pelegrinatge

Occitan Etimologia

De pelegrin amb lo sufix -atge.

Prononciacion

/peleɣɾiˈnad͡ʒe/, /peleɣɾiˈnad͡ʒe/

França (Bearn) : escotar « pelegrinatge »

Sillabas

pe | le | gri | nat | ge

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
pelegrinatge	pelegrinatges
[peleɣɾiˈnad͡ʒe]	[peleɣɾiˈnad͡ʒes]

pelegrinatge masculin

1. Viatge religiós, sovent cap a un luòc sagrat.

Parents

• pelegrin

Sinonims

• romavatge
• romievatge
• romivatge

Traduccions

alemand: Wallfahrt (de) femenin anglés: pilgrimage (en) catalan: pelegrinatge (ca) masculin, romiatge (ca) masculin ebrèu: עליה לרגל (he) (ali'a la-regel)

espanhòl: peregrinación (es) femenin francés: pèlerinage (fr) masculin italian: pellegrinaggio (it) masculin neerlandés: bedevaart (nl)