cultivar

Occitan Etimologia

Derivat del latin cultus.

Prononciacion

/kyltiˈβa/, /kyltiˈβa/

França (Bearn) : escotar « cultivar »

Vèrb

cultivar

1. Trabalhar una tèrra per i far venir de plantas.
2. Far venir mai sabent, mai instruït.

Mots aparentats

• cultura
• orticultura
• cultivador
• cultivator

Variantas dialectalas

• cotivar (gascon) (1)

Traduccions

alemand : anbauen (de) (1), kultivieren (de) (1, 2) anglés : to cultivate (en) catalan : cultivar (ca), conrear (ca)

francés: cultiver (fr) italian: coltivare (it)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	cultivar
Gerondiu	cultivant
Participi passat
	singular			plural
masculin	cultivat			cultivats
femenin	cultivada			cultivadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	cultivi cultive	cultivas	cultiva	cultivam	cultivatz	cultivan
Imperfach	cultivavi	cultivavas	cultivava	cultivàvem	cultivàvetz	cultivavan
Preterit	cultivèri	cultivères	cultivèt	cultivèrem	cultivèretz	cultivèron
Futur	cultivarai	cultivaràs	cultivarà	cultivarem	cultivaretz	cultivaràn
Condicional	cultivariái	cultivariás	cultivariá	cultivariam	cultivariatz	cultivarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	cultive	cultives	cultive	cultivem	cultivetz	cultiven
Imperfach	cultivèssi	cultivèsses	cultivès cultivèsse	cultivèssem	cultivèssetz	cultivèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	cultiva !	—	cultivem !	cultivatz !	—
Negatiu	—	cultives pas !	—	cultivem pas !	cultivetz pas !	—
Nòtas

Catalan Etimologia

Derivat del latin cultus.

Prononciacion

/kultiˈβa/, /kultiˈβa/

Espanha (Barcelona) : escotar « cultivar »

Vèrb

cultivar

1. Cultivar.

Sinonims

• conrear