epic
Del latin epicus del grèc ancian ἐπικός, epikós, deribat de ἔπος, épos (« paraula »).
- /e'pik/
- França (Bearn) : escotar « epic »
e|pic
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | epic | epics |
| [e'pik] | [e'piks] | |
| Femenin | epica | epicas |
| [e'piko̞] | [e'piko̞s] | |
epic
- Que raconta una epopèia.
- Poèta epic.
- Qu´es lo pròpri de l’epopèia o que s´i aplica.
- Lo genre epic.
- (Figurat) Qu´es digne de figurar dins una epopèia.
- (Figurat) Extraordinari, inimaginable.
Del latin epicus del grèc ancian ἐπικός, epikós, deribat de ἔπος, épos (« paraula »).
- /ˈɛpɪk/
- Estats Units d'America (Tèxas) : escotar « epic »
e|pic
Nom comun
epic (Plural epics)
- Epopèia
- Seria d´eveniment remembrant una epopèia
- (Informatica) Dins lo desvolopament de logicials, una istòcia longa de l'utilisator.
Adjectiu
epic (Plural epics)