romiu

Occitan Etimologia

Del bas latin romaeus, que ven del grèc ancian Ῥωμαῖος (rhōmaĩos) « roman ».

Prononciacion

/ʁuˈmiː/, /ʁuˈmiː/, /ruˈmiː/, /ruˈmiː/ (naut lemosin)
/ruˈmju/, /ruˈmju/ (gascon)

França (Bearn) : escotar « romiu »

Sillabas

ro | miu

Nom comun

Declinason
Dialècte : naut lemosin
	Singular	Plural
Masculin	romiu	romius
	[ʁuˈmiː]	[ʁuˈmiː]
Femenin	romiva	romivas
	[ʁuˈmivo]	[ʁuˈmivaː]

romiu masculin (lemosin)

1. Pelegrin que va en romivatge.

Variantas dialectalas

• romieu
• pelegrin

Derivats

• romivatge

Traduccions

alemand: Pilger (de) masculin anglés: pilgrim (en) catalan: pelegrí (ca) masculin espanhòl: peregrino (es) masculin esperanto: pilgrimanto (eo), pilgrimulo (eo) estonian: palverändur (et)

francés: pèlerin (fr) masculin italian: pellegrino (it) masculin ongrés: zarándok (hu) polonés: pielgrzym (pl) romanés: pelerin (ro) masculin