BE1018828A3 - Intelligent rek voor specimen buisjes en werkwijze om de buisjes in het rek te laden. - Google Patents

Abstract

Deze uitvinding geeft een werkwijze aan om patiënt verwisseling tegen te gaan. Meer specifiek daar waar patiënt specimen op een automaat worden geladen met de bedoeling et later testen op uit te voeren. De uitvinding beschrijft een methode om patiënt identificatie (barcode) te koppelen aan de positie in het rek van de automaat waar het buisje word geplaatst. Er wordt gebruik gemaakt van een intelligent Rek. Het Intelligent Rek bestaat uit een rooster van bijvoorbeeld 8 x 8 posities voor buisjes. Elke positie is voorzien van een detector. De aanwezigheid of afwezigheid van een buisje op die positie wordt gedetecteerd alsmede elke verandering van bezetting van rekposities door buisjes in het algemeen.

Description

Beschrijving

Intelligent rek voor specimen buisjes en werkwijze om de buisjes in het rek te laden.

Doel

De uitvinding vindt zijn gebruik in de medische diagnose wereld waar specimen (patiënt) buisjes in rekken op automaten worden geplaatst.

Er wordt steeds getracht om een verwisseling van patiënten of foutieve identificatie van patiënten zo goed mogelijk tegen te gaan.

Deze uitvinding bevat een Intelligent Rek (IR) en in combinatie met een barcodescanner en een computer (die gebruikt wordt om de automaat waarop het rek geplaatst wordt aan te sturen) wordt een werkwijze voorgesteld om deze fouten te vermijden.

De procedure om een specimen (patiënt) te laden is als volgt:

Op de computer wordt de software gestart die verantwoordelijk is voor het invoeren van de patiënt gegevens. Dan neemt men het eerste specimen buisje en brengt het voor de barcode scanner. Deze leest de informatie die op het buisje staat en zendt dit door naar de computer waar deze informatie opgeslagen wordt. Nu plaatst men het buisje in het IR. De positie speelt geen rol. Het IR detecteert de exacte plaats waar het buisje werd neergezet en stuurt deze plaatsinformatie door naar de computer. Deze koppelt deze plaats aan de eerder door de barcode scanner gelezen informatie, en houdt het verband bij in een patiëntlijst.

Wordt het buisje daarna uit het rek gehaald, dan wordt deze positie in het rek vrij gemaakt, en de barcode informatie die eraan verbonden is wordt gewist. Ook al zet men het buisje onmiddellijk daarna terug op dezelfde positie in het rek. Alleen de buisjes die onaangeroerd zijn gebleven behouden de eraan verbonden patiënt identificatie. De software weigert aan buisjes posities toe te kennen, als die niet vooraf succesvol werden gelezen met de bardode scanner.

Het IR bestaat uit een rooster van posities voor buisjes. In dit voorbeeld 8x8 is 64 posities maar het kan ook gelijk welk ander formaat zijn. Elke positie bevat een sensor die het al of niet bezet zijn van de positie aan de computer meldt. Ook elke verandering in het rek wordt automatisch gemeld. Het IR is met een communicatiekabel aan de automaat verbonden en de automaat is op zijn beurt aan de computer verbonden. Aan een automaat kunnen verschillende IR gekoppeld worden, van hetzelfde of verschillend formaat.

Stand van de techniek

Een eerste methode om patiënt identificatie in de computer die de automaat bestuurt in te voeren, is het rek met buisjes (waarin de patiënten vanuit een ander lokaal of een centraal depot worden aangevoerd) uit te laden, en daarbij de buisjes één na één te lezen met de barcode scanner. Men moet de gelezen buisjes dan in de juiste posities plaatsen in het rek van de automaat, zoniet is er patiëntverwisseling.

Bij een andere methode laadt men de buisjes in het circulair rek van de automaat. De plaats waar men de buisjes neerzet in het rek speelt geen rol. Als alle buisjes geladen zijn, wordt het circulair rek rondgedraaid en worden de barcodes van de buisjes één na één door een barcode scanner gelezen. De patiëntidentificatie wordt hierdoor aan de positie in het rek verbonden.

