pujar

Occitan Etimologia

Del latin vulgar *podiare, derivat de podium que dona puèg.

Prononciacion

/pyˈd͡ʒa/, /pyˈd͡ʒa/ (lengadocian), /pyˈʒa/, /pyˈʒa/ (gascon)

França (Bearn) : escotar « pujar »

Vèrb

pujar

1. Montar, anar d'un punt bas a un punt de nivèl mai naut.

Variantas dialectalas

• pojar

Sinonims

• montar

Traduccions

alemand : steigen (de) aragonés : puyar (anv) catalan : pujar (ca) anglés : to come up (en), to go up (en) espanhòl : subir (es)

francés : monter (fr) italian : salire (it) neerlandés : stijgen (nl) sicilian : acchianari (scn)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	pujar
Gerondiu	pujant
Participi passat
	singular			plural
masculin	pujat			pujats
femenin	pujada			pujadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	pugi puge	pujas	puja	pujam	pujatz	pujan
Imperfach	pujavi	pujavas	pujava	pujàvem	pujàvetz	pujavan
Preterit	pugèri	pugères	pugèt	pugèrem	pugèretz	pugèron
Futur	pujarai	pujaràs	pujarà	pujarem	pujaretz	pujaràn
Condicional	pujariái	pujariás	pujariá	pujariam	pujariatz	pujarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	puge	puges	puge	pugem	pugetz	pugen
Imperfach	pugèssi	pugèsses	pugès pugèsse	pugèssem	pugèssetz	pugèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	puja !	—	pugem !	pujatz !	—
Negatiu	—	puges pas !	—	pugem pas !	pugetz pas !	—
Nòtas