NL8006082A - Polycarbonaat, blokcopolymeer en polyesterhars bevattende materialen. - Google Patents

Description

S 2348-1084 P & C

Polycarbonaat, blokcopolymeer en polyesterhars bevattende materialen.

De uitvinding heeft betrekking op nieuwe, hars bevattende materialen en in het bijzonder op polymeersamenstellingen, bevattende een selectief gehydrogeneerd elastomeer blokcopolymeer van een aromatische vinylverbin-ding en een alkenisch elastomeer, een aromatische polycarbonaathars en een 5 amorfe polyester, al dan niet in combinatie met een wapeningsmiddel en/of pigmenten, stabiliseermiddelen en dergelijke.

Aromatische carbonaatpolymeren zijn bekende, in de handel verkrijgbare materialen met een verscheidenheid van toepassingen als kunststof.

Deze carbonaatpolymeren kunnen bereid worden door omzetting van een twee-10 waardig fenol, zoals 2,2-bis(4-hydroxyfenyl)propaan, met een carbonaat-voorprodukt, zoals f osgeen, in aanwezigheid van een middel voor het binden van zuur, zie "Encyclopedia of Polymer Science and Technology", Vol. 10, blz. 710-764, Interscience, New York, 1969. In het algemeen bezitten aromatische carbonaatharsen een grote bestandheid tegen aantasting door mine-15 rale zuren en zijn ze fysiologisch ongevaarlijk en bestand tegen de vorming van vlekken. Verder bezitten uit deze polymeren gevormde voorwerpen een grote trekvastheid en een grote slagvastheid, behalve in dikke gedeelten, een grote bestandheid tegen verhitting en een stabiliteit van de afmetingen die veel beter is dan van de meeste andere thermoplastische materialen.

20 Bij bepaalde toepassingen wordt het gebruik van aromatische polycarbonaat-harsen echter beperkt doordat (i) ze een hoge viscositeit in de smelt bezitten, hetgeen het vormen van complexe, grote en in het bijzonder opgeschuimde delen moeilijk maakt; (ii) ze brosheid vertonen onder rigoureuze slagomstandigheden in dikke gedeelten en (ongeacht de dikte) wanneer ge-25 ringe hoeveelheden wapeningsmaterialen, bijvoorbeeld glas of pigmenten zoals titaandioxide, voor gebruikelijke doeleinden worden toegevoegd; en (iii) ze een ernstige mate van scheurtjes- en barstvorming ten gevolge van door de omgeving uitgeoefende spanning vertonen. De hier gebruikte uitdrukking "scheurtjes- en barstvorming ten gevolge van door de omgeving uitgeoefende 30 spanning" heeft betrekking op het type tekortkoming dat versneld wordt door de aanwezigheid van organische oplosmiddelen zoals aceton, heptaan en tetra-chloorkoolstof, wanneer deze oplosmiddelen zich in contact bevinden met onder spanning staande delen die uit aromatische polycarbonaatharsen zijn vervaardigd. Een dergelijk contact kan bijvoorbeeld plaatsvinden wanneer 35 deze oplosmiddelen gebruikt worden voor het reinigen of ontvetten van onder spanning staande delen die uit polycarbonaten zijn vervaardigd, of wanneer deze delen gebruikt worden in automobielen, in het bijzonder onder de motorkap.

8006082 - 2 -

Door de betrekkelijk hoge smeltviscositeit en het betrekkelijk hoge verwekingspunt van aromatische polycarbonaten, zijn deze materialen moeilijk in de smelt te verwerken; er zijn verschillende methoden voorgesteld voor het verbeteren van de smeltvloei, maar deze methoden hebben nadelen.

5 Zo kunnen bijvoorbeeld weekmakers worden toegevoegd, maar hierdoor gaan andere belangrijke eigenschappen verloren: de voorwerpen worden bros en verliezen in aanzienlijke mate hun bestandheid tegen vervorming door verhitting. Anderzijds kan een geringe hoeveelheid polyetheen worden toegevoegd, zoals voorgesteld in het Amerikaanse octrooischrift 3.431.224; hoe-10 wel hierdoor de bestandheid tegen barstvorming ten gevolge van door de omgeving uitgeoefende spanning belangrijk verbeterd wordt, is een geringe hoeveelheid polyetheen niet zeer werkzaam voor wat betreft het verbeteren van de smeltvloei terwijl vergroting van de hoeveelheid tot een hiervoor werkzaam gehalte leidt tot gevormde voorwerpen die aan delaminering onder-15 hevig zijn.

De Nederlandse octrooiaanvrage 7809361 vermeldt dat de toevoeging van een geringe hoeveelheid van een gehydrogeneerd blokcopolymeer aan aromatische polycarbonaten bewerkstelligt dat de smeltviscositeit sterk verlaagd wordt, maar dat de vervormingstemperatuur niet beinvloed wordt. Ver-20 der wordt in deze literatuurplaats vermeld dat de toevoeging van gehydro-geneerde blokcopolymeren aan polycarbonaten leidt tot een verbetering in de slagvastheid van dikwandige gevormde voorwerpen. Een derde belangrijk voordeel van de toevoeging van gehydrogeneerde blokcopolymeren aan polycarbonaten is een verbetering van hun bestandheid tegen invloeden van de om-25 geving. Zo kunnen de gevormde delen aan een grotere spanning worden onderworpen alvorens de vorming van barsten begint, zonder dat andere gewenste eigenschappen in belangrijke mate beinvloed worden.

Materialen die lineaire blokcopolymeren van het A-B-A-type en aromatische polycarbonaten bevatten, worden eveneens beschreven in het Ameri-30 kaanse octrooischrift 4.088.711. Het Amerikaanse octrooischrift 4.090.996 beschrijft dergelijke samenstellingen die tevens een verzadigde thermoplastische polyester bevatten die een in het algemeen kristallijne structuur en een smeltpunt van meer dan circa 120®C bezit.

De uitvinding verschaft een verbetering ten opzichte van de bovenge-35 noemde literatuurplaatsen, waarbij men de bestanddelen innig mengt in zorgvuldig geregelde hoeveelheden en een amorfe, in plaats van kristallijne, verzadigde thermoplastische polyester gebruikt.

De materialen van de uitvinding zijn beperkt tot die met 0,1-6 gew.dln (bij voorkeur 1-4 gew.dln) selectief gehydrogeneerd blokcopolymeer (A-B-A

Λ 8006082 * -4 - 3 - alsmede radiale teleblokcopolymeren); 65 - 97,5 gew.dln (bij voorkeur 76 - 88 gew.dln) aromatisch polycarbonaat; en 1 - 30 gew.dln (bij voorkeur 10 - 20 gew.dln) amorfe verzadigde thermoplastische polyesterhars.

