Cranta

Cranta (Quarante en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Cranta
Quarante

La glèisa abadiala Santa Maria de Cranta.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 20′ 51″ N, 2° 57′ 47″ E

Superfícia

30,07 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

227 m
100 m
21 m

Geografia politica

Lengadòc

França

Sant Ponç de Tomièiras (Cabestanh abans 2015)

Intercom
243400686

CC de Sud Erau

Cònsol

Gilbert Rivayrand
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

1 781 ab.

1 807 ab.

Densitat

55,84 ab./km²

Autras informacions

crantés

34310

Geografia

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Cranta**
Vilespassens quadripunt	Cebasan	Creissa
Crusi		Puègserguièr
	Auvelhan (Aude)	Cabestanh

Toponimia

Las fòrmas ancianas son S. Maria de Quadraginta en 902, S. Maria ad Quarante en 961, ecclesiam S. Mariae quam vocant Quudraginta en 978, ad S. Maria Quadraginta en 990, S. Mariae de Quadraginta en 1098, abbatiam de Quadraginta en 1157, S. Marie de Quaranta en 1168, de Quadraginta en 1271, abbati de Quadraginta en 1274, abbas de Quadraginta en 1275, al sègle XIV, Quarente en 1613, Crante en 1643, Quarante en 1686, le bourg de Quarante en 1740-60, Quarante en 1771-1772 (mapa de Cassini)^[1]^,^[2]^,^[3]. Las atestacions son sovent influenciadas pel nombre quaranta, en latin quadraginta.

Cadastre napoleonian : seccion K de la comuna (1809).

Segon Dauzat e Rostaing, Cranta vendriá d'un pre-indoeuropèu -*car-, amb un sufixe prelatin -anta^[1].

Las atestacions son sovent influenciadas pel nombre quaranta, en latin quadraginta. Son de latinizacions, sense rapòrt amb la prononciacion : tanlèu lo latin vulgar, quadraginta s'èra redusida a quarranta (Väänänen, Introduction au lat. vulgaire, p. 127). Frank R. Hamlin (1935-2000) presenta doás solucions. La primièira seriá un derivat pregallic de la basa *car-, *caranto-, vengut mot gallic, del sens de « sable ». La segonda es un nom gallic d'òme Carantos, (Caranta selon Ernèst Negre^[2]), emplegat sense sufixe en tant que nom de proprietat antica. La prononciacion es ['krantɔ]^[3].

Non se sap ont Frank R. Hamlin a trobada l'explicacion de *caranto- en « sable ». La sola explicacion solida, apiejada sus de cases nombroses, es lo nom gallic d'òme Carantos, las autras son foscas e malseguras. Mas cal còp-sec corregir un punt : lo nom es pas utilizat « sense sufixe », es derivat en -a. S'agís d'una derivacion neutra au plural. Xavier Delamarre dona precisament (p. 22) la lista de las derivacions possiblas a partir del nom d'òme Carantos, dont la fòrma Carant-ā. Curiosament, e non se sap perqué, Delamarre non dona lo cas de Cranta dins la lista dels noms d'origina celtica^[4]. Benlèu que, pur lingüista, non s'estimava en mesura de verificar se lo nom èra pas latin.

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2001	2026	Gilbert Rivayrand	PS	viticultor retirat
1995
març de 1977	1995 ?	Gabriel Garrigues	PS	ensenhaire

Totas las donadas son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Cabestanh; es ara del canton de Sant Ponç de Tomièiras.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1679, totala: 1704

1 061

874

993

1 093

1 109

1 256

1 266

1 302

1 285

1 251

1 426

1 573

1 593

1 772

1 999

1 872

1 961

1 998

2 208

2 036

2 287

2 289

2 218

2 215

2 168

1 848

1 794

1 818

1 644

1 460

1 441

1 509

1 449

1 481

1 561

1 572
1 593

2009

2010

1 583
1 604

1 609
1 631

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 1781 abitants e la densitat èra de 59,23 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Louis Cahuzac (1880-1960), clarinetista, cap d'orquèstra. Lo collègi de Cranta pòrta son nom.
Joan Maria Petit (1941-2020), escrivan de lenga occitana.

Veire tanben

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ ^1,0 et ^1,1 Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 551
↑ ^2,0 et ^2,1 Ernèst Negre, Toponymie générale de la France, Librairie Droz, Genève, p. 228 ISBN: 2600028838
↑ ^3,0 et ^3,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 318
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 17-18, 22 e 104-105

Portal de Lengadòc

[dauz-1] 1,0 et ^1,1 Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 551

[Negre-2] 2,0 et ^2,1 Ernèst Negre, Toponymie générale de la France, Librairie Droz, Genève, p. 228 ISBN: 2600028838

[frh-3] 3,0 et ^3,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 318

[4] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 17-18, 22 e 104-105

[1]

[2]

[3]

[4]