetisch aantrekbare materiaal op de uiteindelijke kleur van de tonerdeeltjes geheel, of in zo hoog mogelijke mate, op te heffen. Het maskerend effect van bedoelde laag hangt onder meer af van het reflecterende karakter van 15 die laag, dat op zijn beurt een functie is van de relatieve brekingsindex N igraent/Nblndnliddel. de deeltjesgrootte van het reflecterende pigment en de opbouw van de laag. Aangezien de brekingsindex van de meest gebruikelijke bindmiddelen in het algemeen tussen 1,45 en 1,70 ligt, wordt de relatieve brekingsindex van de 20 maskerende laag bepaald door de brekingsindex van het gebruikte pigment, resp. mengsel van pigmenten. Voor het beretken van een zo groot mogelijke reflecterende werking is het dan ook in de eerste plaats gewenst een pigment te kiezen dat een hoge brekingsindex van bij voor-keur tenminste 2 heeft.

25 Zowel reflecterende gekleurde als witte pigmenten komen voor toepassing in aanmerking. Voorbeelden van bruikbaar gebleken gekleurde, reflecterende pigmenten zijn de loodchromaten, loodmolybdaten en cadmiumsulfide. Ook organische pigmenten gecoat op anorganische pigmenten zijn bruikbaar gebleken, bijvoorbeeld Segnale Light Yellow 30 T^G en Segnale Light Yellow TgR (beide van de firma ACNA, Milaan). Bruikbare witte pigmenten zijn bijvoorbeeld zinkoxide, antimoonoxide en zirkoniumoxide. De voorkeur wordt echter gegeven aan titaandioxide als wit pigment, in het bijzonder aan titaandioxide in de anatase- of rutielvorm, dat een brekingsindex van 2,55 resp. 2,70 heeft.

35 Ter verkrijging van een optimaal reflecterende werking mag het reflecterende pigment niet in de vorm van agglomeraten aanwezig zijn en moeten de primaire deeltjes zo homogeen mogelijk in het bindmiddel 8104307 ψ— - 5 - ί t zijn verdeeld. De deeltjesgrootte moet bij voorkeur niet meer dan enkele tienden micrometer bedragen. Pigmentdeeltjes van ongeveer 0,2 ym geven in het algemeen de beste resultaten.

Als bindmiddel voor de maskerende laag kunnen dezelfde bindmiddel en 5 worden gebruikt als hiervoren voor de kern genoemd. Indien echter de kleurende bestanddelen, waarmee aan de tonerdeeltjes de uiteindelijk gewenste kleur wordt gegeven, in het oppervlak van de maskerende laag zijn ingebed of indien zij de maskerende laag in de vorm van een vrij dunne pigment-bindmiddellaag omgeven, moet voor de maskerende 10 laag een thermoplastisch bindmiddel worden gebruikt, indien men de met het tonerpoeder ontwikkelde beelden door verwarming wil fixeren.

De dikte van de maskerende laag kan binnen ruime grenzen varieren.

Zij 1igt in het algemeen tussen 2,5 en 7,5 ym.

De kleurende bestanddelen waarmee aan de tonerdeeltjes de 15 uiteindelijk gewenste kleur wordt gegeven, hierna verder inkleuren genoemd, kunnen direct in en/of op de maskerende laag van de tonerdeeltjes zijn aangebracht. Zij kunnen echter ook in de vorm van een de maskerende laag omhullende laag, die een bindmiddel met daarin het fijnverdeelde of opgeloste kleurende materiaal bevat, worden 20 aangebracht. In het laatste geval moet om de hiervoren reeds genoemde reden, een thermoplastisch materiaal als bindmiddel worden gebruikt. De dikte van zulk een pigment-bindmiddellaag kan tussen ruime grenzen liggen. Kleurende lagen met een dikte tussen 2 en 5 ym blijken goed te voldoen.

25 Als kleurend bestanddeel van het tonerpoeder volgens de uitvinding kunnen zowel anorganische of organische pigmenten* als kleurstoffen of combinaties daarvan, toepassing vinden. De selectie-criteria zijn de vakman algemeen bekend. Zo worden bij voorkeur kleurende bestanddelen gebruikt die goede temperatuurbestendigheid, een grote helderheid 30 en een sterk kleurend vermogen bezitten. Verder mogen de pigmenten niet uitbloeden, en moeten zij voldoende dispergeerbaarheid en dekkend vermogen bezitten. Gegevens over deze factoren zijn onder andere te vinden in Pigment Handbook, redactie T.C. Patton, vol. I (1973), en O.Luckert, Farbe und Lack, 80, 11 (1964) 35 biz. 1044-1053 en in de Color index.

Hieronder wordt een aantal voorbeelden gegeven van pigmenten en kleurstoffen die in het tonerpoeder volgens de onderhavige uitvinding 8104307 - 6- 'ί * kunnen worden gebruikt. De opsomming heeft een niet-limitatief karakter.

A) Rode kleurpigmenten.

Onoplosbare azo-pigmenten zoals to!uidine rood (PR3, Cl 12120), para rood (PR 1, Cl 12070) en gechlorineerd para rood (PR 4, Cl 12085).

5 Naftol-rood-pigmenten zoals pigment rood 2 (Cl 12310), pigment rood 5 (Cl 12490), pigment"rood 14 (Cl 12380), pigment rood 17 (Cl 12390), pigment" rood 18 (Cl 12350), pigment rood 22 (Cl 12315), pigment rood 23 (Cl 12355), pigment rood 31 (Cl 13360) en pigment rood 112 (Cl 12370).