De in het Amerikaanse octrooischrift 4.090.996 vermelde gegevens wij-5 zen op de noodzaak tot toepassing van betrekkelijk hoge gehalten aan A-B-A-blokcopolymeren in combinatie met een hoge verhouding tussen kris-tallijne polyester en polycarbonaat (een verhouding tussen polyester en polycarbonaat van meer dan 1:1). Bij lagere gehalten aan A-B-A-blokcopoly-meer is gebleken dat het bij een hoge verhouding tussen kristallijne poly-10 ester en polycarbonaat bijna onmogelijk is te extruderen zonder een onaanvaardbare opzwelling in de matrijs, enz. De moeilijkheid bij toepassing van een hoger gehalte aan A-B-A-blokcopolymeer dan 6 % of minder, is echter dat verlies optreedt aan mechanische eigenschappen zoals "kruipen", trekmodulus en vervormingstemperatuur onder belasting. Ten einde de moeilijkheden met 15 betrekking tot de verwerkbaarheid en verlies aan eigenschappen op te lossen, wordt volgens de uitvinding het polyestergehalte geregeld op een lage waarde tot 30 % en bij voorkeur 20 %, dat wil zeggen de verhouding tussen polyester en polycarbonaat bedraagt minder dan 1:1, en er wordt een amorfe polyester in plaats van de kristallijne polyester van het bekende materiaal gebruikt.

20 Dit maakt het mogelijk de' blokcopolymeren niet alleen als verwerkingshulp-middelen toe te voegen maar ook voor het verbeteren van de bestandheid tegen het optreden van barsten onder spanning en de slagvastheid bij lage temperatuur, en ter verkrijging van een voorspelbaardere overgang van taaie naar brosse breuk bij slagbelasting. Deze aspecten en voordelen worden in 25 het Amerikaanse octrooischrift 4.090.996 op geen enkele wijze gesuggereerd. Bovendien verschaft de toepassing van de amorfe polyester de verbeterde eigenschappen van de samenstellingen.

De onderhavige nieuwe materialen kunnen ook gewapend worden, bijvoorbeeld met glasvezels, en vlamvertragend gemaakt door een gehalogeneerd 30 aromatisch polycarbonaat als deel van component (b) of als de gehele component (b) te gebruiken en/of door toepassing van vlamvertragende toevoegsels; ook kunnen de onderhavige samenstellingen gepigmenteerd en/of volgens bekende methoden opgeschuimd worden ten einde hun toepassingsmogelijkheden bij de vervaardiging van produkten, die verkregen zijn door ver-35 werking in de smelt, uit te breiden.

In vergelijking met de bekende materialen vertonen de onderhavige materialen tevens een grote stijfheid en sterkte, een voortreffelijk uiterlijk van het oppervlak en een voortreffelijke bestandheid tegen verkleuren door verhitting.

8006082 - 4 -

De uitvinding verschaft thermoplastische materialen met een grote slagvastheid, bevattende een innig mengsel van: (a) circa 0,1-6 gew.dln van een selectief gehydrogeneerd, lineair, als reeks opgebouwd ("sequential”) of radiaal teleblokcopolymeer van een arama- 5 tische vinylverbinding (A)^ en (A) * en een alkenisch elastomeer (B), van het A-B-A^, A— (Βτ-Α-Β) —A, A(BA) Bm (A).B, B(A) . of B[(AB) B], type, waarin H Ut* Ω 4 n een getal met een waarde van 1 - 10 is; (b) circa 65 - 97,5 gew.dln van een aromatische polycarbonaathars; en (c) circa 1-30 gew.dln van een ten minste in hoofdzaak amorfe pólyester-10 hars.

De voorkeur verdienende samenstellingen zijn die waarin component (a) 1-4 gew-dln, component (b) 76 - 88 gew.dln en component (c) 10 - 20 gew.dln per 100 gew.dln van het totale gewicht van de componenten (a), (b) en (c) bedraagt.

15 De gehydrogeneerde blokcopolymeren (component (a)) worden volgens be kende methoden bereid en zijn in de handel verkrijgbaar.

Vóór het hydrogeneren zijn de eindstandige blokken van deze copolyme-ren homopolymeren of copolymeren, bij voorkeur bereid uit aromatische alkenyl-koolwaterstoffen en in het bijzonder aromatische vinyl-koolwater-20 stoffen waarin het aromatische gedeelte één of meer ringen kan bevatten. Voorbeelden van representatieve monomeren zijn styreen, a-methylstyreen, vinylxyleen, ethylvinylxyleen, vinylnaftaleen en dergelijke, of mengsels hiervan. De eindstandige blokken (A) en (A*) kunnen gelijk of verschillend zijn. Ze zijn bij voorkeur afgeleid van styreen, a-methylstyreen, vinyl-25 tolueen, vinylxyleen, vinylnaftaleen, in het bijzonder styreen. Het centrale blok (B) kan bijvoorbeeld zijn afgeleid van butadieen, isopreen, 1,3-pentadieen, 2,3-dimethylbutadieen en dergelijke, en kan een lineaire, als reeks opgebouwde of teleradiale structuur bezitten.

De selectief gehydrogeneerde, lineaire blokcopolymeren worden beschre-30 ven in het Amerikaanse octrooischrift 3.333.024.

De hoeveelheid van de copolymeren en het gemiddelde molecuulgewicht kunnen binnen ruime grenzen variëren, ofschoon het molecuulgewicht van het centrale blok groter dient te zijn dan de gecombineerde molecuulgewichten van de eindstandige blokken. Het verdient de voorkeur eindstandige blokken 35 A met een gemiddeld molecuulgewicht van 2000 - 100.000 en een centraal blok B, bijvoorbeeld een gehydrogeneerd polybutadieenblok met een gemiddeld molecuulgewicht van 25.000 - 1.000.000 te vormen. Nog meer bij voorkeur bezitten de eindstandige blokken een gemiddeld molecuulgewicht van 8000 - 60,000, terwijl de gehydrogeneerde polybutadieenblokken een gemiddeld mole- 8006082 A' -4 - 5 - cuulgewicht van 50.000 - 300.000 bezitten. De eindstandige blokken vormen bij voorkeur 2-60 gew.% of meer en bij voorkeur 15 - 40 gew.% van het totale blokpolymeer. De bij voorkeur toegepaste copolymeren zijn die welke gevormd zijn uit een copolymeer met een centraal gehydrogeneerd/verzadigd 5 polybutadieenblok waarin 5 - 55 % of meer en bij voorkeur 30 - 50 % van de butadieen-koolstofatomen vinyl-zijketens vormen.

