arna

Una arna

Occitan Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/ˈaɾno/, /ˈaɾno/

França (Bearn) : escotar « arna »

Sillabas

ar | na (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
arna	arnas
[ˈaɾno]	[ˈaɾnos]

arna femenin

1. Entom. Insècte leptidoptèr de l'espècia Tineola bisselliella.

Variantas dialectalas

• arla (gascon)
• arda (gascon)

Derivats

• arnar
• arnat

Traduccions

alemand: Motte (de) femenin anglés: moth (en) catalan: arna (ca) femenin danés: møl (da) eslau ancian: моль (cu) masculin espanhòl: polilla (es) femenin finlandés: yöperhonen (fi) francés: mite (fr) femenin

italian: tarma (it) femenin munsee: póngwush (umu) animat neerlandés: mot (nl) ongrés: moly (hu) polonés: mól (pl) masculin romanés: molie (ro) rus: моль (ru) masculin suedés: mal (sv) comun