saba
Del latin sapa ("vin cuèch espés").
['saβo] França (Bearn) : escotar « saba »
sa | ba (2)
Nom comun
saba femenin
- Bot. Matèria liquida qu'a per foncion d'alimentar las parts d'una planta o d'un arbre.
- De tot biais, sabiá ben qu'aquel exercici qu'auriá pogut èstre lo rajadís d'una saba esconduda, lo reviscòl d'una font perduda endacòm, devath la tèrra, èra pas qu'una complicitat mecanica de la man e del cervèl - o çò que ne demorava! (Marcèu Esquieu, E nos fotèm d'èstre mortals, p. 9)