In de gehydrogeneerde copolymeren is de gemiddelde onverzadiging verminderd tot minder dan 20 % van de oorspronkelijke waarde. Het verdient de voorkeur dat de onverzadiging van het centrale blok B verminderd is tot 10 10 % of minder en bij voorkeur tot 5 % van de oorspronkelijke waarde.

De blokcopolymeren kunnen bereid worden volgens bekende methoden. De hydrogenering kan worden uitgevoerd onder toepassing van verscheidene hydrogeneringskatalysatoren, zoals nikkel op kiezelgoer, Raney-nikkel, koperchromaat, molybdeensulfide en fijnverdeeld platina of een ander edel • 15 metaal op een drager met een gering specifiek oppervlak.

De hydrogenering kan worden uitgevoerd bij elke gewenste temperatuur en druk, uiteenlopende van atmosferische druk tot een overdruk van circa 2070 kPa en gewoonlijk een overdruk van circa 690 - 6900 kPa bij een temperatuur uiteenlopende van circa 24 ®C tot circa 316®C gedurende een tijd 20 uiteenlopende van 0,1 tot 24 uren en bij voorkeur 0,2-8 uren.

Gehydrogeneerde blokcopolymeren zoals Kraton G -6500, Kraton G-6521, Kraton G-1650 en Kraton G-1652 (produkten van Shell Chemical Company,

Polymers Division) zijn volgens de uitvinding geschikt gebleken. De voorkeur wordt gegeven aan Kraton G-1650 en Kraton G-1651. Eveneens geschikt 25 zijn de zogenaamde gehydrogeneerde "Solprenen" van Phillips, in het bijzonder het onder de naam "Solprene-512" in de handel gebrachte produkt.

De radiale teleblokcopolymeren, waarvan de "Solprenen" representatieve voorbeelden zijn, zijn gekenmerkt door ten minste drie polymere takken, waarbij elke tak van het radiale blokcopolymeer eindstandige niet-elasto-30 mere segmenten, bijvoorbeeld (A) en (A*), bevat. De takken van het radiale blokcopolymeer bevatten een eindstandig niet-elastomeer segment dat gebonden is aan een elastomeer polymeer segment, bijvoorbeeld (B). Deze materialen worden beschreven in de Amerikaanse octrooischriften 3.753.936 en 3.281.383, en zij kunnen selectief gehydrogeneerd worden volgens op zich-35 zelf bekende methoden. De hier gebruikte uitdrukking "selectieve hydrogenering" betreft polymeren waarin de elastomere blokken (B) gehydrogeneerd zijn, maar waarin de niet-elastomere blokken (A) en (A*) ongehydrogeneerd zijn gebleven, dat wil zeggen aromatisch.

In samenstellingen die de voorkeur verdienen, is het aromatische poly- 8006082 - 6 - carbonaat (component (b)) een aromatisch polycarbonaat van een tweewaardig fenol en een carbonaat-voorprodukt, zoals fosgeen, een halogeenformiaat of een carbonaatester. In het algemeen bezitten deze carbonaatpolymeren zich herhalende eenheden met de formule van het formuleblad, waarin A een twee-5 waardige aromatische groep van het bij de polymeer vormende reactie gebruikte tweewaardige fenol is. Bij voorkeur bezitten de carbonaatpolymeren (component (b)) een intrinsieke viscositeit (bepaald in p.dioxan bij 30°C en uitgedrukt in dl per g) van circa 0,35 - 0,75. De tweewaardige fenolen die kunnen worden gebruikt voor het bereiden van de aromatische polycarbo-10 naten zijn eenkernige en veelkernige aromatische verbindingen die als functionele groepen twee hydroxylgroepen bevatten die beide direkt aan een koolstofatoom van een aromatische kern zijn gebonden. Voorbeelden van tweewaardige fenolen zijn 2,2-bis(4-hydroxyfenyl)propaan (Bisfenol-A); hydrochinon; resorcinol; 2,2-bis(4-hydroxyfenyl)pentaan; 2,4'-dihydroxy-15 difenylmethaan; bis(2-hydroxyfenyl)methaan; bis(4-hydroxyfenyl)methaan; bis(4-hydroxy-5-nitrofenyl)methaan; 1,1-bis(4-hydroxyfenyl)ethaan; 3,3-bis(4-hydroxyfenyl)pentaan; 2,2'-dihydroxydifenyl; 2,6-dihydroxynaftaleen; bis(4-hydroxyfenylsulfon); 2,4'-dihydroxydifenyl)sulfon; 5'-chloor-2,4'-di-hydroxyfenylsulfon; bis(4-hydroxyfenyl)difenylsulfon; 4,4'-dihydroxydifenyl-20 ether; 4,4'-dihydroxy-3,3'-dichloordifenylether; 4,41-dihydroxy-2,5-diethoxy-difenylether; 2,2-bis(3,5-dichloor-4-hydroxyfenyl)propaan; 2,2-bis(3,5-di-broom-4-hydroxyfenyl)propaan; 2,2-bis(3,5-dimethyl-4-hydroxyfenyl)propaan; en dergelijke.

Een verscheidenheid van verdere tweewaardige fenolen die toegepast kun-25 nen worden voor het bereiden van deze carbonaatpolymeren, worden beschreven in het Amerikaanse octrooischrift 2.999.835. Het is uiteraard bekend om twee of meer verschillende tweewaardige fenolen of een tweewaardig fenol in combinatie met een glycol, een polyester met eindstandige hydroxygroepen of een tweebasisch zuur te gebruiken wanneer een carbonaatcopolymeer in 30 plaats van een homopolymeer, bijvoorbeeld een polymeer van bisfenol-A en tetrabroombisfenol-A met vlamvertragende eigenschappen, als component (b) in de samenstellingen van de uitvinding gewenst is.

Wanneer een carbonaatester als carbonaat-voorprodukt bij de polymeer vormende reactie wordt toegepast, worden de materialen omgezet bij een 35 temperatuur van 100®C of hoger gedurende een tijd die uiteenloopt van 1 uur tot 15 uren. Onder deze omstandigheden vindt esteruitwisseling plaats tussen de carbonaatester en het gebruikte tweewaardige fenol. De esteruitwisseling wordt met voordeel uitgevoerd bij een verlaagde druk van de orde van circa 10 - 100 mm Hg, bij voorkeur in een inerte atmosfeer, 8006082 -s' -* - 7 - zoals bijvoorbeeld stikstof of argon.

