espiga

Una espiga de blat.

Occitan Etimologia

Del latin spīca.

Prononciacion

/esˈpiɣo/, /esˈpiɣo/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « espiga »

Sillabas

es | pi | ga (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
espiga	espigas
[esˈpiɣo]	[esˈpiɣos]

espiga femenin

1. Bot. Ensemble de granas dispausadas al long d'un ais que forma la part terminala de las cambas de las graminèas.

Variantas dialectalas

• espija (lemosin)

Traduccions

alemand: Ähre (de) femenin anglés: ear (en) bielorús: колас (be) masculin catalan: espiga (ca) femenin

francés: épi (fr) masculin italian: spiga (it) femenin rus: колос (ru) masculin ucraïnian: колос (uk) masculin