cronica

Occitan Etimologia

Del latin chronicus del grèc ancian χρονικός, kronikós « relatiu al temps »,

Prononciacion

/kɾyˈniko̞/, /kɾyˈniko̞/, provençau /kʀyˈniko̞/, /kʀyˈniko̞/

Sillabas

cro|ni|ca

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cronica	cronicas
[kɾyˈniko̞]	[kɾyˈniko̞s]

cronica femenin

1. istòria redigida segunent l’òrdre dels tempses.
2. Rubrica del jornal que passa en revista las novèlas del temps present.

Traduccions

alemand: chronisch (de) anglés: chronicle (en) basc: kronikoa (eu) catalan: crònica (ca)

espanhòl: crónica (es) francés: chronique (fr) italian: cronaca (it) portugués: crônica (pt)

Derivats

• cronicaire

Forma d'adjectiu

cronica

1. Femenin singular de cronic