De geschikte carbonaatesters kunnen alifatisch of aromatisch zijn, ofschoon aan aromatische esters, zoals difenylcarbonaat, de voorkeur wordt gegeven. Verdere voorbeelden van carbonaatesters die kunnen worden toege-5 past, zijn dimethylcarbonaat, diethylcarbonaat, fenylmethylcarbonaat, fenyl-tolylcarbonaat en di(tolyi)carbonaat.

In het algemeen kan in plaats van fosgeen als carbonaat-voorprodukt bij alle hierboven besproken methoden een halogeenformiaat zoals een bis-halogeenformiaat van 2,2-bis(4-hydroxyfenyl)propaan toegepast worden.

10 Bij alle bovenvermelde, in oplossing uitgevoerde bereidingsmethoden, verkrijgt men het carbonaatpolymeer uit de reactie als werkelijke of als "pseudo"-oplossing, ongeacht of een waterige base of pyridine als zuur-acceptor is toegepast. Het polymeer kan uit de oplossing worden neergeslagen door een niet-oplosmiddel voor het polymeer, zoals heptaan of iso-15 propanol, toe te voegen. In plaats hiervan kan de polymeeroplossing verwarmd worden om het oplosmiddel te verdampen.

De amorfe polyester (component (c)) is thermoplastisch en wordt bereid volgens bekende methoden. Daarentegen bezitten de poly(alkyleenterefta~ laten) die commercieel het meest worden toegepast, een in het algemeen 20 kristallijne structuur. Deze laatstgenoemde structuur heeft in de onderhavige samenstellingen geen geschikte werking. Zoals uit het onderstaande blijkt, zijn in het algemeen kristallijne polyesters, wanneer ze gemengd worden met polycarbonaat en het blokcopolymeer in de bovengenoemde gewichtsverhoudingen, moeilijk te extruderen, daar ze een zeer sterke opzwelling 25 in de matrijs en een ongewenst spinnen van vezels bij de vorming van strengen vertonen, terwijl tevens delaminatie (vloeilijnen) optreedt. Uit de analyse van granulaten blijkt een fluctuatie in de polyester/polycarbonaat-verhouding van de kern in buitenwaartse richting naar de "huid”.

Anderzijds geven amorfe poly(alkyleentereftalaten), die een geringe 30 neiging tot kristallisatie bezitten, met polycarbonaten en blokcopolymeren samenstellingen die gemakkelijk geëxtrudeerd en tot strengen verwerkt kunnen worden zonder een sterke opzwelling in de matrijs.

De toepassing van maorfe poly(alkyleentereftalaten) maakt het mogelijk uit de bovengenoemde mengsels verkregen voorwerpen te gebruiken bij 35 temperaturen die aanzienlijk boven de overgangstemperatuur van de kristallijne polyesters naar de glastoestand liggen zonder dat verlies aan belangrijke eigenschappen optreedt.

In het algemeen zijn de amorfe polyesters het reactieprodukt van een alkyleenglycol, bijvoorbeeld glycolen met 2-10 koolstofatomen, en een nnofiö82 - 8 - dicarbonzuur, bij voorkeur een aromatisch dicarbonzuur en in het bijzonder bij voorkeur tereftaalzuur of isoftaalzuur, of reactieve derivaten hiervan. Het glycol kan gekozen worden uit ethyleenglycol, propyleenglycol, 1,4-butaandiol, 1,4-cyclohexaandimethanol, 1,10-decamethyleenglycol, en derge-,5 lijke. Ofschoon de absolute afwezigheid van kemvormingsmiddelen poly-(ethyleentereftalaat) met een geringe mate van kristalliniteit verschaft, wordt de voorkeur gegeven aan copolyesters van het poly(alkyleenterefta-laat)-type (99,5 - 95 %) met willekeurig in de keten opgenomen, geringe hoeveelheden ongelijksoortige eenheden (0,5 - 5 %) ten einde iedere even-10 tuele neiging van de "100%" zuivere polyester tot kristallisatie uit te schakelen. De toepassing van een geringe hoeveelheid isoftaalzuur in plaats van tereftaalzuur (100 %) geeft eveneens amorfe polyesters. Het glycolge-deelte van het polymeer kan overwegend zijn afgeleid van één van de glycolen ethyleenglycol, 1,4-butaandiol, 1,4-cyclohexaandimethanol en dergelijke, 15 en het tweede glycol, dat in een geringe hoeveelheid aanwezig is, kan één van de andere bovengenoemde glycolen of propyleenglycol, 1,6-hexaandiol, of dergelijke zijn. Bij voorkeur is de polyester een amorfe poly(ethyleen-tereftalaat)copolyester, een amorfe poly(1,4-butyleentereftalaat)copoly-ester of een amorfe poly(1,4-cyclohexaandimethyleentereftalaat)copolyester.

20 In het bijzonder wordt de voorkeur gegeven aan amorf poly(ethyleentereftalaat) . Een geschikte vorm is een materiaal dat door Akzo Industries onder de naam "Arnite A04-102" in de handel gebracht wordt.

Zoals hierboven vermeld, kunnen andere toevoegsels in de samenstellingen aanwezig zijn, bijvoorbeeld pigmenten zoals titaandioxide, en vlam-25 vertragende middelen, opschuimmiddelen, bijvoorbeeld 5-fenyltetrazool, enz., en dergelijke, in hoeveelheden die uiteenlopen van circa 0,1 tot 100 gew.dln, betrokken op het totaal van de harscomponenten (a), (b) en (c) in de samenstelling.

Voorkeurssamenstellingen van de uitvinding zijn gewapende samenstel-30 lingen die wapenende hoeveelheden van een wapeningsmateriaal bevatten, zoals poeders, "whiskers", vezels of plaatjes van metalen, bijvoorbeeld aluminium, brons, ijzer of nikkel, en niet-metalen, bijvoorbeeld koolstof-draden, aciculair CaSiO^, asbest, TiC^, titanaat-"whiskers", glasschilfers en dergelijke. Deze wapeningsmaterialen zijn aanwezig in een hoeveelheid 35 van bijvoorbeeld 2-60 gew.% en bij voorkeur 5-40 gew.%. In het bijzonder wordt de voorkeur gegeven aan glasvezels als wapening.

Men kan ook stabiliseermiddelen, zoals fosfieten, fosfaten, epoxiden en dergelijke, toevoegen, zowel afzonderlijk als in combinatie, afhankelijk van de uiteindelijke toepassing.

