nafrar

Occitan Etimologia

Benlèu del vèrb latin naufragare.

Prononciacion

/naˈfɾa/, /naˈfɾa/

França (Bearn) : escotar « nafrar »

Sillabas

na | frar (2)

Vèrb

nafrar vb. tr.

1. Causar un damatge fisic o moral.

Derivats

• nafra
• nafradura

Sinonims

• ferir

Traduccions

alemand: verwunden (de), verletzen (de) anglés: to wound (en), to injure (en) catalan: nafrar (ca) còrs: ferisce (co), feriscia (co) espanhòl: herir (es)

francés: blesser (fr) italian: ferire (it) neerlandés: verwonden (nl) portugués: ferir (pt) sicilian: firiri (scn)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	nafrar
Gerondiu	nafrant
Participi passat
	singular			plural
masculin	nafrat			nafrats
femenin	nafrada			nafradas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	nafri nafre	nafras	nafra	nafram	nafratz	nafran
Imperfach	nafravi	nafravas	nafrava	nafràvem	nafràvetz	nafravan
Preterit	nafrèri	nafrères	nafrèt	nafrèrem	nafrèretz	nafrèron
Futur	nafrarai	nafraràs	nafrarà	nafrarem	nafraretz	nafraràn
Condicional	nafrariái	nafrariás	nafrariá	nafrariam	nafrariatz	nafrarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	nafre	nafres	nafre	nafrem	nafretz	nafren
Imperfach	nafrèssi	nafrèsses	nafrès nafrèsse	nafrèssem	nafrèssetz	nafrèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	nafra !	—	nafrem !	nafratz !	—
Negatiu	—	nafres pas !	—	nafrem pas !	nafretz pas !	—
Nòtas