BE1020399A5 - Nieuwe samenstelling voor het wit maken van tanden. - Google Patents

Description

NIEUWE SAMENSTELLING VOOR HET WIT MAKEN. VAN TANDEN

Huidige uitvinding heeft betrekking op een nieuwe samenstelling voor het wit maken (het bleken) van tanden omvattende minstens een bron van microkristallijn calcium en een tandbleekmiddel in een thixotroop gel dragermateriaal.

De verkleuring van tanden is een algemeen voorkomend fenomeen bij de normale ontwikkeling van het menselijke gebit. Volwassen tanden vergelen volgens een normaal verouderingsproces met vorming van cariës en ze verkleuren ook onder invloed van tandplak, voedingsmiddelen zoals thee en koffie, en tabakwaren.

Omdat witte tanden esthetischer zijn, worden tanden courant gebleekt. Tand- of mondverzorgingssamenstellingen voor het wit maken (het.bleken) van tanden zijn al uitvoerig beschreven in de stand van de techniek. De actieve bestanddelen van dergelijke samenstellingen worden doorgaans geselecteerd uit de groep van peroxiden, metaalchlorieten, perboraten, percarbonaten, peroxyzuren, persulfaten, urea, hypochlorieten, chloordioxiden en mengsels daarvan, maar vooral peroxiden, en in bijzonderheid carbamideperoxide of ureum waterstofperoxide, worden veelvuldig gebruikt en beschreven. Zo beschrijven onder meer de Amerikaanse octrooipublicaties nrs. 3,657,413, 5,098,303, 5,234,342, 5,376,006 en 5,725,843 tandbleekmiddelen in de vorm van waterige gels met peroxiden zoals bijvoorbeeld waterstofperoxide en/of ureum waterstofperoxide.

De peroxideconcentratie in de tandbleekmiddelen varieert doorgaans tussen de 1% en de 35%, en het bleekvermogen, evenals de inwerktijd en frequéntie van de behandeling, hangt in hoge mate af van de concentratie van het actieve bestanddeel. In geval een substantieel bleekresultaat vereist wordt in één enkele ' behandeling, is een waterstofperoxideconcentratie van minstens 30% vereist. Met een 10% ureum waterstofperoxide concentratie zijn substantiële resultaten pas te bekomen na dagenlange herhaling van de behandeling en de resultaten met ureum waterstofperoxideconcentraties beneden de 10% zijn zelfs nog meer bescheiden.

Peroxiden reageren ook niet alleen met stoffen die tanden verkleuren maar ook met andere molécules die bij voorkeur onaangetast blijven. Peroxiden irriteren immers het tandvlees, de mond, de keel en de slijmvliezen, en ze reageren ook met essentiële aminozuren. Het tandvlees moet dus nauwlettend afgeschermd worden op het moment van de behandeling. Ook zorgwekkend is dat peroxiden tanden brozer maken. Omwille van de bijzonder grote gezondheidsrisico's worden tandbleekmiddelen met peroxiden in een effectieve concentratie, d.w.z. in concentraties van meer dan enkele procenten, uitsluitend door tandartsen aangebracht.

• c— · 1 ' '

Cariës en verkleuring van tanden worden niet alleen veroorzaakt door tandplak, voedingsmiddelen en tabak maar ook door het demineraliseren van het tandweefsel, in bijzonderheid van het tandglazuur en de dentine of het tandbeen. Daarbij worden, onder invloed van met name organische zuren, minerale ionen uit het calciumhydroxyapatiet rooster van het tandglazuur en de dentine verwijderd, zonder het vernietigen van de structurele integriteit evenwel maar met vorming van kleine laesies, voorlopers van cariës. Ingevolge het demineraliseren wordt het tandglazuur transparanter en doorschijnend voor het van nature gele dentine. Veelvuldig of intensief gebruik van tand- of mondverzorgingssamenstellingen met peroxiden in concentraties van meer dan enkele procenten versnelt het demineraliseren van tanden en maakt de tanden brozer.