8006082 ï*· -i - 9 -

De methode voor het vormen van de polymeersamenstelling is niet kritisch. Iedere bekende mengmethode is in het algemeen geschikt. Volgens de bij voorkeur toegepaste methode worden de polymeren en toevoegsels, zoals wapeningsmaterialen, in poeder-, korrel- of draadvorm gemengd, waarna men 5 het mengsel extrudeert en fijnmaakt tot korrels die geschikt zijn om in een bepaalde vorm gebracht te worden volgens gebruikelijke methoden voor het vormen van normaliter vaste, thermoplastische materialen. Voorkeursuitvoeringsvormen

De voordelen die verkregen worden met samenstellingen van een selec-10 tief gehydrogeneerd blokcopolymeer van een aromatische vinylverbinding en een alkenisch elastomeer (A-B-A), een aromatische polycarbonaathars en een amorfe polyester, worden toegelicht in de onderstaande, niet-beperkende voorbeelden.

De onderstaande samenstellingen werden bereid volgens een algemene 15 methode, volgens welke men de bestanddelen mechanisch mengde, vooraf droogde en bij 260® - 320 ®C extrudeerde in een extrusie-inrichting. Na het extruderen werden de materialen gedurende 2 uren bij 125®C gedroogd, alvorens ze gevormd werden tot proefstukken in een spuitgietmachine met heen-en weergaande schroef bij 260® - 320®C (cilinder) en 50® - 100®C (vorm).

20 Alle polycarbonaatcomponenten bevatten een geringe hoeveelheid (bijvoorbeeld 0,1 %) van een combinatie van stabiliseermiddelen, namelijk de gebruikelijke combinatie fosfiet/sterisch gehinderd fenol. Men voerde de volgende fysische proeven uit: bepaling van de Izod-kerfslagwaarde met monsters van circa 0,32 cm; bepaling van de slagvastheid met vallende pijl 25 met schijfvormige monsters van circa 0,32 cm; bepaling van de trekvastheid, de trekmodulus, de buigvastheid en de buigmodulus; bepaling van de vervor- -1 mingstemperatuur; bepaling van de schijnbare smeltviscositeit bij 1500 sec. en 300®C; en bepaling van de slagvastheid volgens Charpy.

Men bepaalde de bestandheid tegen barstvorming ten gevolge van span-30 ning in een beproevingsinrichting: trekstaven (circa 0,32 cm) werden ondergedompeld in superbenzine of tetrachloorkoolstof onder een rek van 0,3 %.

Men bepaalde de tijd tot breuk optrad.

VOORBEELDEN I-II

Samenstellingen, bevattende een selectief gehydrogeneerd blokcopoly-35 meer van styreen-butadieen-styreen, aromatisch carbonaat van bisfenol-A en fosgeen, amorf poly(ethyleentereftalaat) en een pigment (Ti02) werden bereid, gevormd en onderzocht. Ter vergelijking werden eveneens samenstellingen met een kristallijn poly(ethyleentereftalaat) bereid en onderzocht.

De samenstellingen en hun eigenschappen zijn in Tabel A samengevat: 8006082

- 10 -TABEL· A

Samenstellingen, bevattende blokcopolymeer, polycarbonaat en amorfe polyester

Voorbeeld I IA1* II IIA1^ 5 Samenstelling (gew.dln) (a) gehydrogeneerd styreenbutadieen- styreenblokcopolymeera) 2 2 2 2 (b) poly(2,2-difenylpropaan)carbonaat 86 86 81 81 c) (c) amorf poly(ethyleentereftalaat) 10 — 15 10 (c') kristallijn poly(ethyleentereftalaat — 10 — 15 (d) pigment, Ti02 2 2 2 2

Eigenschappen

Izod-slagvastheid, Joule/cm kerf 15 23 ®C 7,5 1,55 7,2 1,28 -10®C 1,71 1,07 1,44 0,85

Trekmodulus, kPa x 10^ 22,41 22,75 22,06 22,75 3

Trekvastheid, kPa x 10 0,5 cm/min. 58,6 60,0 57,9 60,0 20 50 cm/min. 63,4 62,1 63,4 57,9

Rek bij breuk, % 70 5,8 85 4,5

Bestandheid tegen UV-stralen, ΔΕ na 100 uren bij proef met zonlicht 0,6 ?5 0,8 >5

Kleur volmaakt geel- volmaakt geel- 25 wit groene wit groene tint tint 8006082

Controle a) Shell Chemical Col, Kraton G-1650 b) General Electric Co., LEXAN, matig molec.gewicht

30 c) AKZO, Arnite A04-102, amorf, IV 1,1 dl/g in fenol tetrachloorethaan (60:40) bij 30 ®C

d) Smeltpunt 255®C, IV 0,64 dl/g in fenoltetrachloorethaan (60:40) bij 30®C Tijdens de verwerking konden de mengsels met het amorfe poly(ethyleentereftalaat) (Voorbeelden I en II) gemakkelijk geëxtraheerd en tot strengen 35 verwerkt-worden (geen sterke opzwelling in de matrijs). Na 40 minuten mengen bij 300®C trad een toename in de schijnbare smeltviscositeit op van 14 % resp. 17 %.

Daarentegen zijn de mengsels met het kristallijne poly(ethyleentereftalaat) (Controlematerialen IA en IIA) moeilijk te extruderen en vertonen ze 40 een zeer sterke opzwelling in de matrijs en spinnen van vezels bij de vorming van strengen. Uit analyse van granulaten blijkt een fluctuatie in de polyester/polycarbonaat-verhouding van de kern naar de "huid", hetgeen wijst op een zeer slechte menging. Voor Voorbeeld IIA werden waarden tot - 11 - 22 % polyester in de "huid" en slechts 8 % in de kern gemeten. De smelt-stabiliteit was slecht: na 40 minuten mengen bij 300 ®C was er een toename van 24 % en van 28 % in de schijnbare smeltviscositeit, en., na verwerking bij 280 ®C werd een sterke mate van afbraak waargenomen.

5 Uit de gegevens in de bovenstaande tabel blijkt dat de slagvastheid en de thermische stabiliteit, alsmede de verwerkbaarheid van de samenstellingen van de uitvinding merkbaar verbeterd zijn.

