musa

Veire tanben : Musa

Occitan

Etimologia

(Nom 1) Antonomasia del latin Musa, venent del grèc ancian Μοῦσα, Moûsa, del latin mos, moris «mors», «çò que se cal far».

(Nom 2) Del latin musus

Prononciacion

/ˈmyzo̞/, /ˈmyzo̞/ França (Bearn) : escotar « musa »

Sillabas

mu|sa

Nom comun 1

musa femenin

Declinason
Singular	Plural
musa	musas
[ˈmyzo̞]	[ˈmyzo̞s]

1. Gèni artistic, inspiracion.
   1. Las bèlas letras, e subretot la poesia.
2. (per extension) Persona o sentiment qu'inspira un poèta.

Parents

• musèu
• musica

Traduccions

alemand: Muse (de) anglés: muse (en) basc: musa (eu) catalan: musa (ca)

espanhòl: musa (es) francés: muse (fr) italian: musa (it) portugués: musa (pt)

Nom comun 2

musa femenin

Declinason
Singular	Plural
musa	musas
[ˈmyzo̞]	[ˈmyzo̞s]

1. Retard, espèra bufèca

Parents

• musar
• musardar
• musaire

Forma de vèrb

musa

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de musar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de musar

Catalan

Etimologia

Antonomasia del latin Musa, venent del grèc ancian Μοῦσα, Moûsa, del latin mos, moris «mors», «çò que se cal far».

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « musa »

Prononciacion

oriental /ˈmuzə/, /ˈmuzə/, occidental /ˈmuza/, /ˈmuza/

Sillabas

mu|sa

Nom comun

musa femenin

Declinason
Singular	Plural
musa	muses

1. musa ^(oc)

Forma de vèrb

musa

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de musar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de musar

Espanhòl

Etimologia

Antonomasia del latin Musa, venent del grèc ancian Μοῦσα, Moûsa, del latin mos, moris «mors», «çò que se cal far».

Prononciacion

/ˈmusa/, /ˈmusa/

Sillabas

mu|sa

Nom comun

musa femenin

Declinason
Singular	Plural
musa	musas

1. musa ^(oc)

Forma de vèrb

musa

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de musar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de musar

Italian

Etimologia

Antonomasia del latin Musa, venent del grèc ancian Μοῦσα, Moûsa, del latin mos, moris «mors», «çò que se cal far».

Prononciacion

/ˈmuza/, /ˈmuza/

Sillabas

mu|sa

Nom comun

musa femenin

Declinason
Singular	Plural
musa	muse

1. musa ^(oc)

Portugués

Etimologia

Antonomasia del latin Musa, venent del grèc ancian Μοῦσα, Moûsa, del latin mos, moris «mors», «çò que se cal far».

Prononciacion

/ˈmuzɐ/, /ˈmuzɐ/

Sillabas

mu|sa

Nom comun

musa femenin

Declinason
Singular	Plural
musa	musas

1. musa ^(oc)