linhatge

Occitan Etimologia

De linha amb lo sufixe -atge. Del latin linea.

Prononciacion

/liˈɲad͡ʒe/, /liˈɲad͡ʒe/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
linhatge	linhatges

linhatge masculin

1. Ensemble dels umans que fan partit d’una meteissa familha genealogica.
2. Ensemble d’elements taxinomics del vivent sortits d’un meteis taxon.

Variantas dialectalas

• linhada (lemosin ; lengadocian)
• linhaa (vivaroaupenc)

Traduccions

anglés: lineage (en) esperanto: gento (eo) catalan: nissaga (ca)

francés: lignée (fr) italian: linea (it), stirpe (it)

Referéncias