VOORBEELDEN III-XII

Men paste de algemene werkwijze van Voorbeelden I-II toe ter berei-10 ding van verdere samenstellingen volgens de uitvinding, waarin twee verschillende blokcopolymeren werden toegepast. Sommige samenstellingen bevatten pigment en andere niet. Ter vergelijking vervaardigde en onderzocht men vormstukken uit alleen polycarbonaat; alleen polycarbonaat en amorfe polyester; en alleen amorfe polyester. De samenstellingen en de eigenschap-15 pen zijn in Tabel B samengevat: 8006082 - 12 - σι cm «-η «η in S Η N *ι > ιοοοι r- cm cn 10 m o χ-ι n cm I r~ cm I cm in in cm χ-ι n CM χ-ι

Γ" -H

\ΰ 1-1 V If) xtf LT) > -- x -- - h ι n in l r- χ-π cm <o χ-i m con cm I oo t—I I cm in Ό o n

CM xH

η m* cm in η σι co

Xi H - - - - - oh icooi r''x-ncMr-*d'OCMin oiH cm I co ή I cm in <o co n •π ή *-·

+J

id

S

0

M

Id Ή

x-l CM tH

- u -- μη I lioi ο I cm in I o in φ Η I IIOI ICMinlO I f~- (1) η χΗ n

Pi r—i 0 u ft o η 0 +> «-Χ co n 0 m η η ο Μ1 o co J^OJCQ - - - - - Η Ο >i H I I CO O CM χ-Η χ-ι n O ‘if O 10 CQHHH I I CO ’-i CM ΙΟ ΙΟ Ο) CM n rij Λ 0 H -<

Eh ft 0)

T3 (U

ö m 0) n •MO — Mi +JS-H m· r- ο χη in nj'iartj x x - -- _ - >f H I I co I cm t-> th o ^ in on ο) η ιισιΐ cMioioio n Λ « η Φ

- -P

01 +) -H

ö id ft •rl Id -y

H Ö I I -H

H O ö Ö _ ÏÏ Φ ö φ Φ Id 0 +j TJ φ φ ft o W Id Sh M A! 0) ü u >i >i _. ·£ Φ >1 4J· -P — > a h -¾ co λ (3 o t c +i -> co φ CO ft Ö Φ (ti Ο ,χ-ι &> Φ Φ id λ i-ι id

φ -H C J-> Id H

•η Φ o id ididOt-i <0 id Λ id 4-1 c o in in -

Id+JMH SM (0102 4-) 0 ld ld (I) φ π η h a Λ O Jj Μ -Η ·Η I I >0

Λ I .X m · Id Λ OOM

I G Ö ® S ft,. „ „ H

a a) id μ o 4Jacc

φ φ id Φ \ ® OO 'CM

Φ M ft 4J Φ C +J -ΰ · o ^m>iOG I—I n id - id id 0 ^

C >, +j.- M <u g w o > y id ij u I

H -P W - ft φ Ο Ο χΗ 3 M m

Ό W-— idHH Ι-o χ-ι P ft ÜO

• (d Ό U >1 >1 kJ X! 2 -O * * ·Η £ ό μ μ o « £ c - x _ ft ft

omoooo-pcmoO <d -u p idid+J

Π3 ΟΦΦ Φ g 44 φ O 0---1 idft dPidOO ΟΟΟΦ H w OS Ij ?ι Ή ^ Ή ft® ft A4 4» ft ·Η·Η 111 +1

φ ΰ^ιΦΗ'αΪΊΕΗΙΰΛ .¾ ..«.φ g SSH-H

Ο0)ΦΗ0ι0ΙΗ Λ+Ι - ff! ff! Λ! ft - φ φ φ H fl OöCDOOftCMO -OW - Ό ·Η Η 3 S^! -Ρ ΦΛί! Μ Μ ·Η 0 ft Ρ 0 - ft+JWld W-HSSOOSW HOOHd! ohmooocm ö ö t> ao'vs'-s.M+jft&i p,,ft 01-(100 51^^44 0 0 0) HjOaS^WV(C PHHS4-

>®>,^^0>iMaO)ld 34JOÖ Ö» Λ -H +JHHOO

+JO!0(UHH0 0)T-(H(JCJr0W T-IÖ a ÖOOGN

W ΦΗ 0)Λ O a-HM WÖO OidinO-HidOM 0ΛΛΦΜ dbio ft s ft inoSl^-MiiSO’WO OWWOri φ OCMx-H^^JO M W > g^ - 010)0 ^10)0^ —

id id (d Λ o Ό n ^ Q^ C

80 0 60 82” “ ----- " in o in o in

i-l xH CM CM

- 13 - τ-ι ro ι_ι [" CM vH cm t~~ H *· *» *· * *»

tv< CM ItHLDCN tH lD O O LD^H

* I> CM cm in ^ o cm m CM Ή co σι CM O ιΛ o * * >» '

CM ICDOCM O^CM CD CM lf) KI CM

H ic^cm cm in vo σι '-c co X ** ^

CM <3* CN CM

^ ^ ^ ** **

m r\j I tH LO CM Γ"** ^ CM Is lil LO O CM

* co η CM LO IT) CO CO

vH rH

tH

in > <h co .

*» *. *. ^ ^ M CM I CD O CM f- *-1 CM co co o coco pj | co T-* cm in co r- co 'oi o σι

s H CM CO ^ CO O

Γ, |_1 *-*·--

m Η I CM CO O I ajt-ir-) KI CM O t*· CM

l> I p. cm I CMlOCOa co ffl J 0 S cm co ή m r- CQ W »***" ** κ

dJH I CM CO in I (D H CM VD CM O CO CO

g> i co —· I cMincDO co CO Ή

VO *-t M* CM O

| j k ^ W ^ ^ S I CMCOOI p- CM CM P- CM tn O^1 ^ CO t-< CM LO 10 Oï co

1 -P

•r·! 0) I .¾ Φ h Ui o s s 8 § >1 H ^ .2 & & A % > * S tio 2 ® a) a> cd ~ . ^ S’ (U CD Ö +-> b is

r| -H O ld 2 „J M

Ό'ΟΛίΰ (öcoOt-; S « Ή H «H Öü JO 10 - 33Ü-P CU S "j 7 V *1 ? ? ή g 1 ί Λ uc5s § § SS o -up ge S“oö ® Ö £ +> · o rrt _ζ» b* U <D H CO (Ö - ld Cd O *“< 2 a +? -y-^ Dj<u e mo > b ,Η ,Η u i ohm-w-hh o o ** g 0) Ό Cd ld >1 >1 Ό b g ^ ,3 ° Λ.ΌΜΌΜΰΛ _ ^ 3 +j T T 'rj ^ ysycuycucuycMö- x 3 g 'j 'j « οωοαίΦωΜ-ιαιοωΌ .e „ +* , b g g -H m o Ui <u Ë <u S — -w a -y fö P-j <#" £ P g Bjnifi