In de stand van de techniek is het bekend om door middel van amorf calciumfosfaat of fluoride- en carbonaathoudendë calciumderivaten tanden te hermineraliseren. Een voorbeeld hiervan is de Europese octrooipublicatie nr. 1525878A1 ten name van GC· Corporation. Deze oetrooipublicatie beschrijft een methode voor de hermineraliseren van tandglazuur door middel van een samenstelling van een caseïne fosfopeptide-amorf calciumfosfaat complex, natriumcarboxymethylcellulose, een viscositeitregelende substantie en water. Van door middel van caseïne fosfopeptiden gestabiliseerd amorf calciumfosfaat is algemeen gekend dat het helpt tandglazuur te hermineraliseren. Wanneer toegepast als pasta of in de vorm van een-kauwgum is de vereiste inwerktijd echter lang en moet de behandeling frequent herhaald worden teneinde enig effect te ressorteren. Door het caseïne fosfopeptide-amorf calciumfosfaat complex met natriumcarboxymethylcellulose te mengen en als dikvloeibare pasta op de tanden te doen inwerken zou de inwerktijd teruggedrongen worden en zou het caseïne fosfopeptide-amorf calciumfosfaat complex in de laesies vastgehouden worden. Het caseïne fosfopeptide-amorf calciumfosfaat complex zou daarenboven het zure tandplak bufferen en de oververzadiging aan calcium en fosfaten in het speeksel handhaven waardoor het demineraliseren en het verkleuren van het tandglazuur onderdrukt wordt.

Volgens de Europese octrooïpublicatie nr. 1736135A1 ten name van McNeil-PPG, Ine. verandert amorf calciumfosfaat in aanwezigheid van water naar een meer thermostabiele vorm zoals met name calciumhydroxyapatiet dat in water nagenoeg onoplosbaar is en laesies herstelt. Deze octrooipublicatie beschrijft eveneens tand-of mondverzorgingssamenstellingen die tegelijkertijd tanden hermineraliseren, bleken en minder gevoelig maken. Deze samenstellingen omvatten een amorf calciumfosfaat of een precursor of derivaat ervan, bijvoorbeeld een amorf calciumfosfaat dat een metaal of métalloïde omvat, en een tandbleekmiddel. Voorbeelden van het gestabiliseerde amorfe calciumfosfaten zijn titanium-gemodificeerd amorf calciumfosfaat, silicium gemodificeerde amorf calciumfosfaat, amorfe calciumfosfaat fluoride, amorfe calciumcarbonaat fosfaat of mengsels daarvan. Het gestabiliseerde amorfe calciumfosfaat kan ook aminozuren, polypeptiden of mengsels en derivaten van aminozuren en polypeptiden bevatten, zoals bijvoorbeeld een caseïne fosfopeptide of een' derivaat daarvan, maar ook synthetische polymeren kunnen gebruikt worden om het amorfe calciumfosfaat te stabiliseren.

Hermineraliseren van het tandglazuur, met herstel van laesies en fysische vastzetting van een egale laag van microkristallijn calcium op het tandglazuur, heeft een natuurlijk wittend effect op de tanden maar tanden kunnen ook witter lijken door het optisch effect veroorzaakt bijvoorbeeld door een film of door specifieke pigmenten die op tanden worden aangebracht. Zo beschrijft het Amerikaanse octrooischrift nr. 6,030,222 een samenstelling met een pigment dat, indien geadsorbeerd door de tanden, de tanden witter licht doen reflecteren. De Amerikaanse octrooipublicatie nr. US2006/0104922 beschrijft dan weer een samenstelling voor het verbergen van verkleuringen door middel van een spectraal zuiver violet pigment en een drager voor het aanbrengen van het pigment op de tanden. De Amerikaanse octfooipublicatie nr. US2008/0152599A1 beschrijft een mondverzorgingssamenstelling met een specifiek blauw pigment en een oplosbaar dragermateriaal voor dit pigment. Het optisch wittend effect van dergelijke films en samenstellingen is het gevolg van de adsorptie van ultraviolet licht en de fluorescentie in het doorgaans blauwe deel van het zichtbare lichtspectrum.

Tand- of mondverzorgingssamenstellingen, met inbegrip van tandbleekmiddelen en middelen voor het hermineraliseren van tanden, worden doorgaans aangebracht door middel van een tandheugel of een strip. Zulke strips zijn veelvuldig in de stand van de techniek beschreven, onder meer in de Amerikaanse octrooipublicaties nrs. US2007/0269471, US2010/178634, ÜS2009060958, US2009010970, US2006292520, US2005255054, US2009092643, US2007178055, ‘ US2004152039, US2002187112, US6503486 en vele andere. Zulke strips worden vervaardigd uit een polymeer materiaal zoals polyurethaan, kunnen verscheidene lagen met verschillende functionaliteiten bevatten en verschillende vormen en afmetingen aannemen naargelang de gewenste inwerking.

