cicne

Un cicne.

Occitan Etimologia

Del latin cycnus manlevat al grèc ancian κύκνος (kýknos).

Prononciacion

/ˈsinne/, /ˈsinne/

França (Bearn) : escotar « cicne »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cicne	cicnes
[ˈsinne]	[ˈsinnes]

cicne masculin

1. Ornit. Genre d'aucèls aqüatics de l'òrdre dels anserifòrmes, de la familha dels anatids (Cygnus sp.).

Traduccions

alemand: Schwan (de) masculin anglés: swan (en) arapaho: nooksiisiic (arp) asturian: cisne (ast) bashquir: аҡҡош (ba) boriat: хун (bua) catalan: cigne (ca) masculin calmoc: хун (xal) cheròqui: ᏌᏌ (chr) (sasa) eyak: GAXtl' (eya) galician: cisne (gl) masculin

francés: cigne (fr) masculin huron: ɩorhe (huron) mapuche: pingadu (arn) mongòl: хун (mn) olonèts: joučen (olo) penjabi: ਹੰਸ (pa) masculin rus: лебедь (ru) masculin rus ancian: лебедь (orv) masculin portugués: cisne (pt) masculin