resident
- Del latin residens
- lengadocian, gascon /reziˈðen/
- provençau /reziˈdẽⁿ/
- escotar « resident »
re|si|dent
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| resident | residents |
| [reziˈðen] | [reziˈðens] |
resident masculin, (femenin: residenta)
- Abitant, persona que residís endacòm.
- Persona establida a demorança dins un país estrangièr.
- Los residents franceses al Canadà, en Austràlia.
- Foncionari o diplomata que fa son ofici dins un país estrangièr, jol mand del plenipotenciari.
|
|
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | resident | residents |
| [reziˈðen] | [reziˈðens] | |
| Femenin | residenta | residentas |
| [reziˈðento̞] | [reziˈðento̞s] | |
resident
- Que residís.
|
|
- Del latin residens
- /ˈɹɛzɪd(ə)nt/
re|si|dent
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| resident | residents |
| [ˈɹɛzɪd(ə)nt] | [ˈɹɛzɪd(ə)nts] |
resident
- abirant, resident (oc) (persona o animal)
- (politica e diplomacia) resident (oc).
- (medecina) Se dich del metge o diplomat en sciéncias de la santat, que realiza son periòde de formacion en residéncia.
Adjectiu
resident
- Que residís.
- Del latin residens
- Oriental: central /rəziˈðen/, balear /rəziˈðent/, /rəziˈðen/
- Occidental: nord-occidental /reziˈðen/, valencian /reziˈðent/, /reziˈðen/
re|si|dent
Nom comun
resident masculin o femenin, (plurals: residents)
- abirant, resident (oc)
- (politica e diplomacia) resident (oc).
- (medecina) Se dich del metge o diplomat en sciéncias de la santat, que realiza son periòde de formacion en residéncia.
Adjectiu
resident masculin o femenin, (plurals: residents)
- Que residís.