variant

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  variant    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• va·ri·ant

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘afwijking van de norm’ voor het eerst aangetroffen in 1824
• Naamwoord van handeling van variëren met het achtervoegsel -ant

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	variant	varianten
verkleinwoord	variantje	variantjes

Zelfstandig naamwoord

de variant v / m

1. vorm die enigszins van het gebruikelijke afwijkt, terwijl het in de basis wel om hetzelfde gaat

   • elke vertakking in de oplossing van een dam- of schaakprobleem wordt een variant genoemd 

Verwante begrippen

• afwijkende lezing, lezing

Antoniemen

• invariant

Hyponiemen

• alfavariant, bètavariant, chivariant, deltavariant, epsilonvariant, ètavariant, gammavariant, jotavariant, kappavariant, lambdavariant, muvariant, nuvariant, omegavariant, omikronvariant, phivariant, pivariant, psivariant, rhovariant, sigmavariant, tauvariant, thètavariant, xivariant, ypsilonvariant, zètavariant

ablautvariant afstudeervariant basisvariant griepvariant invariant kerstboomvariant lerarenvariant

nonvariant nulvariant openingsvariant productvariant spaarvariant spelvariant

spellingvariant stijlvariant taalvariant tekstvariant tunnelvariant tussenvariant

virusvariant voetbalvariant voorkeursvariant vormvariant vrijstellingenvariant waterstofvariant

Vertalingen

    1.   

Duits: Variante (de) Engels: variant (en) Frans: variante (fr) Pools: wariant (pl)

Slowaaks: varianta (sk) v Spaans: variante (es) m Tsjechisch: varianta (cs) v

Gangbaarheid

• Het woord variant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "variant" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Bijvoeglijk naamwoord

variant

1. variërend, veranderlijk, wisselend

Synoniemen

• variable

enkelvoud	meervoud
variant	variants

Zelfstandig naamwoord

variant

1. variant, iets wat varieert

Frans

Werkwoord

variant

1. tegenwoordig deelwoord (participe présent) van varier

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	variant	variants
vrouwelijk	variante	variantes

Bijvoeglijk naamwoord

variant

1. variërend, veranderlijk, wisselend

Synoniemen

• variable

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
variant	le variant	variants	les variants

Zelfstandig naamwoord

variant

1. (biologie), (medisch) mutatie [2], virusvariant

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /varɪjant/

Woordafbreking

• va·riant

Zelfstandig naamwoord

variant monbezield

1. (verouderd) variant

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	variant	varianty
genitief	variantu	variantů
datief	variantu	variantům
accusatief	variant	varianty
vocatief	variante	varianty
locatief	variantu	variantech
instrumentalis	variantem	varianty

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Zelfstandig naamwoord

variant

1. genitief meervoud van varianta