De methoden en samenstellingen uit de stand van de techniek vertonen echter vele gebreken. Het bleken door hermineraliseren met behulp van een oververzadigde oplossing van calciumfosfaat is bijzonder traag en ook maar gering effectief indien aangewend in combinatie met tandbleekmiddelen zoals natriumbicarbonaat. Het natriumbicarbonaat reageert immers met het calciumfosfaat, zelfs indien gestabiliseerd bijvoorbeeld in een complex met caseïne fosfopeptiden, met vorming van calciumcarbonaatneerslag en verwijdering van calciumionen uit de oververzadigde calcium- en fosfaatoplossing, en dus een geringere effectiviteit van het amorfe calciumfosfaat als gevolg.

Soortgelijke samenstellingen met hoge concentraties aan waterstofperoxiden of ureum waterstofperoxiden, d.w.z. met concentraties hoger dan bijvoorbeeld 1%, zijn evenjnin geschikt voor dagelijks gebruik of anders,dan door tandartsen aangebracht omwille van de irritatie van het tandvlees, de mond, de keel en de slijmvliezen en omwille van andere schadelijke effecten van peroxiden zoals het demineraliseren en het brozer maken van tanden.

Verrassenderwijs hebben wij thans gevonden dat samenstellingen voor het wit maken (het bleken) van tanden omvattende minstens een bron van microkristallijn calcium en een tandbleekmiddel in een thixotroop gel dragermateriaal voornoemde gebreken niet vertonen.

Het thixotrope gel dragermateriaal bevordert de homogene verdeling en de geleidelijke vrijstelling van de actieve bestanddelen van de tand- of mondverzorgingssamenstelling volgens de uitvinding over de te behandelen tanden. Onder invloed van druk veroorzaakt bijvoorbeeld door een tandheugel of strip vermindert de viscositeit van het thixotrope gel dragermateriaal waardoor het de actieve bestanddelen geleidelijk en gespreid over een langere periode uit de structuur van het gel dragermateriaél vrijstelt.

______ _______________ _______________ ___________________________ ________________

* J

De bron van microkristallijn calcium, zoals bijvoorbeeld een amorf calciumfosfaatcomplex, wordt door vervloeiing van het thixotrope gel dragermateriaal vrijgesteld en vervult een dubbele functie. Enerzijds zorgt deze bron voor een substantiële verhoging van de calciumconcentratie in het speeksel waardoor demineraliseren van het tandglazuur en de dentine teruggedrongen en zelfs omgekeerd wordt en anderzijds transformeert deze calcium bron in aanwezigheid van speeksel naar een meer thermostabiele vorm, met name naar het microkristallijn calciumhydroxyapatiet dat in het speeksel nagenoeg onoplosbaar is, laesies herstelt, zich als een microkristallijne film op het tandglazuur vastzet en aldus een blekend effect heeft.

Door het hermineraliseren van het tandglazuür heeft de samenstelling volgens de uitvinding een natuurlijk wittend effect op de tanden. Het dentine of het tandbeen is immers van nature geel en het hermineraliseren vermindert de transparantie van het tandglazuur. De herstelling van de laesies en de fysische vastzetting van het egale microkristallijn calcium op het tandglazuur maken dat de tand- en mondverzorgingssamenstelling volgens de uitvinding ook een optisch wittend { effect op de tanden heeft, en dit optisch wittend effect kan zelfs nog versterkt worden door toevoeging van specifieke pigmenten zoals deze die in de stand van de techniek zijn beschreven.

j i

Verrassenderwijs hebben wij ook vastgesteld dat het wittend effect van het tandbleekmiddel in de samenstelling volgens de uitvinding veel hoger is dan wanneer het tandbleekmiddel zonder bron van microkristallijn calcium en/of 'middels een thixotroop gel dragermateriaal op tanden wordt toegepast. Zonder het lot van deze uitvinding aan een theorie of verklaring te verbinden, menen wij dat het blekend effect van het tandbleekmiddel in de samenstelling volgens de I

uitvinding versterkt wordt door directe inwerking van het tandbleekmiddel op de film van microkristallijn calcium· terwijl deze film zich geleidelijk vormt en zich fysisch op het tandglazuur vastzet.