Lithol-rood-pigmenten zoals natrium lithol rood (PR 49), barium lithol 10 rood (PR 49:1), calcium lithol rood (PR 49:2).

Anionische azokleurstoffen, zoals de robijnen lithol robijn PR 57 (Cl 15850) en calcium rood (PR 52, Cl 15860), mangaan rood (PR 52, Cl 15860), de groep Permanent Rood 28, zoals barium rood 28 (PR 48:1, Cl 15865), calcium rood 2B (PR 48:1, Cl 15865) en mangaan 15 rood 2B (PR 48:4, Cl 15865).

Polycyclische pigmenten zoals Alizarine lake (PR 83,'Cl 58000:1), Thioindigo pigmenten (PR 86, 87, 88, 181, 198), VAT-pigmenten zoals de peryleen pigmenten (bijvoorbeeld PR 123, 149, 179, 190), en de niet-peryleen pigmenten (bijvoorbeeld PR 177), Chinacridon pigmenten(PR 122, 20 192, 209).

Anorganische pigmenten zoals cadmiumselenide, ijzeroxide, verschillende chromaten.

B) Blauwe kleurpigmenten.

Koperftalocyanine (PB 15, Cl 74160),IJzerblauw (PB 27, Cl 77510), 25 Ultramarijnblauw (PB 29, Cl 77007), Cobalt blauw (PB 28, Cl 77346) en Dianisidine blauw (PB 25, Cl 21180). Basische kleurstof pigmenten (basische kleurstoffen die gereageerd hebben met complexe of heteropolyzuren zoals fosforwolfraamzuur en fosfoirmolybdeenzuur), alkali-blauw pigmenten (PB 18, 19) en VAT-pigmenten (PB 21, 22, 60, 64). 30 C) Groene kleurpigmenten.

Gehalogeneerde koper ftalocyanines (PG 7, 37), Chroomgroen en Pigment Groen B (PB 8).

D) Gele kleurpigmenten.

Hansageel (Cl 1168), Benzidinegeel (Cl 21090), Azopigmenten 35 (Cl 13096), Anthrapyrimidine (Cl 6842), Nikkeititaangeel (Cl 77788), Chromaatpigmenten (Cl 77603) en IJzeroxide gee! (Cl 77492).

8104307 r ' - - - 7 - « «

Ter vervanging van de toxicologisch en/of ecologisch vaak minder aantrekkelijke, maar wel opaque anorganische pigmenten kunnen bijvoorbeeld toepassing vinden een serie Solintor-pigmenten van de Firma Intorsa te Barcelona, zoals Solintor rood RN (PR 3), 5 Solintor lakrood LC-0 (PR 53) en Solintor Scarlet RN. Eveneens goed bruikbaar is een serie azopigmenten van de Firma Hoechst, zoals Permanent rot F3 RK 70 (PR 170), Permanentoranje RL 70 VP (P0 34), Permanentoranje HL 70 VP 244 (P0 36), Permanentgeel NC6 70 (PY 16), Permanentgeel HR 70 VP 253 (PY 83) en Acetanil Geel 2G0 768 (PY 74) 10 van de firma Capelle. Deze pigmenten hebben een lager specifiek oppervlak dan de eerder genoemde pigmenten en dus een grotere gemi ddelde deeltjesgrootte.

Met kleurstoffen in plaats van pigmenten in gekleurde toners zijn eveneens zeer goede resultaten te bereiken. In tegenstelling tot 15 kleurpigmenten zijn kleurstoffen wel opgelost in het bindermedium, meestal een hars.

Voorbeelden van geschikte kleurstoffen zijn:

Rode kleurstoffen:

New Magenta (Cl 42520), Chromoxane Brillant Red (Cl 45180), Erosine 20 (Cl 45380), Rhodamine B (Cl 45170), Rhodamine 6GDN (Cl 45160),

Rhodamine F4GDN (Cl 45160), Rhodamine B Extra (Cl 45170),

Rhodamine 6G (Cl 45160), Rhodamine F5GL (Cl 45160), Para Rosaniline (Cl 42500), Sulfo-Rhodamine B (Cl 45100),Neutraalrood (Cl 50040),

Safranine T (Cl 50240).

' 25 Blauwe kleurstoffen:

Basic Blue 5 (Cl 42140), Methyleenblauw (Cl 52015), Chromoxane Brillant Blue (Cl 43850), Victoriablauw 4R (Cl 42563), Janusblauw (Cl 12211).

Groene kleurstoffen:

Astradiamantgroen (Cl 42040), Jamesgroen (Cl 11050), Basic Green 4 30 (Cl 42000), AzoGreen (Cl 42175).

Vele kleurstoffen vertonen zogenaamde daglichtfluorescentie, dat wil zeggen ze absorberen daglicht in een bepaald frequentiegebied en reemitteren dat bij een lagere frequentie.

Hiermede kunnen dus gekleurde toners worden verkregen die eveneens bij 35 daglicht fluoresceren. Bovendien zijn deze kleurstoffen bij uitstek geschikt om toners die gekleurd zijn met kleurpigment en onvoldoende briljant of helder gekleurd zijn, een grotere briljantie of helderheid 8104307 *· * - 8 - te verschaffen. Ook is het mogelijk met deze kleurstoffen een tintver-schuiving te realiseren.

