laissa

Occitan Etimologia

Del latin laxare « espandre, relargar »

Prononciacion

lengadocian /ˈlajso̞/, /ˈlajso̞/; provençau /ˈlajsə/, /ˈlajsə/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « laissa »

Sillabas

lais|sa

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
laissa	laissas
[ˈlajso̞]	[ˈlajso̞s]

laissa femenin

1. Bancal de ròcs.
2. (geografia) Faissa de tèrra amenatja per cultivar un travèrs mantenguda per d'acòls.
3. Pòst fixat orizontalament per i reclamar, laissar de causas dessús.
4. (drech) Çò que se laissa per lais, legat, testament.
5. Çò que se domora coma taca familiala: malautiá ereditària, desonor.
6. Cobla, estròfa.

Derivats

• laissa-m'estar
• laissa-m'estarós

Sinonims

geografia

• bancal
• terrassa

Traduccions

Çò que se laissa per testament...
alemand: Legat (de) anglés: legacy (en), bequest (en) basc: catalan: lleixa (ca)	catalan: legado (es) francés: legs (fr) italian: legato (it), lascito (it) portugués: deixa (pt), deixaçān (pt)

Forma de vèrb

laissa

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de laissar.
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de laissar.