Haapsalu

Haapsalu linn


Flagget til Haapsalu linn	Byvåpenet til Haapsalu linn

Plassering

Styresmakter

Land

Estland

Maakond

Läänemaa maakond

Borgarmeister

Ingrid Danilov

Geografi

Flatevidd
- By

10,59 km²

Innbyggjarar
- Totalt (2004)
- folketettleik

11 876
1 121,4 /km²

Koordinatar

58°57′0″N 23°32′0″E / 58.95000°N 23.53333°E

Tidssone
- Ved sommartid

EET (UTC+2)
EEST (UTC+3)

Diverse annan informasjon

Nettstad: www.haapsalu.ee

Dronevideo av Haapsalu 2022

Haapsalu (tysk og svensk Hapsal; russisk Хаапсалу, tidlegare Гапсаль) er ein ferieby og kommune på vestkysten av Estland. Han har vore kjend i fleire hundreår for den varme sjøen, den lækjande gjørma og den fredfulle atmosfæren. Mange smale gater med trehus frå tidleg på 1900-talet leier ned mot sjøen. Haapsalu har vorte kalla «Nordens Venezia» på grunn av vatn på alle kantar.^[1] Under den kalde krigen låg flybasen Tokhaapsalu sørvest for byen.

Byen er hovudstad i fylket Lääne maakond.

Historie

Byen har ei soge som startar i 1279, då han fekk byrettar og vart sete for bispedømet Ösel-Wiek. Dette var han dei neste 300 åra. Det finst framleis bygningar frå desse åra i i dag, irekna bispepalasset med kyrkja som har det største enkle kyrkjeskipet heile Baltikum, Haapsalu-borga.

I mange år har dei lokale innbyggjarane hevda at gjørma frå havet har lækjande effekt. Ein militærlege, Carl Abraham Hunnius, grunnla den første kurstaden i byen i 1825. Nyhende om den lækjande gjørma nådde aristokratiet i St. Petersburg, som då var hovudstad i Det russiske riket. Sidan den gongen har Haapsalu vore ein populær feriestad for folk frå heile verda som kjem hit for behandling. I dag finst det tre slike senter i Haapsalu.

Haapsalu og det omliggjande området var senter for den svenske folkesetnaden i Estland frå 1200-talet til dei fleste vart tvinga ut av landet i 1944.

På 1800-talet var Haapsalu kjend for Haapsalu-sjalet, eit framifrå handverk laga av dei lokale kvinnene.