Tandbleekmiddelen in de samenstelling volgens de uitvinding kunnen geselecteerd worden uit de groep van metaalion vrije peroxyden, organische peroxiden, metaalion bevattende peroxiden, metaal chlorieten, perboraten, percarbonaten, peroxyzuren zoals peroxycapronzuren, monopersulfaat, oxone, ammoniumpersulfaat, kalium persulfaat, kalium monopersulfaat, kalium peroxymonosulfaat, kalium bisulfaat, kaliumsulfaat en kalium peroxidisulfaat, waterstofperoxide, calcium peroxide, carbamideperoxide, ureumperoxyde, natriumpercarbonaat, natriumperboraat, Calciumhydroxyde, calcium chloriet, barium chloriet magnesium chloriet, lithium chloriet, kaliumchloraat, hypochloriet, chloor dioxide, magnesiumcarbonaat, perhydrol ureum en mengsels of derivaten daarvan. Peroxiden, en met name waterstofperoxiden en ureum waterstofperoxiden, alsook hypochlorieten worden echter bij voorkeur vermeden omwille van hun irriterende en schadelijke effecten op tanden en tandvlees.

Verrassend gunstige resultaten werden evenwel vastgesteld door het gebruik van peroxycapronzuur, en met name phthalimido peroxycapronzuur als tandbleekmiddel. Dit tandbleekmiddel is in de stand van de techniek gekend voor haar (zij het zwak) blekend effect op tanden maar het bleekeffect zou versterkt worden door het gunstig effect van het peroxycapronzuur op het tandplak waardoor de film van microkristallijn calcium zich sneller vormt en zich - al dan niet samen met optisch wittende pigmenten - sneller en hechter op het tandglazuur vastzet.

Phthalimido peroxycapronzuur is een vrij onstabiel tandbleekmiddel dat door middel van butylhydroxytolueen (BHT) of andere chelerende verbindingen zoals ethyleendiaminetetra-azijnzuur (EDTA) of trimethoxybenzoëzuur kan gestabiliseerd worden. .

/

De bron van microkristallijn calcium in de samenstelling volgens de uitvinding kan eender welke calcium- of calciumfosfaatverbinding zijn die in staat is bij vrijstelling door het vervloeiende thixotrope gel ’dragermateriaal onder de omstandigheden van de mondholte microkristallijn calcium en met name het in water onoplosbare calciumhydroxyapatiet te vormen. Voorbeelden zijn calciumfosfaat, calciumcitraat, calciumnitraat, calciumchloride,. calciumhydroxide, calciumchloride peroxide, calciumcarbonaat of mengsels van deze materialen, maar ook calciumlactaat, calciumgluconaat en mengsels van deze oplosbare zouten kunnen nuttig worden aangewend. Bij voorkeur wordt calciumcitraat in de samenstelling volgens de uitvinding aangewend omdat het citraat tevens een gunstig bufferend effect heeft op de zuurtegraad en de stabiliteit van het thixotrope gel dragermateriaal. De bron van microkristallijn calcium kan ook het reactieproduct zijn van een calcium- of calciumfosfaatverbinding met andere componenten, zoals bijvoorbeeld calciumfosfaat fluoride, en ook calciumhydroxyapatiet kan als dusdanig aan de samenstelling volgens de uitvinding worden toegevoegd.

Amorfe calcium- of calciumfosfaatverbindingen kunnen gestabiliseerd zijn zoals in de stand van de techniek beschreven werd. Voorbeelden hiervan zijn metaal-ion gemodificeerd calciumfosfaat zoals zirconium-gemodificeerd calciumfosfaat, titanium-gemodificeerde calciumfosfaat, silicium gemodificeerde calciumfosfaat en calcium fosfaat fluoride. De calcium- of calciumfosfaatverbindingen kunnen ook door middel van polypeptiden zoals bijvoorbeeld caseïne fosfopeptide of afgeleiden hiervan gestabiliseerd zijn, of door middel van eender welk synthetisch polymeer of oligomeer, anion, kation, polyfosfaat, pyrofosfa’at, aminozuur of mengsels hiervan. ’

Van belang is dat de bron van microkristallijn calcium in de samenstelling volgens de uitvinding een hoge biologische beschikbaarheid van calcium ionen, en desgevallend ook van fosfaat ionen, heeft waardoor een efficiënt hermineratisererï van het tandglazuur kan gepaard gaan met de vorming en de vastzetting op het tandglazuur van een film van het microkristallijn calcium. Hierdoor worden laesies en cariës tandheelkundig genezen en worden tanden niet alleen gehard en minder gevoelig gemaakt voor warmte, koude en druk maar ook gebleekt of gewit.