De tonerdeeltjes volgens de uitvinding worden in het algemeen in drie stappen bereid. Eerst bereidt men de magnetisch aantrekbare kern, 5 dan omhult men die kern met de maskerende laag en tenslotte worden de omhulde kernen ingeldeurd door in en/of op de maskerende laag de gewenste kleur aan te brengen. In bepaalde geval.len is het inkleuren met de voorgaande stap, het aanbrengen van de maskerende laag, te combineren, zoals hierna nader zal worden uiteengezet.

10 Kernen bestaande uit bindmiddel en magnetisch aantrekbaar materiaal kunnen op bekende wijze worden verkregen door de gewenste hoeveelheid poedervormig, magnetisch aantrekbaar materiaal in een smelt van het bindmiddel (of de bindmiddelen) te verdelen en na afkoelen, de vaste massa te malen tot deeltjes van de gewenste afmetingen. Bij 15 voorkeur worden de zo verkregen deeltjes vervolgens in een hete gas-stroom, bijvoorbeeld een luchtstroom, verwarmd en weer afgekoeld, waardoor wordt bereikt dat het magnetisch aantrekbaar materiaal volledig door bindmiddel wordt omhuld. Bovendien krijgen de deeltjes door deze behandeling een sferische vorm. Ook kunnen de kernen worden 20 bereid door bindmiddel in een oplosmiddel op te lossen, magnetisch aantrekbaar materiaal-in de oplossing te verdelen, het oplosmiddel daarna te verdampen en tenslotte de vaste massa te malen.

0m de. magnetisch aantrekbare kern met de maskerende laag te omhullen heeft aanvraagster twee methoden ontwikkeld, waarmee bijzonder goede 25 resultaten worden verkregen. De methoden worden hierna verder als de granulaatmethode en de latexmethode aangeduid.

Volgens de granulaatmethode wordt een fijn granulaat, dat bestaat uit deeltjes van ten hoogste 3 pm,enbij voorkeur 1-3 ym, die bindmiddel en fijnverdeeld reflecterend pigment bevatten, samen met kernen, die uit 30, bindmiddel en magnetisch aantrekbaar materiaal bestaan, gedispergeerd in een vloeistof, waarin het bindmiddel, of tenminste een der bindmiddelen van de magnetisch aantrekbare kern, en/of het bindmiddel van het granulaat, verweekt maar niet oplost en wordt de dispersie zolang bij kamertemperatuur of enigszins verhoogde temperatuur geroerd, 35 of anderszins geagiteerd, tot de kernen geheel door het granulaat zijn omhuld.

8 1-0 4 3 0 7 - 9 - ψ ; —

Hr *

De vloeistof waarin het granulaat samen met de magnetisch aantrekbare kernen wordt gedispergeerd en geroerd, wordt gekozen afhankelijk van de soort bindmiddel dat in de kernen en/of het granulaat aanwezig is. Zij kan bestaan uit een organisch oplosmiddel of mengsel van organische 5 oplosmiddelen of uit een mengsel van een of meer organische oplosmiddelen en water.

Het uit bindmiddel en fijn verdeeld reflecterend pigment bestaande granulaat kan op bekende wijze worden bereid door het bindmiddel te smelten, fijne deeltjes reflecterend pigment met de gewenste deeltjes-10 grootte van ongeveer 0,2 ym in de smelt homogeen te verdelen, de smelt af te koelen en vervolgens de vaste massa te malen tot deeltjes met een deeltjesgrootte van ten hoogste 3 ym, en bij voorkeur 1-3 ym.

Het gehalte reflecterend pigment in het granulaat bedraagt in het algemeen 40-80 gewichtsprocent.

15 Volgens de latexmethode wordt een polymeer-latex, waarin reflecterend pigment fijn is gedispergeerd, druppelsgewijs toegevoerd aan een dispersie van magnetisch aantrekbare kernen in een coagulens voor de polymeer-latex. Het polymeer uit de latex coaguleert en slaat op de magnetisch aantrekbare kernen neer, aldus een omhullende laag vormend.

20 Het reflecterend pigment, dat tevoren in de polymeer-latex of samen met de kernen in het coagulens is gedispergeerd, wordt daarbij door het coagulerende polymeer ingesloten. De polymeer-latex is een door een oppervlakte-actieve verbinding gestabiliseerde, waterige emulsie van fijne polymeer deeltjes, die in het algemeen een deeltjesgrootte van 25 ongeveer 0,2 ym hebben.

Hij kan op bekende wijze worden verkregen. Geschikte bereidingsmethoden alsmede voorbeelden van geschikte latices zijn beschreven in de Nederlandse octrooiaanvrage No. 7600868.

Het coagulens kan bestaan uit een waterige electrolytoplossing, 30 bijvoorbeeld een waterige oplossing van keukenzout of een quaternair amnoniumzout, uit een mengsel van water met §§n of meer met water mengbare organische oplosmiddelen of uitsluitend uit met water mengbaar organisch oplosmiddel.

Ingeval de magnetisch aantrekbare kern uit bindmiddel en magnetisch 35 aantrekbaar materiaal bestaat, dient uiteraard het coagulens zo gekozen te worden dat het bindmiddel van de kern daarin niet oplost.

81 o 4 3 o 7 « - 10 -

Het reflecterend pigment wordt bi j voorkeur in de polymeer-latex gedispergeerd.