(Ur-ICUi-tlH ld Λ X ! J ' S Ë I I o H

oitnotnocMO - λ +> J’SS'rt&JT'S ïï 2 H i coDiOft-Gi+^oco -O'H-HyË^-y

hMOMocm ö en id ra-HËË cu cu 2 m houhsC

ΗΌϋΌϋ'-'ΉΦώί' 3 SM -P 0) Cl O Cd rH >1 M S g> g> H'nnn’^ h, o % H j 1 ^ a (ϋ,ώΟΛΟΗΟ&Φβ d-Püü φΛ·Η -ΡΗΗΦΟ 4J 0H Q) H O StH-HrMUU^i W *ΓΊ ^ ω CnA ftS ftW cq ö o o cdino-H töü) S O Λ Λ ® 5 rt IfOOë^^LfirPÖïWO U W W Ü ri] S — Ό cmh ^ .HiSr” β^- ο ICUCU ,ΜΟΙΟΜ -

cd cd Cd Λ ϋ Ό Ν MM

t/} —> " '— ww η Eh 5-i KOrQ!> T-iajrci^o 8006082 m «η P ^ 2 ÏÏ -14 -

Tijdens het verwerken werden de volgende waarnemingen gedaan: bij zeer lage gehalten aan amorfe polyester (PET), werd de viscositeit van het mengsel in geringe mate verhoogd naar de waarde van zuiver aromatisch poly-carbonaat (PC), ongeacht de viscositeit van de PET. Bij meer dan 50 % PET, 5 daalde de viscositeit in evenredigheid met de aanvankelijke viscositeit van het PC. Een geringe tóegevoegde hoeveelheid blokcopolymeer gaf een merkbare verbetering van de vloeiing van het mengsel. Verder vertoonden alle mengsels (volgens de uitvinding) die blokcopolymeer bevatten, een geringe mate van opzwelling in de matrijs en een voortreffelijke extrudeer-10 baarheid, vergeleken met de zuivere PC/PET-mengsels (bijvoorbeeld IIIB).

Voor wat betreft de fysische eigenschappen, vertoonden alle samenstellingen van de uitvinding een vervormingstemperatuur boven 131°C, ondanks de verschillende structuren van de drie betrokken harsen en de zeer lage vervormingstemperatuur van de PET (73°C) en van het blokcopolymeer ( circa 15 -60®C). De trekvastheden waren ten minste gelijk aan die van PET, en bij de trekproef bleek de ductiliteit groot te zijn (ductiel bij een treksnel-heid van meer dan 50 cm/min.). De rek bij breuk was hoog, en ondanks een lage slagvastheid voor de PET alleen, vertoonden de samenstellingen vein de uitvinding goede Izod-kerfslagwaarden, zelfs bij lage temperaturen.

20 VOORBEELDEN XIII-XVI

Men herhaalde de algemene werkwijze van Voorbeelden I-II. Men bereidde, vormde en onderzocht met glas gewapende samenstellingen volgens de uitvinding. De samenstellingen en eigenschappen zijn in Tabel C samengevat: 8006082

- 15- -TABEL C

Met glas gewapende samenstellingen, bevattende copolymeer, polycarbonaat en amorfepolyester_

Voorbeeld XIII XIV XV XVI

5 Samenstelling (gew.dln) (a) gehydrogeneerd blokcopolymeer van styreen-butadieen-styreen3· ^ 2 2 2 2 (b) poly(2,2-difenylpropaan)- carbonaat1 2 781} 731} 782) 732)

c Y

10 (c) amorf poly(ethyleentereftalaat) 10 15 10 15 (d) pigment, TiO^ 1111 (e) glasvezels als wapeningsmateriaal 9999

Eigenschappen

Izod-slagvastheid, Joule/cm kerf 2,51 2,35 1,87 1,17 15 Slagvastheid vlg. proef met vallende 203 176 163 169 pijl (Joule)

Buigmodulus, kPa x 10^ 28,61 28,61 28,06 27,17 5

Buigmodulus, kPa x 10 30,75 30,75 30,68 29,30 3

Trekvastheid, kPa x 10 55,8 55,8 55,8 56,5 20 Buigvastheid, kPa x 102 95,58 95,8 95,1 95,1

Vervormingstemperatuur, ®C, bij 1834 kPa 135 135 135 134 8006082

Shell Chemical, Kraton G

2

General Electric Co., LEXAN; 1) 105; 2) 125 25 c) AKZO, Amite A 04-102

VOORBEELDEN XVII-XX

Men bereidde en vormde een reeks samenstellingen en bepaalde de barst-vorming ten gevolge van door de omgeving uitgeoefende spanning bij trek-proefstaven onder buigbelasting met 0,3 % rek na onderdompeling in tetra-30 chloorkoolstof en benzine (40 % gehalte aan aromatische verbindingen). De resultaten zijn in Tabel D samengevat: - 16 -

TABEL D

Door spanning veroorzaakte barstvorming van samenstellingen, bevattende blokcopolymeer, polycarbonaat en amorfe polyester

Voorbeeld XVIIA^XVII XVIII IXA1} IX XX

5 Samenstelling (gew.dln) (a) gehydrogeneerd blokcopolymeer .

van styreen-butadieen-styreen ' — 22 — 2 2 (b) poly(2,2-difenylpropaan)- carbonaat*3) 85 83 81 80 78 76 10 (c) amorf poly(ethyleentereftalaat0^ 15 15 15 20 20 20 (d) pigment, TiC^ — — 2 — — 2

Waarnemingen:

In tetrachloorkoolstof

Volledig falen na: 9 +40 +20 2 1/3 40 +20 15 ‘ min. uren ;uren min. uren uren

In benzine

Volledig falen na: 4h +46 . +20 9 +46 . +20 uren uren 'uren uren uren uren 1) Controle 20 a) Shell Chemical Co., Kraton G-1650

b) General Electric Co., LEXAN

c) AKZO, Amite A 04-102 d) veel scheurtjes; e) weinig scheurtjes; f) geen scheurtjes

In tegenstelling tot niet-gemodificeerd polycarbonaat, dat na enkele 25 seconden in beide oplosmiddelen breuk vertoont, bezitten samenstellingen die een minimum van 15 % amorf poly(ethyleentereftalaat) en 2 % van het blokcopolymeer Kraton G-1650 bevatten, een kritische rek boven 0,3 % in zowel CCl^ als benzine. Pigmenten blijken een verbeterend effect op de be-standheid tegen barstvorming door spanning te hebben.