Laat men de buisjes onaangeroerd, dan is er geen patiëntverwisseling.

Het nadeel is dat wegens het feit dat het rek circulair moet zijn, het rek groot is als het aantal patiënten groot is.

Een andere methode gebruikt rekken waarvan de buisjes (bvb 10 buisjes) op een rij staan. Op de automaat is een barcode scanner gemonteerd. De rekken van 10 patiënten worden één na één in de automaat geschoven, en tezelfdertijd leest de barcode scanner de patiëntidentificaties aan het ritme dat ze voorbij komen geschoven. Deze methode heeft het voordeel dat de buisjes dicht bij elkaar kunnen staan door de afzonderlijke rekken dicht naast elkaar te plaatsen. Laat men de buisjes onaangeroerd, dan is er geen patiëntverwisseling. Het nadeel is dat zulke lange rekken (10 patiënten op een lijn) niet erg stabiel op de werktafel staan, en gemakkelijk om te stoten zijn.

Bij de hier voorgestelde uitvinding is het rek stabiel daar de buisjes volgens een rooster zijn opgesteld, waardoor het rek niet kan omvallen. Ook wordt te allen tijde gedetecteerd of er een manipulatie van buisjes is (in of uitname).

Getailleerde uiteenzetting

Het IR bestaat uit verschillende lagen geperforeerd materiaal (metaal of kunststof) Fig 1.1, 2 eh 3. De perforaties dienen om de buisjes op te vangen. In dit voorbeeld 64 posities. Vooraan op Fig 1 zijn ook 8 veren getekend (Fig 1.4). In totaal is er een veer per positie, maar voor de duidelijkheid van de tekening zijn er slechts 8 getekend. De veren zitten bovenaan vast in de middelste laag, zie Fig 1.2.

De veren kunnen onderaan bewegen in een sleuf (Fig 1.5). Wordt een buisje (Fig 1.6) in het rek geplaatst, dan wordt de corresponderende veer onderaan weggeduwd.

De veer Fig 3.1 moet soepel zijn en heeft onderaan een magneetje Fig 3.2.

De veer is liefst uitgevoerd in roestvrij staal (om het magnetisch veld niet te sterk te dempen) Op Fig 4 worden de twee standen voorgesteld, bezet en niet bezet. Bij afwezigheid van een buisje is de veer recht. De veer zit vast in een caviteit of holte (Fig 2.1 en Fig 4.6). Ze wordt daar op haar plaats gehouden door een 2 component epoxy lijm of iets vergelijkbaars. Aan de onderkant van de veer bevindt zich het magneetje (Fig 4.2) dat bij niet bezetting van de positie door een buisje, relatief ver weg is van de magnetische Hall sensor (Fig 4.4). De Hall sensor detecteert in dit geval het magneetje niet. Er werd een NdFeB magneetje gebruikt met diameter 3 mm en lengte 4 mm. De binnendiameter van de veer is 3 mm. Het magneetje wordt in de veer gelijmd. Op figuur 4 is te zien dat in geval een buisje wordt geplaatst, de veer buigt en het magneetje boven de Hall sensor brengt. De Hall sensor detecteert nu het magneetje en dus het feit dat deze positie bezet is. De 64 Hall sensoren zijn gemonteerd op een gedrukte schakeling (Fig 4.3). Op deze schakeling staat ook een microprocessor die de computer van de automaat informeert telkens er een beweging is (in of uitnemen van een buisje) en waar de beweging is gebeurd.

Figuur 5 geeft een voorbeeld van een automaat met drie IR (Fig 5.1). Ook is een barcode scanner te zien (Fig 5.2).

Op figuur 2 zijn de Hall sensoren te zien (Fig 2.1), en de kabel (de bus, Fig 2.2) die van het IR loopt naar een of meer andere IR en ten slotte eindigt bij de automaat. De Hall sensoren zitten langs onder van de gedrukte schakeling zodat de bovenkant van de gedrukte schakeling vrij is van alle componenten en dus gemakkelijk gereinigd kan worden mocht dit nodig zijn. Er staan in dit voorbeeld nog 5 extra Hall sensoren op de gedrukte schakeling. Deze corresponderen met 5 posities (Fig 1.6) in de onderste plaat van het rek (Fig 1.3) . Deze vijf posities kunnen al dan niet een magneetje bevatten. Er zijn zo 32 combinaties mogelijk. Door ook deze posities uit te lezen kan de automaat (of zijn computer) weten met welk type IR (of rekken) hij te doen heeft (8x8 of 10x10 posities etc...).