Deeltjes die bestaan uit een enkel magnetisch aantrekbaar deeltje met daaromheen een maskerende laag, kunnen worden bereid door sproeidrogen 5 van een polymeer-latex, waarin magnetisch aantrekbare deeltjes van 10-20 pm en fijne deeltjes reflecterend pigment zijn gedispergeerd.

Het inkleuren van de omhulde kernen, waarmee aan de deeltjes de uiteindelijk gewenste kleur wordt gegeven, kan op verschillende * manieren gebeuren.

10 Men kan het kleurend bestanddeel direct in en/of op de maskerende laag aanbrengen of men kan de reflecterende laag met een kleurpigment-bindmiddellaag resp. een kleurstof-bindmiddenaag omhullen.

Kleurpigment kan direct vanuit een dispersie in en/of op een maskerende laag worden aangebracht indien het kleurpigment 15 en de maskerende laag beide een relatief polair karakter hebben. De meest gebruikte blauwe, groene en gele kleurpigmenten zijn polair, terwijl ook de bij voorkeur toegepaste maskerende laag op basis van titaandioxide als reflecterend pigment, een relatief polair karakter heeft. Het direct aanbrengen van relatief polair kleurpigment op de 20 relatief polaire maskerende laag geschiedt door de met de maskerende laag omhulde kernen samen met fijne kleurpigmentdeeltjes, in een vloeistof, waarin het bindmiddel van de maskerende laag onoplosbaar is, te dispergeren en de dispersie bij verhoogde temperatuur, waarbij het bindmiddel van de maskerende laag enigszins kleverig wordt, te roeren, 25 totdat voldoende kleurpigment op de maskerende laag is afgezet.

De samenstelling van de vloeistof, waarin de omhulde kernen samen met het kleurpigment worden gedispergeerd, kan ook zo gekozen worden dat het bindmiddel van de maskerende laag daarin weliswaar niet oplost, maar wel kleverig wordt. Het inkleuren van de omhulde kernen kan dan bij gewone 30 temperatuur of bij een slechts licht verhoogde temperatuur geschieden. Voorts kan het kleurpigment op de omhulde kernen worden aangebracht door een droog poedermengsel van omhulde kernen en fijne kleurpigmentdeeltjes onder voortdurend, intensief mengen (bijvoorbeeld menging in een “fluidized-bed") te verwarmen tot een temperatuur, waarbij het 35 bindmiddel van de maskerende laag kleverig wordt, of bloot te stellen aan damp van een oplosmiddel dat het bindmiddel van de maskerende laag verweekt en kleverig maakt.

8104307 - 11 - r

De latexmethode wordt uitgevoerd zoals hiervoren beschreven, waarbij nu bet kleurpigment fijn is gedispergeerd in het coagulens of in de polymeer-latex zelf. De beste resultaten worden verkregen indien het kleurpigment in de polymeer-latex wordt gedispergeerd.

5 Het bindmiddel in de kleurpigment-bindmiddellaag kan hetzelfde zijn als het bindmiddel in de maskerende laag of een ander bindmiddel, dat goed aan de maskerende laag hecht.

Kleurstoffen kunnen eveneens volgens de granulaat- of de latexmethode in de vorm van een kleurstof-bindmiddellaag op de maskerende laag 10 worden aangebracht. Bij de granulaatmethode wordt dan uiteraard uitgegaan van een granulaat bestaande uit bindmiddeldeeltjes, waarin kleurstof is opgelost. Het granulaat kan worden bereid door bindmiddel te smelten, kleurstof in de smelt op te lossen en, na afkoelen, de vaste massa tot fijne deeltjes (van bij voorkeur 1-3 pm) te malen. Verder kan het 15 granulaat worden verkregen door sproeidrogen van een oplossing van bindmiddel en kleurstof.

Ook zijn commerciale produkten verkrijgbaar (bijvoorbeeld van het fabricaat Day-Glo), waarbij men echter gebonden is aan de geleverde harsen melamine-formaldehyde-sulfonamide of polyamide, terwijl 20 bovendien het materiaal nog te grof is, zodat het eerst verder gemalen dient te worden tot deeltjes van ten hoogste 3 ym.

Bij het volgens de latexmethode aanbrengen van de kleurstof-bindmiddellaag, wordt de kleurstof in het coagulens of in de polymeer-latex, en bij voorkeur in de polymeer-latex, opgelost.

25 Rechtstreeks inkleuren van de maskerende laag met kleurstof is mogelijk wanneer voor het inkleuren een kationische kleurstof wordt gebruikt.

De kationische kleurstoffen behoren meestal tot de groep van de basische kleurstoffen. Er zijn echter ook van basische kleurstoffen afgeleide zure kleurstoffen die als kleurend bestanddeel een kation hebben. Het 30 rechtstreeks inkleuren van de maskerende laag met kationische kleurstof geschiedt door de met een maskerende laag omhulde kernen enige tijd te roeren in een waterige oplossing van kationische kleurstof. Het grote voordeel van deze inkleuringsmethode is de eenvoud, met toch de mogelijkheid om veel verschillende tinten in heldere kleuren te maken.

35 Inkleuring met kationische kleurstof maakt het bovendien mogelijk om het inkleuringsproces te combineren met het aanbrengen van de maskerende laag. De kleurstof wordt dan toegevoegd aan de polymeer-latex met 810*307 - 12 - behulp waarvan de maskerende laag op de hiervoren beschreven wijze om de magnetisch aantrekbare kernen wordt aangebracht.

