parada

Occitan Etimologia

De parar

Prononciacion

lengadocian, gascon /paɾaˈðo̞/, /paɾaˈðo̞/, provençau /paʀaˈdə/, /paʀaˈdə/

França (Bearn) : escotar « parada »

Sillabas

pa|ra|da

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
parada	paradas
[paɾaˈðo̞]	[paɾaˈðo̞s]

parada femenin

1. Accion o resultat de parar.
2. Mòstra, desplega de quicòm.
3. (militar) Revista de la tropas.
4. (art de l'espectacle) Ensemble de scènas que los joglaires donan al public per lo motivar a anar veire l'espectacle.
5. (En particular) Mòstra qu'es pas que comèdia fallacia.
6. (escrima), accion d'arrestar una estocada.
   1. (per extension, autres espòrts), accion defensa per arestar una bala o un autre jogaire.

Derivats

• paradaire
• paradar
• parada nupciala

Sinonims

• mòstra
• desfilat

Traduccions

alemand: Parade (de), Aufmarsch (de) anglés: parade (en) basc: catalan: parada (ca), mostra (ca) (desplega), desfilada (ca) (revista)

espanhòl: desfile (es), alarde (es), parada (es) francés: parade (fr) italian: parata (it), sfilata (it) portugués: desfile (pt) ; parada (pt)

Forma de vèrb

parada

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de parar.
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de parar.

Catalan Etimologia

De parar

Prononciacion

oriental /pəˈɾaðə/, /pəˈɾaðə/, occidental /paˈɾaða/, /paˈɾaða/

Sillabas

pa|ra|da

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
parada	parades

parada femenin

1. parada ^(oc)
2. Accion de preparar, de se preparar.
3. Arrèst dels veïcul de transpòrt public.
4. (Agricultura) Repartidor d'aigas.

Forma de vèrb

parada

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de parar.
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de parar.

Espanhòl Etimologia

De parar

Prononciacion

/paˈɾaða/, /paˈɾaða/

Sillabas

pa|ra|da

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
parada	paradas
[paˈɾaða]	[paˈɾaðas]

parada femenin

1. parada ^(oc)
2. Accion d'arrestar, de s'arrestar.
3. Luòc on s'arrestan e demoran los animals de tira.
4. Arrèst dels veïcul de transpòrt public.
5. Quantitat d'argent escomesa dins un jòc.

Forma de vèrb

parada

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de parar.
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de parar.

Francés Prononciacion

/paʁada/, /paʁada/

Sillabas

pa|ra|da

Forma de vèrb

parada

1. Tresena persona del singular del passat simple de parer

Portugués Etimologia

De parar

Prononciacion

Portugal /pɐˈɾadɐ/, /pɐˈɾadɐ/; Brasil /pɐˈɾadɐ/, /pɐˈɾadɐ/, /paˈɾadə/, /paˈɾadə/

Sillabas

pa|ra|da

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
parada	paradas

parada femenin

1. parada ^(oc)
2. Accion d'arrestar, de s'arrestar.
3. Arrèst dels veïcul de transpòrt public.
4. Quantitat d'argent escomesa dins un jòc.

Forma de vèrb

parada

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de parar.
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de parar.