onorific

Occitan Etimologia

Del latin honor

Prononciacion

/unuɾiˈfik/, /unuɾiˈfik/, provençau /unuʀiˈfik/, /unuʀiˈfik/

Sillabas

o|no|ri|fic

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	onorific	onorifics
	[unuɾiˈfik]	[unuɾiˈfiks]
Femenin	onorifica	onorificas
	[unuɾiˈfiko̞]	[unuɾiˈfiko̞s]

onorific

1. Que balha onor, respècte, sens pas mai d'autre avantatge.
   • Títol onorific.
   • Privilègis onorifics.

Variantas dialectalas

• aunorific (gascon)

Parents

• onor
• onorable
• onorabilitat
• onorança
• onorar
• onorari
• onorariat
• onoraris
• onors

Traduccions

alemand: ehrenhaft (de) anglés: honorary (en) ; honorific (en) basc: ohore (eu) catalan: honorífic (ca)

espanhòl: honorífico (es) francés: honorifique (fr) italian: onorifico (it) portugués: honorífico (pt)