establiment
De establir amb -ment
- /establi'men/
França (Bearn) : escotar « establiment »
es|ta|bli|ment
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| establiment | establiments |
| [establi'men] | [establi'mens] |
establiment masculin
- Accion d’establir.
- L’establiment d’una colonia, d’una fabrica, d’un tribunal, d’una legislacion, d’una doctrina novèla.
- Situacion sociala, emplec, profession, mestièr.
- De parents astrucs dins l’establiment de lors enfants, son benaisits dins la sociétat.
- Presentacion acompanhada de pròbas.
- L’establiment d’un fach, d’un drech.
- Çò qu'es establit per l’utilitat publica, per l’exercici o l’expleitacion d’una industria, etc.
- Establiments bancaris, establiment escolar
De establir amb -ment
Espanha (Barcelona) : escotar « establiment »
- Oriental: central [əstəβɫiˈmen], balear [əstəbbɫiˈment], [əstəbbɫiˈmen]
- Occidental: nord-occidental [estaβɫiˈmen], valencià [estabɫiˈment], [estaβɫiˈmen]
es|ta|bli|ment
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| establiment | establiments |
establiment masculin
- Accion d'establir o de s'establir.
- Çò qu'es establit per l’utilitat publica, per l’exercici o l’expleitacion d’una industria, etc.
- (drech) Concession d'una proprietat en emfiteusi que se daissa l'utilitat a l'emfiteuta, alara que lo senhor garda la proprietat reala.