Het is moeilijk vooraf te voorspellen welke tint een bepaalde kleurstof op verschillende materialen geeft. Zo geeft de kleurstof 5 Maxilon Brillantflavine 10 GFF (Basic Yellow 40) in verschillende materialen de volgende tinten:

Epoxyhars : Groengeel met sterke fluorescentie

Styreen-butyl-methacrylaat: Li chtgeel

Titaandioxide · : Flauwgeel 10 Silicage! : Briljantgeel zonder fluorescentie

Ook kunnen twee kleurstoffen met dezelfde chemische formule, doch met verschil in nabehandeling of fabricaat, totaal verschillende tinten opleveren. Zo geeft de kleurstof Rhodamine 6GDN in epoxyhars een blauw- rode kleur; Rhodamine F5GL geeft in epoxyhars echter een briljantoranje 15 kleur. Beide kleurstoffen zijn echter Basic Red 1.

Het gekleurde, magnetisch aantrekbare tonerpoeder volgens de uitvinding kan als zogenaamd Senkomponent ontwikkelpoeder worden toegepast voor het ontwikkelen van latente ladingspatronen of latente magnetische informatiepatronen. De latente ladingspatronen-kunnen op de 20 bekende wijzen op de bekende isolerende of fotogeleidende materialen zijn gevormd. Voor het ontwikkelen van de beelden kunnen de bekende ontwikkelinrichtingen, werkend volgens het zogenaamde magneetborstel- ontwikkelprincipe, worden gebruikt. Een geschikte ontwikkelinrichting is onder meer in Brits octrooischrift 1 412 350 beschreven.

25 Bij het gebruik als eenkomponent-ontwikkelpoeder kan het tonerpoeder met gebruikelijke toevoegingen worden gemengd. Zo kan aan het tonerpoeder bijvoorbeeld een geringe hoeveelheid silica worden toegevoegd om de stromingseigenschappen van het tonerpoeder te verbeteren.

De specifieke weerstand van de tonerpoeders volgens de uitvinding 11 30 bedraagt in het algemeen 10 tot 10 Ohm. m. Bij de ontwikkeling van latente ladingspatronen kan het in bepaalde gevallen, afhankelijk van de soort ontwikkelinrichting» de contacttijd tussen tonerpoeder en ladingspatroon tijdens de ontwikkeling en de aard van het materiaal waarop het ladingspatroon is gevormd, wenselijk zijn de specifieke 35 weerstand van het tonerpoeder te verlagen. Zonder de kleur van het tonerpoeder nadelig te beTnvloeden, kan dit bijvoorbeeld geschieden door een kleur!oze antistatische verbinding op het oppervlak van de gekleurde 8104307 ψ - 13 - tonerdeeltjes af te zetten, bijvoorbeeld op de wijze zoals beschreven In Brits octrooischrift nr. 940 577, of door een quaternair ammoniumzout in de maskerende laag en, indien aanwezig, bij voorkeur ook in de kleurpigment- of kleurstof-bindmiddellaag op te nemen bijvoorbeeld 5 op de wijze zoals beschreven in de Nederlandse octrooiaanvrage No. 7600868.

De uitvinding wordt aan de hand van de volgende voorbeelden nader toegelicht.

Voorbeeld 1 10 Bereiding van gekleurd tonerpoeder onder toepassing van de 1atexmethode a) Bereiding_van_dejmagnetisch_aa^^ 40 g epoxyhars (Epikote 1004 van Shell-Nederland) werden gesmolten en op een temperatuur tussen 100 en 130°C gehouden. In de smelt werden 15 360 g carbonylijzer (Type HF2 van B.A.S.F.-Duitsland) homogeen verdeeld. Na afkoelen van de smelt tot kamertemperatuur, werd de verkregen vaste massa gemalen en werden de deeltjes met een deeltjesgrootte tussen 9 en 35 ym door zeven afgescheiden. Deze deeltjes werden versproeid in een hete luchtstroom van ongeveer 500°C en daarna weer afgekoeld tot kamer-20 temperatuur. Aldus werden sferische deeltjes verkregen, bestaande uit volledig door epoxyhars omhulde carbonylijzer-deeltjes.

b) Bereid|ng_yan_de_gglymeer2latex

In een 5-hals een literkolf, voorzien van roerder, koeler, druppel-trechter, thermometer en gasinleidbuis, werden 18 g natriumoleaat in 25 500 ml gedemineraliseerd water tot 70°C verwarmd en onder inleiding van stikstof een half uur op die temperatuur gehouden. Vervolgens werd een homogeen mengsel van 49 g van tevoren gedestilleerde styreen, 42 g butylmethacrylaat en 4,2 g dodecylmercaptaan via de druppeltrechter toegevoegd. De polymerisatie werd gestart door 4 g kaliumperoxodisulfaat, 30 opgelost in 100 ml gedemineraliseerd water toe tevoegen. Na 5 uur bij 70°C onder door!eiden van stikstof te hebben geroerd, was de polymerisatiereaktie beeindigd. De aldus verkregen latex was bij een temperatuur van 5°C ongeveer twee weken houdbaar.

c) Aanbrenging_yan_de_maskerende_laag 35 20 g titaandioxide (Type RN59 van de firma Kronos A.G. Duitsland) werden gedispergeerd in 50 ml gedemineraliseerd water waaraan 2 g (4,41-disulfonzuur)-di nafty1methaan-natri umzout (bevochtigi ngsmi ddel) was 8104307 - 14 - toegevoegd. De homogene dispersie werd toegevoegd aan 60 ml 10%-ige polymeer-latex verkregen volgens b).