Kort samengevat:

In combinatie met een barcode scanner ziet de methode er als volgt uit:.

- De patiënt barcode wordt gelezen.

- De operator plaatst het buisje ergens in het Intelligent Rek.

- Het Intelligent Rek detecteert de plaats waar het buisje werd geplaatst.

- De computer verbindt de patiënt identificatie aan de positie in het rek.

- De computer wist de patiënt identificatie mocht het buisje worden weggenomen of verplaatst.

Claims (10)

1. Het intelligent rek voor specimen buisjes en werkwijze om de buisjes in het rek te laden omvat een intelligent rek (IR), een barcodescanner (of andere inrichting om patiëntidentificaties te lezen) en een computer om de informatie die van het IR en de barcode scanner komt te lezen en deze informatie op te slaan.

2. Een IR volgens conclusie 1 en hierdoor gekenmerkt door het feit dat het bestaat uit een rek voor specimen buisjes (vervaardigd uit glas, kunststof, metaal of een ander materiaal), waarbij elke positie van het rek voorzien is van een detectiemethode die het al of niet bezet zijn van elke individuele positie kan detecteren, alsmede de veranderingen van bezet en niet bezet zijn van elke positie kan detecteren.

3. Een detectiemethode volgens conclusie 2 en hierdoor gekenmerkt door het feit dat deze voor elk van de posities bestaat uit een magneetje dat wordt verplaatst door het invoeren van een buisje.

4. Een magneetje volgens conclusie 3 en hierdoor gekenmerkt door het feit dat het gemonteerd is op het einde van een veer en waarbij tijdens het invoeren van een buisje de veer vervormt en door deze vervorming het magneetje voor een magnetische detector positioneert, en waarbij bij afwezigheid van het buisje de veer niet vervormd wordt en het magneetje daardoor te ver van de detector staat en daardoor het magnetisch veld van het magneetje door de detector niet gedetecteerd wordt.

5. Een detector volgens conclusie 4 en hierdoor gekenmerkt door het feit dat hij magnetische velden van voldoende sterkte kan detecteren, en de aanwezigheid van het magnetisch veld vermeld in conclusie 4 kan omzetten naar een signaal dat door een computer of microprocessor kan worden gelezen.

6. De in 5 aangehaalde detectoren worden gekenmerkt doordat ze op een gedrukte schakeling staan die zich onderaan het IR bevindt, en waarop zich ook de nodige elektronica bevindt om de magnetische velden vermeld in conclusie 5 uit te lezen. De elektronica wordt gekenmerkt doordat ze deze informatie te allen tijde naar de computer kan doorsturen.

7. Een barcode scanner volgens conclusie 1 en hierdoor gekenmerkt doordat hij het signaal om een barcode te lezen van een patiënt buisje ontvangt van de computer, en deze informatie doorstuurt naar de computer.

8. Een computer volgens conclusie 1 en hierdoor gekenmerkt doordat hij, na het ontvangen van de barcode informatie, wacht totdat het IR vaststelt dat er een buisje in het rek werd geplaatst en het IR de computer heeft laten weten op welke positie het buisje werd geplaatst.

9 Een computer volgens conclusie 1 en hierdoor gekenmerkt doordat hij het verband tussen de patiënt identificatie op de gelezen barcode onlosmakelijk koppelt aan de positie die door het IR voor dit buisje werd doorgegeven.

10. Een computer volgens conclusie 1 en hierdoor gekenmerkt doordat hij de patiënt informatie die aan een positie in het IR wordt gekoppeld wist van zodra het IR doorgeeft dat het buisje op deze plaats werd verwijderd zelfs in geval de verwijdering kortstondig was.