Het thixotrope gel dragermateriaal kan eender welke gel zijn die in staat is de actieve bestanddelen op een reversibele wijze in haar structuur vast te houden en op het tandglazuur een film te vormen. Voorbeelden hiervan zijn polyvinylpyrrolidon, polyvinylalcoholen zoals polyethyleen- en polypropyleenglycolen, cellulose polymeren zoals hydroxyethylcellulose en hydroxypropylcellulose, polyethyleenoxiden, siliconen, polyvinylacetaten, polyvinylacrylaten en mengsels daarvan voor zover ze in staat zijn op de tanden een hechte film te vormen. In sommige uitvoeringsvormen kan het zelfs nuttig zijn dat het polymeer materiaal in water oplosbaar is. Polyvinylpyrrolidon (ook PVP genoemd) is een bijzonder gunstige thixotrope gel dragermateriaal want het is in water en in polaire solventen zoals alcoholen oplosbaar, onschadelijk want het wordt door het lichaam niet opgenomen, toegelaten als additief in voedingsmiddelen en veelvuldig aangewend als hulpstof in de cosmetische en farmaceutische nijverheid.

Dit gel dragermateriaal kan als pasta worden aangebracht of met behulp van een strip zoals bekend uit de stand van de techniek, bijvoorbeeld uit de Amerikaanse octrooischriften nr. US 6,551,579 en nr. US 6,045,88 ten name van Paul Albert SAGEL of uit W02006/108432A1 ten name van Remedent. De strip kan ook wateroplosbaar zijn waardoor het in de mond langzaam oplost en een filmvormer zoals carboxymethyl cellulose bevatten. Een filmvormer zoals carboxymethyl cellulose heeft het bijkomende voordeel dat de film zoals hiervoor beschreven ook een optisch wittend effect veroorzaakt.

De tand- en mondverzorgingssamenstellingen volgens de uitvinding kunnen verder één of meer natuurlijke, synthetische of semisynthetische aroma's bevatten, bijvoorkeur wateroplosbare aroma's, chelerende middelen zoals Ethyleendiaminetetra-azijnzuur (EDTA), Butylhydroxytolueen (BHT) of trimethoxybenzoëzuur, anti-tandplakmiddelen zoals pyrofosfaten, polyfosfaten, polyfosfonaten en mengsels daarvan, één of meer bronnen aan fluoride-ionen, antimicrobiële en/of ontstekingsremmende middelen en enzymen zoals algemeen bekend in de stand van de techniek.

In de stand van de techniek worden enzyme-samenstellingen met blekend vermogen beschreven al dan niet in combinatie met een product dat de reactie versterkt. Het handelt hier in bijzonderheid om oxiderende enzymen, in hoofdzaak laccase enzymen of, verwante enzymen zoals catechol oxidase, biluribin oxidase, mono-phenol-monooxygenase. Deze, blekende enzymen verwijderen niet alleen een deel van de kleurstoffen van de tanden maar hebben ook een gunstig effect op kleurstoffen die na behandeling op de tanden blijven vastzitten. De chemische structuren van deze kleurstoffen worden dermate aangetast door de enzymen dat ze kwetsbaar worden voor chemische bleekmiddelen (peroxiden en verwante bestaande chemische bleekmiddelen) in de daarop volgende of simultane bleekstap. Een separate voorbehandeling of een gelijktijdige behandeling met enzymen oefent aldus een synergetisch effect uit op de daaropvolgende behandeling met een chemisch bleekmiddel waardoor het bleekmiddel in mildere concentraties kan worden aangewend, bij minder stringente reactieomstandigheden en ih kortere behandelingstijden.

Een ander aspect van de uitvinding is een werkwijze voor hét wit maken (bleken) van tanden. De werkwijze omvat de toepassing op te behandelen tanden van een samenstelling omvattende minstens een bron van microkristallijn calcium en een tandbleekmiddel in een thixotroop gel dragermateriaal. De samenstelling volgens de uitvinding vormt hierbij, dankzij het thixotroop gel dragermateriaal, voldoende lang intiem contact met het tandglazuur van de te behandelen tanden enerzijds om door vrijstelling van een grote overmaat aan calcium ionen in het speeksel het demineraliseren van het tandglazuur en de dentine om te keren, en anderzijds om een film van microkristallijn calcium op het tandglazuur af te zetten waardoor laesies en/of cariës genezen en de tanden niet alleen harder en minder gevoelig worden gemaakt maar ook gebleekt worden.

