monument

Occitan Etimologia

Del latin monumentum, del vèrbe monere (« se remembre »).

Prononciacion

/muny'men/, /muny'men/ França (Bearn) : escotar « monument »

Sillabas

mo|nu|ment

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
monument	monuments
[muny'men]	[muny'mens]

monument

1. Rèstes arqueologics.
2. Obratge d’arquitectura e d'escultura realizat per transmetre a la posteritat la memòria d'una persona illustra o d'un eveniment important.
   • Lo monument dels mòrts.
3. (figurat) Tot çò qui consacra un sovenir; memorial.
4. (par extension) Edifici public o particular qu'impausa per sa grandor o per son ancianetat.
   • Un monument istoric.
5. Tombèl.
   • monument funerari.
6. (figurat) Obratge duradís de literatura, de sciéncias e d’arts.
   • Legissètz un monuments de la filosofia.
7. (figurat) (per extension) Persona que creèt una òbra fòrca importanta.

Parents

• monumental

Traduccions

alemand: Denkmal (de) (sens 1), Monument (de) (sens 3) anglés: monument (en) basc: monumentua (eu) catalan: monument (ca)

espanhòl: monumento (es) francés: monument (fr) italian: monumento (it) portugués: monumento (pt)

Anglés Etimologia

Del latin monumentum, del vèrbe monere (« se remembre »).

Prononciacion

/ˈmɒnjumənt/, /ˈmɒnjumənt/, /ˈmɑːnjəmənt/, /ˈmɑːnjəmənt/

Sillabas

mo|nu|ment

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
monument	monuments

monument

1. monument.

Catalan Etimologia

Del latin monumentum, del vèrbe monere (« se remembre »).

Prononciacion

Oriental: central [munuˈmen], balear [monuˈment], [munuˈmen]

Occidental: nord-occidental [monuˈmen], valencià [monuˈment], [monuˈmen]

Sillabas

mo|nu|ment

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
monument	monuments

monument

1. monument.

Francés Etimologia

Del latin monumentum, del vèrbe monere (« se remembre »).

Prononciacion

França (Lion) : escotar « monument »

Prononciacion

/mɔnymɑ̃/, /mɔnymɑ̃/

Sillabas

mo|nu|ment

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
monument	monuments
[mɔnymɑ̃]

monument

1. monument.