cabrit

Un cabrit

Occitan Etimologia

Del latin caprītus.

Prononciacion

/kaˈβɾit/, /kaˈβɾit/

Lengadocian : escotar « cabrit »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
cabrit	cabrits
[kaˈβɾit]	[kaˈβɾits]

cabrit masculin

1. Zool. Enfanton mascle pas encara destetat de la cabra.

   Lo lop demorarà amb l'anhèl e lo leopard se jairà amb lo cabrit. (Joan Bodon, dins La Santa Estèla del Centenari)

2. Carn d'aqueste animal.

Variantas dialectalas

• chabrit (lemosin), (auvernhat), (vivaroalpenc)
• crabit (gascon)
• crabòt (gascon)

Derivats

• cabridar
• cabrida
• cabridon

Provèrbi

• quand la cabra sauta dins òrt, se lo cabrit i sauta a pas tòrt

Traduccions

alemand: Kitz (de) masculin anglés: kid (en) asturian: cabritu (ast) masculin catalan: cabrit (ca) masculin espanhòl: cabrito (es) masculin, choto (es) masculin francés: chevreau (fr) masculin, cabri (fr) masculin

italian: capretto (it) masculin ongrés: kölyök (hu) ossèt: сӕныкк (os) polonés: koźlę (pl) romanés: ied (ro) turc: oğlak (tr)