De aldus verkregen dispersie van titaandioxide in polymeer-latex werd bij een temperatuur van ongeveer 40°C in 5 uur tijd druppelsgewijze toege-5 voegd aan een voortdurend geroerde dispersie van 40 g van de volgens a) verkregen kernen in 220 ml gedemineraliseerd water waaraan 0,1 g (4,4,-disulfonzuur)-’dinaftylmethaan“natriumzout en 9,6 g natriumchloride * waren toegevoegd.

De met een witte maskerende laag omhulde, magnetisch aantrekbare 10 kernen werden vervolgens uit de vloeistof afgescheiden en aan de lucht gedroogd.

Met behulp van een densitometer Gretag D122 werd van verschillende soorten kernen het maskerend effect, uitgedrukt in het percentage reflectie, gemeten ten bpzichte van een witte tegel.

15 Voor kernen bestaande uit in bindmiddel gedispergeerd ijzer bedroeg het reflect!epercentage 21, voor kernen bedekt met TiOg zonder bindmiddel was dat percentage 6%. Indien TiOg tesamen met het ijzer in het bindmiddel was gedispergeerd, zodat het TiOg zich binnen de kern bevond, werd een reflect!epercentage van ongeveer 11¾ gemeten. Voor 20 kernen volgens de uitvinding die met TiOg/bindmiddellaag waren omgeven, bedroeg het reflect!epercentage 50-60¾. Als de kernen bovendien v65r het aanbrengen van de maskerende laag waren afgerond, was het reflect!epercentage 60-80¾.

d) Directe_aanbrenging_yan-een_blauw_gigment_gg-de_yolgens-c][ 25 verkregen_omhulde_kernen 25 g van de volgens c) verkregen omhulde kernen werden in 400 ml gedemineraliseerd water waaraan 0,2 g (4,4'-disulfonzuur)-dinaftyl-methaan-natriumzout was toegevoegd, gedispergeerd. Aan deze dispersie werd een mengsel toegevoegd van 2,5 g Helio Echt Blauw G.O. (een 30 product van de firma Bayer - Duitsland) en 0,25 g (4,4'-disulfonzuur)-dinaftylmethaan-natriumzout in 30 ml van een ethanol (20 vol.^-water mengsel, welk mengsel gedurende 48 uur in een kogelmolen was gemalen,

De aldus verkregen dispersie van kernen en kleurpigment werd gedurende 2 uur-bij 95°C geroerd. De gekleurde deeltjes werden uit de vloeistof 35 afgescheiden en aan de lucht gedroogd. Er werd een tonerpoeder met een briljante blauwe kleur verkregen.

8104307 ψ - 15 - e) Aanbrenging_yan_een_blauw_g;^ 2,5 g Helio Eeht'BlauwG.O., die met 0,25 g (4»4'-disulfonzuur)-dinaftylmethaan-natriumzout in 30 ml gedemineraliseerd water gedurende 5 48 uur in een kogelmolen waren gemalen werden gedispergeerd in 25 ml 102-ige latex, verkregen volgens b). Dit mengsel werd in 2 uur tijds en bij een temperatuur van 75°C druppelsgewijs toegevoegd aan een dispersie van 40 g volgens c) verkregen omhulde kernen in 220 ml gedemineraliseerd water waaraan 0,1 g (4,4'-disulfonzuur)-dinaftylmethaan-10 natriumzout en 9,6 g keukenzout waren toegevoegd.

De blauw gekleurde tonerdeeltjes werden uit de vloeistof afgescheiden en aan de lucht gedroogd.

Op dezelfde wijze als hierboven beschreven, werd met "Monastral Fast Green 6Y" een groen en met "Acetanilgeel" een geel tonerpoeder bereid.

15 Door combinatie (50/50 gew^) van Monastral Fast Green 6Y en Acetanilgeel werd een lichtgroen gekleurd tonerpoeder verkregen. Met dezelfde hierboven beschreven methode werd een rood tonerpoeder bereid onder toepassing van "Permanent Rot FRR"; evenals onder toepassing van "PV Echt Rot".

20 f) Directe_inkleuring^met_een_kationische-kleurstof_van-de-volgens c][_verkregen_omhulde-kernen 20 g omhulde kernen verkregen volgens c), werden in 300 ml gedemineraliseerd water gedispergeerd. Vervolgens werd 2,5 g Rhodamine B toegevoegd. Daarna werd de dispersie 2¾ uur geroerd bij kamertemperatuur. 25 Na filtreren en drogen werd een helder violet gekleurd tonerpoeder verkregen.

20 g omhulde kernen verkregen volgens c) werden gedispergeerd in 30 400 ml gedemineraliseerd water waarin was opgelost 0,1 g (4,4,-disulfonzuur)-dinaftylmethaan-natriumzout en 15 g keukenzout.

Daarna werd met een toevoegsnelheid van ca. 25 ml per uur 60 ml latex verkregen volgens b) en verzadigd met Rhodamine 6GDN, druppelsgewijs en onder voortdurend roeren toegevoegd bij een temperatuur van ongeveer 35 50°C. Na filtreren en drogen werd een rood gekleurd tonerpoeder verkregen.

