analisi

Del grèc ancian ἀνάλυσις, analysis, de ἁναλύω, analuô (« desligar »), de ἀνά, ana (« en naut »), e λύω, luô (« largar »).

/analiˈzi/, /analiˈzi/

a|na|li|zi

Nom comun

analisi masculin

Resolucion d’un tot dins sas partidas.
Examèn detalhat pel destriament de sos constituents.
(especialament quimia) Recèrca, destriament, veire quantificacion, dels elements d’un còrs compausat.
(logica) Un dels procediments generals de la pensada, que consistís a descompausar un tot dins sos elements, e l’invèrs de la sintèsi que torna compausar un tot dempuèi sos elements .
(gramatica) Descomposicion d’una frasa dins sos elements gramaticals, coma lo nom, l’article, lo pronom, lo verbe, etc.
- Analisi grammatical,
(gramatica) Descomposicion d’una proposicion dins sas partidas, coma lo subjècte, le vèrbe, l’atribut, etc.
- Analisi logic,
(matematicas) Emplec per la demostracion d’un teorèma, o la solucion d’un problèma, del calcul algebric, del calcul diferencial o del calcul integral.
- Analisi matematic,
(analisi) Domèni de las matematicas portant entre autres sus l’estudi de las foncions.
- Analisi real : portant especificament sus las foncions d’una variabla reala.
- Analisi complèx : portant especificament sus las foncions d’una variabla complèxa.
Resumit, precís rasonat d’un obratge de la ment.
- L’analisi d’un discors, d’un poèma, d’una pèça de teatre, d’un roman. Aquel jornal dona l’analisi de gaireben totes los obratges novèls.
Psicanalisi.