30 VOORBEELDEN XXI-XXVII

Men paste de algemene werkwijze van Voorbeelden I en II toe ter verkrijging van de onderstaande samenstellingen volgens de uitvinding: 8006082 - 17 - Η υ Η Η

χί ιη ι ιη Ο II I

χ· ι ιη ^ ι ι I

tH

ffl Η > χί ο ι m m ιι ι ·ρ Χ< τΗ ι [— τ—1 I I I JÖ Ά Ο

_ W

^ Μ Η >> Η £ $< οι ι ιη ι ιι 0) S ι οο ι I I lt> a .Η ft id Η Λ Η Ο 5- ω

X! οι ι m ι ι m ι C

S I co ι ι '-ι ι ω Ή Η <> § cm ι ιη ι ιη ι ι ΰ I co I «η I I ® 'd ι> η xj ι cm in m ι ι ι 3! χ; I οο *-ι I I I Λ id id Η Λ Η χ· ιη ι ιη ο ιΐ I ^ £ ι ιο m ι ι ι ρ ffl 1 Η r Μ Η y Η Φ p-i η m ι ο in ιι j >

X I 00 ή II I

X rg 0) H 00 cm 0 H - “ O'

χ; η ι ή m ι I I

χ; ι oo »-< I i I ö a) h m m ft XJ *. ι ** χ: Ο I Ό* m I I I η co ή ιι ι id id

•H

U

0)

Lj N -P

Ο) I Ö +)|+3 d

<u >i a) -P id !x id S

g h a) id id ffl id .

>, OP ld H +) HI -P

H ft >1 Ö Id Φ Id G H

O Ö 0- -U o 4J a ffl 0) Ό ft d) ο in Λ m ·ι-ι ffl a) C? 0) ffl I P 0) ^ 0)H ffl

0 P O Ö ld P d P >i jS

ffl >i H 0) Ü 0) (d 0) ffl Ό ο +> Λ <U — -M <d ffl 2 _ h in -ridcx: ΰ Λ ft Λ ι .-( 13 id 0) 0) a) ι d

1 d Id <d Id 0) ffl (UM· H

rfj 0) (d ffl ft Η O 7**· S

I HI Ή ί O h Η >ι·^ι O

^«ηόλρλο -Ht ffl ö ι 'ö id ι ft -p >i o>i c

Hrijld MöH ID O'—»ΛΗ «3 fl d +) 03 >1 I I 4-3 I O Id H .132^30) ft

0) 13 P ffl P P 0) * -id *· _ ^ P

03 03 031 ΦίΧΜ-Ι'^ΐ '^ΐ'-Ιτ-ιΰ-Ρ 03 Λ ft 03 d 03 4-i -τΗ '—' ·— (d '— -η id ffl

p*-'da)d«J'Ö>»>iffl>t-Hld O 030)0) I H ft ip Η H >—I I

OftftPftCCMOOIDOHld >SO!XOld * ft ft M ft Id ft 03

rl P ft P > ni 03 -plH H

rldtfld l+| +) ft U-l tfl 0) 0

H >i !*P>iPPdPHP P

ΦΛΰ,αοίΗοοΦΟΡα) ft +)0)<da)a)Q SS0)§ftft g raft>ftSftio(dH(d 0 c ^ u (U Λ - I 9 ^ 3 Ü D Ü U ~ 8008082 - 18 -

De uitvinding is niet beperkt tot de bovenbeschreven uitvoeringsvormen, aangezien uiteraard binnen het raam van de uitvinding talrijke wijzigingen mogelijk zijn. Zo kunnen bijvoorbeeld vlamvertragende middelen en opschuimmiddelen van een gebruikelijk type in gebruikelijke hoeveelheden 5 in de onderhavige samenstellingen worden opgenomen.

8 0 \j o Ö 8 2

Claims (11)

1. Thermoplastisch materiaal, gekenmerkt door een innig mengsel van: (a) circa 0,1 - 6 gew.dln van een selectief gehydrogeneerd, lineair, als reeks opgebouwd ("sequential") of radiaal teleblokcopolymeer van een 5 aromatische vinylverbinding (A)^ en (A)^ en een alkenisch elastomeer (B), van het A-B-A1, A-(B-A-B) -A, A(BA) B, (A) .B, B(A) of B[(AB) B] . type, η n 4 4 n 4 waarin n een getal met een waarde van 1 - 10 is; (b) circa 65 - 97,5 gew.dln van een aromatische polycarbonaathars; en (c) circa 1-30 gew.dln van een ten minste in hoofdzaak amorfe poly-10 esterhars.

2. Materiaal volgens conclusie 1, met het kenmerk dat component (a) 1-4 gew.dln, component (b) 76 - 88 gew.dln en component (c) 10 - 20 gew.dln van het totaal van de componenten (a), (b) en (c) bedraagt.

3. Materiaal volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk dat in component 15 (a), (A) en (A) gekozen zijn uit styreen, a-methylstyreen, vinyltolueen, vinylxyleen en vinylnaftaleen, en (B) gekozen is uit butadieen, isopreen, 1,3-pentadieen en 2,3-dimethylbutadieen.

4. Materiaal volgens conclusies 1-3, met het kenmerk dat-in component (a) (A) een styreenblok, (B) een alkeenblok en (A) een styreenblok is.

5. Materiaal volgens conclusie 4, met het kenmerk dat in component (a) de eindstandige blokken (A) en (A)* een molecuulgewicht van 2000 - 100.000 bezitten en het centrale blok (B) een molecuulgewicht van 25.000 - 1.000.000 bezit.

6. Materiaal volgens conclusies 1-5, met het kenmerk dat component 25 (b) een aromatisch polycarbonaat van een tweewaardig fenol en een carbonaat- voorprodukt is.

7. Materiaal volgens conclusie 6, met het kenmerk dat het aromatische polycarbonaat een polycarbonaat van bisfenol-A is.

8. Materiaal volgens conclusies 1-7, met het kenmerk dat component 30 (c) een ten minste in hoofdzaak amorf poly(ethyleentereftalaat) is.

9. Materiaal volgens conclusies 1-8, gekenmerkt door een wapenende hoeveelheid van een wapenende vulstof.

10. Materiaal volgens conclusie 9, met het kenmerk dat het wapenings-middel gevormd wordt door glasvezels.

11. Materiaal volgens conclusies 1-10, gekenmerkt door een geringe, doelmatige hoeveelheid van een pigment. 8006082 General 'Electric. Company te Schenectaa^^eiT^YbrliT'’·^^^t.· ·"- ___^ )|.,C. ^ 'Verenigde Staten van’Amerika''' ‘* «- -*·'·-- .·... - ... . / ( ° Λ

0-A — 0 — C —-j— 8006082