ibrida
Del latin hibrida (« bastard, de sang mesclat »), vengut hybrida per aprochament amb lo grèc ancian ὕβρις, húbris « excès » phantasma.
/i'bɾidɔ/
Forma d'adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | ibrid | ibrida |
| [i'bɾid] | [i'bɾidɔ] | |
| Femenin | ibrids | ibridas |
| [i'bɾids] | [i'bɾidɔs] | |
ibrida femenin singular
- femenin singular de ibrid.
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| ibrida | ibridas |
| [i'bɾidɔ] | [i'bɾidɔs] |
ibrida femenin singular (al masculin: ibrid)
- (Automobila) Veïcul propulsat per doas fonts d’energia, mai sovent un carburant (esséncia o gasoil) e l'electricitat.
- (Per analogia) Causa eissida de dos compausants diferents.
Forma de nom comun
- Tresena persona del singular al present de l'indicatiu de ibridar.
- Segonda persona del singular a l'imperatiu afirmatiu de ibridar.