terrenh
Del latin vulgar *terrēnĕus o *terrĭnĕus, varianta del latin classic terrēnus. Aquesta palatalizacion se retròba dins lo catalan terreny, l'espanhòl ancian terreño e tanben en portugués. Aqueste mot es sovent escrich, probablament d'un biais incorrècte, terren.
/teˈren/
ter | renh (2)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| terrenh | terrenhs |
| [teˈren] | [teˈrens] |
terrenh masculin
- Part de territòri qu'a una foncion particulara.
- et aquel lavorador o aquel de qui sera lo terrenh e los sieus culhir e manjar puescan del fruc coma l'autre desus dig (Bertran Boisset, dins La sciéncia de destrar e atermenar)