8104307 -t * · - 16 - h) io!sl§!iC§Q,lQ-£2!i!^iD5ii®-!!!§i.^§-§Si3^rSQ9iQ9-V|n_de_inaskerende_laag 40 g kernen, verkregen volgens a), werden gedispergeerd in 250 ral gedemineraliseerd water waaraan 0,5 g (4,4\-disulfonzuur)-dinaftyl-methaan-natriumzout en 9»6 g keukenzout waren toegevoegd. 20 g titaan-5 dioxide werden gedispergeerd in 50 ml gedemineraliseerd water; hieraan werden 1 g Rhodamine 6GDN en 1 g (4,4,-disulfonzuur)-dinaftylmethaan-natriumzout toegevoegd. Nadat de titaandioxide gedispergeerd was werd 60 ml van de volgens b) bereide latex toegevoegd. De aldus verkregen latex/titaandioxide dispersie werd druppelsgewijze en onder voortdurend 10 roeren aan de dispersie van de kernen toegevoegd. Na filtreren en drogen werd een toner met een rode pastelkleur verkregen.

i) Inkleuring_met-behulg_yan_een_met_eeii_kationische_k] s§l$l§yr^-9r§Qyl§2i 270 g Epikote 1004 en 140 g Epikote 1001 werden in een ploegschaar-15 kneder gekneed en verwarmd tot 130°C.. Daarna werden 2 g Rhodamine F5GL toegevoegd en werd nog twee uur lang gekneed. Na afkoelen werd de vaste massa gemalen tot deeltjes met een deeltjesgrootte tussen 1 en 3 pm.

20 g van het aldus verkregen granulaat en 25 g kernen verkregen volgens c) werden gedispergeerd in 150 ml van ethanol (20 vol.%)-watermengsel 20 en de dispersie werd gedurende 8 uur bij 25°C in een kogelmolen gemalen. De aldus verkregen gekleurde tonerdeeltjes werden uit de dispersie afgescheiden en aan de lucht gedroogd.

Voorbeeld II

Bereiding van gekleurd tonerpoeder onder toepassing van de 25 granulaatmethode a) Bereiding_yaji_de_magnettsch-aantrekbare

Op de in voorbeeld I onder a) beschreven wijze werden 9-20 pm grote kernen bereid bestaande uit 70 gew.% carbonylijzer (type HF2 van BASF -Duiisland), 20 gew.% epoxyhars (Epikote 1004 van Shell-Nederland) en 30 10 gew.% epoxyhars (Epikote 1001 van Shell-Nederland).

b) Aanbrenging_yaj2_de_maskerende_l^

Een granulaat van reflecterend pigment en bindmiddel werd als volgt bereid: 16 g epoxyhars (Epikote 1004 van Shell-Nederland) werden gesmolten en bij een temperatuur tussen 100 en 130°C werden 24 g 35 titaandioxide (type RN59 van Kronos A.G. Duitsland) homogeen in de smelt verdeeld. Na afkoelen tot kamertemperatuur werd de vaste massa gemalen tot deeltjes met een deeltjesgrootte tussen 1 en 3 pm.

8104307 - 17- 25 g van de volgens la) bereide kernen warden gedispergeerd in 150 ml van een ethanol (20 vol.%)-watermengsel. Aan de dispersie werd 20 g van het zojuist bereide granulaat toegevoegd en het mengsel werd gedurende 8 uur bij een temperatuur van 25°C in een kogelmolen intensief 5 gemengd. Daarna werden de nu van een maskerende laag voorziene kernen uit de vloeistof afgescheiden en aan de lucht gedroogd.

c) Aanbrengiiig^van^het^kleurBi^ent 25 g van de volgens lib) verkregen omhulde kernen werden gedispergeerd in 400.ml water. Aan deze dispersie werd toegevoegd een 10 gedurende 48 uur in een kogelmolen gemalen dispersie van 2,5 g Helio Echt Blauw GO en 0,1 g (4,4'-disulfonzuur)-dinaftylmethaan-natriumzout in 30 ml water. Het aldus verkregen mengsel werd gedurende 2 uur bij ca. 43°C intensief geroerd waardoor het kleurpigment op de omhulde kernen kon hechten. De blauw gekleurde tonerdeeltjes werden uit de vloeistof 15 afgescheiden en aan de lucht gedroogd. 0m het kleurpigment vaster aan de maskerende laag te doen hechten, werden de tonerdeeltjes versproeid in een hete luchtstroom van ongeveer 500°C en daarna weer afgekoeld.

Groen en geel gekleurde tonerpoeders konden op bovenstaande wijze eveneens worden bereid, waarbij als kleurpigment Monestral Fast Green 6Y 20 resp. Acetanilgeel werd gebruikt. Het inkleuren van de volgens lib) verkregen omhulde kernen kan ook geschieden volgens de granulaatmethode beschreven in voorbeeld I onder i.

Voorbeeld III

Op een fotogevoelig element, voorzien van een zinkoxide-binderlaag 25 zoals beschreven in de Nederlandse Octrooiaanvrage No. 7405944, voorbeeld 2, werd op de gebruikelijke manier een latent ladingsbeeld aangebracht.

Het aldus verkregen latente ladingsbeeld werd vervolgens ontwikkeld met behulp van het rode tonerpoeder beschreven in Voorbeeld I g.

Het tonerpoeder werd met behulp van een magneetwals met de fotogevoelige 30 laag in kontakt gebracht. Het aldus verkregen beeld werd daarna door druk op gewoon, wit ontvangstpapier (in de handel verkrijgbaar Oce plain paper) overgebracht en daarop door een combinatie van druk en warmte gefixeerd.