De behandeling kan, naargelang de concentraties aan actieve bestanddelen in minder dan 120 minuten, bijvoorkeur zelfs in minder dan 60 minuten of zelfs in minder dan 30 minuten, voltrokken worden.

Een derde aspect van onderhavige uitvinding betreft het ter beschikking stellen van een samenstelling omvattende minstens een bron van microkristallijn calcium en een tandbleekmiddel in een thixotroop gel dragermateriaal als geneesmiddel. De samenstelling volgens de uitvinding is in staat, dankzij het thixotroop gel dragermateriaal, voldoende lang intiem contact te maken met het tandglazuur van i de te behandelen tanden om door vrijstelling van een grote overmaat aan calcium ! ionen in het speeksel het tandglazuur en de dentine van de tanden te : hermineraliseren en om een film van microkristallijn calcium op het tandglazuur af ! te zetten waardoor laesies en/of cariës genezen en tanden harder en minder gevoelig worden gemaakt. ,

Een vierde en laatste aspect van onderhavige uitvinding betreft het gebruik van een samenstelling omvattende minstens een bron van microkristallijn calcium en een tandbleekmiddel in een thixotroop gel dragermateriaal voor het wit maken (het bleken) van tanden.

Claims (13)

1. Samenstelling voor het bleken van tanden omvattende minstens een bron van microkristallijn calcium en een tandbleekmiddel geselecteerd uit de groep van de peroxyzuren, bijvoorkeur uit de groep van de peroxycapronzuren, in een thixotroop gel dragermateriaal,

2. Samenstelling volgens conclusie 1, waarin de bron van microkristallijn calcium is geselecteerd uit calciumfosfaat, calciumnitraat, calciumchloride, calciumhydroxide, calciumchloride peroxide, calciumcarbonaat, calciumlactaat, calciumcitraat, calciumgluconaat en mengsels hiervan.

3. Samenstelling volgens één der voorgaande conclusies, waarin de bron van microkristallijn calcium een amorfe calcium- of calciumfosfaatverbinding is, bijvoorkeur een caseïne fosfopeptide gestabiliseerd amorf calciumfosfaatcomplex.

4. Samenstelling volgens één der voorgaande conclusies, waarin het tandbleekmiddel phthalimido peroxycapronzuur is.

5. Samenstelling volgens één der voorgaande conclusies, waarin het thixotroop gel dragermateriaal is geselecteerd uit polyvinylpyrrolidon, polyvinylalcoholen, cellulose polymeren, polyethyleenoxiden, siliconen, polyvinylacetaten, acrylaten en mengsels daarvan.

6. Samenstelling volgens conclusie 5, waarin het thixotroop gel dragermateriaal polyvinylpyrrolidon is.

7. Samenstelling volgens conclusie 5, waarin het thixotroop gel dragermateriaal een filmvormend cellulosepolymeer is, bij voorkeur een filmvormend carboxymethyl cellulose.

8. Samenstelling volgens één der voorgaande conclusies, waarin het thixotroop gel dragermateriaal tevens oxiderende enzymen bevat geselecteerd uit laccase, catechol oxidase, biluribin oxidase en mono-phenol-monooxygenase.

9. Samenstelling volgens één der voorgaande conclusies, waarin het thixotroop gel dragermateriaal tevens optisch wittende pigmenten bevat.

10. Werkwijze voor het bleken van tanden gekenmerkt door de toepassing van een samenstelling omvattende minstens een bron van microkristallijn calcium en een tandbleekmiddel geselecteerd uit de groep van de peroxyzuren, bijvoorkeur uit de groep van de peroxycapronzuren, in een thixotroop gel dragermateriaal op de te behandelen tanden.

11. Werkwijze volgens conclusie 10, gecombineerd met het gebruik van een tandheelkundige beugel of een tandheelkundige strip.

12. Gebruik van een samenstelling omvattende minstens een bron van microkristallijn calcium en een tandbleekmiddel geselecteerd uit de groep van de peroxyzuren, bijvoorkeur uit de groep van de peroxycapronzuren, in een thixotroop gel dragermateriaal voor het bleken van tanden.

13. Gebruik van een samenstelling omvattende minstens een bron van microkristallijn calcium en een tandbleekmiddel geselecteerd uit de groep van de peroxyzuren, bijvoorkeur uit de groep van de peroxycapronzuren, in een thixotroop gel dragermateriaal als geneesmiddel, in bijzonderheid voor het hermineraliseren van tanden.