consisténcia

Occitan Etimologia

De consistir

Prononciacion

/kunsisˈtensjo̞/, /kunsisˈtensjo̞/, provençau /kũⁿsisˈtẽⁿsjo̞/, /kũⁿsisˈtẽⁿsjo̞/

Sillabas

con|sis|tén|cia

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
consisténcia	consisténcias
[kunsisˈtensjo̞]	[kunsisˈtensjo̞s]

consisténcia femenin

1. Estat d’un còrs que pren un cèrt gra de soliditat.
2. Estat d’un còrs que las partidas son ligadas entre elas de biais a ofrir una cèrta resisténcia.
   • Aquel terren a pas cap de consisténcia, es sablenc, fangas, etc.
3. (figurat) Estabilitat, permanéncia.

Traduccions

alemand: Widerspruchsfreiheit (de), Konsistenz (de) anglés: consistency (en) basc: koherentzia (eu) catalan: consistència (ca)

espanhòl: consistencia (es) francés: consistance (fr) italian: consistenza (it) portugués: consistência (pt)