Bovenstaande werkwijze werd herhaald onder toepassing van het 35 groene tonerpoeder op basis van Monastral Fast Green 6Y zoals beschreven in Voorbeeld Ie en van het blauwe tonerpoeder zoals beschreven in Voorbeeld lie.

8104307 - 18 -

In alle drie gevallen werden heldere, briljant gekleurde kopiedn verkregen.

Van de drie genoemde tonerpoeders werden met behulp van een ICS micro-match spectrometer met standaard lichtbron Dg5 kleur-specificaties bepaald, De daarbij gevolgde standaardmethode is onder meer beschreven in Principles of Color Technology (1966) van Billmeyer & Saltzmann.

‘ Op dezelfde wijze werden eveneens kleurspecificaties bepaald van de afbeeldingen die na fixering op het witte ontvangstpapier waren verkregen en die een bedekkingsgraad van 60-80¾ hadden.

De resultaten van een eh ander zijn weergegeven in onderstaande tabel. De betekenis van de vermelde parameters is eveneens te vinden· in bovengenoemde publicatie.

los poeder__gefixeerd beeld

Rode toner volgens Ig X=16,l Y=9,4 Z=2,5 X=16,6 Y=ll,l Z=5,l __1.=36,8 a=49»l b=33,9 L=39,8 a=39,5 b=23,7

Groene toner volgens Ie X=6,6 Y=12,3 Z=4,6 X=I1,1 Y=16,5 Z=10,8 __1=41,7 a=43,5 b=29,6 L=47,6 a=29,9 b=16,8

Blauwe toner volgens lie X=9,4 Y=ll,7 Z=26,4 X=16,9 Y=20,5 Z=40,9 L=40,8 a=-13,2 b=-27,3 L=52,4 a=-13,6 b=27,l

De ontwikkel- en transfereereigenschappen van de tonerpoeders volgens de uitvinding zijn van goede kwaliteit; de verkregen kopieen

Voldoen aan de eisen die gesteld warden aan de vouw- en veegvastheid.

8104307

Claims

1. Magnetisch aantrekbaar tonerpoeder, waarvan de afzonderlijke tonerdeeltjes bindmiddel, magnetisch aantrekbaar materiaal en kleurende bestanddelen bevatten, met het kenmerk, dat de tonerdeeltjes bestaan uit: 5 a. een magnetisch aantrekbare kern, b. een de magnetisch aantrekbare kern omhullende, maskerende laag die bindmiddel en reflecterend pigment bevat, c. kleurende bestanddelen die in en/of op de maskerende laag aanwezig zijn.

2. Tonerpoeder volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de magnetisch aantrekbare kern bestaat uit bindmiddel en magnetisch aantrekbaar materiaal, waarbij het magnetisch aantrekbaar materiaal volledig door bindmiddel is omhuld.

3. Tonerpoeder volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat de 15 deeltjesgrootte van het magnetisch aantrekbaar materiaal tussen 6 en 15 ym ligt.

4. Tonerpoeder volgens conclusies 2 of 3, met het kenmerk, dat de magnetisch aantrekbare kern sferisch of nagenoeg sferisch is.

5. Tonerpoeder volgens een of meer der voorgaande conclusies, 20 met het kenmerk, dat het reflecterend pigment een brekingsindex van tenminste 2 heeft.

6. Tonerpoeder volgens conclusie 5, met het kenmerk, dat het reflecterend pigment titaandioxide in de anatase- of rutielvorm is.

7. Tonerpoeder volgens een of meer der voorgaande conclusies, 25 met het kenmerk, dat het reflecterend pigment een deeltjesgrootte van ongeveer 0,2 ym heeft.

8. Tonerpoeder volgens een of meer der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat als kleurend bestanddeel kationische kleurstof aanwezig is.

9. Tonerpoeder volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat tenminste e§n kationische kleurstof met daglichtfluorescerende eigenschappen aanwezig is.

10. Werkwijze ter bereiding van magnetisch aantrekbaar tonerpoeder volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat magnetisch aantrekbare 35 kernen worden omhuld met een maskerende laag, die bindmiddel en reflecterend pigment bevat en dat de omhulde kernen worden gekleurd 8104307 -F ^ - 20 - door kleurende bestanddelen in en/of op de maskerende laag aan te brengen.

11. Werkwijze volgens conclusie 10, met het kenmerk, dat de maskerende laag volgens de granulaatmethode wordt aangebracht.

12. Werkwijze yplgens conclusie 10, met het kenmerk, dat de maskerende laag volgens de latex-methode wordt aangebracht.

13. Werkwijze volgens conclusie 10, met het kenmerk, dat de deeltjes worden gekleurd met een waterige oplossing van een kationische kleurstof.

14. Werkwijze volgens conclusie 12, met het kenmerk, dat het in- kleuren tegelijk met het aanbrengen van de maskerende laag wordt uitgevoerd.

15. Werkwijze volgens conclusie 10, met het kenmerk, dat het inkleuren geschiedt door een met kationische kleurstof gekleurde 15 polymeer-latex op de maskerende laag te precipiteren,

16. Werkwijze voor het ontwikkelen van latente electrostatische of magnetische informatiepatronen,met het kenmerk, dat op de informatiepatroneneen gekleurd tonerpoeder volgens een of meer der conclusies 1 t/m 9 wordt afgezet. 8 1 0 4 3 0 7