obstruir

Occitan Etimologia

Del latin obstruere.

Prononciacion

/ut͡sˈtrɥi/, /ut͡sˈtrɥi/, /ubsˈtrɥi/, /ubsˈtrɥi/, provençau /ubsˈtʀɥi/, /ubsˈtʀɥi/

Sillabas

o|bs|tru|ir

Vèrb

obstruir

1. Far venir impracticable per un obstacle.
2. Embarrassar o engorgar un conduch ; boçar un trauc, una fenda, etc.

s'obstruir

1. Se tampar

Variantas dialectalas

• obstruïr

Sinonims

• entrepachar
• far obstacle

Derivats

• obstruccion
• obstructiu

Traduccions

alemand: behindern (de), versperren (de), blockieren (de) anglés: obstruct (en) basc: butxatu (eu) catalan: obstruir (ca)

espanhòl: obstruir (es) francés: obstruer (fr) italian: ostruire (it), ostacolare (it) portugués: obstruir (pt), estorvar (pt)

Catalan Etimologia

Del latin obstruere.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « obstruir »

Prononciacion

Oriental: central /upstɾuˈi/, /upstɾuˈi/, balear /opstɾuˈi/, /opstɾuˈi/, /upstɾuˈi/, /upstɾuˈi/

Occidental: nord-occidental /opstɾuˈi/, /opstɾuˈi/, valencian /opstɾuˈiɾ/, /opstɾuˈiɾ/, /ostɾuˈiɾ/, /ostɾuˈiɾ/

Sillabas

o|bs|tru|ir

Vèrb

obstruir

1. obstruir ^(oc)

Espanhòl Etimologia

Del latin obstruere.

Prononciacion

[?]

Sillabas

o|bs|tru|ir

Vèrb

obstruir

1. obstruir ^(oc)

Portugués Etimologia

Del latin obstruere.

Prononciacion

Portugal /ɔbʃˈtɾwiɾ/, /ɔbʃˈtɾwiɾ/, Brasil /obʃˈtɾwiɾ/, /obʃˈtɾwiɾ/, /obsˈtɾwi/, /obsˈtɾwi/

Sillabas

o|bs|tru|ir

Vèrb

obstruir

1. obstruir ^(oc)